Genealogia Powstańców Wielkopolskich

#Brzozowski Franciszek - ur. 1900.03.23 Rakoniewice

zm. 15 sierpnia 1955 roku w Mosinie, spoczywa na tamtejszym cmentarzu z małżonką Ludomirą

SZUKAMY INFORMACJI O RODZINIE

W POWSTANIU:
jednostka: Kompania Wolsztyńska, 2 Pułk Strzelców Wlp.
status/stopień: lekarz

czytaj także tu:
http://powstanie.historiarakoniewic.pl/.../franciszek.../

#GENEALOGIA_POWSTAŃCÓW_WIELKOPOLSKICH
#Powstańcy
#Lub_Wielkopolskę
#POZNAŃ
#WIELKOPOLSKA #POWSTANIE_WIELKOPOLSKIE
#RAKONIEWICE

*********************************

ŹRÓDŁA
http://powstancywielkopolscy.pl/

http://powstancy-wielkopolscy.pl/search

https://www.myheritage.pl/

http://poznan-project.psnc.pl/

http://www.basia.famula.pl/

headstones/images/20160528/16969440.jpg

BRZOZA BARTŁOMIEJ I FELIKS

#BRZOZA BARTŁOMIEJ UR. 15-08-1875 KOBYLNIKI ZM. 14-07-1961 WOLSZTYN

Bartłomiej i Walentyna, Ludwika, Marcin oraz Kazimierz urodzili się w rodzinie Wojciecha i Franciszki z Domagałów, ślub rodziców w 1870 roku, Franciszka zmarła w roku 1886.

Bartłomiej w 1898 poślubił Franciszkę z Przybyłów, córkę Walentego i wiktorii Domagała.

W POWSTANIU
* wymieniony http://www.historiarakoniewic.pl/.../opracowanie...

BRZOZA FELIKS UR. 14-11-1889 KOBYLNIKI, ZM. 9-11-1960 POZNAŃ

Po śmierci pierwszej żony Wojciech w roku 1887 poślubił Mariannę z domu Gracz, ze związku tego urodzili się FELIKS, Stanisława, Agnieszka i Wincenty.

FELIKS ożenił się z Matyldą z dom. Przymuszała - 9 listopada 1920, ich dzieci to Ludwika, Wiktor i Bogumiła.

FELIKS został pochowany w Poznaniu, ul. Bluszczowa

W POWSTANIU:
wymieniony: jednostka: Oddział w Rakoniewicach
źródła:

Matuszewski Dariusz, Grodziszczanie pod bronią. Tradycje patriotyczne mieszkańców powiatu grodziskiego (zarys), Grodzisk Wielkopolski 2013

oraz

jako radny i uczestnik Powstania: http://www.historiarakoniewic.pl/.../opracowanie...

#GENEALOGIA_POWSTAŃCÓW_WIELKOPOLSKICH
#Powstańcy
#Lub_Wielkopolskę
#POZNAŃ
#WIELKOPOLSKA #POWSTANIE_WIELKOPOLSKIE
#RAKONIEWICE

*********************************

ŹRÓDŁA
http://www.historiarakoniewic.pl/…/opracowanie_powstanie_wi…

http://powstancywielkopolscy.pl/

http://powstancy-wielkopolscy.pl/search

https://www.myheritage.pl/

http://poznan-project.psnc.pl/

http://www.basia.famula.pl/

#Broda Aleksander (ur. 17 lipca 1899 w Wąsowie, zginął 5 września 1939 w okolicach Krośniewic)

– żołnierz armii niemieckiej, powstaniec wielkopolski, podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się w Wąsowie w rodzinie Józefa oraz Aleksandry z Kandulskich - ślub rodziców:

1/ Parafia katolicka Wytomyśl, wpis 14 / 1894

Joseph Broda (28 lat)
ojciec: Laurentius Broda , matka: Rosalia Dykierek

Alexandra Kańdulska (33 lat)
ojciec: Joannes Kańdulski , matka: Veronica Hoffmann

