Genealogia Powstańców Wielkopolskich

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	31	01
02	03	04	05	06	07	08
09	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	01	02	03	04	05	06

#Baraniak Roman (1894-1954) ps. „Czesław", „Czechowicz", podofic. zaw. WP i AK.

Ur. 28 XII w Mosinie, s. Wacława, rolnika i Stanisławy z d. Rozmiarek, rodzice pobrali się:

Urząd Stanu Cywilnego Mosina, wpis 45 / 1892

Wenzel Baraniak alias Barniak (ur. 1868)
ojciec: Ludwig Barniak , matka: Elisabeth Nowak
Stanislava Rozmiarek (ur. 1871)
ojciec: Joseph Rozmiarek , matka: Marie Lisniewicz

Parafia katolicka Mosina, wpis 15 / 1892

Venceslaus Baraniak (25 lat) i Stanislava Rozmiarek (22 lat)

Wykształcenie podstawowe.

W 1914 powołany do armii niemieckiej, w której służył do 1918.

W I. 1918-19 był uczestnikiem Powstania Wielkopolskiego
- wymieniony: Bartczak Maria, Hajdasz Witold, Kuźdub Robert, Waliszewski Janusz, Warszowska-Ptak Magdalena, Ocalić od zapomnienia.. Pleszewianie w Powstaniu Wielkopolskim, Pleszew 2009

Podofic. zaw.70 pp (12 pswlkp), w stopniu st. sierż. w I.1920-39.

W 1939 walczył w bitwach stoczonych przez 70 pp Armii „Poznań". 21 IX 1939 wzięty do niewoli niemieckiej przebywał w obozie w Altengrabow do marca 1941.

Powrócił do Pleszewa pod koniec marca1 941. Podjął pracę jako stróż nocny w przedsiębiorstwie Wach- und Schliessgesellschafti pracował w Pleszewie od kwietnia 1941 do listopada 1944.

W 1941 zaprzysiężony do Obwodu ZWZ-AK Jarocin przez st. sierż.Franciszka Sitarza („Frank"). Przez cały okres działalności wraz z innymi członkami konspiracji zajmował się gromadzeniem i zdobywaniem broni i amunicji oraz przeprowadzaniem różnych akcji sabotażowych. Brał udział w operacji przyjęcia zrzutów broni 15 IX1943 w okolicy Turska i 16 X 1943 w okolicy Czermina. Uczestniczył w akcji zapalania wagonów towarowych załadowanych różnym sprzętem wojskowym, stojących na jarocińskiej bocznicy kolejowej (umieszczono miny zegarowe w kilku wagonach, które spłonęły w drodze na front wschodni), jak również w wysadzeniu toru kolejowego na odcinku Pleszew - Taczanów.

Od listopada 1944 był poszukiwany przez Gestapo, ukrywał się więc w zakonspirowanych mieszkaniach w Grodzisku i Baranówku pod Pleszewem. Nadal działał w akcjach sabotażowych, np.rozmieszczał gwoździe przeciw oponowe na trasie Pleszew - Piekarzew i Pleszew - Kowalew.

Po wejściu Armii Czerwonej do Pleszewa pracował w magistracie w referacie wojskowym. Kontynuował działalność konspiracyjną w WSGO „Warta", pełniąc funkcję komendanta Obwodu Jarocin do 12 XII1945, tj. do aresztowania przez UB.

15 VI1946 został skazany przez WSR w Poznaniu na 8 lat więzienia. Po zastosowaniu amnestii wyszedł na wolność w 1949.

Od 1951 zatrudnił się w Nowej Soli w charakterze kierownika biura w Cechu Rzemiosł Różnych.

Zmarł 6 V 1954 w Pleszewie i został pochowany na cmentarzu parafialnym.

Zbiory prywatne Feliksa Andersza w Pleszewie - w opracowaniu Januarego Krychowskiego

źródła:
Encyklopedia konspiracji wielkopolskiej 1939-1945

http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

http://poznan-project.psnc.pl/#prettyPhoto

http://www.straty.pl/pl/szukaj

http://ptk.pleszew.pl/wsgo.pdf

http://www.listawykletych.pl/katalog/baraniak-roman/

zdjęcie grobu: https://pleszew.naszemiasto.pl/pleszewska-gru…/…/c13-1307241

Banaszak Stanisław oraz jego rodzeństwo

- 1896-1897 - Stanisław I,
- 1899 Maria,
- 1902 Stefania,
- 1910 Weronika,
- Czesław ur. i zm. 1912

urodzili się w rodzinie Jana i Magdaleny Szymendera, para pobrała się
Urząd Stanu Cywilnego Góra (Jarocin), wpis 7 / 1887

    Johann Banaszak (ur. 1862)
    ojciec: Peter Banaszak , matka: Franziska Jankowska
    Agnes Szymendera (ur. 1866)
    ojciec: Franz Szymendera , matka: Helene Franzkowiak

Urząd Stanu Cywilnego Góra (Jarocin), wpis 19 / 1892

    Johann Banaszak (ur. 1864)
    ojciec: Andreas Banaszak , matka: Marie Antoniewicz
    Magdalena Szymendera (ur. 1870)
    ojciec: Franz Szymendera , matka: Helene Franzkowiak

ślub rodziców: https://szukajwarchiwach.pl/11/684/0/2/41/skan/full/SX3RytQUOfAT-acZcKUaNQ
*******

#Banaszak Stanisław (1897-1943) ps. „Chorąży", podofic. zaw. WP i TOK.Ur. 5 XI w Panience pow. jarociński.

