• Grupa PINO
  • Prv.pl
  • Patrz.pl
  • Jpg.pl
  • Blogi.pl
  • Slajdzik.pl
  • Tujest.pl
  • Moblo.pl
  • Jak.pl
  • Logowanie
  • Rejestracja

Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Celem strony GENEALOGIA POWSTAŃCÓW WIELKOPOLSKICH jest przedstawienie Czytelnikowi nie tylko sylwetki Powstańca, ale i udokumentowanie Ich życia, Rodziców, Małżonków, Dzieci i o ile to możliwe wskazanie miejsca spoczynku.

Kalendarz

pn wt sr cz pt so nd
29 30 31 01 02 03 04
05 06 07 08 09 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 01 02

Strony

  • Strona główna

Archiwum

  • Czerwiec 2025
  • Maj 2025
  • Kwiecień 2025
  • Marzec 2025
  • Luty 2025
  • Styczeń 2025
  • Grudzień 2024
  • Listopad 2024
  • Październik 2024
  • Wrzesień 2024
  • Sierpień 2024
  • Lipiec 2024
  • Czerwiec 2024
  • Maj 2024
  • Kwiecień 2024
  • Marzec 2024
  • Styczeń 2024
  • Grudzień 2023
  • Listopad 2023
  • Wrzesień 2023
  • Czerwiec 2023
  • Kwiecień 2023
  • Marzec 2023
  • Luty 2023
  • Styczeń 2023
  • Grudzień 2022
  • Listopad 2022
  • Październik 2022
  • Wrzesień 2022
  • Sierpień 2022
  • Lipiec 2022
  • Czerwiec 2022
  • Maj 2022
  • Kwiecień 2022
  • Marzec 2022
  • Luty 2022
  • Styczeń 2022
  • Grudzień 2021
  • Listopad 2021
  • Październik 2021
  • Wrzesień 2021
  • Sierpień 2021
  • Lipiec 2021
  • Czerwiec 2021
  • Maj 2021
  • Kwiecień 2021
  • Marzec 2021
  • Luty 2021
  • Styczeń 2021
  • Grudzień 2020
  • Listopad 2020
  • Październik 2020
  • Wrzesień 2020
  • Sierpień 2020
  • Lipiec 2020
  • Czerwiec 2020
  • Maj 2020
  • Kwiecień 2020

Najnowsze wpisy, strona 233


< 1 2 ... 232 233 234 235 236 ... 340 341 >

Ludwik Dziadoszek

Ludwik Dziadoszek
 
urodził się w Gnieźnie 11 lipca 1900, gdzie też zmarł 15 lipca 1965, spoczywa na cmentarzu parafialnym (w wyszukiwarce błędnie przypisano nazwisko Wasilewski)
https://gniezno.artlookgallery.com/grobonet/start.php...
Rodzice - Jan i Marianna z dom. Grędowicz pobrali się w Gnieźnie w roku 1899:
Parafia katolicka Gniezno - par. św. Trójcy, wpis 60 / 1899
Joannes Dziadoszek (33 lat, wdowiec)
ojciec: Valentinus , matka: Martianna Basińska
Marianna Grędowicz (23 lat)
ojciec: Joseph
Urząd Stanu Cywilnego Gniezno, wpis 109 / 1899
Johann Dziadeszek (ur. 1865)
ojciec: Valentin Dziadeszek , matka: Marie Basinska
Marie Grendowicz (ur. 1875)
ojciec: Joseph Grendowicz , matka: Balbina Marcinkowska
Ludwik w Powstaniu:
jednostka: 2 Kompania Gnieźnieńska
status/stopień: kapral
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.950 z dnia 1957-12-06
Opis:
Dziadoszyk Ludwik brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. z bronią w ręku w okresie 20.12.1918 do 20.02.1919 r. Walczył w II kompanii Gnieźnieńskiej pod dow. por. Glessmana: Gniezno - Zdziechowa - Szubin - Rynarzewo - Nakło - Potulice. Po zakończeniu Powstania pozostał w czynnej służbie w WP do 21.11.1921 r. Wysiedlony jako Powstaniec do GG w dn. 20.02.1940 r. co znajduje potwierdzenie na Liście strat:
DANE OSOBOWE
nazwisko
DZIADOSZEK
imię
LUDWIG
data urodzenia
1900
INFORMACJE O PRZEŚLADOWANIACH
Źródło: Archiwum Państwowe w Łodzi
Sygnatura: 37 II/56
wysiedlenie/przesiedleni
wysiedlenie z
GNIEZNO
wysiedlenie do
GG
dodatkowe informacje
wysiedleni z tzw. Kraju Warty w latach 1939-1945; dane w aktach centrali przesiedleńczej w Poznaniu, oddział w Łodzi
źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 32: Spis zweryfikowanych 4622 - 9099
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 44: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]
 
