Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Jóźwiak Stanisław i Edmund oraz ich rodzeństwo:
- Marianna ur.1893,
- Pelagia ur.1895,
- NN martwo urodzony 1897,
- NN martwo urodzony 1901
- Franciszek ur.1902

urodzili się w rodzinie Kacpra i Łucji z Frąckowiaków, para pobrała się:

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 421 / 1891

Kaspar Melchior Józwiak (23 lat) - urodzony 01.01.1868
ojciec: Valentin Józwiak , matka: Magdalena Chęcińska

Louise Frąckowiak (34 lat) - urodzona 10.12.1857, zmarła przed 03.06.1919 rokiem kiedy to Kacper poślubił II żonę - Bolesławę Kubiak.
matka: Josephine Frąckowiak

Stanisław Jóźwiak
urodził się 16 września 1892 w Poznaniu, zm. 24 października 1964 w Londynie, pochowany na Gunnersbury Square DA grób 37)

Stanisław poślubił Józefę z dom. Dudziak 1897-1981, mieli córkę Danutę 1934-1954.

W trakcie I wojny światowej służył w armii niemieckiej, zaś od lipca 1918 był członkiem POW i uczestniczył w powstaniu wielkopolskim. Od 1922 był właścicielem poznańskiej firmy „Tekstyl” jednocześnie działając między innymi w Stowarzyszeniu Kupców Chrześcijan, Związku Obrony Przemysłu Polskiego oraz Związku Popierania Polskiego Stanu Posiadania. W latach 1938–1939 był posłem na Sejm V kadencji z list Obozu Zjednoczenia Narodowego. Był również sympatykiem, a prawdopodobnie także członkiem Obozu Narodowo Radykalnego. Po agresji III Rzeszy na Polskę, uczestniczył w polskiej wojnie obronnej września 1939 po, której przez Węgry i Francję przedostał się w 1940 do Wielkiej Brytanii. W latach 1939–1945 był posłem do I i II Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej jako bezpartyjny przedstawiciel środowisk narodowych (identyfikowano go z ONR pomimo iż nie posiadał legitymizacji działającej w kraju tzw. Grupy Szańca wywodzącej się ze środowiska ONR ABC). Po zakończeniu II wojny światowej pozostał na emigracji. Od 1947 związany był ze Stronnictwem Pracy.

Krzysztof Kaczmarski – Próby „legalizacji” Obozu Narodowo-Radykalnego (Grupy „Szańca”) i wejścia jego przedstawicieli w struktury władz RP na wychodźstwie 1939–1941. w Pamięć i sprawiedliwość (nr 1/2008; Instytut Pamięci Narodowej; ISSN 1427-7476)

---------------------------
Edmund Jóźwiak urodził się 19 października 1897 roku w Poznaniu, nie jest znana data zgonu oraz pochówek.
16 kwietnia 1921 roku w Poznaniu poślubił Cecylię Lepczyńską ur. 04 października 1900, para doczekała się potomstwa Dionizja Maria ur. 1921, Henryk ur. 1922, Erazm Edmund 1927.

Edmund w Powstaniu Wielkopolskim wymieniony został jako jednostka: 2 Kompania Straży i Bezpieczeństwa
źródła: Album Pamiątkowy Powstańców Ziem Zachodnich R.P., Poznań 1937, nr 1; Poznań 1938, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5; [Poznań] 1939, nr 6
Karwat Janusz (wybór i oprac.), Wspomnienia z Powstania Wielkopolskiego, Biblioteka "Kroniki Miasta Poznania", Poznań 2007

źródła:

zdjęcia grobu w Londynie p. Mariusz Zawadzki Defenders of Polish Graves London
https://www.facebook.com/GravesDefenders/posts/2714050852256567

SERDECZNIE DZIĘKUJĘ !

