Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Woźniak Mieczysław Antoni (1900-1960)

Urodził się 15 XII 1900 r. w Poznaniu. Rodzice Stanisław ( 17 IV 1865 - 19 IX 1942), syn Antoniego i Apolonii z d. Nowak) i Anastazja z d. Zydorczyk ( 31 I 1859 - 14 II 1925, córka Mikołaja i Florentyny z d. Wojciechowska) pobrali się w Poznaniu w 1887 r. Z tego związku urodzili się także Bronisława (1888-1962), Halina (1890), Aniela (1895), Bolesław (12 VIII 1897 - 7 V 1917 - poległ jako żołnierz armii pruskiej, co znajduje potwierdzenie na pruskich listach strat Preußen 861) i Irena (1899-1900) oraz Powstaniec Wielkopolski Tadeusz (19 V 1892 Poznań - 28 VI 1957 tamże, pochowany na cm. komunalnym na poznańskim Miłostowie).

22 XII 1932 r. w Poznaniu poślubił Katarzynę z d. Szulc (ur. 13 II 1897 r. w Poznaniu, córka Stanisława i Marianny Barłóg). Z tego związku urodziło się troje dzieci Bolesław (6 II 1934), Halina po mężu Jóźwiak (25 III 1935-10 V 2024) i Henryk (17 V 1936 - 12 VIII 1991).

Mieczysław 14 XII 1918 r. wstąpił do 1. Kompanii Straży i Bezpieczeństwa. Woźniak w kompanii pełnił służbę odwachową do wybuchu powstania. Następnie pod dowództwem Grockiego brał udział w walkach na terenie miasta Poznania, m.in. przy przejęciu Prezydium Policji, Dworca Głównego, koszar saperów. 12 I 1919 r. przydzielony został do 1. pułku rezerwowego Strzelców Wielkopolskich i walczył na froncie pod Zbąszyniem i Szubinem. Następnie już jako żołnierz 9. i 10. Pułku Strzelców Wielkopolskich (nazwy po reorganizacji) brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej. Za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. ponadto odznaczony Medalem za Wojnę 1918/1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, a 20 IX 1937 r. nadano mu Medal Niepodległości. Zwolniony z wojska 28 II 1927 r. jako starszy sierżant. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu.

Zmarł w Poznaniu 23 I 1960 r. Pochowany na Cm. par. Bożego Ciała (Bluszczowa), spoczywa kwatera I-P miejsce 11/12
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#

To także miejsce pochówku jego żony Katarzyny (+1963), córki Haliny (1935-2024) i jej męża Mariana (1930-2000) Jóźwiaków i syna Henryka (1936-1991).

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 415 / 1887; Parafia katolicka Skoraszewice, wpis 5 / 1887; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/563, skan 461 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 32 / Spis zweryfikowanych 4622 - 9099. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 13; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 44 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Strona/karta: 9; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.7690; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 4 V 2025 i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 415 / 1887

Stanislaus Wozniak (22 lat)
ojciec: Anton Wozniak , matka: Apollonie Nowak
Anastasia Zydorczak (28 lat)
ojciec: Nikolaus Zydorczak , matka: Florentine Wojciechowska

Parafia katolicka Skoraszewice, wpis 5 / 1887

Stanislaus Woźniak (23 lat)
ojciec: Antonius , matka: Apollonia Nowak
Anastasia Zydorczak (18 lat)
ojciec: Nicolaus , matka: Florentina Wojciechowska

Archiwum Państwowe w Poznaniu 1926/1/563, skan 461 Poznań (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Księga miejscowa urodzeń

Mieczysław Antoni , rodzice: Stanislaus Woźniak, Anastasia Zydorczak

Woźniak Tadeusz (1892 - 1957)