https://www.facebook.com/genealogia.powstancow.wielkopolskich/photos/pcb.486324499482957/486324289482978
02 kwietnia 2021   Dodaj komentarz
Ludwik Dziadoszek   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

Czesław Gieryga

Czesław Gieryga
 
urodził się 15 lipca 1892 roku w Szubinie - metryka urodzenia nazwa jednostki
Akta urodzeń - pierwopis nr 1-110
zespół
Urząd Stanu Cywilnego Szubin Miasto
archiwum
Archiwum Państwowe w Bydgoszczy
rejestr
Akta stanu cywilnego - pierwopisy
Rodzice Piotr i Rozalia z dom. Tułowska pobrali się w Szubinie
Parafia katolicka Szubin, wpis 9 / 1888
Petrus Gieryga (31 lat, wdowiec)
ojciec: Joannes Gieryga , matka: Francisca Uliszewska
Rosalia Tyłowska (26 lat)
ojciec: Joannes Tyłowski , matka: Marianna Milska
Urząd Stanu Cywilnego Szubin, wpis L-4 / 1888
Peter Gierijgi (ur. 1858)
ojciec: Johann Gierijgi , matka: Franziska Uliszewska +
Rosalie Tylowska (ur. 1861)
ojciec: Johann Tylowski + , matka: Marie Milska +
Czesław w Powstaniu:
jednostka: Kompania Szubińska
status/stopień: ochotnik
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 11.04-0.899 z dnia 1958-11-04
Opis:
Gieryga Czesław brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim z bronią w ręku w okresie od 02.01.1919 r. do 20.02.1919 r. Walczył w kompanii szubińskiej pod dow. por. Ruczkowskiego w Szubinie i Pińsku. Po zakończeniu Powstania pozostał w czynnej służbie w WP do 1920 r. (...)
źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 411: Życiorysy powstańców wielkopolskich: G - tom Il (Gebor Stanisław - Gniewkowski Czesław) - od strony https://szukajwarchiwach.pl/.../full/PrF2yq5HtYcN5u02AZGd3Q
Uzupełnienia do projektu "Odznaczeni Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym", archiwum WTG
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
https://szukajwarchiwach.pl/53/1415/0/2.25/411/str/1/3/15...
http://powstancy-wielkopolscy.pl/search
https://gniezno.artlookgallery.com/grobonet/start.php...
https://www.genealogiawarchiwach.pl/
 
https://www.facebook.com/genealogia.powstancow.wielkopolskich/photos/pcb.486324499482957/486324259482981
02 kwietnia 2021   Dodaj komentarz
Czesław Gieryga   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

Teofil Osiński

Teofil Osiński
 
urodził się 24 kwietnia 1898 roku w Gnieźnie w rodzinie Stanisława i Elżbiety z dom. Hyla (Hila), zmarł 03 maja 1980 spoczywa na cmentarzu parafialnym w Gnieźnie:
https://gniezno.artlookgallery.com/grobonet/start.php...
 