http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

http://e-kartoteka.net/pl/search#show

https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_Jóźwiak_(poseł)

https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/?strona=4&szufladka=JOLK-JURC

http://poznan-project.psnc.pl/

http://www.basia.famula.pl/pl/

Jęczkowiak Józef, Ludwik i Zygmunt

Jęczkowiak Jan (1860 - 5.11.1904) - ojciec dzisiejszych naszych bohaterów żenił się dwa razy, pierwszą żoną w roku 1886 została Maria Dorota Siewicz (zmarła 08.02.1897), z tego związku urodzili się:

-- Marian - 05.12.1887 - wyrokiem z dnia 1942-03-24 wydanym przez hitlerowców skazany na karę śmierci: Oberlandesgericht Posen, Sygnatura: IPN GK/74/4, Instytut Pamięci Narodowej - Archiwum Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce
-- Nikodem 20.05.1889,
-- Kazimiera 12.02.1891.
-- Roman 05.08.1895 - 1972 - spoczywa na poznańskim Górczynie

Po śmierci Marii Doroty Jan ożenił się powtórnie, żoną została Anna Wrońska ur. 8.07.1867 roku,

Urząd Stanu Cywilnego Jeżyce, wpis 46 / 1897

Johann Jęczkowiak (ur. 1860)
ojciec: Michael Jęczkowiak , matka: Therese Herold
Anna Wronska (ur. 1867)
ojciec: Jacob Wronski , matka: Caecilie Kaczmarek

Parafia katolicka Poznań - par. Najśw. Serca, wpis 28 / 1897

Joannes Jęczkowiak (ur. 1860, wdowiec)
ojciec: Michael , matka: Theresia Herot
Anna Wrońska (ur. 1867)
ojciec: Jacobus , matka: Caecilia Kaczmarek

Z tego związku urodzili się: JÓZEF, LUDWIK, ZYGMUNT i Jan Stanisław - urodzony 05.03.1903, zmarł 12.10.1977 roku, porucznik WP, w roku 1924 został zaadoptowany przez Jana Popławskiego i od tej chwili nosił nazwisko Popławski. Spoczywa na poznańskim Górczynie: kwatera:IIL rząd:19 miejsce:4 .

-----------------------------

Józef Gabriel Jęczkowiak urodził się 31 stycznia 1898 w Jeżycach, obecnie dzielnica Poznania, zmarł 21 stycznia 1966 w Szczecinie. Pochowany pierwotnie na cmentarzu komunalnym w Gdyni Witominie, od 12 kwietnia 2013 rodzina spoczywa na Cmentarzu Miłostowo w Poznaniu, pole:45 kwatera:3 rząd:13 miejsce:21 z małżonką Zeferiną Jadwigą i córką Danutą
https://billiongraves.pl/grave/Józef-Jęczkowiak/32753568
------- grób nie jest oznaczony jako grób Weterana.
Dnia 11 września 1922 roku w Poznaniu Józef Gabriel Jęczkowiak poślubił Zeferinę Jadwię Dybizbańską urodzoną 26.08.1897, zm.1944, z tego związku urodziły się Wanda 1923 i Danuta 1929-1999.

Józef Gabriel Jęczkowiak harcerz, członek Polskiej Organizacji Wojskowej zaboru pruskiego, jeden z najważniejszych uczestników akcji rozbrajania Niemców 10 listopada 1918, powstaniec wielkopolski - za udział w Powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, kapitan żandarmerii Wojska Polskiego, radny miasta Gdyni, uczestnik kampanii wrześniowej, działacz organizacji kombatanckich.

Ukończył szkołę powszechną w Poznaniu. Członek skautingu, w 1913 aresztowany za udział w manifestacji patriotycznej pod pomnikiem Adama Mickiewicza, skazany na miesiąc więzienia i relegowany z gimnazjum niemieckiego.

Po wybuchu I wojny światowej wcielony do armii niemieckiej. W sierpniu 1918 zdezerterował z frontu francuskiego, za co został zaocznie skazany wyrokiem niemieckiego sądu wojskowego w maju 1919 na karę śmierci.

