Bączkowski Edward i Feliks
-
oraz ich rodzeństwo
- Salomea - urodziła się i zmarła w roku 1867,
- Józefat 1869-1945
- Franciszek 1871-1955,
- 1874-1879 - Jan,
- 1878-1960 Eleonora
- Zofia - urodziła się i zmarła w roku 1881,
- Joanna - urodziła się i zmarła w roku 1881,
- Joanna II 1882-1963, wyszła za mąż za Józefa Dumczmala, ich synem był Henryk Duczmal ur. 23.04.1908 - ojciec Agnieszki Duczmal - Jaroszewskiej (ur. 7 stycznia 1946 w Krotoszynie) – polska dyrygentka, założycielka i dyrygentka orkiestry Kameralnej Polskiego Radia Amadeus, w przeszłości także występująca z innymi orkiestrami symfonicznymi w kraju i za granicą. Jako pierwsza kobieta-dyrygent wystąpiła na scenie mediolańskiej La Scali.
urodzili się w rodzinie Jana i Marianny ze Stanisławskich, para pobrała się w roku 1866 w miejscowości Wygnanów:
Parafia katolicka Wyganów, wpis 6 / 1866
Joannes Bączkowski (23 lat)
Marianna Stanisławska (26 lat)
#Bączkowski Edward urodził się 01 października 1886 w miejscowości Maciejewo, w konspiracji pseudonim ps. „Tata", „Zygmunt", „Berger",
akt urodzenia: https://szukajwarchiwach.pl/…/s…/full/mTv1wFFO2sdbuQis0Ajmrw
Powstaniec wielkopolski, ofic. WPi ZWZ-AK, urzędnik państwowy.
Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się zawodu piecownika, uczęszczając do szkoły wydziałowej w Poznaniu. 10 X 1906 został zmobilizowany do 35 p. armii niemieckiej. Po Odbyciu służby zasadniczej wrócił do pracy w zawodzie. Ponownie zmobilizowany 30 VII 1914 brał udział w I wojnie światowej.12 IX 1918 został zastępcą oficera.
6 I 1919 zgłosił się ochotniczo do polskiego oddziału powstańczego w Krotoszynie. 28 stycznia został komendantem Straży Ludowej w Krotoszynie.
30 III 1919 przydzielony do 6 pswlkp i 28 VII 1919 awansowany do stopnia ppor. W wojnie polsko-bolszewickiej walczył w stopniu por. w 60 pp.
Od 10 II do 12 VI 1922 był w rezerwie. Od 12 VI 1922 ponownie powołany do służby jako dowódca 6 kompanii 60 pp w Ostrowie Wlkp. W I. 1924-25 był dowódcą Szkoły Podoficerskiej przy 60 pp. 17 X 1927 przydzielony do 28 baonu KOP. 31 X 1932 przeniesiony w stan spoczynku w stopniu kapitana.
Zamieszkał w Lesznie, gdzie pracował jako kierownik Gazowni Miejskiej.Działał aktywnie w Związku Powstańców Wielkopolskich, LOPP oraz PZZ.
Na wojnę 1939 został zmobilizowany. Ewakuował się na wschód, skąd w październiku 1939 wrócił do Leszna, a następnie przeniósł się do Krotoszyna. Podjął tam pracę w firmie piecowniczej Adasch.
Na początku 1940 zaprzysiężony do ZWZ przez kpt. Wacława Koteckiego („Wawrzyn"), a jesienią tego roku został komendantem Obwodu Krotoszyn. Do końca 1940 zorganizował sztab, Komendę Miasta oraz 7 placówek terenowych ZWZ. Do sztabu Obwodu powołał m.in. ppor. Józefa Pukackiego, ppor. Stefana Kurzawskiego, chor. Władysława Kędzierskiego. Od 1941 ściśle współpracował z org.„Ojczyzna", która powołała w Krotoszynie Obwodową Delegaturę Rządu RP. 15 VIII 1943 został mianowany insp. rej. w nowo powołanym IR Krotoszyn. Otworzył wówczas struktury Obwodu AK w Gostyniu i w Rawiczu. Nie zdołał nawiązać kontaktów z przydzielonym mu Obwodem AK Kalisz. Zorganizował natomiast Ośrodek Kedywu Krotoszyn, którym kierował chor. W. Kędzierski. Z polecenia komendanta Okręgu AK brał też udział w rekonstrukcji siatki organizacyjnej AK w Lesznie.
Aresztowany przez Gestapo 15 XI 1943 w Krotoszynie przewieziony został do Domu Żołnierza w Poznaniu,następnie po ciężkim śledztwie przebywał w Forcie VII, a od kwietnia 1944 w Żabikowie. Był wielokrotnie przesłuchiwany, zwłaszcza od wiosny 1944.
Zmarł w Żabikowie 6 VI 1944 na skutek obrażeń odniesionych w śledztwie.
Odznaczony: Krzyżem Walecznych dwukrotnie, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym - pośmiertnie.
Żona Teresa z d. Jackowiak 1891-1966 - spoczywa na cmentarzu parafialnym w Lesznie, gdzie też na nagrobku symbolicznie oznaczono Edwarda: https://billiongraves.pl/gr…/Edward-B%C4%85czkowski/24320235 .
Dzieci:Hanna lub Halina, Marian, Bogusław.
*******************
Feliks #Bączkowski urodził się 13 listopada 1872 roku w miejscowości Starkówiec, zmarł w roku 1944 w miejscowości Poniec, grobu nie odnaleziono. Był dwukrotnie żonaty z Kazimierą Jackowiak i Heleną Jackowiak, ze związku z Heleną urodzili się Wacław, Maria i Aleksandra.