W Powstaniu:
jednostka: Kompania Gnieźnieńska, Oddział Pawła Cymsa
status/stopień: podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W 8/72; ranny Inowrocław
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.952 z dnia 1957-12-06
Opis:
Osiński Teofil brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. z bronią w ręku od 28.12.1918 do 20.02.1919. Walczył w Gnieźnieńskiej Kompanii pod dowództwem por. Cymsa: Zdziechowa, Trzemeszno, Mogilno, Strzelno, Młyny, Inowrocław. Ranny 05.01.1919 w obojczyk i głowę. Po zakończeniu powstania pozostał w czynnej służbie w W.P. do 21.07.1921
Odznaczony Medalem Niepodległości przyznanym 26 czerwca 1933 roku
źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Gniezno i powiat gnieźnieński w Powstaniu Wielkopolskim 1918-1919, Poznań 1988
Karwat Janusz, Ziemia Gnieźnieńska w Powstaniu Wielkopolskim 1918/1919. Wybrane aspekty z perspektywy 100 lat, red. Grzegorz Musidlak, Gniezno 2018
Paluszyński Wojciech, Kujawy Zachodnie w Powstaniu Wielkopolskim 1918-1919, Inowrocław 2017
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 8/72
 
https://www.facebook.com/genealogia.powstancow.wielkopolskich/photos/pcb.486324499482957/486324229482984
02 kwietnia 2021   Dodaj komentarz
Teofil Osiński   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

Władysław Namysł

Władysław Namysł
 
urodził się 14 sierpnia 1886 roku, zmarł 28 marca 1967 roku, spoczywa https://gniezno.artlookgallery.com/grobonet/start.php...
Rodzice Stanisław i wiktoria z Tomaszewskich pobrali się w Gnieźnie w roku 1885:
Parafia katolicka Gniezno - par. św. Trójcy, wpis 81 / 1885
Stanislaus Namysł (31 lat)
ojciec: Valentinus Namysł , matka: Josepha Bielawski
Victoria Tomaszewska (28 lat)
matka: Carolina Tomaszewska
Urząd Stanu Cywilnego Gniezno, wpis 113 / 1885
Stanislaus Namyslow (ur. 1854)
ojciec: Valentin Namyslow , matka: Josephine Bielawna
Viktoria Tomaszewska (ur. 1851)
matka: Caroline Tomaszewska
W Powstaniu:
jednostka: 2 Kompania Gnieźnieńska
status/stopień: kapral
uwagi: Gniezno, urzędnik miejski, I.487.475
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.952 z dnia 1957-12-06
Opis:
Brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. z bronią w ręku w okresie od 10.01.1919 do 20.02.1919. Walczył w 2 Kompanii Gnieźnieńskiej pod dowództwem Glesmanna pod Szubinem i Rynarzewem. Po zakończeniu powstania pozostawał w czynnej służbie w Wojsku Polskim do dnia 30.04.1919. Jako były powstaniec został wysiedlony do G.G. dnia 6 marca 1940 r. Członek Związku Powstańców Wlkp.
W WBH teczka z odrzuconym wnioskiem dnia 25 stycznia 1937 roku, syg. akt 24/8857
źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 45: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
http://powstancy-wielkopolscy.pl/search
http://poznan-project.psnc.pl/#prettyPhoto
https://wbh.wp.mil.pl/.../skanywyszukiwarka_kartoteka.../...
https://gniezno.artlookgallery.com/grobonet/start.php...
 
https://www.facebook.com/genealogia.powstancow.wielkopolskich/photos/pcb.486324499482957/486324199482987
02 kwietnia 2021   Dodaj komentarz
Władysław Namysł   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

Tomasz Śruba

Tomasz Śruba
 
urodził się 10 grudnia 1872 roku, zmarł 18 sierpnia 1926 roku, spoczywa w Gnieźnie https://gniezno.artlookgallery.com/grobonet/start.php...
W roku 1897 w Jarząbkowie poślubił Franciszkę Kaźmierczak:
 
Parafia katolicka Jarząbkowo, wpis 5 / 1897
Thomas Śruba (24 lat) Francisca Kaźmierczak (21 lat)
 