2/ Urząd Stanu Cywilnego Kuślin, wpis 23 / 1894

Joseph Broda (ur. 1866)
ojciec: Lorenz Broda , matka: Rosalie Dykierek
Alexandrine Kandula (ur. 1861)
ojciec: Johann Kandula , matka: Veronika Hoffmann

* Rodzeństwo:
Stanisław, Helena, Marta, Maria Magdalena

* Żonaty z Zofią z Nochelskich, miał syna Eugeniusza (ur. 1928) i Zdzisława (1932) oraz córkę Mirosławę (1930)

Absolwent szkoły ludowej. W 1917 powołany został do armii niemieckiej. W grudniu 1918 wstąpił do oddziałów powstańczych i walczył w powstaniu wielkopolskim. W 1919 został żołnierzem 1 Dywizji Strzelców Wielkopolskich. Tam awansowany na stopień kaprala.

W szeregach 2 pułku strzelców wielkopolskich walczył na froncie polsko-bolszewickim. Pod Słonimiem dostał się do niewoli, skąd po ucieczce wrócił do jednostki. Za udział w walkach został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu „Virtuti Militari”

Po wojnie został awansowany do stopnia tytularnego sierżanta. Od 1935, zwolniony z wojska, prowadził w Krotoszynie restaurację.

W 1939 powołany powtórnie do wojska. Walczył w szeregach 56 pułku piechoty. Zginął wskutek bombardowania przy szosie Kutno-Kłodawa. Pochowany został prawdopodobnie na cmentarzu w Krośniewicach.

#GENEALOGIA_POWSTAŃCÓW_WIELKOPOLSKICH

#Powstańcy

#Lub_Wielkopolskę

#POZNAŃ

#WIELKOPOLSKA

#POWSTANIE_WIELKOPOLSKIE

#Wąsowo

*********************************

ŹRÓDŁA

https\://www.myheritage.pl/

http\://poznan-project.psnc.pl/

http\://www.basia.famula.pl/

https\://szukajwarchiwach.pl/

#Breszyk Władysław ur. 1902.05.17 Rakoniewice
zm. 26 sierpnia 1970 roku, spoczywa na cmentarzu w Rakoniewicach

Rodzice Jan i Michalina Adamczak pobrali się w roku 1898 w Rakoniewicach:

Johann Breszyk (ur. 1875)
ojciec: Anton Breszyk , matka: Marie Werner

Michalina Adamczak (ur. 1875)
ojciec: Joseph Adamczak + , matka: Josephine Matysiak

W POWSTANIU:
Uchwała Rady Państwa nr: 11.13-0.915 z dnia 1958-11-13

Opis:
Breszyk Władysław jako 16-letni młodzieniec wstąpił ochotniczo 03.01.1919 do oddziału powstańczego w Rakoniewicach. Pod dowództwem plut. Żoka Ludwika brał udział w oswobodzeniu Wolsztyna. Następnie przydzielony do Kompanii Bukowskiej pod dowództwem sierżanta Klemczaka, z bronią w ręku walczył pod Nowym Dworem, Zbąszyniem i okolicą. Służył bezpośrednio w W.P. do 30.06.1920. Podstawa: zaświadczenie świadków zweryfikowanych powstańców.

#GENEALOGIA_POWSTAŃCÓW_WIELKOPOLSKICH
#Powstańcy
#Lub_Wielkopolskę
#POZNAŃ
#WIELKOPOLSKA #POWSTANIE_WIELKOPOLSKIE
#RAKONIEWICE

*********************************

ŹRÓDŁA
http://powstancywielkopolscy.pl/

http://powstancy-wielkopolscy.pl/search

https://www.myheritage.pl/

http://poznan-project.psnc.pl/

http://www.basia.famula.pl/

#Brauer Michał ur. 1897.09.13 Grudna

Zginął w wypadku - utonięcie 12 czerwca 1919 roku pod Kamionną, spoczywa w zbiorowej mogile na cmentarzu we Lwówku

