Genealogia Powstańców Wielkopolskich, wpisy, strona 7

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
28	29	30	01	02	03	04
05	06	07	08	09	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30	31	01

Archiwum październik 2020, strona 7

BRACIA KRUPPIK JAN i EDMUND

oraz

Eleonora 1892-1973, wyszła za mąż za Stanisława Nowaka Eugeniusz 1895-1919 :

Kurier Poznański - 1919.08.14 R.14 nr 186

Data zgonu: 7.7.1919

Uwagi: podporucznik artylerii zmarł w lazarecie w Limburgu

Miejsce: Limburg

Dziennik Poznański - 1919.08.17 R.61 nr 188

Data zgonu: 1919.08.07

Wiek: 24 lata

Uwagi: zmarł po 8 miesięcznych ciężkich cierpieniach jako ofiara wojny, podporucznik artylerii lekkiej nekrolog od rodziców i rodzeństwa

Miejsce: Lintburg

Klara 1898 - 1976 wyszła za mąż za EDMUNDA BARTKOWSKIEGO - Powstańca Wielkopolskiego, patrz: https://powstanie.szubin.net/biografie/s/31 Jadwiga 1899 - siostra zakonna Felicja 1901-1993 - wyszła za Władysława Tlgnera Filomena 1904-200 wyszła za Stanisława Dabińskiego

urodzili się w rodzinie Jana i Weroniki z dom. Surma, para pobrała się w roku 1889 w miejscowości Ryczywół: Parafia katolicka Ryczywół, wpis 7 / 1889

Joannes Krupik (31 lat)i Veronica Surma (23 lat)

Edmund #Kruppik urodził się 08 sierpnia 1890 r. Skrzetuszu.

Po ukończeniu szkoły powszechnej kontynuował naukę w Gimnazjum i Liceum w Rogoźnie. Pierwsza jego praca związana była z administrowaniem majątków ziemskich. W 1913 r. dostał powołanie do wojska – ukończył Szkołę Podchorążych Artylerii. W okresie I wojny światowej walczył na froncie zachodnim i wschodnim. 4 krotnie ranny – został uhonorowany Krzyżem Żelaznym. Urlopowany latem 1918 r. wrócił do Skrzetusza, gdzie zastała go informacja o wybuchu walk powstańczych. Wyjechał do Gniezna i Poznania, gdzie objął dowództwo 3 baterii 1 dywizjonu 2 Pułku Artylerii Polowej. Walczył w okolicach Ostrzeszowa.

W styczniu 1920 r. jego jednostka zostaje przerzucona na front wschodni, gdzie swoim męstwem budził grozę wśród wrogów i podziw wśród własnych żołnierzy. Wysłany do Leszna w celu przeprowadzenia rekrutacji uzupełniającej. Wrócił szybko na front w okolice Biedrujska.

8 lipca 1920 w trakcie walk pod Puzyrami, wyniósł śmiertelnie rannego księdza Skorupkę spod ognia nieprzyjaciela. 16 lipca 1920 pod Gieranonami wraz ze swoją baterią, otoczoną z trzech stron przez bolszewików, prowadząc ostrzał do ostatniego pocisku, umożliwił odwrót XXXIII i XXXIV Brygady Piechoty. Za te czyny został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari V klasy. Podziękowanie Edmundowi Kruppikowi złożył sam Józef Piłsudski.

14 października 1920 awansował do stopnia kapitana.

Do końca 1920 dowodził baterią zapasową 17 pap.

25 czerwca 1921 roku poślubił Stanisławę z dom. Klugę, z którą miał dwóch synów - Eugeniusza zmarłego w niemowlęctwie i Zbigniewa ur. 01.07.1923 roku, żołnierza AK, zamordowanego w 1945. Po śmierci Stanisławy 01 lutego 1926 (Gazeta Ostrzeszowska: urzędowy organ Magistratu i Urzędu Policyjnego w Ostrzeszowie, z bezpłatnym dodatkiem ""Orędownik Ostrzeszowski -- 10) ożenił się w roku 1934 z Mieczysławą Przybyszewską (1895-1985), z którą miał syna Jana urodzonego 22.11.1935.

Wracając do kariery wojskowej i jej zakończenia - urlopowany z wojska i 9 lutego 1922 przeniesiony w stan spoczynku. W wyniku parcelacji, otrzymał majątek w Połajewie. Po parcelacji domeny połajewskiej administruje włościami w Henrykowie, Krępie, Bagrowie i Środzie Wielkopolskiej.

W kampanii wrześniowej nie uczestniczył.

W czasie okupacji pracował jako urzędnik. Oficer NOB, doradca wojskowy komendy Powiatu Środa Wlkp. Prowadził szkolenie wojskowe. W 1942 r. zaprzysiężony do AK, oficer sztabu IR Środa Wlkp., przewidziany na dowódcę 68 p.p.AK.

29 lutego 1944 r. został aresztowany wraz z synem Zbigniewem. Obaj mimo tortur nie wydali swoich kompanów ani planów organizacji. Edmund trafił do posiadającego złą sławę poznańskiego Fortu VII, później do obozu w Żabikowie.

Zwróćmy uwagę na zapisy jakie są w źródłach o Edmundzie i Zbigniewie:

EDMUND:

INFORMACJE O PRZEŚLADOWANIACH

Źródło: Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie

udział w konspiracji

organizacja konspiracyjna ARMIA KRAJOWA uwięzienie

miejsce zatrzymania JANÓW data zatrzymania 1944-02-29 okoliczności zatrzymania PO ZRZUCIE BRONI - DZIAŁALNOŚĆ KONSPIRACYJNA. uwięzienie

miejsce osadzenia FORT VII W POZNANIU uwięzienie

data zwolnienia 1944-09-01 uwięzienie

rodzaj uwięzienia obóz koncentracyjny miejsce osadzenia GROSS-ROSEN

ZBIGNIEW:

INFORMACJE O PRZEŚLADOWANIACH

Źródło: Muzeum Martyrologiczne w Żabikowie

uwięzienie

rodzaj uwięzienia obóz pracy wychowawczej (AEL) miejsce osadzenia Żabikowo data osadzenia 1944-07-27 numer 17776 data zwolnienia 1944-10-11

Źródło: Nazwa dokumentu: Polskie ofiary w Ebensee

Miejsce przechowywania dokumentu: FPNP

FPNPD

uwięzienie zginął

rodzaj uwięzienia obóz koncentracyjny

miejsce osadzenia Ebensee numer 108224

Źródło: Sygnatura: IPN GK 131/14

Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej

uwięzienie

rodzaj uwięzienia obóz koncentracyjny miejsce osadzenia MAUTHAUSEN data osadzenia 1944-10-21 numer 108224

Edmund zmarł 30 września 1944 roku w obozie Gross Rosen, a jego syn wiosną następnego roku w Mauthausen.