Powstaniec Wielkopolski - status/stopień: chorąży

źródła:

    Jajor Jan, Jarocińscy Powstańcy Wielkopolscy 1918-1919. Materiały do słownika biograficznego ziemi jarocińskiej, Kalisz 2005
    Powstańcy Wielkopolscy. Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, t. XI, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2014
    Horyza Pachciarz Kazimiera, Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Jaraczewskiej, Jaraczewo 2015

Mieszkaniec Witaszyc pow. jarociński.

Przed wybuchem   wojny   1939   oddelegowany z służby liniowej do dywersji pozafrontowej jako instruktor w rejonie Jarocina i podporządkowany Stanisławowi Stróżyńskiemu. Do 1941 brał udział w konspiracji cywilnej, współpracując z Konradem Latanowiczem („Profesor") wydającym gazetkę „Dla ciebie Polsko". W styczniu 1941 podporządkowany formalnie ppor. Władysławowi Fiedlerowi p.o. komendantowi Obwodu ZWZ Jarocin. Organizował sieć kolporterską pism konspiracyjnych oraz pomoc dla rodzin ofiar wojny w gminie Witaszyce.

Aresztowany w związku z dekonspiracją przedwojennej siatki TOK. Wyrokiem Wyższego Sądu Krajowego w Poznaniu (OLG) 17 III 1943 skazany na karę śmierci. Stracony 3 V 1943 w więzieniu przy ul. Młyńskiej w Poznaniu.

Stanisław poślubił Marię z dom. Łaszuk, córkę Ignacego i Aleksandry, Maria i Stanisław zostali straceni razem, ich symboliczny grób znajduje się na cmentarzu w Mieszkowie: https://billiongraves.pl/grave/Stanis%C5%82aw-Banaszak/35192601?referrer=myheritage

Kilka słów o Marii:
Banaszak Maria z d. Łaszuk (1912-1943) ps. „Maria". Ur. 4 XII na kresach wschodnich. Mieszkanka Witaszyc pow. jarociński. Do działalności konspiracyjnej wprowadzona przez męża Stanisława Banaszaka, podofic. zaw. WP. Zajmowała się kolportowaniem gazetek konspiracyjnych oraz rozdziałem środków samopomocy społecznej. Doraźnie pełniła też funkcję łączniczki. Aresztowana przez Gestapo w związku z dekonspiracją przedwojennej siatki TOK. Więziona w Domu Żołnierza, w Forcie VII i w więzieniu przy ul. Młyńskiej w Poznaniu. Wyrokiem Wyższego Sądu Krajowego w Poznaniu (OLG) na sesji wyjazdowej w Lipsku 17 III 1943 skazana na karę śmierci. Stracona 3 V 1943 w więzieniu przy ul. Młyńskiej w Poznaniu razem z mężem.

źródła:
Encyklopedia konspiracji wielkopolskiej 1939-1945,
AGKIPN, Oberlandesgericht Posen sygn.2 OJs. 151/42; Zbiory prywatne Stanisława Przybylskiego w Poznaniu. opracowanie Marian Woźniak

http://www.basia.famula.pl/pl/

http://poznan-project.psnc.pl/

http://www.straty.pl/pl/szukaj

zdjęcia pochodzą ze strony https://www.myheritage.pl drzewo genealogiczne prowadzone przez Miroslaw St. Zmyslony

https://billiongraves.pl/grave/Stanis%C5%82aw-Banaszak/35192601?referrer=myheritage

Opracowanie Rafał Sierchuła i Ewa Alicja Slomska

Józef Sterna (1847-1922) był dwukrotnie żonaty, pierwszą żonę - Gertrudę Mierzyńską poślubił w roku 1872 w Dłużynie, z tego związku urodziło się przyrodnie rodzeństwo JAN - Pelagia, Walenty, Katarzyna, Piotr, Balbina i Stanisław, po śmierci Gertrudy Józef ożenił się powtórnie z Marianną z dom. Marciniak (1867-1948), ślub miał miejsce w Dłużynie w roku 1886:

Parafia katolicka Dłużyna, wpis 12 / 1886

Joseph Sterna (39 lat)
Marianna Marciniak (20 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Sokołowice, wpis 31 / 1886

Joseph Sterna (ur. 1847)
ojciec: Peter Sterna , matka: Luzia Ratajczak
Marie Marciniak (ur. 1867)
ojciec: Stephan Marciniak , matka: Catharine Nędza
https://szukajwarchiwach.pl/34/443/0/2.1/2/skan/full/RXeCh2-JJhu6imWBJrWsHQ

Ze związku Józefa i Marianny urodzili się JAN STERNA oraz Ignacja, Stanisława, Helena, Franciszek i Ewa.