Aktywista Polskiej Organizacji Wojskowej zaboru pruskiego, której założycielem był Wincenty Wierzejewski. Brał udział w przygotowaniach do odbicia Józefa Piłsudskiego z internowania w Magdeburgu. Stały łącznik POW pomiędzy Poznaniem i Warszawą. Opracował plan operacji zmierzającej do zdemoralizowania garnizonu niemieckiego w Warszawie, do realizacji którego zamierzał wykorzystać Polaków służących w armii niemieckiej. Po rozmowie z Józefem Piłsudskim 10 listopada 1918 uzyskał akceptację swojego planu i go zrealizował. Uczestnik Powstania Wielkopolskiego. W marcu 1919 wziął udział w odsieczy Lwowa. Następnie oddelegowany, dzięki wstawiennictwu Czesława Smoczyńskiego, do żandarmerii polowej przy dowództwie Frontu Wielkopolskiego. 26 października 1919, jako podoficer byłej armii niemieckiej w rezerwie został z dniem 27 października 1919 mianowany podporucznikiem żandarmerii polowej, powołany do służby czynnej na czas mobilizacji i przydzielony do Dowództwa Oddziału Żandarmerii Polowej przy Dowództwie Głównym Wojsk Polskich byłego zaboru pruskiego.

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 72. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[5]. Pełnił służbę w 7 Dywizjonie Żandarmerii na stanowisku dowódcy Plutonu Żandarmerii „Poznań I”. Następnie został przeniesiony do 3 Dywizjonu Żandarmerii w Grodnie. Z dniem 31 października 1927 został przeniesiony do rezerwy[8]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 1. lokatą w korpusie oficerów rezerwy żandarmerii.

W tym samym roku przeniósł się do Gdyni, gdzie działał w Zarządzie Okręgu Morskiego Związku Oficerów Rezerwy RP (w latach 1933–1939 pełnił funkcję prezesa związku). Członek wielu stowarzyszeń i organizacji w Gdyni. W okresie 1935–1939 radny miasta Gdyni. W 1939 zmobilizowany i przydzielony jako szef żandarmerii do Grupy Operacyjnej „Wschód” w Armii „Pomorze”. Jeniec Oflagu VII A Murnau. Z uwagi na ciążący na nim wyrok śmierci w obozie jenieckim przebywał pod zmienionym nazwiskiem – Józef Korkowski. Po wyzwoleniu obozu wstąpił w szeregi oddziałów polskich działających przy amerykańskiej 7 Armii.

Do kraju wrócił w maju 1946 i podjął pracę w Najwyższej Izbie Kontroli. W styczniu 1950 został inspektorem kontroli wewnętrznej w Przedsiębiorstwie Handlu Zagranicznego „Baltona” z siedzibą w Gdyni. W tym czasie był rozpracowany przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego, co doprowadziło do jego zwolnienia z pracy w marcu 1952. Po październiku 1956, na fali odwilży, przyjechał do Szczecina, gdzie rozpoczął z dniem 1 lipca 1957 pracę w tamtejszym oddziale PHZ „Baltona” na ul. Gdańskiej 40 jako kierownik magazynów. Działacz Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (ZBoWiD). Uczestniczył w dyskusjach na temat Powstania Wielkopolskiego, pisał na ten temat referaty, artykułu, a także poezję.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Niepodległości – 17 marca 1938 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości” zamiast uprzednio (20 lipca 1932) nadanego Medalu Niepodległości
Krzyż Walecznych (1920),
Złoty Krzyż Zasługi,
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
Wielkopolski Krzyż Powstańczy – 4 listopada 1958,
Medal Zwycięstwa i Wolności 1945,
Złoty Gryf Pomorski.