*************************************

Jan Kruppik urodził się 01 sierpnia 1894 roku w Skrzetuszu, zmarł w Poznaniu 07 czerwca 1965 roku, ksiądz katolicki, święcenia kapłańskie przyjął 18 lutego 1917 roku, pracował w następujących parafiach:

Kaszczor (01.04.1917 - 05.03.1919) - wikariusz Wielichowo (06.03.1919 - ) - wikariusz Poznań parafia p.w. Zmartwychwstania Pańskiego ( - ) - Prof. Gimnazjum Żeńskiego im. Dąbrówki Poznań parafia pw. Św. Anny ( - ) - rezydent 1954

W POWSTANIU występuje jako członek Przemęckej Rady Ludowej w Kucner Alfred (oprac.), Powstanie Wielkopolskie w powiecie obornickim i walki nad Notecią w r. 1918/19, Oborniki 1939

[m.in. biogramy, dzieje powstania w miejscowościach] Towarzystwo Pamięci Powstania Wielkopolskiego Koło Wolsztyn

Ksiądz Jan spoczął na cmentarzu parafialnym - Par. Matki Boskiej Bolesnej, Górczyn, kwatera:Iak rząd:5 miejsce:1 grób: https://billiongraves.pl/grave/Jan-Kruppik/19210038?referrer=myheritage

W opracowaniu wykorzystano:

Encyklopedia Konspiracji Wielkopolskiej s. 295, 296 http://powstancywielkopolscy.pl https://www.powiatwolsztyn.pl/powstanie/historia%20powstania.html https://pl.wikipedia.org/wiki/Edmund_Kruppik https://fundacjamodrak.com/ - zdjęcia http://kujawskie.blogspot.com/2016/06/edmundkruppik-urodzi-sie-8-sierpnia.html http://www.encyklopediawielkopolan.pl/ https://ryczywol.info/2017/11/14/kawalerowie-virtuti-militari-ryczywolu/ http://poznan-project.psnc.pl/#prettyPhoto https://www.myheritage.pl https://billiongraves.pl http://www.wtg-gniazdo.org/ksieza/main.php?akcja=opis&id=2228 http://e-kartoteka.net/pl/search#show https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html

opracowali Rafał Sierchuła i Ewa A. Slomska

Bracia Banachowie z Charbowa, Michał i Andrzej

MICHAŁ i ANDRZEJ oraz Zofia, Jan, Maria i Stanisława urodzili się w rodzinie Tomasza i Antoniny z dom. Liesiecka, rodzice pobrali się w Kłecku w roku 1886

Parafia katolicka Kłecko, wpis 12 / 1886

Thomas Banach (23 lat) i Antonina Lisiecka (21 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Kłecko, wpis L-10 / 1886

Thomas Banach (ur. 1862) ojciec: Martin Banach , matka: Marie Chojnacka
Antonie Lisiecka (ur. 1865) ojciec: Joseph Lisiecki , matka: Margarethe Ogrodowska

Michał #Banach urodził się 29 września 1895 roku w miejscowości Charbowo, zmarł 15 sierpnia 1948 roku w Poznaniu, spoczywa Górczyński (Par. Matki Boskiej Bolesnej)
Ściegiennego 35 - kwatera:VLc rząd:16 miejsce:2

Jego żoną była Jadwiga z dom. Grzeszczak 1900-1992, spoczywająca z mężem. Niestety nie mamy informacji o potomstwie.

MICHAŁ #Banach w Powstaniu Wielkopolskim brał udział w Kwieciszewskim Oddziale Powstańczym i został wymieniony w następujących źródłach:

Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 44: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]

Kwieciszewski Oddział Powstańczy 1918-1919

Mogilno w Powstaniu Wielkopolskim 1918-1919, pod red. Danuty Konieczki-Śliwińskiej, Poznań 2008

Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)

Powstaniec Wielkopolski. Jednodniówka Urzędu Miejskiego w Strzelnie, 2009

*****************

Andrzej Banach urodził się 11 listopada 1897 roku w miejscowości Charbowo, zmarł w styczniu 1944 roku, spoczywa na cmentarzu parafialnym w miejscowości Kwieciszewo, razem z nim spoczywa Anna i Antonina - czekamy na kontakt z rodziną.

ANDRZEJ Banach w Powstaniu Wielkopolskim brał udział m.in. w oswobadzaniu Poczty, Telefonów, mostów i Dworca w Kwieciszewie - został wymieniony w następujących źródłach:

Kwieciszewski Oddział Powstańczy 1918-1919
Powstaniec Wielkopolski. Jednodniówka Urzędu Miejskiego w Strzelnie, 2009
Mogilno w Powstaniu Wielkopolskim 1918-1919, pod red. Danuty Konieczki-Śliwińskiej, Poznań 2008
http://www.kwieciszewo.com/…/oddzia…/oddzial_kwieciszewo.htm
http://poznan-project.psnc.pl/
https://billiongraves.pl
https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html
http://www.basia.famula.pl/pl/
http://www.kwieciszewo.parafia.info.pl/

ALEKSANDER #BANASZKIEWICZ
Telesfor Banaszkiewicz

Na początku słów kilka o niespójności w nazwisku,
- w roku 1857 w Niepruszewie ślub z Marianną Nowak zawarł Wawrzyn Banaszkiewicz - dziadkowie Aleksandra i Telesfora, po śmieci Marianny z Nowaków, Wawrzyniec ożenił się powtórnie w roku 1889 w Konarzewie, w tym akcie zapis nazwiska to Banaszak i Banaszkiewicz.

Natomiast w roku 1891 w parafii pw.św. Wojciecha, wpis 34 / 1891

Valentinus Banaszyk (25 lat)
ojciec: Laurentius , matka: Marianna Nowak
Antonina Nowak (21 lat)
ojciec: Joseph , matka: Hedvigis Mieszała

A już w E-kartotece widzimy przekreślone nazwisko Banaszyk, poprawione na Banaszkiewicz.

ALEKSANDER #BANASZKIEWICZ i Telesfor oraz
Marianna 17.07.1892
Leon 10.04.1894
Stanisław 07.04.1897
Kazimiera 16.02.1899
Józef 04.03.1903
Maksymilian 09.10.1904
Wiktoria 7.11.1906
Weronika 01.01.1913

urodzili się w rodzinie w/w Walentego i Antoniny, oboje rodzice spoczywają w Poznaniu: Cm. Górczyński (Par. Matki Boskiej Bolesnej), tu też jest symboliczny grób Telesfora.

ALEKSANDER #BANASZKIEWICZ urodził się 04 stycznia 1901 roku w Poznaniu, zmarł 31 grudnia 1960 roku w Bydgoszczy, gdzie spoczywa na cmentarzu komunalnym z synem Zdzisławem. Innych danych o rodzinie niestety nie mamy.

ALEKSANDER #BANASZKIEWICZ w Powstaniu Wielkopolskim:
Uchwała Rady Państwa nr: 01.17-0.19 z dnia 1958-01-17

Opis:
Dnia 27.12.1918 r. jako ochotnik z bronią w ręku bierze udział w walkach powstańczych na terenie miasta Poznania i okolicy do zajęcia lotniska włącznie. Po okresie powstania pozostaje w wojsku. Do 1950 r. był kierownikiem robót w warsztatach mechanicznych Nr 13 w Bydgoszczy. Od tego terminu przeniesiony na emeryturę.

---------
Telesfor nie był PW, ale warto - jako, że zajmujemy się genealogią rodziny wspomnimy tę postać:

Telesfor Banaszkiewicz urodził się 27 listopada 1908 w Poznaniu, zamordowany 2 kwietnia 1940 w Katyniu) – polski piłkarz, lekkoatleta, ekonomista, działacz społeczny i porucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego (pośmiertnie awansowany na kapitana). Napastnik Warty Poznań (1929–1935). Ofiara zbrodni katyńskiej

Absolwent liceum handlowego, kursu na oficera rezerwy w Batalionie Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie oraz Wyższej Szkoły Handlowej w Poznaniu (ekonomia). Był piłkarzem i lekkoatletą „Pogoni” i klubu sportowego Warta Poznań[2]. Działał w Stowarzyszeniu Absolwentów tejże uczelni (m.in. członek Komisji Rewizyjnej w 1938). Członek rzeczywisty Korporacji Akademickiej K! Mercuria. 1 stycznia 1933 awansowany na porucznika rezerwy i przydzielony do 74 Górnośląskiego pułku piechoty. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim.

Odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)

Mieszkał w Katowicach

****************

źródła:
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/
http://powstancy-wielkopolscy.pl/
http://poznan-project.psnc.pl/
https://billiongraves.pl
https://billiongraves.pl/gra…/Walenty-Banaszkiewicz/16817469
https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html
http://www.basia.famula.pl/pl/
https://szukajwarchiwach.pl/…/1/9/…/PPS8DqL4OyPs7D1LExxx-w/…
https://pl.wikipedia.org/wiki/Telesfor_Banaszkiewicz
http://cmentarze.bydgoszcz.pl/grobonet/start.php…
http://e-kartoteka.net/pl/search

Idzi Banaszyk
oraz Jakub, Marianna, Antonina, Franciszka, Michał i Stanisław urodzili się w rodzinie Bartłomieja i Antoniny z dom. Przybylska, para pobrała się w roku 1869 w miejscowości Modrze,

Parafia katolicka Modrze, wpis 25 / 1869

Bartholomaeus Banaszak (26 lat) i Antonina Przybilska (21 lat)
https://szukajwarchiwach.pl/…/s…/full/hSeZeC8-TYbTYBA3GioEiA

Idzi Banaszyk urodził się 26 sierpnia 1887 roku w miejscowości Zaparcin,

zmarł w Poznaniu 13 stycznia 1973 roku, spoczywa Cm. Górczyński (Par. Matki Boskiej Bolesnej)
Ściegiennego 35, kwatera:IVP rząd:29 miejsce:22 - nie odnaleziony jako PW w wyszukiwarce miejskiej, miejsce spoczynku na podstawie pochówku córki Antoniny z Banaszyków Ostrowskiej, ur. 03.06.1917 w Czempiniu.

https://billiongraves.pl/grave/Idzi-Banaszyk/29866803

Idzi Banaszyk ożenił się 21 maja 1910 roku z Marianną Nowak, a ich dzieci oprócz wymienionej powyżej to:

Idzi 1914-1915
Stanisław 1911
Maria 1912
Walentyna 1920

IDZI #Banaszyk w Powstaniu Wielkopolskim:
status/stopień: szeregowiec, podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W 2/72
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy
Uchwała Rady Państwa nr: 03.29-0.173 z dnia 1971-03-29

Opis:
Dnia 27.12.1918 r. zgłosił się ochotniczo na Powstanie Wielkopolskie i pod dow. Jakuba Hęćkiego walczył o wyzwolenie miasta Poznania spod zaboru pruskiego. Brał udział na Dworcu Głównym w Poznaniu w rozbrajaniu pociągów z niemieckimi żołnierzami. Dnia 5-6.01.1919 r. brał udział w walkach o zdobycie lotniska Ławica pod Poznaniem. Po zakończeniu walk powstańczych w lutym 1919 r. został jako starszy rocznik zwolniony do domu i rozpoczął pracę na PKP. (...)
źródła:

Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 44: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 2/72

źródła:
https://billiongraves.pl/grave/Idzi-Banaszyk/29866803
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
http://powstancy-wielkopolscy.pl/search
http://www.basia.famula.pl/pl/
https://szukajwarchiwach.pl/…/s…/full/9-yA-Q5H5oP0bHTCAUWx9A
http://poznan-project.psnc.pl/
http://e-kartoteka.net/pl/search

Józef Krzyżanek

Józef Krzyżanek oraz Franciszek, Wiktoria, Wojciech, Stanisława, Idzi, Marianna I i II, Katarzyna i Michał urodzili się w rodzinie Jakuba i Katarzyny z dom. Lewandowska, rodzice pobrali się w miejscowości Modrze w roku 1870:

Parafia katolicka Modrze, wpis 3 / 1870

Jacobus Krzyżanek (25 lat) i Catharina Lewandowska (21 lat)

Józef #Krzyżanek urodził się 28 grudnia 1893 roku w miejscowości Zaparcin, Modrze zginął 25 marca 1944 roku w więzieniu hitlerowskim w Rawiczu.

Powstaniec Wielkopolski wymieniony w następujących źródłach:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła poza Poznaniem
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 45: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]

Leśnik. Pracował w Lasy Fundacji „Zakłady Kórnickie” założonej przez hrabiego Władysława Zamoyskiego, leśniczówka Czmoń.

W okresie II wojny światowej zaprzysiężony do NOB w listopadzie 1941 r., członek sekcji Józefa Świgonia, Placówka „Topola” - więcej czytaj: https://pl.wikipedia.org/…/%E2%80%9ETopola%E2%80%9D_i_%E2%8… .

10 listopada 1942 roku doszło do aresztowań członków kórnickiej konspiracji niepodległościowej. Niemcy aresztowali 58 osób z czego 51 stanęło przed sądami. Ponad połowa z oskarżonych zginęła podczas śledztwa, otrzymała wyrok śmierci lub nie przeżyła więzień. Przywódcą Placówki „Topola” Narodowej Organizacji Bojowej Ziem Zachodnich był Józef Szczepaniak student Uniwersytetu Jagiellońskiego. Stanisław Woźniak, był komendantem placówki ZWZ – AK „Smoła”. Dnia 5 października 1942, wobec aresztowania poświęcił swoje życie w samobójczej śmierci. Zginął w zbiorniku smoły w gazowni, którą kierował.

Wśród aresztowanych znalazł się także Józef Krzyżanek.

Osadzony w Forcie VII w Poznaniu i w więzieniu w Zwickau. Skazany wyrokiem Oberlandesgericht Posen (Wyższego Sądu Krajowego w Poznaniu) na sesji wyjazdowej w Rawitsch (Rawicz) 9 lipca 1943 r. na 5 lat obozu karnego.

Osadzony w więzieniu w Rawitsch, gdzie zmarł 25 marca 1944 r.[EKW s. 711

źródła:
Encyklopedia Konspiracji Wielkopolskiej 1939-1945
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
http://www.basia.famula.pl/pl/
https://szukajwarchiwach.pl/…/s…/full/eAn68DHPrKvXRI3iI2jFjQ
https://www.poznan.lasy.gov.pl/…/4108959c-ce41-4222-b418-6c…
http://www2.kornik.pl/I…/files/korniczanin2017/k_17_2017.pdf
http://www.idpan.poznan.pl/…/63-wladyslawa-zamoyskiego-umil…
http://www.bractwakurkowe.com.pl/…/1145-kornik-obchody-75-r…
http://poznan-project.psnc.pl/
https://pl.wikipedia.org/…/%E2%80%9ETopola%E2%80%9D_i_%E2%8…

opracowali Rafał Sierchuła i Ewa A. Slomska

BRACIA #MAŃCZAK

SERDECZNE PODZIĘKOWANIA dla pana Michała Klisińskiego za udostępnione dokumenty i zdjęcia Rodzinne.