Sterna Jan urodził się 27 maja 1890 roku w Dłużynie pow. Kościan.

W czasie I wojny światowej zmobilizowany do armii niemieckiej, odznaczony Krzyżem Żelaznym II kl.

Powstaniec Wielkopolski - wymieniony :
Powstańcy Wielkopolscy - Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918/1919, t. II, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2006
Powstańcy Wielkopolscy - Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, t. IX, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2012
Powstańcy Wielkopolscy. Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, t. X, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2013

W roku 1920 w miejscowości Modrze poślubił Mariannę z dom. Dodot, z tego związku urodzili się - 1920 Emilia, Marian 1924-2011, Edmund 1928-1952 (czytaj dalej) i Janina

Działacz społeczny (m. in. założyciel Towarzystwa Robotników Polskich w Strykowie). Rybak, zamieszkały w Strykowie pow. Poznań, dzierżawca jeziora strykowskiego.

Żołnierz NOB w Obwodzie Stęszew. Współpracował z dr. Klemensem Gorzyńskim w akcji pomocy społecznej dla uwięzionych, ich rodzin, a także dla wysiedlonych do GG. Uczestniczył w kolportażu „Polski Narodowej”.

Aresztowany przez Gestapo 7 listopada 1941 r. Osadzony w Forcie VII w Posen (Poznań), gdzie zmarł 1 lutego 1942 roku, rzekomo na zapalenie opon mózgowych.

EDMUND STERNA za Wikipedią:
Edmund Sterna, ps. „Mściciel” (ur. 7 listopada 1928 w Strykowie, zm. 21 listopada 1952 w Gdańsku) – działacz polskiego podziemia niepodległościowego, bosman Marynarki Wojennej, członek Polskiej Organizacji Podziemnej „Wolność”.

Był synem rybaka Jana i Marii z domu Dodot. Ojciec, właściciel sprzętu rybackiego, dzierżawił jezioro i prowadził połowy z pomocą jednego pracownika; aresztowany w lutym 1942, zginął z rąk Niemców. Edmund Sterna rozpoczął w 1935 naukę w szkole powszechnej w Strykowie, ale po wybuchu wojny porzucił edukację i pomagał rodzicom. Latem 1943 został wzięty do robót przymusowych w okolicznych majątkach niemieckich, najpierw w samym Strykowie, potem w Witoblu. Z tego drugiego zdołał zbiec, ale zatrzymany przez Niemców, trafił jako robotnik do fabryki w Stęszewie. 27 stycznia 1945 doczekał wyzwolenia i trzy dni później powrócił do Strykowa, gdzie zajął się rybołówstwem na jeziorze dzierżawionym uprzednio przez ojca. Od schyłku kwietnia tegoż roku pomagał matce w prowadzeniu gospodarstwa.

W listopadzie 1945, kiedy razem z grupą kolegów „poszedł w las (...) przyłączyć się do jakichś partyzantów”, został zatrzymany przez Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Wolsztynie. Z wolsztyńskiego aresztu zbiegł, ale po ponownym zatrzymaniu spędził miesiąc w areszcie poznańskiego urzędu bezpieczeństwa publicznego. Ostatecznie został zwolniony ze względu na młody wiek, a sprawę umorzono w grudniu 1945.

28 kwietnia 1946 jako ochotnik zaciągnął się do Marynarki Wojennej, trafiając jako rekrut do gdańskiego Nowego Portu. Najprawdopodobniej w gdyńskiej Państwowej Szkole Pracy Społecznej uzupełnił wykształcenie na poziomie szkoły powszechnej. 20 lipca 1946 złożył przysięgę wojskową. Odbył półroczny kurs administracyjny, po którym w styczniu 1947 skierowany został do ochrony wyborów do Sejmu Ustawodawczego w Rozłazinie koło Lęborka. Potem został pisarzem w Oficerskiej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni. Od czerwca 1949 był członkiem Związku Młodzieży Polskiej. W kwietniu 1950 ukończył kurs dla oficerów politycznych i został magazynierem sekcji zaopatrzenia w Zarządzie Politycznym Sztabu Marynarki Wojennej. Cieszył się opinią sumiennego żołnierza, otrzymał kilka nagród. 19 lipca 1950 otrzymał stopień bosmanmata, 23 czerwca 1951 awansowany został na bosmana.