Urodził się 19 V 1892 r. w Poznaniu. Rodzice Stanisław (17 IV 1865 - 19 IX 1942), syn Antoniego i Apolonii z d. Nowak) i Anastazja z d. Zydorczyk ( 31 I 1859 - 14 II 1925, córka Mikołaja i Florentyny z d. Wojciechowska) pobrali się w Poznaniu w 1887 r. Z tego związku urodzili się także Bronisława (1888-1962), Halina (1890), Aniela (1895), Bolesław (12 VIII 1897 - 7 V 1917 - poległ jako żołnierz armii pruskiej, co znajduje potwierdzenie na pruskich listach strat Preußen 861) i Irena (1899-1900) oraz Powstaniec Wielkopolski - Mieczysław Antoni (1900-1960)

Tadeusz był żonaty dwukrotnie, jego pierwszą żoną 28 XI 1916 r. została Jadwiga Witzleben (ur. 11 VI 1896, córka Emila i Weroniki Piechockiej). Z tego związku urodził się syn Henryk (18 X 1918). Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1925 r. Drugie małżeństwo zawarł 8 X 1931 r. z Kazimierą Drzewiecką (14 II 1900 Schalk - 1943 KL Auschwitz, córką Stanisława i Józefy z d. Kubierkiewicz). Po ślubie uznał swoje ojcostwo dwóch synów Kazimiery - Ludwika ( ur. 12 VI 1921) i Tadeusza (21 II 1924). Z tego związku urodził się Jerzy (17 IV 1933).

Powołany do armii pruskiej po ukończeniu 18. roku życia pozostał w niej także w czasie I wojny światowej, brał udział w bitwach pod Verdun i Marną (sierżant). Po wybuchu rewolucji w Niemczech uciekł z armii i wrócił do rodzinnego Poznania i tu 6 XI 1918 r. wstąpił do 1. Kompanii Straży i Bezpieczeństwa pod rozkazami Edmunda Grodzkiego (1892 - 1940). Następnie pod dowództwem Grockiego brał udział w walkach na terenie miasta Poznania, m.in. przy przejęciu Prezydium Policji, Dworca Głównego, koszar saperów. 9 II 1919 r. przydzielony do baonu radiotelegraficznego w Poznaniu. Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej. zwolniony z wojska w stopniu starszego sierżanta 5 XI 1920 r. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu.

Zmarł 28 VI 1957 r. w Poznaniu, pochowany na cm. komunalnym na poznańskim Miłostowie, spoczywa pole 20 rząd 15 miejsce 442
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=1&id=909797&name_surname=Wo%C5%BAniak%20Tadeusz#OpenMap

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 415 / 1887; Parafia katolicka Skoraszewice, wpis 5 / 1887; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.7701; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 5 V 2025; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 5 V 2025 wymieniony został

Grodzki Edmund

status/stopień: podporucznik w piechocie
źródła: Tygodnik Urzędowy Naczelnej Rady Ludowej 1919, nr 1-10; "Tygodnik Urzędowy" 1919, nr 1-72

Na podstawie dostępnych źródeł możemy przywrócić pamięć o kolejnym Powstańcu Wielkopolskim.

Edmund Grodzki urodził się 6 X 1892 r. w Gnieźnie w rodzinie Edmunda Stanisława (ur. 1853, syn Franciszka i Marianny Ziółkowskiej) i Marii z d. Szubert (ur. 1861, córka Józefa i Julianny Kaczorowskiej).
Od 1903 r. mieszkał w Poznaniu. Ukończył Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu. Po zdanej maturze rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie we Wrocławiu, które przerwał wybuch I wojny światowej. Powołany do armii pruskiej brał udział w Wielkiej Wojnie. Po wybuchu rewolucji w Niemczech powrócił do Poznania, gdzie w listopadzie wstąpił do 1. Kompanii Straży i Bezpieczeństwa, członkowie Straży Ludowej powierzyli mu dowództwo nad tą jednostką. Podczas Powstania Wielkopolskiego walczył na ulicach miasta Poznania, m.in. przy przejęciu Prezydium Policji, Dworca Głównego, koszar saperów.
Nie ustalono czy brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, ale może to wyjaśnić kwerenda w Wojskowym Biurze Historycznym, gdzie znajdują się dokumenty związane z nadanym Edmundowi Medalem Niepodległości w 1935 r. Tam też teczka o syggn. akt 4466.