*********************************

W roku 1886 w Poznaniu zawarli związek małżeński PIOTR i Marianna z dom. Pawłowska, potwierdzenie zawartego małżeństwa odnajdujemy zarówno w zapisach kościelnych jak i USC:

Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 49 / 1886

Petrus Mańczak (26 lat) ojciec: Ignatius , matka: Helena Górska
Marianna Pawłowska (23 lat) ojciec: Joannes , matka: Marianna Grek

Urząd Stanu Cywilnego Piątkowo, wpis 13 / 1886

Peter Mańczak (ur. 1860) ojciec: Ignatz Mańczak , matka: Helene Gorska - proszę zwrócić uwagę na rok urodzenia Piotra, Rodzina podaje 1861 i ten rok widnieje także na nagrobku, natomiast 1861 jest także zapisany w E-kartotece - cieśla urodzony 27.06.1860 , zm. 25.04.1916, wspomnienie o śmierci: Mańczak, Piotr
Wielkopolanin -1916.04.27 nr 96
Data zgonu: 1916.04.25
Uwagi: członek Towarzystwa Przemysłowców
Miejsce: Winiary

Marie Pawłowska (ur. 1863) ojciec: Johann Pawłowski , matka: Marie Grek, wspomnienie o śmierci: Mańczakowa (z d. Pawłowska), Maria
Kurier Poznański -- 1931.02.09 R 26 nr 62
Data zgonu: 1931.02.

Ze związku Piotra i Marianny urodzili się m.in.:

Jan 08.06.1888 - 16.05.1966, ożeniony ze Stanisławą z dom. Kozak 1904-1982, oboje spoczywają: Cm. Sołacki (św. Jana Vianneya), kwatera:św.Łazarza rząd:2 miejsce:16

ANTONI #Mańczak - POWSTANIEC WIELKOPOLSKI
urodził się 1 stycznia 1890 w Poznaniu, zmarł w roku 1965, spoczywa Poznań, Cm. par. św. Stanisława Kostki - kwatera:C rząd:10 miejsce:105 brak daty dziennej,

https://billiongraves.pl/grave/Antoni-Mańczak/15593819

Antoni 21 lutego 1922 poślubił Zofię z Dajerlingów ur. 01.04.1900 roku, z tego związku urodzili się Leokadia, Tadeusz, Bronisław. Antoni w czasie I wojny światowej wcielony do armii pruskiej. W latach 30 XX w. działał w winiarskim Związku Powstańców Wielkopolskich i Towarzystwie Przemysłowców. We wrześniu 1939 r. zakopał swoją czapkę powstańczą oraz wszystkie dokumenty i pamiątki z tego okresu w ogrodzie koło domu. Rodzina, mimo nacisków ze względu na nazwisko rodowe żony Zofii Dajerling, odmówiła podpisania volkslisty. Wysiedleni do GG, okres okupacji spędzili w górach świętokrzyskich.

ANTONI W POWSTANIU WIELKOPOLSKIM:
status/stopień: sierżant
uwagi: I.487.19022
źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 44: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]
W czasie II Wojny Światowej rodzina Antoniego została wysiedlona z Poznania, na co znajdujemy potwierdzenie w : DANE OSOBOWE
nazwisko
Mańczak
imię
Anton
data urodzenia
1890-01-11
miejsce urodzenia
Posen
miejsce urodzenia (powiat)
Posen
miejsce zamieszkania przed wojną
Poznań, Arnulfstr.12a
zawód
Zimmermann

INFORMACJE O PRZEŚLADOWANIACH
Źródło: Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), Instytut Zachodni Poznań, 2008
wysiedlenie/przesiedleni z Poznań wysiedlenie do Generalna Gubernia
uwięzienie obóz przesiedleńczy
okoliczności zatrzymania akcja przesiedleńcza
miejsce osadzenia Poznań Główna
data osadzenia 1939-12-04 dodatkowe informacje lista transportowa 4 str 21

*********************************

EDMUND - POWSTANIEC WIELKOPOLSKI

------- urodzony … i tu zaczyna się problem,

1/ E kartoteka miasta Poznania sygnatura: 14780 karta: 602 podaje datę urodzenia 30 września 1895 roku, w tej karcie wymienieni są także, żona Maria z Bączkowskich ur. 29.11.1897, córka Aniela 21.09.1923, Stanisław 23.04.1926, Helena 13.04.1932

2/ sygnatura: 14780 karta: 774 - data urodzenia 30.09.1895- rodzice się zgadzają - Piotr i Marianna z Pawłowskich

3/ Z jednostki sygn. 53/884/0/1/33 Spis zweryfikowanych 9100 - 13620 https://szukajwarchiwach.pl/.../full/DNXTUht-D6aYry13sjTsQQ

podana data urodzenia to 15 październik 1895, i z tą datą figuruje w bazie PW

status/stopień: szeregowiec
uwagi: I.487.19023

źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 44: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]
Żołnierz Armii Cesarstwa Niemieckiego podczas I Wojny Światowej, Powstaniec Wielkopolski i uczestnik walk w obronie Lwowa w 1919 r. oraz wojny z bolszewikami w latach 1919-1920.

Odznaczony Pamiątkowym Krzyżem ZASŁUDZE OBYWATELSKIEJ (Krzyż Pamiątkowy Rady Ludowej Miasta Poznania "Zasłudze Obywatelskiej", a tak wyglądał: https://desa.art.pl/index.php?pozycja=27256 )

Do 1939 r. mieszkał z żoną Marią (ur. 1897-zm. 1984 r.), synem Stanisławem (ur. 1926 - zm. 1986 r.) i córkami Anielą (ur. 1923 - zm. 2004) i Heleną (ur. 1932 - zm. 2020 r.) w Poznaniu. W Dwudziestoleciu Międzywojennym poza prowadzeniem zakładu krawieckiego był zaangażowany w pracę społeczną i obywatelską, m.in.: w Towarzystwie Przemysłowców na Poznańskich Winiarach, w którym pełnił ważne funkcje (m.in. Sekretarza i Prezesa) i w Komitecie Zjednoczonych Towarzystw i Obywateli również na Winiarach.

Po wybuchu II Wojny Światowej wysiedlony do Generalnej Guberni. Edmund Mańczak z rodziną przetrwał czas okupacji w miejscowości Masłomiąca w Małopolsce w majątku Jana Dyjakowskiego.

W 1945 r. wraz z rodziną osiedlił się w Gorzowie. Prowadził warsztat krawiecki przy ul. Łokietka 12. Członek Cechu, w którym w latach 1948-1950 pełnił funkcję starszego Cechu Rzemiosł Włókienniczych.

Zmarł 27 stycznia 1955 r. Pochowany na Cmentarzu Świętokrzyskim w Gorzowie. Od 1984 r. spoczywa wraz z żoną Marią na cmentarzu komunalnym przy ul. Żwirowej w Gorzowie i córką Heleną. - TU też dodam, ze w ewidencji cmentarza jako data urodzenia figuruje 15.01.1895.

ANDRZEJ #Mańczak - POWSTANIEC WIELKOPOLSKI - urodził się 30 listopada w Poznaniu, zmarł w roku 1974 w Bydgoszczy -

”Przed II wojną pełnił urząd wiceprezydenta Bydgoszczy.” oraz uzasadnienia wniosku o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego “Jest pracownikiem umysłowym Cechu Budownictwa w Bydgoszczy.”