MICHAŁ oraz Józef I i II, Jan, Antonina, Władysław, Antoni, Wojciech, Marianna, Stanisława i Brunon urodzili się w rodzinie Józefa i Antoniny Pawlik, ślub rodziców:

Lwówek (USC) - akt małżeństwa, rok 1888, Księga małżeństw

Joseph Brauer (28 lat) rodzice: Joseph Brauer i Mathilde Peschke ,

Antonina Pawlik (23 lat) , rodzice: Anton Pawlik , Catharina Starzak

W POWSTANIU:
jednostka: 2 Pułk Strzelców Wlkp.
status/stopień: szeregowy

Olszewski Wiesław, Jastrząb Łukasz, Lista strat Powstania Wielkopolskiego od 27.12.1918 r. do 8.03.1920 r. Monografie Politechniki Koszalińskiej nr 157, Koszalin 2009

Trzeba było pójść… Powiat nowotomyski w powstaniu wielkopolskim 1918-1919, pod red. Zdzisława Kościańskiego i Bogumiła Wojcieszaka, Nowy Tomyśl 2010

Chalasz Roman, Wielki Almanach Powstańczy Powiatu Międzychodzkiego (maszyn.).

http://otworzksiazke.pl/.../lista_strat_powstania...
https://www.poznan.uw.gov.pl/.../karta_cgw_pw_lwowek...

#GENEALOGIA_POWSTAŃCÓW_WIELKOPOLSKICH
#Powstańcy
#Lub_Wielkopolskę
#POZNAŃ
#WIELKOPOLSKA #POWSTANIE_WIELKOPOLSKIE
#BOLEWICE
#GRUDNA

*********************************

ŹRÓDŁA

http://powstancywielkopolscy.pl/

http://powstancy-wielkopolscy.pl/search

https://www.myheritage.pl/

http://poznan-project.psnc.pl/

http://www.basia.famula.pl/

#Borowy Szczepan ur. 1898.11.14 Bolewice

NIE JEST ZNANA DATA I MIEJSCE ZGONU ORAZ POCHÓWEK

BOROWY SZCZEPAN oraz Monika, Marcin, Leon, Jan, stanisław i Józef urodzili się w rodzinie Michała i Marianny Lisek, rodzice porali się w Bolewicach w roku 1898:

Michael Borowy (34 lat) rodzice: Jakob Borowy, Susanna Rogacz ,

Marianna Lisek (23 lat) , rodzice: Michael Lisek, Dorothea Skok

W POWSTANIU:
Uchwała Rady Państwa nr: 08.29-0.353 z dnia 1968-08-29

Opis:
Kolega Borowy Szczepan brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wielkopolskim 1918/19 od dnia 6 stycznia 1919 r. do zakończenia powstania. Brał udział w miejscowościach: pod Zbąszyniem, Sępowo, Miedzichowo i Grudno pow. Nowy Tomyśl, pod dowództwem Bartkowiaka Józefa obecnie zamieszkałego w Gorzowie Wlkp. (...)

#GENEALOGIA_POWSTAŃCÓW_WIELKOPOLSKICH
#Powstańcy
#Lub_Wielkopolskę
#POZNAŃ
#WIELKOPOLSKA #POWSTANIE_WIELKOPOLSKIE
#BOLEWICE

*********************************

ŹRÓDŁA

http://powstancywielkopolscy.pl/

http://powstancy-wielkopolscy.pl/search

https://www.myheritage.pl/

http://poznan-project.psnc.pl/

http://www.basia.famula.pl

Bock /BOK/ Walenty orazWawrzyn, Marianna, Aleksy, Genowefa, Józef, Andrzej urodzili się w rodzinie Augusta i Marianny z dom. Pawelska, ślub rodziców:

Parafia katolicka Zbąszyń, wpis 2 / 1875

Augustinus Bok (25 lat) i Marianna Pawelska (21 lat)