29 XI 1923 r. w Łodzi poślubił Halinę Morawską (ur. 10 I 1899 r. w Łodzi, córka Mariana i Magdaleny z d. Mielczarska. Halina zmarła w 1984 r., pochowana na cm. parafialnym w Puszczykowie). Z tego związku w Poznaniu urodziły się dwie córki - Hanna po mężu Pieńkowska (20 I 1925 - 26 X 1992) i Danuta po mężu Janiszewska (6 IX 1930 - 22 VI 2012).

W 1927 r. uzyskał tytuł doktora praw Uniwersytetu Poznańskiego. W okresie międzywojennym był dyrektorem Oddziału Banku Związku Spółek Zarobkowych SA we Lwowie.

Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę Grodzki został osadzony w obozie w Kozielsku. Zamordowany w Lasach Katyńskich w kwietniu 1940 r. Pośmiertnie awansowany 5 XI 2007 r. do stopnia kapitana.

źródła: Parafia katolicka Rogoźno, wpis 18 / 1883; Urząd Stanu Cywilnego Rogoźno, wpis 11 / 1883; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 5 V 2025; metryki.genealodzy.pl; Indeks represjonowanych przez ZSRR; Grodzki Edmund - Lista katyńska Katyń 1940.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025
Parafia katolicka Rogoźno, wpis 18 / 1883
Edmundus Stanislaus Grodzki (29 3/4 lat)
Marianna Rosalia Szubert (22 lat)
Urząd Stanu Cywilnego Rogoźno, wpis 11 / 1883
Erdmann Stanislaus Grodzki (ur. 1853)
ojciec: Franz Grodzki , matka: Marie Ziolkowska
Marie Rosalie Szubert (ur. 1861)
ojciec: Joseph Szubert , matka: Julianne Kaczorowska

Miedziarek Edmund (1898-1992)

Urodził się 14 XI 1898 r. w miejscowości Pożegowo (obecnie zachodnia część Mosiny w województwie wielkopolskim). Rodzice Andrzej (ur. 13 XI 1862 r., rodzice Józef i Petronela z d. Ratajszczak) i Bronisława z d. Szeszuła (22 X 1866 - 5 XI 1952, córka Jakuba i Barbary z d. Marchalek) pobrali się w 1884 r. w Mosinie. Z tego związku urodzili się także Ludwik (1886-1973), Antonina (1887), Marianna (*+1889), Bolesław (1890-1976), Józefa (1892-1974), Pelagia (1894-1977), Marianna (1897-1985) i Sylwester (1903).

Miedziarek Edmund 7 I 1919 r. wstąpił jako ochotnik do kompanii śremskiej pod dowództwem Tomasza Paula (1880-1939) walczył pod Sarnową, Zieloną Wsią i pod Rawiczem. Po powstaniu wstąpił w czerwcu 1919 r. do 1. plutonu łączności 11. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Za udział w powstaniu w 1958 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 VI 1938 r.

22 XI 1927 r. ożenił się z Joanną z d. Heigelmann (18 IV 1907 Poznań Dębiec - 1968 Puszczykowo, córką Michała i Marianny z d. Przybył), z którą miał syna Zdzisława (ur. 20 VIII 1932). Drugą żonę Marię poślubił 7 IX 1972 r.

Zmarł 24 VII 1992 r. pochowany na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 18 miejsce 8
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1042005&name_surname=Miedziarek%20Edmund#OpenMap

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Mosina, wpis 35 / 1884; Parafia katolicka Łódź, wpis 20 / 1884; 53 - Archiwum Państwowe w Poznaniu 1904/1/73, skan 220 Mosina (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń; WBH, Kolekcja akt personalno - odznaczeniowych; APP, Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 6 V 2025 i Lista odznaczonych WKP; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Dokumentacja fot. grobu Tomasz Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Mosina, wpis 35 / 1884

Andreas Miedziarek (ur. 1862)
ojciec: Joseph Miedziarek , matka: Petronella Ratajszczak
Bronislava Szeszula (ur. 1866)
ojciec: Jacob Szeszulak , matka: Barbara Marchalek