27 grudnia 1918 r. jako ochotnik z bronią w ręku brał udział w walkach powstańczych o Poznań i lotnisko, pod dowództwem por. Edmunda Krupka. Później w 3 pułku Artylerii Wielkopolskiej. Kapitan WP. Przed II wojną pełnił urząd wiceprezydenta Bydgoszczy. Aresztowany przez Niemców był więźniem Mauthausen. Odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym - Uchwała Rady Państwa nr: 01.17-0.19 z dnia 1958-01-17, Krzyżem Grunwaldu, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Bracia Krzyżankiewicz - Włodzimierz, Stanisław i Mieczysław wpisali się na trwałe w historię Wronek i Poznania i o ile Włodzimierz i Stanisław występują w źródłach dotyczących Powstania Wielkopolskiego we Wronkach, o tyle Mieczysław jest “przypisany” historii Poznania a zwłaszcza targom … i zdaje się, że jego rola w Powstaniu została dopisana ze względu na udział braci w Radach Ludowych.

„Bardzo ciekawym sposobem zmajoryzowali wronieccy Polacy tamtejszych Niemców. Obywatele wronieccy nie mieli łatwego zadania, bowiem we Wronkach zamieszkiwała największa liczba urzędników Niemców, więzienie miało wyłącznie załogę niemiecką, ponadto we Wronkach rozkwaterował się w drodze powrotnej z frontu wschodniego jeden dywizjon artylerii. Mimo wszystko organizatorom wieców żołnierskich i obywatelskich udało się stworzyć oddzielnie Radę Żołnierzy dla Niemców i Polaków. To samo miało miejsce w radzie Robotników. Obie Rady polskie obradowały pod przewodnictwem Fr. Sokołowskiego, a sekretarzował p. Stryczyński, Radom niemieckim przewodniczył Dr. Fryderici, a sekretarzował p. Krüger. Obie grupy schodziły się celem ujednolicenia swych uchwał. To wspólne zebranie kończyło się zazwyczaj okrzykiem na cześć zgody polsko-niemieckiej. Ten dobry dla Polaków układ zawdzięczali obywatele wronieccy tajnej organizacji, która już przed 11 listopada na terenie Wronek istniała i w skład któreś wchodzili pp. Krzyżankiewicz, Dr. Klimkiewicz, Sokołowski i Błażejewski. Tajny komitet widząc znaczną przewagę żywiołów niemieckich, poszedł na kompromis, dzieląc między siebie funkcje, Dyr. Sokołowski działał na terenie Rady Robotniczej, p. Błażejewski na terenie Rady Żołnierzy, a Dr Klimkiewicz w mieście wśród obywateli. Dzięki agitacji Dr Klimkiewicza ścięto słynną „Freiheitslinde” z niem. Lipę Wolności, albo znaną też jako „Kaiserlinde” – Cesarską Lipę (przyp. red.), no i obalono pomnik Wilhelma, przez co Niemców nieco zastraszono. Równocześnie agitowano wśród żołnierzy w tym duchu, aby opuszczali oddział i wracali do domu.”

Fragment ze stron 37-38 z książki „Ziemia szamotulska w walce o wolność” z 1939 roku.

Krzyżankiewicz z Wronek czy z Poznania? Odpowiedz wcale nie wydaje się taka prosta, bo według dostępnych źródeł bracia urodzili się we Wronkach, ale całe swoje dorosłe życie spędzili i związali z Poznaniem, dokąd przeprowadzili się ich rodzice. Jednakże widać patriotyzm gniazda rodzinnego był dość mocny wśród braci, bo oprócz w/w cytatu Stanisław i Włodzimierz na kartach historii Wronek zapisali się jeszcze kilkakrotnie i zawsze w związku z Powstaniem Wielkopolskim.

I tak: “„W dniu 12 listopada 1918 roku został nadany z Wronek do Poznania telegram z wiadomością: „o godz. 11.00 publiczność zamierza szturmem wziąć więzienie centralne”. “ - nie podano, kto nadał telegram z Wronek, ale był nim prawdopodobnie Krzyżankiewicz (zapewne Włodzimierz) bo “Wydział wykonawczy Rady Robotniczo-Żołnierskiej w Poznaniu wysłał do Wronek czterdziestoosobową grupę, żołnierzy którzy pod dowództwem dr Stanisława Krzyżankiewicza (brata Włodzimierza) dojechali do miasta automobilem. - niestety nie wiemy kiedy, natomiast pewne jest, że “Dźwiękami syren fabrycznych zwołano ludność na Plac Wolności, na wiec, który rozpoczął się o zaplanowanej godzinie 12.00 (12.11.1918). Włodzimierz Krzyżankiewicz wygłosił przemówienie, w którym oświadczył, że we Wronkach przejęła władzę Rada Robotniczo-Żołnierska i „wezwał obecnych do likwidowania w mieście pozostałości władzy cesarskiej”.

I tak w innych źródłach odnajdujemy zapisy dotyczące braci:

STANISŁAW:

Karwat Janusz, Rezler Marek, Encyklopedia Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, Poznań 2018 - straż ludowa

Śliwa Marian, Michalak Wiesław, Tomczak Krystyna, Bugaj Paweł, Czas pamięci. Powstańcy wielkopolscy ziemi wronieckiej. Kultywowanie pamięci powstania wielkopolskiego, 2008 - powstaniec wroniecki

Sadkowski Jan, Krotoszyn w Powstaniu 1918/1919 roku, Ostrów 1936

Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 376: Relacje i wspomnienia dotyczące powstania wielkopolskiego: 1. Poznań, część ll (autorzy relacji od G - M)

Gomnolec Ludwik, Kubiak Stanisław, Mąderek Stanisław, Zwycięstwo ludu w Wielkopolsce.

Jedniodniówka z okazji 40 rocznicy Powstania Wielkopolskiego 1918–1919, Poznań 1958

Siedemdziesiąta rocznica odzyskania niepodległości i wybuchu Powstania Wielkopolskiego. Materiały z konferencji odbytej 13–14 grudnia 1988 r. w UAM w Poznaniu, pod red. Tadeusza Kotłowskiego, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Seria Historia, nr 167, Poznań 1992

Gomolec Ludwik (wybór), Na froncie północnym powstania wielkopolskiego 1918-1919. Wspomnienia, wybór i wstęp Ludwik Gomolec, Poznań 1973

Karwat Janusz (wybór i oprac.), Wspomnienia z Powstania Wielkopolskiego, Biblioteka "Kroniki Miasta Poznania", Poznań 2007

WŁODZIMIERZ: Powstaniec Wroniecki, Rada Robotników i Żołnierzy we Wronkach

Śliwa Marian, Michalak Wiesław, Tomczak Krystyna, Bugaj Paweł, Czas pamięci. Powstańcy wielkopolscy ziemi wronieckiej. Kultywowanie pamięci powstania wielkopolskiego, 2008

Białobłocki Adam, Absolwenci gimnazjum i liceum Świętej Marii Magdaleny w Poznaniu 1805-1950, Poznań 1995

Wielkopolski Powstaniec 2010, R. 16

Kubiak Stanisław, Łozowski Franciszek, Rady robotniczo-żołnierskie w Wielkopolsce 1918-1919, Poznań 1959

Karwat Janusz (wybór i oprac.), Wspomnienia z Powstania Wielkopolskiego, Biblioteka "Kroniki Miasta Poznania", Poznań 2007

MIECZYSŁAW - aptekarz, komisarz PCK

Powstańcy Wielkopolscy - Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918/1919, t. III, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2007

Wróćmy jednak do początku -

bracia #Krzyżankiewicz - Włodzimierz, Stanisław i Mieczysław urodzili się w rodzinie Józefa (11.08.1848 Pleszew - 07.12.1922 Poznań) i Magdaleny z dom. Szczygłowska (01.05.1848 Pleszew - 16.12.1911 - Poznań).