Od maja 1951 współpracował z niepodległościową Polską Organizacją Podziemną „Wolność”, dowodzoną przez Bolesława Tarnowskiego „Wiktora”. Przybrał pseudonim „Mściciel”. Przekazywał kierownictwu „Wolności” informacje o charakterze wojskowym, np. wykaz radzieckich oficerów służących w Marynarce Wojennej. 6 lub 5 grudnia 1951 Sterna został aresztowany w swoim mieszkaniu w Gdyni przez funkcjonariuszy Okręgowego Zarządu Informacji nr 8. Po półrocznym śledztwie i dwudniowym procesie 6 czerwca 1952 skazany został przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Gdańsku na karę śmierci; podobnie jak sądzony z nim inny marynarz i członek „Wolności” Stefan Półrul, nie otrzymał na procesie obrońcy. Najwyższy Sąd Wojskowy zatwierdził wyrok 18 sierpnia, a prezydent Bolesław Bierut decyzją z 7 listopada nie skorzystał z prawa łaski. Sterna został stracony w więzieniu w Gdańsku 21 listopada 1952, pochowano go na cmentarzu Srebrzysko (bez wskazania rodzinie konkretnego miejsca).

Od 1948 był żonaty z Julią z Domaradzkich, dzieci nie mieli.

Wyrok unieważniony został 12 grudnia 1991.

---------------------------
opracowanie: Rafał Sierchuła i E.A. Slomska

http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

http://www.straty.pl/pl/szukaj

http://www.basia.famula.pl/pl/

http://poznan-project.psnc.pl/

Strugarek Stanisław Michał oraz jego rodzeństwo

- Szczepan 1872 - 1897,
- Magdalena po mężu Zając 1898 - 1976,
- Maria 1901 - 1975,
- Pelagia 1903-1981,
- Leon 1905-1913,
- Jan 1908 - 1972 urodzili się w rodzinie Michała *1872) i Weroniki Michalskiej (1866), para pobrała się w roku 1896:

Urząd Stanu Cywilnego Piotrowo (Poznań), wpis 8 / 1896

Michael Strugarek (ur. 1872)
ojciec: Valentin Strugarek , matka: Agnes Madaj
Veronika Michalska (ur. 1866)
ojciec: Valentin Michalski , matka: Marie Chudzicka

Parafia katolicka Głuszyna (Poznań), wpis 11 / 1896

Michael Strugarek (23 lat)
Veronica Michalska (29 lat)

#Strugarek Stanisław Michał urodził się 20 kwietnia 1900 roku w Garaszewie pow. Poznań. Akt urodzenia: https://szukajwarchiwach.pl/53/1932/0/1/164/skan/full/mBfJtQih5RNsx4j6UahWQw

Mieszkaniec Poznania.

Powstaniec Wielkopolski - jednostka: 1 Pułk Strzelców Rezerwowych
status/stopień: bombardier, starszy szeregowiec

- brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim od 27.12.1918r. w walkach ulicznych Poznania, pod Szubinem, Rynarzewem, Nakłem. Następnie walczył w 1 Pułku Strzelców Rezerwowych pod dowództwem por. Marjanowicza. Zwolniony z 10 Pułku Strzelców Wlkp. dnia 4.4.1922 r.
źródła:

Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)

Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 31: Spis zweryfikowanych 101 - 4621

Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu

- uczestnik wojny polsko-bolszewickiej
- żołnierz Września 1939

W czasie okupacji pracował jako robotnik zatrudniony w Zakładach Stomil (w czasie okupacji niemieckiej Posener Gummiwerke).

Zaprzysiężony do NOB we wrześniu 1940 r., żołnierz „piątki” Wincentego Borowicza (Wydzielony Obwód Stomil). Płacił składki organizacyjne.

Aresztowany przez Gestapo 19 sierpnia 1941 r. Osadzony w Forcie VII w Posen (Poznań). Skazany wyrokiem OLG Posen na sesji wyjazdowej w Zwickau 16 maja1942 r. na 6 lat obozu karnego. Osadzony10 lipca 1942 r. w więzieniu w Rawitsch (Rawicz), następnie w niemieckich obozach koncentracyjnych: Mauthausen (12 grudnia 1942 r.; nr więźnia 47058) i Gusen (15 grudnia 1942 r.; nr więźnia 6867).

Wojnę przeżył.

