Grodzki Edmund (1892-1940)

W projekcie WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 5 V 2025 wymieniony został

Grodzki Edmund

status/stopień: podporucznik w piechocie
źródła: Tygodnik Urzędowy Naczelnej Rady Ludowej 1919, nr 1-10; "Tygodnik Urzędowy" 1919, nr 1-72

Na podstawie dostępnych źródeł możemy przywrócić pamięć o kolejnym Powstańcu Wielkopolskim.

Edmund Grodzki urodził się 6 X 1892 r. w Gnieźnie w rodzinie Edmunda Stanisława (ur. 1853, syn Franciszka i Marianny Ziółkowskiej) i Marii z d. Szubert (ur. 1861, córka Józefa i Julianny Kaczorowskiej).
Od 1903 r. mieszkał w Poznaniu. Ukończył Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu. Po zdanej maturze rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie we Wrocławiu, które przerwał wybuch I wojny światowej. Powołany do armii pruskiej brał udział w Wielkiej Wojnie. Po wybuchu rewolucji w Niemczech powrócił do Poznania, gdzie w listopadzie wstąpił do 1. Kompanii Straży i Bezpieczeństwa, członkowie Straży Ludowej powierzyli mu dowództwo nad tą jednostką. Podczas Powstania Wielkopolskiego walczył na ulicach miasta Poznania, m.in. przy przejęciu Prezydium Policji, Dworca Głównego, koszar saperów.
Nie ustalono czy brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej, ale może to wyjaśnić kwerenda w Wojskowym Biurze Historycznym, gdzie znajdują się dokumenty związane z nadanym Edmundowi Medalem Niepodległości w 1935 r. Tam też teczka o syggn. akt 4466.

29 XI 1923 r. w Łodzi poślubił Halinę Morawską (ur. 10 I 1899 r. w Łodzi, córka Mariana i Magdaleny z d. Mielczarska. Halina zmarła w 1984 r., pochowana na cm. parafialnym w Puszczykowie). Z tego związku w Poznaniu urodziły się dwie córki - Hanna po mężu Pieńkowska (20 I 1925 - 26 X 1992) i Danuta po mężu Janiszewska (6 IX 1930 - 22 VI 2012).

W 1927 r. uzyskał tytuł doktora praw Uniwersytetu Poznańskiego. W okresie międzywojennym był dyrektorem Oddziału Banku Związku Spółek Zarobkowych SA we Lwowie.

Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę Grodzki został osadzony w obozie w Kozielsku. Zamordowany w Lasach Katyńskich w kwietniu 1940 r. Pośmiertnie awansowany 5 XI 2007 r. do stopnia kapitana.

źródła: Parafia katolicka Rogoźno, wpis 18 / 1883; Urząd Stanu Cywilnego Rogoźno, wpis 11 / 1883; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 5 V 2025; metryki.genealodzy.pl; Indeks represjonowanych przez ZSRR; Grodzki Edmund - Lista katyńska Katyń 1940.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025
Parafia katolicka Rogoźno, wpis 18 / 1883
Edmundus Stanislaus Grodzki (29 3/4 lat)
Marianna Rosalia Szubert (22 lat)
Urząd Stanu Cywilnego Rogoźno, wpis 11 / 1883
Erdmann Stanislaus Grodzki (ur. 1853)
ojciec: Franz Grodzki , matka: Marie Ziolkowska
Marie Rosalie Szubert (ur. 1861)
ojciec: Joseph Szubert , matka: Julianne Kaczorowska