Z tego związku urodzili się
-- 1901 Kazimierz,
-- 1902 - Stanisław:
Źródło: Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach Opolu
uczestnik walk
Kampania wrześniowa 1939
przydział wojskowy
Trai.Kol.141
stopień wojskowy
Gefr.
jeniec wojenny
miejsce wzięcia do niewoli
Brerest
data wzięcia do niewoli
1939-09-23
figuruje na stanie obozu
Stalag II A
oboz jeniecki
Stalag II A
miejsce osadzenia
Neubrandenburg
numer jeniecki
21974
jeniec wojenny
data zwolnienia
1940-08-21
przeniesiony na status robotnika cywilnego
Tak
-- 1904 - Marianna,
-- 1906 - Rozalia.
 
https://www.facebook.com/genealogia.powstancow.wielkopolskich/photos/pcb.486324499482957/486324186149655
02 kwietnia 2021   Dodaj komentarz
Tomasz Śruba   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

KOTECKI WACŁAW, JAN I LUDWIK

KOTECKI WACŁAW, JAN I LUDWIK
 
oraz ich rodzeństwo:
-- 1898 - Maria,
-- 1906 - Roman,
urodzili się w rodzinie Romana 1872-1909 i Pelagii Sierszulskiej 1867, para pobrała się w roku 1895 w miejscowości Miłosław:
Urząd Stanu Cywilnego Miłosław, wpis 30 / 1895
Roman Kotecki (ur. 1872)
ojciec: August Kotecki , matka: Marie Szulc
Pelagia Sierszulska (ur. 1867)
ojciec: Nikolaus Sierszulski , matka:Konstancja Dąbkiewicz
akt ślubu: https://szukajwarchiwach.pl/.../full/zyHpomK-eF15Mmjp5BeMLA
Parafia katolicka Miłosław, wpis 22 / 1895
Romanus Kotecki (23 lat)
Pelagia Sierszulska (28 lat)
-------------------------------------
#KOTECKI WACŁAW urodził się 3 marca 1897 roku w Piaskach koło Gostynia. Akt urodzenia: https://szukajwarchiwach.pl/.../full/izVSVAf1HMjV0vO7Gf8CXA
Pochodził z rodziny kupieckiej. Był uczniem szkoły ludowej w Piaskach, gdzie uczestniczył w strajku szkolnym. Po ukończeniu gimnazjum w Gostyniu rozpoczął naukę w rzemieślniczej szkole budowlanej. Musiał ją przerwać po otrzymaniu powołania do armii niemieckiej, w której służył w 37 pułku rezerwy i w kompanii saperów 50 pułku piechoty.
14 listopada 1918 roku został zdemobilizowany w stopniu kaprala. Wrócił do swojej rodzinnej miejscowości, gdzie natychmiast podjął się tworzenia Rady Żołnierskiej i kompanii powstańczej. Od 6 stycznia 1919 roku jako dowódca plutonu uczestniczył w walkach 6 Pułku Strzelców. Po Powstaniu Wielkopolskim pozostał w stopniu podporucznika w stałej służbie wojskowej na stanowisku dowódcy kompanii 60 Pułku Piechoty w Ostrowie.
Był uczestnikiem wojny polsko – bolszewickiej. W 1920 roku został awansowany do stopnia porucznika, a w roku 1924 – do stopnia kapitana. W czasie przewrotu majowego w 1926 roku opowiedział się po stronie rządowej, w związku z czym przeniesiony został w stan spoczynku.
Osiadł w Gnieźnie, gdzie do 1939 roku wraz z bratem Janem - także Powstańcem Wielkopolskim prowadził browar.
Zmobilizowany 25 sierpnia 1939 roku, objął dowództwo gnieźnieńskiego batalionu Brygady Obrony Narodowej. W bitwie pod Piątkiem został ranny. Przebywał w szpitalu w Łodzi, skąd zbiegł do Warszawy. Na początku 1940 roku wrócił do Ostrowa. Do października 1940 roku pomagał bratu Ludwikowi (Powstaniec Wielkopolski) w prowadzeniu restauracji.
Za pośrednictwem organizacji ,,Ojczyzna’’ związał się ze sztabem Poznańskiego Okręgu Związku Walki Zbrojnej. 15 października 1940 roku został zaprzysiężony na inspektora rejonowego ZWZ w Ostrowie. Stworzona przez niego sieć wywiadowczo – informacyjna sięgała głęboko w głąb Rzeszy. W Ostrowie utworzył prężną placówkę legalizacyjną oraz ośrodek Związku Odwetu. Posługiwał się pseudonimami ,,Wawrzyn’’ i ,,Kotowski’’. Mieszkał w budynku przy ulicy Partyzanckiej 21 w Ostrowie. To tam miała w dniach 29-31 grudnia 1941 roku konspiracyjna wizyta generała Tadeusza Komorowskiego ,,Bora’’ – wówczas komendanta Obszaru Zachodniego ZWZ, a późniejszego Komendanta Głównego Armii Krajowej. Wacław Kotecki otrzymał wówczas zadanie odbudowania sieci terytorialnej ZWZ w Wielkopolsce po jej rozbiciu przez gestapo we wrześniu 1941 roku. Na jego wniosek przeniesiono siedzibę Okręgu ZWZ z Poznania do Ostrowa. Był pierwszym jego komendantem po przenosinach.