WŁODZIMIERZ #Krzyżankiewiczurodził się 23 stycznia 1878 roku we Wronkach. W 1896 roku ukończył gimnazjum im. św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Od 1897 roku studiował prawo na uniwersytecie w Berlinie, Monachium i Wrocławiu, gdzie w 1901 roku zdał egzamin referendarski. Aplikował w Naumburgu, Halle, Stendal, Frankfurcie nad Menem i Höchst. W 1903 roku otrzymał tytuł doktora obojga praw, a w 1906 roku zdał egzamin sędziowski w Berlinie i został mianowany asesorem. Następnie do 1913 roku praktykował u adwokatów w Grodzisku, Stargardzie, Królewskiej Hucie (Chorzowie) i Toruniu.

W czasie I wojny światowej był powołany do armii niemieckiej.

Podczas Powstania Wielkopolskiego komisariat Naczelnej Rady Ludowej mianował Krzyżankiewicza kontrolerem w Prezydium Policji w Poznaniu.

Od 1919 do 1939 roku prowadził w Poznaniu własną kancelarię adwokacką i biuro notarialne. Miał duże zasługi dla rozwoju adwokatury polskiej. W 1920 roku został sekretarzem Wydziału Izby Adwokackiej w Poznaniu, a w 1924 – 1927 wchodził w skład Senatu Dyscyplinarnego dla Adwokatów przy Sądzie Najwyższym. Był też członkiem Rady Adwokackiej Sądu Dyscyplinarnego (1921 – 1931). W latach 1925 – 1933 zasiadał z ramienia endecji w radzie miejskiej Poznania, gdzie działał w deputacji teatralnej, komisji prawnej i wyborczej.

Podczas okupacji pracował w biurze niemieckiego adwokata Mühringa. Należał do organizatorów konspiracyjnego Zarządu Okręgowego SN w Poznaniu. Po aresztowaniu działaczy SN mianowano go w sierpniu 1941 roku przedstawicielem SN przy Delegaturze Rządu na Ziemie Zachodnie.

Aresztowany przez Gestapo 12 grudnia 1941 roku. Był więziony w Domu Żołnierza i w Forcie VII, gdzie 8 lutego 1942 roku zmarł na zapalenie płuc po tzw. „kąpieli higienicznej”.

Włodzimierz Krzyżankiewicz był żonaty (od 1912 roku) z Gabrielą Marszałek. Miał synów Janusza (ur. 1913), Zbigniewa (ur. 1915) oraz córkę Danutę ( 1919 - 1975 - spoczywa na cmentarzu komunalnym Junikowo).

STANISŁAW #Krzyżankiewiczurodził się 29 kwietnia 1879 roku we Wronkach, zmarł 03 czerwca 1922 w Poznaniu, pierwszy pogrzeb na cmentarzu farnym, następnie szczątki zostały przeniesione na cmentarz parafialny przy ul. Samotnej, kwatera:12 rząd:7 miejsce:16.

Właściciel fabryki chemicznej Nitragina, członek Rady Nadzorczej i Zarządu Tow. Akc. Homosan w Kostrzynie. Z zawodu był chemikiem.

26 stycznia 1914 roku w Poznaniu poślubił Genowefę z dom. Palacz ur. w roku 1885 roku w Poznaniu, w styczniu 1922 roku małżeństwo to zostało rozwiązane, nie wiadomo czy para miałą potomstwo.

MIECZYSŁAW #Krzyżankiewiczurodził się 29 listopada 1882 roku we Wronkach, zmarł 05 marca 1952 roku, miejsce zgonu i pochówku nie jest znane.

Najpierw był dyrektorem Wielkopolskich Targów Kwiatów by w październiku 1919 roku zostać dyrektorem Międzynarodowych Targów Poznańskich.

Sprawował on tę funkcję do dnia 31 sierpnia 1939 r., a rozpoczął od organizacji Biura. Mieściło się ono w pawilonie przy głównym wejściu na Targi. Komitet Wystawy podzielił się ponadto na trzy podkomitety: Organizacyjny, Weryfikacyjny i Budowlany. Dzięki ich pracy, a także dzięki poparciu żywo zainteresowanych targami towarzystw przemysłowych i kupieckich, zdołano pokonać liczne przeszkody natury organizacyjnej i finansowej i dnia 28 maja 1921 r. otwarty został uroczyście I Targ Poznański. W prasie lokalnej tak opisywano przebieg uroczystości otwarcia: O godz. 9.30 zebrali się na placu wystawowym koło Wieży Górnośląskiej przedstawiciele ministerstwa Z p. Janta-Połczyńskim, Magistratu Z p. Prezydentem J. Drwęskim i Wiceprezydentem dr Kieda czem, rady miejskiej Z dr Mieczkowskim, Województwa Z p. Wojewodą dr Celichowskim, wojskowości Z gen. Raszewskim - na czele, J. M. p. Rektor Święcicki oraz reprezentanci prasy i sfer przemysłowo-handlowych.

Mieczysław poślubi Helenę z dom. Krohn, mieli dwie córki Irenę Marię Magdalenę i Ilonę Janinę. W czasie II wojny Światowej rodzina mieszkała w Milanówku. I na tym niestety kończy nam się wiedza na temat życia Mieczysława.

źródła:

http://www.basia.famula.pl/pl/

http://www.straty.pl/pl/szukaj

https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html

http://mojewronki.pl/2013/01/powstanie-wielkopolskie-na-ziemi-wronieckiej-2/

https://wokwronki.pl/pl/aktualnosci-historia/powstanie-wielkopolskie.html

https://szamotuly.naszemiasto.pl/powstanie-wielkopolskie-we-wronkach/ar/c1-1668697

http://www.pomost.net.pl/niezlomni_cz_1.html

Kurier Poznański -- 1922.06.07 R.17 nr 128

Dziennik Poznański -- 127

Kurier Poznański -- 1922.12.10 R.17 nr 283

Dziennik Poznański -- 1911.12.17 R. 53 nr 287

http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

https://poznan.wikia.org/wiki/Ob%C3%B3z_koncentracyjny_Fort_VII

http://www.wmn.poznan.pl/miesiac-pamieci-narodowej-pamietamy/

https://wbc.macbre.net/document/4649/marian.html

https://poznan.wikia.org/wiki/Towarzystwo_Mi%C5%82o%C5%9Bnik%C3%B3w_Miasta_Poznania

https://audiovis.nac.gov.pl/obraz/189530:1/

https://www.ipsb.nina.gov.pl/a/foto/miedzynarodowe-targi-poznanskie-w-1933-roku-2

http://e-kartoteka.net/pl/search#show

Przygotowali Rafał Sierchuła i Ewa A. Slomska

FRANCISZEK KSAWERY MANIECKI

( 03.11.1896 r. – 02.12.1975 r.)

opracowała wnuczka Powstańca Wielkopolskiego - Dorota Ciołka Wiśniewska
zdjęcia ze zbiorów Rodziny

Franciszek Ksawery Maniecki urodził się 03 listopada 1896 roku w miejscowości Kurowo, w powiecie nowotomyskim. Jego rodzicami byli Michalina (z domu Hoffmann) i Jakub Manieccy - rodzina Manieckich to szlachecki ród, który od wieków związany był z Wielkopolską i pieczętował się herbem Sokoła.