----------------------------------------------------

Jęczkowiak Zygmunt urodził się w Poznaniu 24 kwietnia 1901 roku, zmarł 17 listopada 1985 roku w Poznaniu, spoczywa na poznańskim Miłostowie z małżonką i dziećmi - Lechosławem i Mieczysławą Marią - pole:6 kwatera:1 rząd:6 miejsce:6 .
https://billiongraves.pl/grave/Zygmunt-Jęczkowiak/26164507

Jęczkowiak Zygmunt i Halina z Schulzów ur. 22 lutego 1910 roku, zmarła 18 maja 1986 - pobrali się w Poznaniu 26 marca 1928, z tego związku urodzili się:
-- Lechosław Jerzy 03.02.1929 - 1988 - według Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie
uwięzienie obóz pracy wychowawczej (AEL) miejsce osadzenia Żabikowo data osadzenia 1944-06-29 numer 17070 data zwolnienia 1944-07-23
-- Mieczysława Maria 1930-200,
-- Zygmunt Tadeusz 1932

Jęczkowiak Zygmunt w Powstaniu Wielkopolskim:
Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.958 z dnia 1957-12-06
Opis:
Kolega Jęczkowiak Zygmunt należał do połowy maja 1916 r. do 1 drużyny Harcerskiej im. Bol. Chrobrego w Poznaniu a od 1 kwietnia 1918 r. należał do P.O.W.Z. [...] Czynny udział w przygotowaniu do reakcji zbrojnej przeciw Niemcom. Od 14.11.1918 r. należał do straży 1 komp. bezp. i od dnia 27.12.1918 r. brał czynny udział w Powst. Wlkp. z bronią w ręku przy zdobywaniu Prezydium Policji w Poznaniu i w walkach ulicznych. W dniu 10.01.1919 wstąpił jako ochotnik do 1 p. Strzel. Wlkp. (późniejszy 55 p.p. wlkp.), w którym walczył do dnia zwolnienia z wojska, t.j. dnia 10.10.1922 r.

Dodatkowe informacje:
W dniu 30.8.1939 został zmobilizowany do 4 p.p.w Kielcach i brał udział w walkach defens. do 22.9.39r. Przez Armię Radziecką został internowany w Włodzimierzu Woł.
--ponadto odznaczony został Medalem Niepodległości w 1938 roku.

----------------------------------------------------

Ludwik Jęczkowiak urodził się 03 sierpnia 1899 roku, zginął 15 stycznia 1920, spoczywa na Cmentarzu Garnizonowym w Poznaniu: kwatera:7 miejsce:119 . Historia 17 pułku artylerii polowej, Warszawa 1931 podaje, że służył w 7. baterii

W Powstaniu wymieniony jednostka: Front Zachodni
źródła:
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 42: Imienny spis powstańców frontu zachodniego (maszyn.)


----------------------------------------------------
źródła:
https://www.youtube.com/watch?app=desktop&fbclid=IwAR0jEaFxJZAgyrZv8kyTCT0Wtz4elvyXUzEm0CldKg3An2Bjth-mtj8LZ5Y&feature=youtu.be&v=Nfr4Op-DP6o

https://www.myheritage.pl/

http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

http://powstancy-wielkopolscy.pl/search

http://poznan-project.psnc.pl/

https://pl.wikipedia.org/wiki/Józef_Gabriel_Jęczkowiak

https://pw.ipn.gov.pl/pwi/form/r67116047,JECZKOWIAK-Jozef-Gabriel.html

https://pilsudczycy.pl/o-zwiazku/o-marszalku-i-legionach/110-jozef-gabriel-jeczkowiak-zapomniany-bohater-listopada-1918-roku

http://e-kartoteka.net/pl/search#show

https://billiongraves.pl/

https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html

http://www.straty.pl/pl/szukaj

https://fbc.pionier.net.pl/details/oai:www.wbc.poznan.pl:96560

https://cyryl.poznan.pl/obiekt/84713/skauci-druzyny-im-boleslawa-chrobrego-hufca-piast-stoi-zygmunt-miklaszewski-klecza-od-lewej-j-jeczkowiak-a-radomski-jan-czaplicki-zastepowy

https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/?strona=10&szufladka=JESM-JEDR

Hojan  Henryk  Zygmunt (1901  - 1942)  ps.  „Dygasiński",  „Wadzyński",  ppor.  WP,  czł.  WOW  i  WOZZ.

Ur. 10 IX w  Berlinie, s. Walentego (1863-1947) i  Kazi­miery  z  d.  Hellwig (11.01.1874 - 02.01.1919 Berlin).  