Parafia katolicka Łódź, wpis 20 / 1884

Andreas Miedziarek (24 lat)
Bronislava Szeszuła (19 lat)

53 - Archiwum Państwowe w Poznaniu 1904/1/73, skan 220 Mosina (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń

Edmund , rodzice: Andrzej Miedziarek, Bronislawa Szeszula

Spychała Jan (1900-1993)

Urodził się 14 VIII 1900 r. na poznańskim Sołaczu w rodzinie Józefa (ur. 27 II 1861, rodzice Michał i Józefa Wiela) i Joanny z d. Pacholczak (ur. 5 III 1866, córka Marianny z d. Pacholczak po mężu Szymańska, żona Jana, którego poślubiła w 1866 r. już po urodzeniu Joanny i który przysposobił Joannę, dlatego też w większości dokumentów Joanna występuje pod nazwiskiem Szymańska). Józef Spychała i Joanna Pacholczak pobrali się w 1888 r. w Maniewie. Z tego związku urodzili się także Antonina po mężu Gondecka (8 V 1889), Anna (10 VIII 1892), Marianna (21 III 1895) i Franciszka (7 X 1897).
Około 1927 r. Jan Spychała poślubił Eleonorę z d. Stachowska (24 III 1905 Luboń - 12 XII 1990 Poznań, córkę Jakuba i Katarzyny z Wojciechowskich. Eleonora pochowana została na poznańskim Junikowie, spoczywa ze swoją matką i najmłodszym synem Jerzym). Ze związku Jana i Eleonory urodziło się co najmniej pięcioro dzieci, których znamy imiona - Czesława po mężu Tyczyńska (1 VII 1927 - 21 I 2021), Stanisław (6 XI 1928 - 2 VIII 1993), Aleksandra (4 VII 1930), Bogusław (2 II 1938) i Jerzy (7 II 1944 - 20 VI 2016).

27 XII 1918 r. wstąpił do Straży i Bezpieczeństwa dzielnicy Stare Miasto pod dowództwem Jana Kloze (1896-1940) i brał udział w walkach na terenie Starego Miasta. 12 II 1919 r. przeniesiony został do służby na Cytadeli Poznańskiej. Dalszą służbę pełnił w 7. baonie telegrafistów do sierpnia 1921 r. Za udział w powstaniu w 1974 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Po II wojnie światowej członek ZBoWiD i wówczas zweryfikowany.

Zmarł 15 X 1993 r. Pochowany na cm. junikowskim w Poznaniu, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 18 miejsce 9
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1042006&name_surname=Spycha%C5%82a%20Jan#OpenMap

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Maniewo, wpis 5 / 1888; Parafia katolicka Żydowo (Poznań), wpis 1 / 1888; APP, Archiwum Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 7 V 2025; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Maniewo, wpis 5 / 1888

Joseph Spychała (ur. 1861)
ojciec: Michael Spychała , matka: Josephine Wiela
Johanna Pacholczak (ur. 1866)
matka: Marie Pacholczak

Parafia katolicka Żydowo (Poznań), wpis 1 / 1888

Joseph Spychała (27 lat)
ojciec: Michael , matka: Josepha Wiela
Joanna Pacholczak (20 lat)
ojciec: Joannes , matka: Marianna Szymańska

Szefler Edmund (1899-1996)

Urodził się 28 X 1899 r. w Poznaniu w rodzinie Jana (1857 - 1912, syn Marcina i Katarzyny z d. Skowrońska) i Michaliny z d. Kijak (ur. 1862, córka Tomasza i Marianny Przepióra), para pobrała się w Poznaniu w 1893 r. Para miała jeszcze co najmniej troje dzieci Magdalena (1897-1912), Wojciech (1905-1907) i Joanna (*+1908).

Brał udział w powstaniu od 28 XII 1918 r. przy zajmowaniu koszar w Poznaniu i jako patrol porządkowy na ulicach m. Poznania. Od 7 I 1919 r. jako żołnierz 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich na froncie północnym powstania, walczył pod Szubinem. 15 I 1919 r. - 3 I 1922 r. w Oddziale Łączności na Cytadeli w Poznaniu. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, zweryfikowany dyplomem nr 1758, Nr Referatu Historycznego 9337. Za udział w powstaniu odznaczony w 1957 r. Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 4/72 mianowany do stopnia podporucznika.