Franciszek od ukończenia szóstego roku życia uczęszczał do szkoły powszechnej. Po ukończeniu nauki pozostał w domu rodzinnym i pomagał rodzicom prowadzić gospodarstwo rolne.

W wieku 19 lat, w roku 1915, został wcielony do armii i uczestniczył w I Wojnie Światowej. Walczył na froncie francuskim, gdzie w 1916 roku został ciężko ranny i 9 miesięcy przebywał w szpitalu.

W lutym 1918 roku powrócił na rodzinne tereny i w dalszym ciągu jego losy związane były z Wielkopolską. 30 grudnia 1918 roku, jako ochotnik zgłosił się do Powstania Wielkopolskiego (numer weryfikacyjny 5368), gdzie walczył pod dowództwem, odznaczonego Orderem Virtuti Militari, Edmunda Klemczaka. Oddział ochotników brał czynny udział w walkach o Opalenicę, Nowy Tomyśl i Zbąszyń. Szczególnie ciężkie były, trwające wiele tygodni, działania pod Zbąszyniem, gdzie wielu powstańców zostało rannych i dostało się do niemieckiej niewoli. Franciszek Maniecki brał także udział w walkach o Nową Wieś, Przyprostynię, Chrośnice i Nowy Dwór.

W 1919 r. został skierowany do nowo powstałego 7 Pułku Strzelców Wielkopolskich, który powstał z zorganizowanego wcześniej 2 Batalionu Garnizonu Poznań i kilku kompanii pochodzących z wielkopolskich drużyn powstańczych (ze Zbąszynia, Bukowca, Dusznik, Lwówka i Pniew), istniejących od listopada 1918 r.

Franciszek Maniecki, wraz z 7 Pułkiem Strzelców Wielkopolskich, walczył na zachodnim a później na północnym odcinku frontu wielkopolskiego (od Rynarzewa po Czarnków).

W styczniu i lutym 1920 roku. uczestniczył w zdobywaniu Ziemi Chodzieskiej i Wyrzyskiej – 19 stycznia 1920 r. wkroczył do Chodzieży, a następnie do Śmiłowa, Wyrzyska, Białośliwia i Wysokiej. Na przełomie stycznia i lutego pułk obsadził granicę między Kępnem a Rawiczem, po czym wrócił do Chodzieży, która na krótko stała się miastem garnizonowym pułku.

Pułk na miejscowym rynku 1 marca 1920 roku otrzymał on sztandar (z napisem "Honor i Ojczyzna" oraz nazwami pól bitew pułku na ramionach krzyża, po drugiej stronie: orzeł biały pośrodku krzyża kawalerskiego, między jego ramionami cyfra "61" w wieńcu laurowym).

Do końca Powstania Wielkopolskiego Franciszek Maniecki stacjonował w Wągrowcu (ten okres udokumentowany jest w Archiwach Narodowych Powstania Wielkopolskiego).

15 marca 1919 r. 7 Pułk Strzelców Wielkopolskich został przemianowany na 61 Pułk Piechoty. Wraz z nową formacją Franciszek Maniecki został przerzucony na front wschodni, przeciwko armii bolszewickiej na terenie Brody— Krasne — Złoczów.

Następnie brał udział w wyprawie kijowskiej, nacierając w kierunku Berdyczowa. 8 maja 1920 roku Pułk wkroczył do Kijowa, gdzie następnego dnia uczestniczył w defiladzie wojsk polskich na Kreszczatiku.

Cofając się następnie pod naporem Armii Czerwonej, zajął stanowisko na przedpolu Warszawy w składzie 1 Armii. W czasie polskiej kontrofensywy 23 września przełamał front pod Mścibowem i Gnieznem k. Wołkowyska. Ostatni, ważniejszy bój pułku to udzielenie pomocy 11 października 1920 roku 58 Pułkowi Piechoty w walce o Kojdanów.

Po zakończeniu wojny, w lipcu 1922 roku Franciszek Maniecki został zwolniony z wojska. Wkrótce rozpoczął nową służbę – został przyjęty do straży granicznej. Po odbyciu szkolenia w 1922 roku został oddelegowany na wschodnie rubieże RP – do miejscowości Ławoczne w powiecie stryjeńskim. Tam pełnił służbę do 1928 roku. Po przebyciu ciężkiej choroby i kilkutygodniowym pobycie w szpitalu we Lwowie, Franciszek Maniecki został przeniesiony do Międzychodu, gdzie pełnił służbę na granicy polsko-niemieckiej. Następnie przeniesiony został na analogiczną placówkę do Wolsztyna.

W 1931 roku wstąpił w związek małżeński z Zofią Maniecką z domu Weber (24.02.1912 r. – 29.10.1964 r.). Małżonkowie mieli 5 dzieci: Tadeusza (ur. i zm. 1932 r.), Zenona (1934 r. – 2003r.) , Antoniego (1936 r. – 2012 r.), Zdzisława (11.08.1942 r. – 14.11.1964.r.) i Zofię (1948 r.- 2020 r.).

Lata spędzone na wojnie i w wojsku odcisnęły swoje piętno na zdrowiu Franciszka Manieckiego. W 1930 roku, z powodu choroby, został przeniesiony w stan spoczynku i przeprowadził się do Międzychodu. Tam mieszkał i pracował do końca okupacji. W 1945 roku, wraz z rodziną, przeprowadził się na Ziemie Odzyskane, do miejscowości Stare Polichno, gdzie mieszkał do końca życia.

Mieszkając w Starym Polichnie, aktywnie angażował się w życie lokalnej społeczności, był przez wiele lat sołtysem oraz przewodniczącym Gromadzkiej Rady Narodowej. Według danych zawartych w Słowniku gorzowskim w marcu 1950 roku wybrano go sołtysem wsi Stare Polichno. W 1954 roku został przewodniczącym Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej - Stare Polichno. Po zniesieniu gromady ponownie został sołtysem swojej wsi. Tą funkcję pełnił do roku 1970. Ze względu na wiek i stan zdrowia poprosił o rezygnację.

Franciszek Maniecki zmarł 02 grudnia 1976 roku i został pochowany na cmentarzu w Starym Polichnie.

Za zasługi dla Ojczyzny został odznaczony wieloma odznaczeniami:
• Pamiątkowy Krzyż ,, Za Waleczność”, Poznań, 27 grudnia 1919 r. Rada Ludowa Miasta Poznania
• Krzyż i Medal Niepodległości, Warszawa, 25 października 1932 rok – za udział w Powstaniu Wielkopolskim, Centralne Archiwa Wojskowe
• Dyplom uznania za czynny udział w Akcji Zbrojnej w Powstaniu Wielkopolskim w 1918 i 1919 roku, Poznań, 27 grudnia 1948 rok, Zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich
• Wielkopolski Krzyż Powstańczy, Warszawa, 28 grudnia 1957 rok
• Dyplom Uznania z okazji 50 rocznicy Powstania Wielkopolskiego, Poznań, 27 grudnia 1968 rok
• Mianowanie na stopień porucznika za udział w Powstaniu Wielkopolskim, Warszawa, 13 grudnia 1971 rok, Minister Obrony Narodowej
• Krzyż Polonia Restituta ( brak opisu w zasobach rodzinnych, rodzina złożyła wniosek do Prezydenta RP o wydanie odpisu nadania Krzyża, sprawa w trakcie)
• Wiele dyplomów uznania za pracę społeczną na rzecz wsi Stare Polichno

https://www.facebook.com/genealogia.powstancow.wielkopolskich/photos/a.363160231799385/363160588466016/?type=3&theater

Piotr Weichert - Powstaniec Wielkopolski - przygotowała Katarzyna Knopkiewicz
zdjęcia i dokumenty pochodzą ze zbiorów Rodziny - serdecznie dziękuję!