RODZEŃSTWO: Tadeusz najstarszy był artylerzystą i zginał najprawdopodobniej około 1919/1920 roku podczas ćwiczeń, a raczej wykładu. Zginęło ich wówczas kilku. Byli pochowani na stokach Cytadeli. Niestety groby zostały zniszczone w czasie walk w 1945 roku, a w rodzinnych przekazach nie zachował się data.

Franciszek 13-04-1900 - 1965-09-29, spoczywa na cmentarzu na Bluszczowej -
kwatera: NG rząd:1 miejsce:4

Po  ukończeniu  szkoły powszechnej  praktykował  w  zawodzie  drogerzysty  w  firmie  O.  Reichel  w  Berlinie.

W  1919  - u schyłku Powstania - przedostał się się  do  Poznania i  wstąpił do Armii Wielkopolskiej.  Przydzielo­ny  do  Szpitala  Polowego  nr  2 a następnie w szpitalu polowym 707 - relacja żony Marii.

 Brał  udział w odsieczy  Lwowa  pod komendą mjra  Franciszka  Rataja.  Przeniesiony ze służby liniowej w  1923 i  przydzielony do  Intendentury Szta­bu  DOK nr VII  w  Poznaniu.  

W sierpniu  1939 oficer ewakuacyjny  Intendentury  DOK  nr VII do  Rawy  Ruskiej.  Nielegalnie  przekroczył  li­nię demarkacyjną niemiecko-rosyjską i wrócił do  Poznania  w  końcu  września  1939.

W  październiku   1939  zaprzysiężony przez  L.  Kmiotka  i  powołany  do  sztabu WOW.  Od kwietnia  1940 ofic. sztabu  WOZZ.

Oficjalnie był zatrudniony jako miernik w nie­mieckim zarządzie budowlanym przy Dyrekcji Kolejowej  w  Poznaniu,  co  dawało  mu  moż­liwość  swobodnego  poruszania  się  po  Kraju Warty.  W  maju  1940  -   po  przeprowadzeniu przez  Gestapo  rewizji  w  jego  mieszkaniu -   ukrywał się. 29 VI  1940 został aresztowany w mieszkaniu  przy ul. Rolnej  50.  

Przewiezio­ny  do  siedziby  Gestapo  w  Domu  Żołnierza i osadzony w Forcie VII w Poznaniu przecho­dził  bardzo  liczne  i  ciężkie  przesłuchania. W  ich  trakcie  nie  tylko  nie  załamał  się,  lecz wykazywał wspaniałą  postawę, dzięki czemu Gestapo  nie  rozszyfrowało  jego  działalności w  ramach  WOZZ.  

Od  14  X  do  15  XI  1940 w  dyspozycji  sędziego  śledczego  Trybunału Wojennego   Rzeszy (Reichskriegsgericht) w  więzieniu  przy  ul.  Młyńskiej  w  Poznaniu. Po  ukończeniu  śledztwa  przebywał  kolejno w  więzieniach:  Wronki  (15  XI  1940 - 21  IV 1941),  Berlin-Neukólln  (21  IV  1941  - 19 V  1942),  Zwickau  i  Berlin-Alt  Moabit.  Wyż­szy Sąd  Krajowy w  Poznaniu  (OLG)  na sesji wyjazdowej  w  Berlinie  4  IX  1942  skazał  gona  karę śmierci.  

Stracony  13  X  1942 w wię­zieniu  Berlin-Plótzensee.

Żona  Maria z d.  Stróżniak, urodzona 02.01.1903, zmarła 07 stycznia 1988 spoczywa na cm. Lubowska w Poznaniu, kwatera:IV miejsce:248, tu też symbolicznie grób Henryka
https://billiongraves.pl/grave/Maria-Hojan/8315134?referrer=myheritage

Henryk i Maria  pobrali się 30 stycznia 1929 roku w Poznaniu.  

Dzieci:  Krystyna Teresa 1930,  Urszula Maria 1931.