Zmarł 13 I 1996 r. Pochowany na cm. junikowskim w Poznaniu, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 18 miejsce 11

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1041998&name_surname=Szefler%20Edmund#OpenMap

źródła: Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 88 / 1893; Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 293 / 1893; APP, Archiwum Miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 92; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 8 V 2025; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 88 / 1893

Joannes Szefler (36 lat)
ojciec: Martinus , matka: Catharina Skowrońska
Dodatkowe informacje: wdowiec
Michalina Kijak (30 lat)
ojciec: Thomas , matka: Marianna Przepiera

Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 293 / 1893

Johann Szefler (ur. 1857)
ojciec: Martin Szefler , matka: Catharine Skowronska
Michalina Kijak (ur. 1862)
ojciec: Thomas Kijak , matka: Marie Przepiora

Sroka Michał (1900-1991)

Urodził się 14 IX 1900 r. w miejscowości Próchnowo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie chodzieskim, w gminie Margonin) w rodzinie Tomasza i Magdaleny Gągorek vel Gongorek. Jego bratem był Powstaniec Wielkopolski Antoni (ur. 7 X 1895 r.).
Michał był dwukrotnie żonaty, jego pierwszą żoną od 18 II 1928 r. była Walentyna Waśkowiak (22 XI 1914 - 16 II 1951), z którą miał synów Olgierda (ur. 21 III 1930) i Lucjana (1934-1952). Drugą żoną była Gertruda (22 XII 1917 - 30 X 1992).
Nie ma na dzień dzisiejszy żadnego potwierdzenia, że Michał był Powstańcem Wielkopolskim. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 8 V 2025 r. został wymieniony na podstawie Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań a jak już wiemy to źródło nie jest rzetelne. Spis bowiem został zrobiony na podstawie pochowanych między innymi w kwaterach powstańczych na poznańskim Junikowie, a tam chowani byli także inni weterani nie mający nic wspólnego z insurekcją wielkopolską 1918/1919. Natomiast w Wojskowym Biurze Historycznym w Kolekcja Wojskowej Komisji Archiwalnej VIII.801.50.738 Sroka występuje jako kapral i prawdopodobnie dokumenty te dotyczą już okresu po powstaniu, biorąc pod uwagę jego wiek w chwili wybuchu powstania i stopień wojskowy. Być może brał udział w walkach powstańczych razem z bratem Antonim, który za udział w powstaniu został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym w 1957 r. (od 5 I 1919 r. do 20 II 1919 r. brał udział w oswobodzeniu Budzynia a później po połączeniu się z kompanią rogozińską w walkach o Chodzież. Następnie walczył o Margonin, Szamocin i ponownie Chodzież).
Michał sroka zmarł 27 II 1995 r. Pochowany na cm. junikowskim w Poznaniu, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 17 miejsce 9
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120117&name_surname=Sroka%20Micha%C5%82#

Andrzejewski Antoni Marian (1903 - 1990)

Urodził się 16 I 1903 r. w Poznaniu w rodzinie Seweryna (ur. 1 X 1871, syn Stanisława i Augusty d. Pajewska) i jego II żony Marii Kazimiery z d. Zielińskiej (ur. 15 I 1876, córka Stanisława i Marianny Ofierzyńskiej), para pobrała się w 1896 r. Pierwszą żoną Seweryna była Władysława z d. Duszewska (1873-1895, z którą miał córkę Adelajdę 1893-1896). Z małżeństwa Seweryna i Marii Kazimiery urodziło się ośmioro dzieci - Powstaniec Wielkopolski - Ludwik (24 VII 1897 Mieszków - 4 X 1972 Poznań, pochowany na cm. komunalnym Junikowo w Poznaniu), Joanna po mężu Podeszwa (3 X 1898), Seweryna (1899-1905), Emilia Wanda po mężu Jarosz (31 V 1904), Wacław (25 IX 1905), Marian Józef (*+1909), Henryk Antoni (14 VI 1913) i Antoni Marian.
Antoni Marian ożenił się z Władysławą (?Hutnik vel Hurtowiak ur. 29 VII 1907, zm. 14 VIII 2000). Z tego związku urodziło się co najmniej trzech synów - Roman (28 VII 1929 - 29 XII 1990), Mieczysław (20 XII 1931) i Marian (10 XII 1936 - 11 V 2005).