* Dziadkowie ze strony Matki Tomasz i Katarzyna Marszoł Pawelscy

#Bock /#BOK/ Walenty urodził się 31 stycznia 1880, Łomnica, Zbąszyń

W POWSTANIU

jednostka: Oddział Łomnicki, Kompania Opalenicka

status/stopień: szeregowiec, ochotnik

odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.17.-0.1046 z dnia 1958-12-17

Opis:
Brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. z bronią w ręku w okresie od 5.01.1919 r. do końca powstania, w Kompanii Opalenickiej pod dowództwem por. Klemczaka, na odcinku: Łomnica, Przychodzkie, Prądówka, Strzyżewo. Po utworzeniu regularnych jednostek WP, zwolniony jako niezdatny do służby wojskowej z dniem 15.05.1919 r. w stopniu szeregowca. Dowody: zeznania dwóch świadków, zweryfikowanych powstańców.

Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym

Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 397: Życiorysy powstańców wielkopolskich: B - tom lV (Bober Leonard - Bosiacki Franciszek)

CZUCHWICKI WACŁAW, Ziemia Zbąska i jej okolice, Zbąszyń 2003

CZUCHWICKI WACŁAW, Powstania Wielkopolskie, Zbąszyń 2008

http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

http://powstancy-wielkopolscy.pl/search

http://www.basia.famula.pl/pl/

http://poznan-project.psnc.pl/

#Genealogia #Powstanie_Wielkopolskie #Powstańcy #Lub_Wielkopolskę #Lub_Lubuskie #Poznań #Bock #Łomnica #Chrośnica #Zbąszyń

Boberski Mieczysław ur. 1896.07.22 Rakoniewice

zm. 26 października 1919 roku w Poznaniu, miejsce pochówku nie jest znane
Rodzice Piotr i Aniela z dom. Pruszak pobrali się w Poznaniu w roku
zm. 26 października 1919 Poznań

Rodzice Piotr i Aniela z dom. Pruszak pobrali się w Poznnaiu w roku 1893:

Petrus Boberski (26 lat)
ojciec: Adalbertus , matka: Marianna Wisniewska

Angela Pruszak (19 lat)
ojciec: Antonius , matka: Praxedis Laszewska

W POWSTANIU
jednostka: 1 Kompania Batalionu Zapasowego 10 Pułku Strzelców Wlkp.
status/stopień: kapral (aspirant oficerski)

Olszewski Wiesław, Jastrząb Łukasz, Lista strat Powstania Wielkopolskiego od 27.12.1918 r. do 8.03.1920 r. Monografie Politechniki Koszalińskiej nr 157, Koszalin 2009

#GENEALOGIA_POWSTAŃCÓW_WIELKOPOLSKICH
#Powstańcy
#Lub_Wielkopolskę
#POZNAŃ
#WIELKOPOLSKA #POWSTANIE_WIELKOPOLSKIE
#RAKONIEWICE

*********************************

ŹRÓDŁA
http://powstancywielkopolscy.pl/

http://powstancy-wielkopolscy.pl/search

https://www.myheritage.pl/

http://poznan-project.psnc.pl/

http://www.basia.famula.pl/

Bniński Adolf Rafał Jan

oraz jego rodzeństwo:

Maria Helena Twardowska 1885-1958, na Teodora Twardowskiego wymienionego jako Powstaniec Wielkopolski: Album Pamiątkowy Powstańców Ziem Zachodnich R.P., Poznań 1937, nr 1; Poznań 1938, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5; [Poznań] 1939, nr 6 - patrz uwagi na końcu,
Rafał Marian 1894,
Julia 1897-1899
urodzili się w rodzinie Karola 1854-1895 i Emilii z Potworowskich 1893-1933, para pobrała się:;
Urząd Stanu Cywilnego Gostyń, wpis 8 / 1883

Carl Johann Paul Bninski (ur. 1854)
ojciec: Adolf Bninski , matka: Eleonore Wensierska
Marie Josephine Emilie Potworowska (ur. 1864)
ojciec: Bronislaus Potworowski , matka: Helene Koscielska
akt ślubu: https://szukajwarchiwach.pl/.../full/ntP5qVh00anymNp2qgDJRw