Powstaniec Wielkopolski, wymieniony w kalendarium :
15 listopada 1918 - W Poniecu powstała polsko - niemiecka Rada Robotniczo - Żołnierska. Jej mieszany skład narodowościowy wynikał z faktu, że Niemcy stanowili aż 40% ludności miasta . Z ramienia polskiego w ponieckiej RRŻ zasiedli: ks. dr Lucjan Skrzydlewski, Franciszek Ratajczak, Lucjan Szymański, Franciszek Khiel, Ludwik Łazarski, Bronisław Płończyński, Jan Glabś, Feliks Bączkowski i Franciszek Katarzyński.
8 grudnia 1918 - Po raz pierwszy po czteroletniej przerwie spowodowanej wojną zebrali się członkowie ponieckiego gniazda (koła) Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Prezesem tymczasowego zarządu wybrano Feliksa Bączkowskiego . Uaktywniły się również gniazda w sąsiednich wsiach - Janiszewie i Dzięczynie.
10 grudnia 1918 - Z przekształcenia tajnego do tej pory Komitetu Obywatelskiego powstała Rada Ludowa na czele z ks. Skrzydlewskim. Z jej inicjatywy utworzono Straż Ludową, której dowództwo objął Feliks Bączkowski. Władze niemieckie były zmuszone tolerować działalność Straży.
Warto w tym miejscu wspomnieć sylwetkę WACŁAWA Bączkowskiego, syna Feliksa: W 1916 r. ukończył Szkołę Powszechną w Poniecu, następnie Państwowe Seminarium Nauczycielskie w Lesznie, do którego uczęszczał w latach 1916-1921.
Po zaliczeniu praktyki zdał egzamin kwalifikacyjny. Pierwszą posadę nauczyciela szkoły podstawowej objął w Pleszewie, gdzie pracował od 1922 do 1925 r. W czasie czynnej służby wojskowej ukończył szkołę podoficerską rezerwy przy 56. Pułku Piechoty w Krotoszynie.
W 1924 r. zawarł związek małżeński z Heleną Kosik. Bączkowscy mieli ośmioro dzieci.
W latach 1925-1939 i w r. 1945 był kierownikiem szkoły w Orpiszewie. Udzielał się w pracy społecznej dla środowiska, m.in. przez wiele lat prowadził chór "Harmonia".
W sierpniu 1939 r. został zmobilizowany do Lwowa. Walczył jako żołnierz (plutonowy) 12. Pułku Artylerii Lekkiej. Z wojny wrócił pod koniec 193 9 r.
W czasie okupacji niemieckiej pracował jako robotnik w tartaku, dojeżdżając do Biadek na rowerze.
Wraz z rodziną był kilkakrotnie przesiedlony na terenie Orpiszewa oraz dokładnie obserwowany przez Niemców.
Po wyzwoleniu Orpiszewa szybko zorganizował naukę w szkole, ale pracował w niej jedynie kilka miesięcy, bowiem już w 1946 skierowany został na stanowisko kierownika szkoły do Lutogniewa. Podobnie jak w Orpiszewie był aktywny w środowisku lutogniewskim. W latach 1949-1952 był przewodniczącym Powiatowej Rady Narodowej w Krotoszynie. Zmarł 15 czerwca 1957 r. w Lutogniewie i tu został pochowany
źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Powstańcy Wielkopolscy - Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918/1919, t. VI, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2009
Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918-1919, red. nauk. Antoni Czubiński, Polak Bogusław, Poznań 2002
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 415: Życiorysy powstańców wielkopolskich: G - tom VI (Grzegorczyk Franciszek - Gwardzik Józef)
Handke Krzysztof, Mogiły Powstańców Wielkopolskich 1918-1919 na cmentarzach w Lesznie, Leszno 2009
Krotoszyn i okolice. Opracowania i materiały źródłowe, tom IV, pod. red. Józefa Zdunka, Krotoszyn 2008
Mocą Bóg, celem Ojczyzna PW 1918-1919. Materiały XV Ogólnopolskiego Seminarium Historyków Powstania Wielkopolskiego n.t. Grupa "Leszno" Powstania Wielkopolskiego 1918-1919. Leszno 10 kwietnia 2006, pod red. Eugeniusza Śliwińskiego, Leszno 2011
Karwat Janusz, Rezler Marek, Encyklopedia Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, Poznań 2018
FAK-V/21 8, Akta osobowe; USC Poznań, Akt zgonu P-2016/1944. biogram Edwarda opracowany przez - Marian Woźniak
zdjęcie portretowe Edwarda:; arch. Muzeum Regionalnego im. Hieronima Ławniczaka w Krotoszynie
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 369: Hanyż Andrzej, Front Grupy Leszno w powstaniu wielkopolskim
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 44: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]
Karwat Janusz, Od idei do czynu. Myśl i organizacje niepodległościowe w Poznańskiem w latach 1887-1919, Poznań 2002
https://www.facebook.com/…/a.243546185795…/595547267261826/…
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
http://poznan-project.psnc.pl/#prettyPhoto
http://www.straty.pl/pl/szukaj
https://billiongraves.pl/gr…/Edward-B%C4%85czkowski/24320235
http://www.basia.famula.pl/pl/
https://www.myheritage.pl/
http://e-kartoteka.net/pl/search#show
https://issuu.com/halpressdtp/docs/37-2014/12
http://www.muzeum.gostyn.pl/…/2019/125_WojciechowskiGrzegor…
http://poniec.eu/1-2014.pd
http://bazhum.muzhp.pl/…/Przeglad_Historyczno_Wojskowy-r201…