Piotr Weichert
oraz
* Michalina 1887 w roku 1907 wyszła za mąż za Franciszka Owsianego
* Jan 1889
* Anna 1892
* Józefa w roku 1913 wyszła za mąż za Władysława Mikołajczaka
* Józef ur. i zm. 1894
* Maria 1895
* Staś ur. i zm. 1896
* Marcin ur. i zm. 1898
* Stefan - Szczepan 1899
* Wiktoria 1901-1903

urodzili się w rodzinie Jakuba i Franciszki Najderek, para pobrała się w roku 1886 w miejscowości Młodasko:
Urząd Stanu Cywilnego Młodasko, wpis 18 / 1886

Jacob Wejchert ojciec: Michael Wejchert , matka: Viktoria Polus
Franziska Najderek ojciec: Stephan Najderek , matka: Marie Stachowiak
akt ślubu: https://szukajwarchiwach.pl/.../full/9J-ASKf3S2mu9O7J_5zYew

Piotr Weichert urodził się 22 maja 1897 roku w miejscowości Brzyzno, USC Młodasko --- akt urodzenia: https://szukajwarchiwach.pl/.../full/qc8chM8c8dS4jYwxiSmjjw

zmarł 08 października 1970 roku, spoczywa na cmentarzu komunalnym Junikowo w Poznaniu z II żoną Genowefą 1897 - 1970 --- brak adnotacji w wyszukiwarce miejskiej o spoczynku Powstańca - pole 19
rząd 16 miejsce 3
GPS: 52.388803, 16.819304

Piotr Weichert pierwszy związek małżeński zawarł z Walentyną z dom. Janyszko ur. 31.01.1898, z tego małżeństwa urodzili się:

* 1920 Joanna
* 1924 ur. i zm. Marian
* 1928 ur. i zm. Krystyna
* 1931 Krystyna II

jednostka: Oddział Powstańczy w Zębowie
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 11.11.-0.1072 z dnia 1971-11-11

Opis:
Wstąpił jako ochotnik 06.01.1919 do Oddziału Powstańczego w Zębowie i brał czynny udział z bronią w ręku pod dow. Rogacza w walkach pod Nowym Dworem i Zbąszyniem. Z oddziału został zwolniony 15.04.1919. Jest zweryfikowanym Powstańcem Wlkp. na podstawie zeznań 2 świadków. Po zwolnieniu z wojska pracował w Państwowych Zakładach Maszyn Elektrycznych w Poznaniu do 1939. W czasie okupacji pracował jako palacz centralnego ogrzewania w Szkole Pielęgniarskiej w Poznaniu przy ul. Przemysłowej do 1945. Po wyzwoleniu rozpoczął pracę w Firmie HCP w Poznaniu, gdzie był zatrudniony do 1960, tj. chwili przejścia na emeryturę.

https://www.facebook.com/pg/genealogia.powstancow.wielkopolskich/photos/?tab=album&album_id=363211428460932&__tn__=-UC-R

źródła:

Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
http://powstancy-wielkopolscy.pl/search
http://www.basia.famula.pl/pl/
http://poznan-project.psnc.pl/#prettyPhoto
http://e-kartoteka.net/pl/search
https://billiongraves.pl/grave/Piotr-Weichert/27676911...
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

Krajewski Władysław

Antoni Krajewski był dwukrotnie żonaty, pierwszy związek zawarł z Franciszką Kaczmarek w roku 1872, z tego małżeństwa urodziło się przyrodnie rodzeństwo Władysława:
Marianna po mężu Nawrocka, Stefan, Katarzyna, Weronika, Jan, Wiktoria i Antoni - zmarł po narodzinach.

Po śmierci pierwszej żony w roku 1893, Antoni zawarł drugie małżeństwo z Katarzyną Marciniak,

Urząd Stanu Cywilnego Książ, wpis 51 / 1893

Anton Krajewski (ur. 1849) ojciec Jacob Krajewski, matka Marie Ciesielska
Catharine Marciniak (ur. 1864) ojciec: Alexander Marciniak, matka: Marie Karolczak
akt małżeństwa https://szukajwarchiwach.pl/…/s…/full/tPIQ8OrBMMpmZdSMbfao7g

Z małżeństwa Antoniego i Katarzyny urodzili się:
Antoni II, Józef, Stanisław, Franciszka, Stefan i Ludwik.

#Krajewski Władysław urodził się 22 czerwca 1898 roku w miejscowości Chwałkowo, USC Książ, zamordowany 08 lipca 1943 roku w Dreźnie.

Akt urodzenia https://szukajwarchiwach.pl/…/s…/full/qY9GektmwkzQsslvAkyDVg

Jako Powstaniec Wielkopolski został wymieniony źródła:

Jankowski Tomasz, Gwincińska Katarzyna, Kaczmarek Bohdan, Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej. 100-lecie wybuchu Powstania Wielkopolskiego, Książ Wielkopolski 2018

Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. Podoficer rez. WP.

Kołodziej, prowadził własny warsztat w Robakowie pow. śremski.

W okresie II Wojny Światowej i okupacji hitlerowskiej członek SN, działacz organizacji katolickich. Walczył w kampanii wrześniowej1939 r. W grudniu 1939 r. zaprzysiężony do NOB, współorganizator struktur organizacyjnych na terenie powiatów śremskiego i średzkiego.

Aresztowany przez Gestapo 24 września 1942 r. Osadzony w Forcie VII w Posen (Poznań) i w więzieniu w Zwickau.

Skazany wyrokiem OLG Posen na sesji wyjazdowej w Bautzen (Budziszyn) 31 maja 1943 r. na karę śmierci. Stracony w więzieniu w Dresden (Drezno) 8 lipca.[EKW s. 290]

źródła:
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

Encyklopedia Konspiracji Wielkopolskiej 1939-1941

opracowali Rafał Sierchuła i Ewa A. Slomska

Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Kalendarz

Strony

Archiwum

Archiwum październik 2020, strona 7

BRACIA KRUPPIK JAN i EDMUND

INFORMACJE O PRZEŚLADOWANIACH

INFORMACJE O PRZEŚLADOWANIACH

Bracia Banachowie z Charbowa, Michał i Andrzej...

ALEKSANDER #BANASZKIEWICZ Telesfor Banaszkiewicz...

Idzi Banaszyk

Józef Krzyżanek

BRACIA #MAŃCZAK

Bracia Krzyżankiewicz - Włodzimierz, Stanisław...

FRANCISZEK KSAWERY MANIECKI

Piotr Weichert

Krajewski Władysław

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
28	29	30	01	02	03	04
05	06	07	08	09	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30	31	01

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
28	29	30	01	02	03	04
05	06	07	08	09	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30	31	01

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
28	29	30	01	02	03	04
05	06	07	08	09	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30	31	01