O jego udziale w Powstaniu Wielkopolskim wiemy tylko tyle, że był łącznikiem a następnie pełnił służbę patrolową i wartowniczą. Odznaczony w 1974 r. Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, a W 49/73 mianowany do stopnia podporucznika. W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on line, stan na 9 V 2025 r.
Antoni Andrzejewski
urodzenie: 1903.01.16 Poznań
data śmierci: 1990.03.06 – błąd, zmarł 8 marca
miejsce pochówku: Poznań Junikowo
rodzice: Seweryn, Kazimiera Zielińska, poprawnie Maria Kazimiera
status/stopień: podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W 49/73, odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy
źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu —-- błąd - dotyczy Antoniego ur. 24 kwietnia 1900 r. w Lubiniu
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
Anders Paweł (oprac.), Miejsca pamięci Powstania Wielkopolskiego, Poznań 1993 (wyd. III) - błąd, dotyczy Antoniego rannego podczas walk w Poznaniu, ur. 3 czerwca 1900 r. w Stęszewie pow. Poznań. Syn Jana i Wiktorii z Walewskich
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 49/73
Billongraves - wyszukiwarka cmentarzy, https://billiongraves.com/

Antoni zmarł 8 III 1990 r. Pochowany na cm. junikowskim w Poznaniu, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 17 miejsce 8
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1120112&name_surname=Andrzejewski%20Antoni#

To także miejsce pochówku żony Władysławy i syna Mariana.

źródła: WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 9 V 2025 i Lista odznaczonych WKP; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Piątyszek vel Piątek Wiktor (1898 - 1992)

Urodził się 10 IX 1898 r. w Zbąszyniu w rodzinie Michała Piątyszka (ur. 28 IX 1871, syn Aleksandra i Weroniki z d. Śmiałek) i Marianny z d. Śledź (ur. 9 XII 1873, córka Jana i Konstancji z d. Brychczyńska), para pobrała się w Zbąszyniu w 1897 r. Nie ustalono kiedy i w jakich okolicznościach nazwiską Piątyszek zostało zmienione na Piątek, dziadek Wiktora - Aleksander w akcie ślubu z Weroniką występuje jako Piątyszek alias Piątek, natomiast ojciec zarówno w zapisie aktu cywilnego jak i kościelnego ślubu zapisany został jako Piątyszek. Michał i Marianna z d. Śledź oraz ich dzieci - Helena (ur. 24 V 1900), Bronisława (27 XI 1901), Kazimiera (22 IX 1909), Marianna (11 IX 1912) i Florian (8 X 1903) oraz wiktor w Kartach meldunkowych miasta Poznania i późniejszych dokumentach występują od 27 VIII 1919 r. jako Piątek.
Wiktor 2 III 1924 r. ożenił się z Władysławą z d. Kuffel (ur. 18 VI 1902 r., córka Michała i Władysławy z d. Liszkowska). Z tego związku urodzili się Marianna (29 IX 1924), Henryk Kazimierz (5 I 1927), Jerzy Kazimierz (4 III 130) i Barbara (17 XI 1931).

Powołany w 1916 r. do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, podczas działań wojennych został ranny, odznaczony Krzyżem Żelaznym II klasy. Po powrocie w rodzinne strony 6 I 1919 r. wstąpił do kompanii opalenickiej i walczył pod rozkazami Edmunda Klemczaka (1886-1939). Piątek brał udział w walkach o Zbąszyń i Kopanicę, Nowy Dwór, Łomnicę, Nowej Wsi Zbąskiej, Wielkiego Grójca i Perzyny. Za udział w powstaniu w 1958 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, a Uchwałą W 12/74 mianowany do stopnia podporucznika. Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej jako żołnierz 62. pułku piechoty. Zwolniony z wojska 20 VII 1921 r. w stopniu kaprala. W okresie międzywojennym członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu.
W czasie II wojny światowej wysiedlony przez Niemców do Ostrowca Świętokrzyskiego i Iwaniska k. Opatowa. Po 1945 r. wrócił do Poznania.