Odznaka - Pamiątkowa Odznaka Wojsk Wielkopolskich z dnia 11,10,1921 nr H101
AGKIPN,  Oberlandesgericht  Posen,  sygn.2  OJs.  101 /42; APP, Strafgefangnis Wron­kę 1 940 -1 941  t. 994/40, lista wywozowa;FAK-l/10, Wojskowa Organizacja Ziem Za­chodnich;  USC  Berlin  Charlottenburg, Aktzgonu  nr  4450/1942;  Zbiory  rodzinne Urszuli  Hojan-Lubawy w Poznaniu; Zbiory własne  autorki  w  Luboniu. Lubomira  Broniarz-Press. E- kartoteka miasta Poznania.

Hybiak Brunon

oraz jego rodzeństwo
-- Antonina ur. 1884, uznana za córkę przez Walentego,
-- 1890 Stefan, w roku 1919 poślubił Bronisławę Garstecką,
-- 1894 Leon,
-- 1910 bliźniaczki Magda i Monika

urodzili się w rodzinie Walentego (ur. 1863) i Marianny z Nowaków (ur. 1865, według ekartoteki 1864) para pobrała się w roku 1888 :

Urząd Stanu Cywilnego Międzychód, wpis 20 / 1888

Valentin Hybiak (ur. 1863)
ojciec: Johann Hybiak , matka: Josephine Koszczoł

Marie Nowak (ur. 1865)
ojciec: Lorenz Nowak , matka: Marie Fabis

-------------------------------------------------

Hybiak Brunon urodził się 11 września 1900 roku, rozstrzelany 20 lipca 1944 w Żabikowie.

-- ps. „Węzeł", „Asesor", „Bru­no",

-- powstaniec wielkopolski -- potrzebne źródło, w Encyklopedii konspiracji wielkopolskiej 1939 - 1945 odnajdujemy tylko: “Przyłączył się do po­lskich oddziałów powstańczych w Między­chodzie.”

-- ofic. rez. WPi AK,

-- urzędnik kolejowy.

Do szkoły powszechnej uczęszczał w Między­chodzie. W 1918 powołany do armii nie­mieckiej, zdezerterował na wiadomość o re­wolucji w Niemczech.

W początkach 1919 odbył kurs dla podoficerów saperów kolejowych, a nastę­pnie został przydzielony do zmilitaryzowa­nych oddziałów kolejowych.

W 1922 ukoń­czył Gimn. św. Marii Magdaleny w Pozna­niu w kursie specjalnym dla wojskowych. Po kursie podchorążych odbył praktykę w 7 psap w Poznaniu, awansując do stop­nia ppor. Po zdemobilizowaniu skierowany do pracy w DOKP w Poznaniu, gdzie w 1937 został naczelnikiem Wydziału Ru­chu Handlowego DOKP w Poznaniu. Po odbyciu kolejnych ćwiczeń wojskowych w 1937 i 1938 awansowany do stopnia por. W 1938 przeniesiony służbowo na sta­nowisko naczelnika Wydziału Ruchu Hand­lowego węzła PKP w Ostrowie Wlkp. Był autorem planu mobilizacyjnego węz­ła PKP w Ostrowie Wlkp., organizował jego ewakuację we wrześniu 1939. W czasie blo­kady torów w rejonie stacji Skierniewice wydał rozkaz zniszczenia tajnej dokumentacji powierzonej mu do ewakuacji. Po rozbiciu transportu w czasie nalotów lotniczych od­łączył się od transportu, zdołał zmylić Niem­ców i wrócił do Poznania. Nie ujawnił swojej służby w PKP i podjął pracę robotnika w nie­mieckiej firmie budowlanej na Ławicy.