Parafia katolicka Gostyń Stary, wpis 6a / 1883

Carolus Bniński (28 lat)
ojciec: Adolphus , matka: Laura Wąsierska
Aemilia Potworowska (18 lat)
ojciec: Bronislaus , matka: Helena Kościelska

Bniński Adolf Rafał Jan urodził się 21 sierpnia 1884 w Kosowie pow. gostyński, akt urodzenia: https://szukajwarchiwach.pl/.../full/y7RoTrB22HHSxbGSt2A9JQ

W 1905 zdał egzamin dojrzałości w Gimnazjum Miejskim w Inowrocławiu. Następnie studio­wał nauki rolnicze na UJ w Krakowie, potem na uniwersytetach w Monachium i w Halle, gdzie uzyskał absolutorium. Od 1909 spra­wował zarząd nad dobrami Gułtowy oraz nadmajątkami w Biskupicach, Nowojewie i Wysławicach. Przejął je na własność w 1914.W I. 1909-14 poświęcał się rozbudowie Kółek Rolniczych, patronując im w powia­tach wrzesińskim i średzkim. W 1915 został przez władze pruskie zmobilizowany do ad­ministracji zastępczej na obszarze zaboru ro­syjskiego. Pełnił urząd komisarza w Łodzi oraz w powiatach łaskim i brzezińskim.

16 października 1918 z ramienia Rady Robotniczej i Żoł­nierskiej w Poznaniu objął urząd kontrolera w Starostwie Środa. Wymieniony jako organizator oddziałów powstańczych w powiecie średzkim.

Od 2 września 1920 został starostą powiatu średzkiego. Dekretem prezydenta RP z 2 I 1922 objął urząd Wojewody Poznańskiego.
Jego energiczna działalność organizatorska dopro­wadziła do szybkiego utworzenia polskiej administracji cywilnej. Ideowo sympatyzował wówczas z Narodową Demokracją, choć for­malnie do stronnictwa nie należał. Uczest­niczył w wielu radach nadzorczych firm i fun­dacji. Był czł. Rady Głównej TCL i Zarządu Towarzystwa Łączności z Polakami na Ob­czyźnie.

W wyborach 31 V 1926 był kontr­kandydatem marszałka J. Piłsudskiego na urząd prezydenta RP, a później kontrkan­dydatem I. Mościckiego. W okresie przewro­tu majowego 1926 wprowadził w woj. po­znańskim rygory stanu wyjątkowego. Składał rezygnacje z urzędu wojewody, kolejna z 8 V 1928 została przyjęta.

Poświęcił się wtedy działalności społecznej i politycznej. Kierował m.in. Zarządem Krajowym Akcji Ka­tolickiej i założonym przez siebie Stronni­ctwem Zachowawczym. W końcowych la­tach niepodległości uchodził za zwolennika monarchizmu, choć jednocześnie utrzymywał bliżej nie określone kontakty z Frontem Morges. Brał udział w poufnych rozmowach z gen. Władysławem Sikorskim w Poznaniu w maju 1939.