Zmarł 10 IX 1992 r. Pochowany na cm. junikowskim w Poznaniu, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 17 miejsce 7
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119973&name_surname=Pi%C4%85tek%20Wiktor#

To także miejsce pochówku żony Władysławy.

źródła: Parafia katolicka Zbąszyń, wpis 65 / 1897; Urząd Stanu Cywilnego Zbąszyń, wpis 69 / 1897; APP, Akta Miasta Poznania; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich (I.487.2002); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 11 V 2025 i Lista odznaczonych WKP; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Parafia katolicka Zbąszyń, wpis 65 / 1897

Michael Piątyszek (26 lat)
Marianna Śledź (24 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Zbąszyń, wpis 69 / 1897

Michael Piątyszek (ur. 1871)
ojciec: Alexander Piątyszek , matka: Veronika Smialek
Marie Sledz (ur. 1873)
ojciec: Johann Sledz , matka: Konstanze Brychczynska

Skupin Jan (1900-1989)

Urodził się 14 XI 1900 r. w miejscowości Łubowo (obecnie wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Łubowo). Rodzice Jan senior (ur. 1855, syn Karola i Józefy z d. Kabus) i Jadwiga z d. Cieślińska (ur. 1870, córka Piotra i Anastazji z d. Godziewicz) pobrali się w 1896 r. Bratem Jana był Powstaniec Wielkopolski - Marian (ur. 22 VII 1901).

11 I 1931 r. ożenił się z Pelagią z d. Kubasik (26 XII 1900 - 5 II 1993, córka Walentego i Walentyny z d. Ołtarzewska). Para miała dwoje dzieci - Alinę po mężu Linecka (ur.21 IX 1931) i Janusz (27 I 1934).

Przed wybuchem powstania był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego SOKÓŁ. Do powstania przystąpił jako ochotnik w Gnieźnie, następnie walczył w 4. kompanii gnieźnieńskiej pod rozkazami Mariana Wachtela (1892-1919), brał udział w walkach pod Zdziechową, Szubinem i Rynarzewem. Następnie jako członek Straży Ludowej pełnił służbę patrolową i wartowniczą. Zwolniony z wojska 15 XII 1919 r. Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu i Związku Powstańców Wielkopolskich. Zweryfikowany dyplomem nr 6565, Nr Referatu Historycznego 6968. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 I 1937 r. W 1957 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałami mianowany na kolejne stopnie wojskowe: Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 4/72 i Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 38/72.

W czasie II wojny światowej w 1943 r. aresztowany wraz z żoną za przynależność do tajnej organizacji, skazany na 3 miesiące obozu koncentracyjnego (IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945).

Zmarł 13 X 1989 r. Pochowany na cm. junikowskim w Poznaniu, spoczywa w jednej z kwater powstańczych pole 6 kwatera 1 rząd 17 miejsce 6
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119970&name_surname=Skupin%20Jan#OpenMap

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Gniezno, wpis 36 / 1896; Parafia katolicka Gniezno - par. św. Trójcy, wpis 24 / 1896; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich (I.487.4420); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 12 V 2025 i Lista odznaczonych WKP; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025

Urząd Stanu Cywilnego Gniezno, wpis 36 / 1896

Johann Skupin (ur. 1855)
ojciec: Carl Skupin , matka: Josephine Kabus
Hedwig Cieslinska (ur. 1870)
ojciec: Peter Cieslinski , matka: Anastasia Godziewicz

Parafia katolicka Gniezno - par. św. Trójcy, wpis 24 / 1896

Joannes Skupin (40 lat)
ojciec: Carolus + , matka: Josepha Kobus +
Hedvigis Cieślińska (23 lat)
ojciec: Petrus + , matka: Anastasia Goździewicz