GĄSKA JÓZEF
#GĄSKA JÓZEF oraz Antoni 1833, Franciszek 1885, Jakub 1890-91, Stefan 1892, Stanisława 1895, Marianna 1897 i Zofia 1900 urodzili się w rodzinie Michała i Katarzyny z Szymkowiaków, para pobrała się :
Parafia katolicka Tulce, wpis 29 / 1879
Michael Gąska (26 lat) i Catharina Szymkowiak (21 lat)
Parafia katolicka Spławie, wpis 15 / 1879
Michael Gaska (26 lat) i Catharina Szymkowiak (21 lat)
GĄSKA JÓZEF urodził się 22 lutego 1888 roku w miejscowości Wierzenica.
Uczeń szkoły powszechnej w Kobylnicy, po jej ukończeniu pracował jako robotnik rolny w majątku Augusta Cieszkowskiego w Wierzenicy.
W latach 1906-1910 górnik w kopalniach Westfalii, a w latach 1910-1912 żołnierz armii niemieckiej (w ramach obowiązkowej służby wojskowej). Ukończył ją w stopniu kaprala (unteroffizier).
Tuż po wybuchu I wojny światowej zmobilizowany, ale już we wrześniu 1914 r. ciężko ranny na froncie zachodnim. Po wyleczeniu wycofany ze służby liniowej i skierowany do służby pomocniczej. Był strażnikiem więźniów w obozie jenieckim na Głównej.
Gdy wybuchło Powstanie, zgłosił się jako ochotnik do pozn. batalionu garnizonowego, lecz stan zdrowia wykluczył go z czynnej służby frontowej. Niestety nie jest wymieniony na żadnej z list powstańczych, jedynie w opracowaniu: Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 związani z ziemią swarzędzką. Praca pod redakcją Aurelii Bartoszek, Eugeniusza Dobińskiego, Arkadiusza Małyszki, Mariana Pokorskiego oraz przypisek w Encyklopedii Konspiracji Wielkopolskiej 1939-1945. Poznań 1998 [hasło autorstwa M. Woźniaka].
Od sierpnia 1919 r. mieszkaniec Poznania, w tym samym roku podjął pracę w kolejnictwie w Poznaniu, stopniowo zajmując coraz ważniejsze stanowiska. Po wybuchu wojny dwukrotnie ewakuowany, najpierw w ramach planowej ewakuacji polskich rodzin kolejarskich, z której powrócił w październiku 1939 r., później (w grudniu 1939 r.) w ramach akcji okupanta o przesiedlania Polaków do GG. Z obozu na Głównej został jednak zwolniony za wstawiennictwem naczelnika stacji Poznań-Główny.
Od maja 1941 r. w konspiracji w ramach Narodowej Organizacji Bojowej (pseudonim „Józek”).
Aresztowany w kwietniu 1941 r. w wyniku zdrady przeszedł ciężkie przesłuchania w siedzibie Gestapo, w Forcie VII, w więzieniach w Pile i we Wronkach.
W lipcu 1942 r. skazany na karę śmierci i stracony w poznańskim więzieniu na Młyńskiej.
Żonaty z Marią z d. Czubała (ur. 1893, zm. 1966), doczekali się potomstwa - Maria 1915, Zofia 1917, Kazimierz 1919, Czesława 1921, Zdzisław 1925.
Symboliczny grób Józefa Gąbki znajduje się na cmentarzu parafialnym przy ul. Bluszczowej (grób małżonki) - kwatera:NG rząd:10 miejsce:1
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
https://www.swarzedz.pl/fileadmin/Swarzedz/Aktualnosci/Nasze_wydawnictwa/2019/Uczestnicy_Powstania_Ksiazka_WEB2__1_.pdf
http://www.basia.famula.pl/pl/
https://szukajwarchiwach.pl/
http://poznan-project.psnc.pl/
https://www.poznan.pl/
Encyklopedia Konspiracji Wielkopolskiej
Parafia katolicka Tulce, wpis 29 / 1879
Michael Gąska (26 lat) i Catharina Szymkowiak (21 lat)
Parafia katolicka Spławie, wpis 15 / 1879
Michael Gaska (26 lat) i Catharina Szymkowiak (21 lat)
GĄSKA JÓZEF urodził się 22 lutego 1888 roku w miejscowości Wierzenica.
Uczeń szkoły powszechnej w Kobylnicy, po jej ukończeniu pracował jako robotnik rolny w majątku Augusta Cieszkowskiego w Wierzenicy.
W latach 1906-1910 górnik w kopalniach Westfalii, a w latach 1910-1912 żołnierz armii niemieckiej (w ramach obowiązkowej służby wojskowej). Ukończył ją w stopniu kaprala (unteroffizier).
Tuż po wybuchu I wojny światowej zmobilizowany, ale już we wrześniu 1914 r. ciężko ranny na froncie zachodnim. Po wyleczeniu wycofany ze służby liniowej i skierowany do służby pomocniczej. Był strażnikiem więźniów w obozie jenieckim na Głównej.
Gdy wybuchło Powstanie, zgłosił się jako ochotnik do pozn. batalionu garnizonowego, lecz stan zdrowia wykluczył go z czynnej służby frontowej. Niestety nie jest wymieniony na żadnej z list powstańczych, jedynie w opracowaniu: Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 związani z ziemią swarzędzką. Praca pod redakcją Aurelii Bartoszek, Eugeniusza Dobińskiego, Arkadiusza Małyszki, Mariana Pokorskiego oraz przypisek w Encyklopedii Konspiracji Wielkopolskiej 1939-1945. Poznań 1998 [hasło autorstwa M. Woźniaka].
Od sierpnia 1919 r. mieszkaniec Poznania, w tym samym roku podjął pracę w kolejnictwie w Poznaniu, stopniowo zajmując coraz ważniejsze stanowiska. Po wybuchu wojny dwukrotnie ewakuowany, najpierw w ramach planowej ewakuacji polskich rodzin kolejarskich, z której powrócił w październiku 1939 r., później (w grudniu 1939 r.) w ramach akcji okupanta o przesiedlania Polaków do GG. Z obozu na Głównej został jednak zwolniony za wstawiennictwem naczelnika stacji Poznań-Główny.
Od maja 1941 r. w konspiracji w ramach Narodowej Organizacji Bojowej (pseudonim „Józek”).
Aresztowany w kwietniu 1941 r. w wyniku zdrady przeszedł ciężkie przesłuchania w siedzibie Gestapo, w Forcie VII, w więzieniach w Pile i we Wronkach.
W lipcu 1942 r. skazany na karę śmierci i stracony w poznańskim więzieniu na Młyńskiej.
Żonaty z Marią z d. Czubała (ur. 1893, zm. 1966), doczekali się potomstwa - Maria 1915, Zofia 1917, Kazimierz 1919, Czesława 1921, Zdzisław 1925.
Symboliczny grób Józefa Gąbki znajduje się na cmentarzu parafialnym przy ul. Bluszczowej (grób małżonki) - kwatera:NG rząd:10 miejsce:1
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
https://www.swarzedz.pl/fileadmin/Swarzedz/Aktualnosci/Nasze_wydawnictwa/2019/Uczestnicy_Powstania_Ksiazka_WEB2__1_.pdf
http://www.basia.famula.pl/pl/
https://szukajwarchiwach.pl/
http://poznan-project.psnc.pl/
https://www.poznan.pl/
Encyklopedia Konspiracji Wielkopolskiej