27 kwietnia 1942 roku wpadł w zasadzkę, którą gestapo zorganizowało w jednym z punktów kontaktowych.
W Forcie VII w Poznaniu i w siedzibie gestapo w Domu Żołnierza przeszedł ciężkie śledztwo. Wyrokiem Sądu Specjalnego na sesji wyjazdowej w Zwickau wraz z kilkoma członkami swojego sztabu został 11 lutego 1943 roku skazany na karę śmierci.
Zginął 31 marca 1943 roku w Dreźnie. Komenda Główna Armii Krajowej awansowała go pośmiertnie do stopnia majora. Był odznaczony Krzyżem Niepodległości i trzykrotnie Krzyżem Walecznych.
Był żonaty z Emilią Łabęcką. Małżeństwo było bezdzietne.
------------------------------------------
#KOTECKI JAN urodził się 24 czerwca 1902 roku w Piastach, powiat Gostyński, akt urodzenia: https://szukajwarchiwach.pl/.../full/QMKHm7Za94PMPQ7nEV9ovQ
Zmarł w roku 1979 i spoczywa na cmentarzu parafialnym w Gnieźnie https://gniezno.artlookgallery.com/grobonet/start.php...
Po ukończeniu szkoły podstawowej rozpoczął naukę w zawodzie kupca.
W Powstaniu Wielkopolskim
Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.952 z dnia 1957-12-06
Opis:
Kotecki Jan brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. z bronią w ręku w okresie od 04.01.1919 do 20.02.1919. Walczył w 1 kompanii Strzelców Wielkopolskich w Poznaniu pod dowództwem kpt. Wierzejewskiego (Poznań- Ławica). Po zakończeniu powstania pozostawał w czynnej służbie w Wojsku Polskim do 31.08.1924.
Brał udział w plebiscycie na Warmii i Mazurach, za co został osadzony w więzieniu w Iławie.
Od 1936 do 1939 był właścicielem browaru w Gnieźnie. W czasie okupacji imał się różnych zajęć.
Ożeniony w 1937 z Joanną Klat.
----------------------------------
#KOTECKI LUDWIK urodził się 04 sierpnia 1900 roku w Piaskach, pow. gostyński.
Akt urodzenia: https://szukajwarchiwach.pl/.../full/saVP7wNbcXk_Oa4hbEdigw
NIE JEST ZNANA DATA i miejsce zgonu oraz pochówek.
Mieszkaniec Ostrowa Wielkopolskiego.
W Powstaniu: jednostka: Kompania Wartownicza
status/stopień: podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W 4/72
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.22-0.2001 z dnia 1969-12-22
Opis:
Kotecki Ludwik był uczestnikiem Powstania Wielkopolskiego 1918/19 w kompanii wartowniczej jako ochotnik z bronią w ręku od 2.12.1918r początkowo w Piaskach pow. Gostyń, a od 6.01.1919r w walkach w grupie Leszno na odcinku Poniec - Robczysko - Pawłowice - Tworzanki pod dow. por. Włodarczaka Leona i por. Koteckiego Wacława, po czym został zwolniony w 1922r z 81 pp. w stopniu kaprala.
Następnie prowadził samodzielnie restauracje w Ostrowie, przy czym w czasie okupacji został trzykrotnie aresztowany przez Gestapo i osadzony jako zakładnik w więzieniu w Ostrowie Wlkp. Po ostatnim zwolnieniu w 1940r jako Powstaniec wielkopolski 1918/19 uciekł do Warszawy, gdzie ukrywał się z powodu grożącego mu niebezpieczeństwa do końca wojny pod pseudonimem "Poszły Leon".
W 1945r powrócił znowu do Ostrowa, gdzie ponownie prowadził własną wytwórnie wód gazowych w Ostrowie, a później na PKP przy parowozowni i ZNTK w Ostrowie do czasu przejścia na rentę inwalidzką tj. 1963r. (...)
źródła:
https://wlkp24.info/wspomnienie/w-kotecki-waclaw-94019/
https://gniezno.artlookgallery.com/grobonet/start.php...
http://www.basia.famula.pl/pl/
http://poznan-project.psnc.pl/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wac%C5%82aw_Kotecki
http://www.dws-xip.pl/PW/bio/k18.html
http://www.muzeum.gostyn.pl/Gosty%C5%84ski%20S%C5%82ownik...
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 432: Życiorysy powstańców wielkopolskich: K - tom IX (Kościelniak Wacław - Kozierowski Ignacy)
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 2/72
Encyklopedia konspiracji wielkopolskiej 1939-1945
 