Po wybuchu wojny 1939 oddał się do dyspozycji Cyryla Ratajskiego, stanowiąc za­plecze polityczne Tajnego Komitetu Obywa­telskiego. Jesienią 1939 uczestniczył w kon­spiracyjnych spotkaniach osobistości polity­cznych dla opracowania strategii walki pod­ziemnej Polaków. Współpracował wówczas z C. Ratajskim, Romanem Małachow­skim, Józefem Unrugiem, rtm. Michałem Kwaliaszwili i Czesławem Cegielskim. Przez Adama Poszwińskiego został skontaktowany z mężem zaufania Rządu RP ks. infułatem Józefem Prądzyńskim, który 3 V 1940 desyg­nował go na urząd Głównego Delegata Rzą­du RP na ziemie polskie wcielone do Rzeszy. Formalna nominacja ze strony Rządu nastą­piła 3 XII 1940. Do tego czasu działał na podstawie tymczasowego upoważnienia przekazanego za pośrednictwem przedstawi­cielstwa Oddziału II Sztabu Naczelnego Wo­dza w Rzymie. Wspólnie z ks. J. Prądzyński zorganizował w Poznaniu Porozumienie Stronnictw Politycznych, w którym reprezen­towane były SN, SL, SP i „Ojczyzna". Był organizatorem połączenia kurierskiego po­między Poznaniem a Rzymem. Jego organem pracy było Biuro Głównej Delegatury Rządu RP w Poznaniu wraz z filią w Warszawie, która po aresztowaniu Bnińskiego przekształciła się w Biuro Zachodnie. Opracowywał i przeka­zywał Rządowi sprawozdania dotyczące sys­temu okupacyjnego ziem wcielonych do Rzeszy, sytuacji ludności polskiej i mniejszo­ści narodowych, wysiedleń i eksterminacji Polaków. Przedłożył też swoje dezyderaty odnośnie do organizacji struktur PPP oraz relacji pomiędzy urzędami Delegatury a do­wództwem ZWZ w kraju. Na podstawie po­siadanych uprawnień mianował delegatów okręgowych w Łodzi, na Pomorzu, w Cie­chanowie oraz na Śląsku, co wywołało kon­trowersje ze strony Głównego Delegata Rzą­du RP na GG oraz dowództwa ZWZ w kraju.

Aresztowany przez Gestapo w czasie rozmów prowadzonych pod przymusem w siedzibie Policji Bezpieczeństwa 28 VII 1941. Po wstępnym przesłuchaniu osadzony w Forcie VII. Następnie podczas wielokrotnych przesłuchiwany, m.in. w sprawie kierownictwa SN-NOB w Poznaniu, ujawniono pełnioną przez niego funkcję Głównego Delegata Rzą­du RP.

7 VII 1942 w godzinach wieczornych z grupą najbliższych współpracowników De­legatury został przewieziony do Domu Żoł­nierza, skąd po orzeczeniu Policyjnego Sądu Doraźnego (Polizeistandgericht STAPO Po­sen) wywieziony w podpoznańskie lasy, gdzie zginął w zbiorowej egzekucji - czytaj o “Groby w Wypalankach” – zespół pięciu mogił zbiorowych ofiar II wojny światowej na obszarze leśnym pomiędzy wsiami Dębienko i Wypalanki w powiecie poznańskim (gmina Stęszew), na terenie północno-zachodniej części Wielkopolskiego Parku Narodowego.

Sądowo uznany za zmarłego 8 VIII 1942 pod Stę­szewem.

Odznaczony m.in.: Orderem Odrodzenia Polski III klasy. Mieczami Hallerowskimi, Krzyżem AK; francuskimi: Orderem Narodo­wej Legii Honorowej IV klasy, Orderem Za­sługi Rolniczej III klasy; papieskimi: Orderem Rycerskim św. Grzegorza Wielkiego, Orderem Rycerskim Piusa IX; pośmiertnie Krzyżem Wielkim Orderu Orła Białego (1995).

Grób symboliczny znajduje się na terenie byłego majątku w Gułtowych.

Żona Maria z d. Skorzewska 1893-1972 w USA, spoczywa w majątku w Gułtowych.

Dzieci:
Maria Emiliana - zmarła w dzieciństwie
Emilia Jadwiga Bnińska Harrison 05 grudnia 1914 w miejscowości Lubostroń (Lubostroń – wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Łabiszyn), zmarła 26 czerwca 1995 roku w USA, od 14 października 1995 spoczywa w Gułtowych. Żołnierz AK, brała udział w Powstaniu Warszawskim jako pielęgniarka, w Biogramach ( https://www.1944.pl/szukaj.html/szukaj/bni%C5%84ska ) błędna data urodzenia. "Wasta"
Udział w konspiracji 1939-1944:
Delegatura Rządu na Kraj - Organizacja Ziemian "Uprawa"
Pseudonimy: "Jadwiga", "Wasta"
Oddział: "Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - brak informacji na temat przydziału.
Z jej inicjatywy Skarb Państwa przekazał rodowy majątek Uniwersytetowi Adama Mickiewicza z przeznaczeniem na Dom Pracy Twórczej.
Jej pierwszym mężem był Wojciech Księżycki, h. Ostoja, którego poślubiła 16 listopada 1946 w Brokstreek (Oldenburg) a drugim John Harris poślubiony w 1973 roku w Deerfield.