Zmarł 02 kwietnia 1950 roku na gruźlicę, początkowo spoczywał na cmentarzu parafialnym św. Rocha przy ul. Wiatracznej, po zlikwidowaniu tego cmentarza przeniesiony na cmentarz komunalny Miłostowo w Poznaniu, pochowany powtórnie 15 kwietnia 1973, spoczywa: pole:35 kwatera:2 rząd:6 miejsce:17

--------------------
opracowanie: Rafał Sierchuła i E.A. Slomska, Rafał Ratajczak (zdjęcie portretowe i grobu od Rodziny)

http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

http://www.straty.pl/pl/szukaj

http://www.basia.famula.pl/pl/

http://poznan-project.psnc.pl/

https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html

http://e-kartoteka.net/pl/search#show

http://valerianella.man.poznan.pl/data/wizualizacja/index.php?action_pom&sciezka=..%2Fwizualizacja%2Fweterani_powstania%2F5667%2F

http://www.basia.famula.pl/pl/

#Ciszak Aleksander
oraz
- Weronika 1892
- Balbina 1896
- Sylwester 1898-1899 żył 2 miesiące
- Jan 1899
- Stanisława 1902 urodzona i zmarła, miała 2 miesiące
- Magdalena 1903-1904, zm. mając 4 m-ce
- Petronela 1904
- Antoni 1907

urodzili się w rodzinie Piotra i Marianny Smentek, ślub rodziców:

Urząd Stanu Cywilnego Kuślin, wpis 26 / 1888

Peter Ciszak (ur. 1862)
ojciec: Oleg Ciszak , matka: Magdalena Rogala

Marie Michalska z domu Zmentek (ur. 1871, wdowa)
ojciec: Johann Zmentek , matka: Balbina Drobnik
akt ślubu: https://szukajwarchiwach.pl/…/s…/full/q7tTnKz62lvVeR_VPUFnEg

Parafia katolicka Brody, wpis 27 / 1888

Petrus Ciszak (25 lat) ojciec: Alexius , matka: Magdalena
Marianna Smętek z domu Michalak (17 lat)
ojciec: Joannes , matka: Balbina

Ciszak Aleksander urodził się 31 stycznia 1894 roku w miejscowości Chraplewo akt urodzenia: https://szukajwarchiwach.pl/…/s…/full/ntP5qVh00anymNp2qgDJRw

Zmarł 17 sierpnia 1973 roku, spoczywa na cmentarzu w Bojanowie, kwatera Powstańców Wielkopolskich, z małżonką Władysławą 1903-1972
https://billiongraves.pl/grave/Aleksander-Ciszak/24264011

W POWSTANIU:

jednostka: Oddział w Nowym Tomyślu

status/stopień: podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W 38/74

odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 08.29-0.353 z dnia 1968-08-29

Opis:
Aleksander Ciszak brał czynny udział w walkach Powstania Wielkopolskiego 1918/1919 jako ochotnik od dnia 23-12-1918 do 30-1-1919 na odcinku Lwówek, Zębowo, Chmielinka, Głuponie, Stary Tomyśl, Nowy Tomyśl w kierunku Zbąszynia z bronią w ręku. Dowódcą był kapral Rau Jan, porucznik Skrzydlewski. Dowódcą odcinka porucznik Zenkteller.

W okresie II Wojny Światowej: w oflagu: Źródło: Polski Czerwony Krzyż
przydział wojskowy 2 ? straż graniczna
stopień wojskowy st.sierżant
jeniec wojenny
przeniesiony na status robotnika cywilnego Tak
dodatkowe informacje Oflag II - D nr jeńca 4779, /daty brak/ zwolniony do Urzędu Pracy Choszczno.

źródła:

Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 401: Życiorysy powstańców wielkopolskich: C - tom II (Ciabach Aleksander - Ciszak Roman)
Hejducki Henryk, Bohaterowie ziemi rawickiej 1918/1919 r: Powstańcy Wielkopolscy z powiatu rawickiego, Miejska Górka 2017
Hejducki Henryk, Bohaterowie ziemi rawickiej 1918/1919 r. Powstańcy Wielkopolscy z powiatu rawickiego, Miejska Górka 2017
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 38/72

#GENEALOGIA_POWSTAŃCÓW_WIELKOPOLSKICH
#Powstańcy
#Lub_Wielkopolskę
#POZNAŃ
#WIELKOPOLSKA #POWSTANIE_WIELKOPOLSKIE
#CHRAPLEWO
#KUŚLIN

*******************************

ŹRÓDŁA

http\://powstancywielkopolscy.pl/

http\://powstancy-wielkopolscy.pl/search

https\://www.myheritage.pl/

http\://poznan-project.psnc.pl/

http\://www.basia.famula.pl/

https\://szukajwarchiwach.pl/

http://www.straty.pl/pl/szukaj

zdjęcia od pana Karola Gepperta, prawnuka Powstańca.

Szubera Piotr oraz jego rodzeństwo:
- 1876 Jakub,
- 1878 Katarzyna i Marcjanna,
- 1881 Stanisława,
- 1888 Jadwiga
urodzili się w rodzinie Ignacego i Marianny Drewnik, para pobrała się w roku 1875:

Urząd Stanu Cywilnego Owińska, wpis 8 / 1875

Ignatz Szubera (23 lat)
ojciec: Adalbert Szubera , matka: Angela Pawlaczyńska
Marzianna Drewnik (26 lat)
ojciec: Adalbert Drewnik , matka: Julianne Marczyńska

Parafia katolicka Owińska, wpis 7 / 1875

Ignatius Szubara (23 lat)
Marianna Drewnik (26 lat)

---------

#Szubera Piotr urodził się 25 lipca 1883 w Owińskach pow. Poznań.