https://www.facebook.com/genealogia.powstancow.wielkopolskich/photos/pcb.486324499482957/486324169482990
02 kwietnia 2021   Dodaj komentarz
genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie   KOTECKI WACŁAW   JAN I LUDWIK  

Kazimierz Olejniczak

Kazimierz Olejniczak
 
urodzenie: 1897.01.17 Wieszczyczyn, Wieszczyczyn – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Dolsk.
 
Zmarł w Gnieźnie 24 listopada 1974, spoczywa Cmentarz św. Krzyża w Gnieźnie
 
rodzice: Franciszek, Konstancja Bogdanowicz- Parafia katolicka Wieszczyczyn, wpis 3 / 1894
Franciscus Olejniczak (28 lat)
ojciec: Stephanus , matka: Francisca Tomczak
Constantia Bogdanowicz (22 lat)
ojciec: Aegidius , matka: Francisca Dolna
 
Urząd Stanu Cywilnego Dolsk, wpis 13 / 1894
Franz Olejniczak (ur. 1865)
ojciec: Stephan , matka: Franziska Tomczak
Konstanze Bogdanowicz (ur. 1872)
ojciec: Aegyd , matka: Franziska Dolna
 
jednostka: 2 Kompania Śremska
status/stopień: podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W 8/72
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.958 z dnia 1957-12-06
Opis:
Olejniczak Kazimierz brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim z bronią w ręku w okresie od 27.12.1918 do 20.02.1919 r. Walczył w 2 kompanii Śremskiej pod dow. por. Trawińskiego: Śrem - Zbąszyń - Leszno - Kąkolewo. Po zakończeniu pozostawał w czynnej służbie w WP do 22.09.1939 r. Ciężko ranny w dniu 22.09.1939 r. pod Warszawą (100% inwalida).
źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 8/72 http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search , http://powstancy-wielkopolscy.pl/search, http://poznan-project.psnc.pl/
 
https://www.facebook.com/genealogia.powstancow.wielkopolskich/photos/pcb.486324499482957/486324112816329
02 kwietnia 2021   Dodaj komentarz
Kazimierz Olejniczak   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