Bracia Bilscy Kazimierz i Czesław oraz Antonina (po mężu Szymańska ur.1887), Stanisława (Wolniewicz po mężu ur. 1888-1962), Edward 1892-1976, Józef ur. i zm. 1896, Władysław ur. i zm. 1906, Zofia Helena (po mężu Karczewska ur.1910), Pelagia 1890-1900, Jan 1894-1962, kupiec z Inowrocławia, Marian 1904-1965, Antoni Bronisław 1908

urodzili się w rodzinie Rocha 1858-1936 i Marianny z Piaskowskich 1868-1942, rodzice pobrali się w roku 1886 w miejscowości Skalmierzyce:

Urząd Stanu Cywilnego Skalmierzyce, wpis 42 / 1886

Rochus Bilski (ur. 1858) ojciec: Andreas Bilski , matka: Apollonie Michalak

Marie Piaskowska (ur. 1868) ojciec: Vincenz Piaskowski , matka: Marie Nowakowska

KAZIMIERZ ADAM BILSKI urodził się 11 lutego 1899 w miejscowości Węgry, zmarł 05 czerwca 1941 roku w Poznaniu, spoczął na cmentarzu parafialnym przy ul. Samotnej, kwatera:4 rząd:12 miejsce:28

W POWSTANIU

Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)

Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu

Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 45: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]

Rocznik Ostrowskiego Towarzystwa Genealogicznego 2008, R. III

---------------------------------------------------------------------------------------------

CZESŁAW BILSKI urodził się 30 czerwca 1900 roku w miejscowości Gostyczyna, powiat Ostrów Wielkopolski, zmarł 25 lutego 972 roku, spoczywa na cmentarzu komunalnym Junikowo, pole:15 kwatera:B rząd:2 miejsce:69

24 kwietnia 926 roku ożenił się z Joanną Kaczmarek, urodzona 16 maja 1906 roku w Poznaniu, para doczekała się potomstwa Jerzy, Teresa, Zbigniew Czesław i Aldona Maria.

Drugą żoną była Teodora 1910-2005, z którą spoczywa na cmentarzu junikowskim:

W POWSTANIU

Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.956 z dnia 1957-12-06

Opis:
Bilski Czesław brał czynny udział z bronią w Powstaniu Wielkopolskim w czasie od dnia 27.12.1918 do dnia 18 lutego 1919 pod dowództwem por. Kostrzewy w Kompanii Ostrowskiej (Ostrów Wlkp.). W walkach o Szklarkę, Czarnylas, Krotoszyn i Zduny - zastępca d-cy por. Zdziera. W dniu 12.02.1919 został przydzielony do 7 Pułku Saperów w Poznaniu. W dniu 17.10.1922 został zdemobilizowany w stopniu plutonowego.

Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym

Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu

Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 45: Ewidencja członków Związku weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]

Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań

Rocznik Ostrowskiego Towarzystwa Genealogicznego 2008, R. III

Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 38/72

#GENEALOGIA_POWSTAŃCÓW_WIELKOPOLSKICH

#Powstańcy

#Lub_Wielkopolske

#POZNAŃ

#WIELKOPOLSKA

#POWSTANIE_WIELKOPOLSKIE

#Samotna

*********************************

ŹRÓDŁA

http\://powstancywielkopolscy.pl/

https\://www.myheritage.pl/

http\://poznan-project.psnc.pl/

http\://www.basia.famula.pl/

https\://szukajwarchiwach.pl/

http://e-kartoteka.net/pl/search

https://www.poznan.pl