Powstaniec Wielkopolski - status/stopień: starszy szeregowiec
uwagi: I.487.6125
źródła:

Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 31: Spis zweryfikowanych 101 - 4621
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu

Mieszkaniec Starołęki (obecnie dzielnica Poznania).

Posterunkowy Policji Państwowej w stanie spoczynku.

W czasie okupacji pracował jako portier w Posener Gummiwerke (przedwojenne Zakłady Stomil).

Zaprzysiężony do NOB w listopadzie 1940 r., żołnierz „piątki” Teodora Mikołajewskiego (Wydzielony Obwód Stomil). Słuchał audycji radia zagranicznego przez aparat radiowy, który znajdował się w portierni i przekazywał usłyszane wiadomości.

Po aresztowaniu przez Gestapo osadzony w Forcie VII w Posen (Poznań)i w więzieniu w Zwickau.

Skazany wyrokiem OLGPosen na sesji wyjazdowej w Zwickau 16 maja 1942 r. na 8 lat obozu karnego.

Osadzony 20 lipca 1942 r. w więzieniu w Rawitsch (Rawicz), 12 grudnia 1942 r. - w niemieckim obozie koncentracyjnym Mauthausen, gdzie zmarł 25 grudnia 1942. [EKW s. 745

Piotr poślubił Konstancję z domu Rakowska (06-07-1887-21-12-1949), para miała potomstwo : Maria - 1910, Bernard 1914 i Irena 1912-1934, która spoczywa z matką: Cmentarz: Minikowo kwatera:3 rząd:9 miejsce:6

opracowanie: Rafał Sierchuła i E.A. Slomska

http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

http://www.straty.pl/pl/szukaj

http://www.basia.famula.pl/pl/

http://poznan-project.psnc.pl/

https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html

http://e-kartoteka.net/pl/search#show

http://www.basia.famula.pl/pl/

Terczewski Rajmund oraz jego rodzeństwo
- Marianna 1904-1905,
- Tytus 1907,
- NN 1908,
- Benedykt ur. i zm. 1922,
- Izabela 1913-2005

urodzili się w rodzinie Ludwika i Pelagii Iwanowskiej, para pobrała się w roku 1899 w Poznaniu:
Parafia katolicka Poznań - par. św. Małgorzaty, wpis 43 / 1899

Ludovicus Terczewski (ur. 1869)
ojciec: Adalbertus Terczewski , matka: Rosalia Schuster
Pelagia Iwankowska (ur. 1881)
ojciec: Romanus Iwankowski , matka: Marianna Cieślarska

----
#Terczewski Rajmund urodził się 13 sierpnia 1901 roku w Poznaniu.

Powstaniec Wielkopolski - Polska Organizacja Wojskowa zaboru pruskiego, harcerstwo, 1 Pułk Strzelców Wielkopolskich
status/stopień: szeregowiec
uwagi: odznaczony Medalem Niepodległości za harcerstwo i powstanie wlkp. od 27.12.18
źródła:

Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 31: Spis zweryfikowanych 101 - 4621
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 100: Wnioski o odznaczenia krzyżem i medalem niepodległości
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 100: Wnioski o odznaczenia krzyżem i medalem niepodległości, 1936.

Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej.

Działacz ZHP.

Mieszkaniec Miękówka (obecnie Czerwonak) pow. Poznań.

Żonaty z Stanisławą Stelmaszyk 1902-1987, doczekali się potomstwa: Ryszard, Bożena i Krystyna.

Zatrudniony jako ślusarz-mechanik w HCP w Poznaniu, następnie w Zakładach Stomil.

W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niewoli niemieckiej, zwolniony w grudniu 1939 r. Powrócił do pracy w Stomilu (w czasie okupacji niemieckiej Posener Gummiwerke).

Zaprzysiężony do NOB jesienią 1940 r., żołnierz w Wydzielonym Obwodzie Stomil. Uczestniczył w kolportażu „Polski Narodowej”.

Aresztowany przez Gestapo 19 sierpnia 1941 r. Osadzony w Forcie VII w Posen (Poznań)i w więzieniu w Zwickau. Skazany wyrokiem OLG Posen na sesji wyjazdowej w Lissa (Leszno) 28 kwietnia 1942 r. na karę 5 lat obozu karnego. Osadzony w więzieniu w Rawitsch (Rawicz), 11 grudnia 1942 r. wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Mauthausen (nr obozowy 18768), gdzie zmarł 19 stycznia 1943. [EKW s. 749]

opracowanie: Rafał Sierchuła i E.A. Slomska

http\://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

http\://www.straty.pl/pl/szukaj

http\://www.basia.famula.pl/pl/

http\://e-kartoteka.net/pl/search#show

http\://www.basia.famula.pl/pl/

Encyklopedia Konspiracji wielkopolskiej 1939-1945

Toboła Ignacy oraz jego rodzeństwo
- Stanisława 1884, w roku 1905 wyszła za Stanisława Walkowiaka,
- Agnieszka 1886-1888,
- Jan 1888, w roku 1914 poślubił Mariannę Hrypkę,
- Stanisław 1890-1891,
- Antoni 1893-1897,
- Anrzej ur. i zm. 1896,
- Maria ur. i zm. 1898

urodzili się w rodzinie Jana i Wiktorii z dom. Robak, para pobrała się w roku 1883:

Parafia katolicka Kórnik, wpis 37 / 1883

Joannes Toboła (27 lat)
Victoria Rybak (21 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Kórnik, wpis 57 / 1883

Johann Toboła (ur. 1855)
ojciec: Valentin Toboła , matka: Franziska Przymus
Viktoria Rybak (ur. 1862) 100%
ojciec: Joseph Rybak , matka: Marie Majchrzycka
akt ślubu: https://szukajwarchiwach.pl/…/s…/full/yc6JVckuAgDQWDPi1BanvA

#Toboła Ignacy (1885-1947). Ur. 25 lipca w Pierzchnie pow. poznański. Akt urodzenia: https://szukajwarchiwach.pl/…/s…/full/CA_d4pA-SGFUVQmpCs0dog

Powstaniec Wielkopolski - 2 Kompania Kórnicka
status/stopień: ochotnik

źródła:

Powstańcy Wielkopolscy. Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, t. X, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2013
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 366: Relacje i wspomnienia dotyczące powstania wielkopolskiego na terenie Kórnika - Bnina, powiat Śrem, województwo poznańskie
Wielkopolski Powstaniec 2015, R. 21
Uczestnicy walk [z Kórnika]
Kowalewska Halina, Krawiarz Kazimierz, Stachowiak Henryka, Powstańcy Wielkopolscy Gminy Kleszczewo, Kleszczewo 2011

Rolnik z Robakowa, pow. poznański.

Zaprzysiężony do NOB w styczniu 1941 r. Żołnierz w Powiecie Śrem. Otrzymywał „Polskę Narodową”.

Aresztowany 10 listopada 1942 r. Osadzony w Forcie VII w Posen (Poznań)i w więzieniu w Rawitsch (Rawicz). Skazany wyrokiem OLGPosen na sesji wyjazdowej w Rawitsch 9 lipca 1943 r. na 3 lata obozu karnego.

Wojnę przeżył. Zmarł 23 grudnia, pochowany w Tulcach. Grób https://billiongraves.pl/grave/Ignacy-Tobo%C5%82a/21881271 [EKW s. 749]

opracowanie: Rafał Sierchuła i E.A. Slomska

http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

http://www.basia.famula.pl/pl/

http://e-kartoteka.net/pl/search#show

http://www.basia.famula.pl/pl/

http://powstancy-srem.pl/index.php…

https://billiongraves.pl/grave/LEON-SZNURA/21793627

Encyklopedia Konspiracji wielkopolskiej 1939-1945

Franciszek Ksawery Bystrzyński urodził się 30 listopada 1891 roku w Rogowie w rodzinie Walentego i Anny Cecyli Krauze, rodzice pobrali się :

Urząd Stanu Cywilnego Gąsawa, wpis 22 / 1889

Valentin Bystrzyński (ur. 1851)
ojciec: Johann , matka: ? Wojciechowska
Anna Caecilie Krause (ur. 1866)
ojciec: Heinrich , matka: Pauline Rellin

Parafia katolicka Gąsawa, wpis 15 / 1889

Valentinus Bystrzyński (36 lat)
Anna Krause (20 lat)
matka: Paulina

(Rogowo – wieś (w latach 1380–1580 oraz 1672–1934 miasto) w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Rogowo.)

Po ukończeniu szkoły powszechnej podjął naukę krawiectwa w Bydgoszczy i w 1921 roku zdał egzamin mistrzowski. Większość swojego życia poświęcił walce za ojczyznę.

Brał udział w I wojnie światowej,

- POWSTANIEC WIELKOPOLSKI status/stopień: ochotnik, starszy szeregowiec
uwagi: Ziemia Międzychodzka, I.487.10645
źródła:

Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Powstańcy Wielkopolscy - Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, t. VIII, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2011
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 32: Spis zweryfikowanych 4622 - 9099
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 44: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]
Chalasz Roman, Wielki Almanach Powstańczy Powiatu Międzychodzkiego (maszyn.).

- wojnie polsko-bolszewickiej.

W okresie międzywojennym był wiceprzewodniczącym Koła Związku Weteranów Powstań Narodowych RP.

Wraz z rodziną został wysiedlony z Janowca Wielkopolskiego do Końskich w Generalnym Gubernatorstwie. Tam zaangażował się w partyzantkę.