We wrześniu 1940 odszukany przez Urząd Pracy[Arbeitsamt) został skierowany do służby kolejowej i włączony do zespołu specjalis­tów, których zadaniem było opracowanie planu rozbudowy węzła kolejowego Franowo. W początkach 1942 nawiązał z nim kontakty por. Jan Kamiński („Franek"), który po zaprzysiężeniu polecił mu tworzenie ko­mórek AK wśród kolejarzy. Początkowo cho­dziło o zorganizowanie komórki organizacyj­nej w dziale ekspedycji kolejowej, potem zadanie to znacznie rozszerzono do utworze­nia grup wywiadowczych, sabotażowych i łączności konspiracyjnej. W początkach 1943 został mianowany szefem Samodzielnego Wydziału Kolejnictwa Okręgu Po­znańskiego AK. W ramach Wydziału dzia­łały referaty: organizacji i planowania, wy­wiadowczy i sabotażowo-dywersyjny. Członkowie referatu sabotażowego wykra­dali broń automatyczną, głównie z dostaw DWM (HCP) w Poznaniu, i chowali ją w magazynach podręcznych na terenie Poznania. Akcji tych nie zdołano rozwinąć do czasu aresztowań.

Gestapo aresztowało Hybiaka w miejscu pracy 12 XI 1943. Tego dnia przeprowadzono szczegółową rewizję w jego mieszkaniu oraz w dwóch maga­zynach przy ul. Gąsiorowskich i św. Czes­ława, w których odkryto broń. Po ciężkim śledztwie został osadzony w Forcie VII(cela nr 60), a następnie w Żabikowie (cela K-2).

Na podstawie wyroku Policyj­nego Sądu Doraźnego (Polizeisłandgericht STAPO Posen) skazany na karę śmierci i rozstrzelany 20 VII 1944.

Odznaczony: Krzyżem Walecznych (imię na wniosku Bronisław) i Złotym Krzyżem Za­sługi.

16 maja 1923 roku w Łeknie poślubił Bernardę Nosowicz ur. 20.05.1905, zm. 21.11.1978, spoczywa Poznań, Cmentarz Komunalny nr 2 (Junikowo)
Grunwaldzka 305, pole:33 kwatera:1 rząd:3 miejsce:40 :
https://billiongraves.pl/grave/Bernarda-Hybiak/28723026

Dzieci:
Bernard 1927,
Leonarda Maria 1928,
Anna Felicja 1932,
Lidia 1938-2017 - spoczywa z matką.

źródła:
Podstawą jest biogram opracowany przez: Mariana Woźniaka, Encyklopedia konspiracji wielkopolskiej 1939-1945,

RAFAŁ SIERCHUŁA, IPN POZNAŃ - WIĘZIENIE POLICJI BEZPIECZEŃSTWA I OBÓZ PRACY W ŻABIKOWIE

https://www.polska1918-89.pl/pdf/wiezienie-policji-bezpieczenstwa-i-oboz-pracy-w-zabikowie,5133.pdf

http://www.dws-xip.pl/PW/formacje/pw2031.html
http://e-kartoteka.net/pl/search

http://www.basia.famula.pl/pl/

https://www.myheritage.pl/

https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/?strona=12&szufladka=HUBI-IDZI

http://poznan-project.psnc.pl/

https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html

https://billiongraves.pl/grave/Bernarda-Hybiak/28723026

http://www.straty.pl/pl/szukaj

FAK 1/1, Organizacja Okręgu Poznańskiego AK: USC Międzychód, Akt urodzenia nr 242/1900; Zbiory własne autora - Marian Woźniak.

Jakubowski Wawrzyniec
oraz jego rodzeństwo
- Jan 1886,
- 1889 Antoni,
- 1891 Jadwiga
- 1894 Stanisław,
- 1897 - Franciszka,
- 1905 - Piotr,
urodzili się w rodzinie Tomasz i Katarzyny z dom. Kordus, para pobrała się w roku 1885 :

Urząd Stanu Cywilnego Jeżewo, wpis 15 / 1885

Thomas Jakubowski (ur. 1862)
ojciec: Peter Jakubowski , matka: Rosalie Wyrwa
Catharine Kordus (ur. 1867)
ojciec: Ignatz Kordus , matka: Marie

Parafia katolicka Strzelce Wielkie, wpis 41 / 1885

Thomas Jakubowski (23 lat)
ojciec: Petrus Jakubowski , matka: Rosalia Urywał
Catharina Kordus (18 lat)
ojciec: Ignatius Kordus , matka: Marianna Walkowiak
akt ślubu: https://szukajwarchiwach.pl/34/418/0/2.1/26/skan/full/OsroS4EZFRpONHzsz4jmOw

-----------------------------------
Jakubowski Wawrzyniec
(1900-1985) podofic. zaw. WP, TON i AK.