Po zakończeniu wojny został przesiedlony do Słupska, gdzie pracował w zawodzie.

Jego wielką pasją był teatr: pisał scenariusze i amatorsko reżyserował sztuki teatralne, m.in. „Krakowiaki i Górale” Wojciecha Bogusławskiego.

Wraz z córką Felicją napisał scenariusz jednoaktówki „Miłość Matki” na potrzeby uroczystej akademii z okazji Dnia Matki w 1946 roku.

Zmarł 20 lipca 1947 roku w Gdańsku. Został pochowany w Gdańskim Wrzeszczu na cmentarzu Srebrzysko.

Za swoją patriotyczną postawę w 1938 roku został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.

źródła:
http://www.detektywihistorii.mbp.slupsk.pl/felicja-bystrzy…/
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
https://cmentarze-gdanskie.pl/chapter_77037.asp…
http://www.detektywihistorii.mbp.slupsk.pl/franciszek-byst…/
https://wbh.wp.mil.pl/…/skanydetale_wyszukiwarka_ba…/117564/
http://bibliotekacyfrowa.eu/Content/50839/54709.pdf
https://gp24.pl/odnalezli-rekopis-z-przeszlosci-i…/…/8992026
http://poznan-project.psnc.pl/
https://pl.wikipedia.org/…/Rogowo_(powiat_%C5%BCni%C5%84ski)
https://www.genealogiawarchiwach.pl

KNACH ALOJZY i FRANCISZEK

https://www.facebook.com/pg/genealogia.powstancow.wielkopolskich/photos/?tab=album&album_id=389294715852603&__tn__=-UC-R

oraz Pelagia, Władysław, Maria, Kazimiera i Lucjan urodzili się w rodzinie Jana i Katarzyny z Nowaków, para pobrała się w roku 1889:

Urząd Stanu Cywilnego Podobowice, wpis 21 / 1889

Johann Knach (ur. 1858)
ojciec: Simon , matka: Rosalie Rożańska
Catharine Nowak (ur. 1867)
ojciec: Simon , matka: Marie Janowiak

Parafia katolicka Świątkowo, wpis 3 / 1889

Joannes Knach (31 lat, wdowiec) i Catharina Nowak (21 lat)

ALOJZY KNACH urodził się 05 lutego 1900 roku w miejscowości Kozielsko w powiecie wągrowieckim, został zabity przez hitlerowców 15 września 1942 w Poznaniu.

Powstaniec Wielkopolski: status/stopień: kapral
uwagi: Poznań, handlowiec, I.487.16157
źródła:

Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 45: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]

W okresie okupacji : Podoficer rez. WP. Członek SN. We wrześniu 1939 r. walczył m in. nad Bzurą i w obronie Warszawy. Zaprzysiężony do NOB w lecie 1940 r., kierował „piątką” w Dzielnicy Poznań-Jeżyce. Prowadził kolportaż „Polski Narodowej”. Udostępnił swój sklep na lokal kontaktowy organizacji. Aresztowany przez Gestapo 24 kwietnia 1941 r. Osadzonyw Forcie VIIw Posen (Poznań). Skazany wyrokiem OLGPosen 17 sierpnia 1942 r. na karę śmierci. Stracony 15 września w Posen (w więzieniu przy ul. Młyńskiej).

--------------------
FRANCISZEK KNACH urodził się 08 listopada 1890 roku w miejscowości Kozielsko w powiecie wągrowieckim.

Zmarł 06 czerwca 1964 roku w Poznaniu, spoczywa na cmentarzu komunalnym Junikowo: pole:12 rząd:11 miejsce:19 ,
spoczywa z małżonką Weroniką Ireną z dom. Głowacką (20.01.1898 - 26.11.1962), którą poślubił 26 listopada 1917 w Poznaniu Para miała syna Lecha ur. 1920.

FRANCISZEK jako Powstaniec Wielkopolski wymieniony jest status/stopień: szeregowiec
źródła:

Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 44: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]

źródła:
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
http://www.straty.pl/pl/szukaj
http://e-kartoteka.net/pl/search
http://poznan-project.psnc.pl/
https://billiongraves.pl/grave/Franciszek-Knach/27781906
https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html

opracowali Rafał Sierchuła i Ewa A. Ewa Alicja Slomska

Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Kalendarz

Strony

Archiwum

Archiwum 06 listopada 2020

Baraniak Roman

Banaszak Stanisław

Sterna Jan

Strugarek Stanisław Michał

Ciszak Aleksander

Szubera Piotr

Terczewski Rajmund

Toboła Ignacy

Franciszek Ksawery Bystrzyński

KNACH ALOJZY i FRANCISZEK

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	31	01
02	03	04	05	06	07	08
09	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	01	02	03	04	05	06

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	31	01
02	03	04	05	06	07	08
09	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	01	02	03	04	05	06

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
26	27	28	29	30	31	01
02	03	04	05	06	07	08
09	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	01	02	03	04	05	06