Ur. 2 VIII w Rogożewie pow. rawicki.

Po ukończeniu w 1914 szkoły powszechnej w Kobylinie pod Krotoszynem uczęszczał do 2-letniej szkoły dokształcają­cej. Następnie z rodzicami podjął pracę w ogrodnictwie. W czerwcu 1918 został powołany do armii niemieckiej (154 pp na Dolnym Śląsku) i wysłany na front zachodni, gdzie walczył do zakończenia I wojny świa­towej.

W styczniu 1919 wstąpił jako ochot­nik do I Kompanii Koźmińskiej.

Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. jednostka: 1 Kompania Koźmińska
status/stopień: podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W38/74
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy - od 28.12.1918 do 20.02.1919 w luźnych oddziałach, a następnie w komp. koźmińskiej pod dowództwem por. Lorkiewicza: Miejska Górka, Zielona Wieś, Wydawy i Rawicz. Po zakończeniu Powstania kompania koźmińska przeszła do II batalionu 11 pułku Strzelców Wlkp.

Po ukończeniu w 1919 szkoły podoficerskiej w Sobiałkowie pod Rawiczem został w październiku 1920 awansowany do stopnia plut.

Podczas kampanii wrześniowej w 1939 dowódca plutonu. Brał udział w walkach pod Łęczycą, nad Bzurą i pod Warszawą, gdzie dostał się do niewoli. Po zwolnieniu 25X 1939 wrócił do Gniezna i pracował kolejno w kilku przedsiębiorstwach. W 1940 wstąpił do TON, potem do Polskiej Armii Powstania i AK.

W październiku 1942 został aresztowany przez Gestapo i zwolniony z braku dowodów.

W styczniu 1945 należał do Tymczasowej Rady Ludowej Gniezna, z ramienia której był odpowiedzialny za zorganizowanie straży ochronnej dla obiektów państwowych i wojs­kowych. Do 1 XII 1949 był urzędnikiem Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Gnie­źnie, jednocześnie w 1946 represjonowany za przynależność do AK i WSGO „Warta". W I.1949 - 67 pracował na stanowisku ekonomisty w Spółdzielni Pracy „Budowlana" w Gnieźnie.

Zmarł 24 X 1985 w Gnieźnie i został pocho­wany na cmentarzu parafialnym św. Krzyża.

Odznaczony m.in.: Wielkopolskim Krzy­żem Powstańczym, Medalem za Udział w Wojnie Obronnej. Krzyż Walecznych (trzykrotnie: 1919 i 1920 - za wojnę polsko-bolszewicką; XI 1966 - za całokształt walk w kampanii 1939 r.), Medal 10-lecia Odzyskania Niepodległości, Brązowy Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1968), Medal za Udział w Wojnie Obronnej 1939 (1982), Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (1968), Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie (1976), Odznaka Wojsk Wielkopolskich, Odznaka Pamiątkowa 69 Pułku Piechoty

Żona Marianna z d. Paluch zm.1982. Dzieci: Lu­domira, Bogdan, Bogumiła 1933-2015.

źródła:

Zbiory własne autora w Poznaniu. Henryk Zimniak
Encyklopedia konspiracji wielkopolskiej 1939-1945
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
http://powstancy-wielkopolscy.pl/search
http://www.basia.famula.pl/pl/
http://poznan-project.psnc.pl/#prettyPhoto
https://gniezno.artlookgallery.com/grobonet/start.php?id=detale&idg=7773&inni=1
https://www.gniezno24.com/kultura/item/16769-upamietnia-zolnierzy-podziemia-antykomunistycznego
http://www.bohaterowie1939.pl/polegly,jakubowski,wawrzyniec,8615.html
http://www.bohaterowie1939.pl/photo_epitaf/jakubowskiwawrzyniec69ppcr.jpg