Franciszek Wujczak

Franciszek Wujczak
 
urodzenie: 1899.09.27 Krzyżanki - akt urodzenia: https://szukajwarchiwach.pl/.../full/9rDP9IEu4JZ1d1iYNbZ9EA
rodzice: Franciszek, Franciszka
ZMARŁ 28 GRUDNIA 1990 ROK, SPOCZYWA W GNIEŹNIE
jednostka: 11 Pułk Strzelców Wlkp.
status/stopień: podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W 15/72
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.18-0.746 z dnia 1968-12-18
Opis:
Kol. Franciszek Wujczak zostaje w 1917 r. powołany w szeregi pruskiej armii i po przeszkoleniu wysłany na front francuski gdzie przebywa do czasu kapitulacji kajzerowskich Niemiec. Podczas rewolucji opuszcza szeregi armii niemieckiej na własną rękę i do czasu Powstania Wlkp. ukrywa się. Kiedy wybucha powstanie wstępuje natychmiast do organizujących się oddziałów powstańczych w powiecie rawickim (Miejska Górka). Bierze udział w walce o wioskę Słupia pod dowództwem Stanisława Kamickiego. Po oczyszczeniu terenu bierze udział w oswobodzeniu miasta Rawicza. Pod wioską zostaje ciężko ranny i przewieziony do szpitala okręgowego w Poznaniu. Po wyleczeniu wraca do kompanii 11 Pułku Strzelców Wlkp., a w kwietniu 1921 r, zostaje przydzielony do Okręgowych Zakładów Uzbrojenia w Poznaniu skąd zostaje w 1922 r. zwolniony. Przez okres międzywojenny prowadził warsztat ślusarsko - pilnikarski, który Niemcy po wkroczeniu zakład odebrali. Podczas okupacji pracował jako rzemieślnik w przedsiębiorstwie niemieckim. Po oswobodzeniu przekazuje warsztat na rzecz państwa. Obecnie prowadzi warsztat regeneracji pilników. (...)
źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Hejducki Henryk, Bohaterowie ziemi rawickiej 1918/1919 r: Powstańcy Wielkopolscy z powiatu rawickiego, Miejska Górka 2017
Hejducki Henryk, Bohaterowie ziemi rawickiej 1918/1919 r. Powstańcy Wielkopolscy z powiatu rawickiego, Miejska Górka 2017
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 15/72
 
https://www.facebook.com/genealogia.powstancow.wielkopolskich/photos/pcb.486324499482957/486324116149662
02 kwietnia 2021   Dodaj komentarz
Franciszek Wujczak   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

Maksymilian Zamiar

Maksymilian Zamiar
 
urodzenie: 1901.08.11 Goczałkowo, akt urodzenia https://szukajwarchiwach.pl/.../full/4IodJbxAW5LrHAEB_6prSQ
Malczewo (USC) - akt urodzenia, rok 1901, Rejestr urodzeń
Maximilian , rodzice: Adalbert Zamiar
, Stanislawa Łykowska ,
data śmierci: 24 sierpnia 1998
miejsce pochówku: Gniezno cmentarz Świętego Krzyża
rodzice: Wojciech, Stanisława Łykowska
jednostka: 4 Kompania Gnieźnieńska 4 Pułku Strzelców Wlkp.
status/stopień: podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała nr W 7/76, Gniezno
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.31-0.3038 z dnia 1976-12-31
Opis:
Dnia 1 stycznia 1919 r. wstąpił ochotniczo do Powstania Wielkopolskiego, do 4-tej Powstańczej Kompanii Gnieźnieńskiej, której dowódcą był por. Wachtel. Brał udział w walkach powstańczych w Zdziechowie, Kcyni, Szubinie, Rynarzewie, Paterku k/Nakła oraz na froncie północnym w Brzeskach. Dalszą służbę odbywał w 4 pułku Strzelców Wlkp., przemianowanym później na 58 pp. W okresie od 22.04.1922 r. do 30.04.1936 r. pełnił zawodową służbę wojskową w 78 pp, ostatnio w stopniu plutonowego. Udzielał się w pracy społecznej jako przewodniczący Komitetu Blokowego nr 47 Gniezno /1952-56/ , kampanii wyborczej do rad narodowych /1954/ oraz w Lidze Przyjaciół Żołnierza. Do ZBoWiD wstąpił w 1975 r. Zasługuje na odznaczenie Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym jako były żołnierz tych formacji i uczestnik wielu potyczek i bitew. ----- Ślub rodziców: Urząd Stanu Cywilnego Szczytniki, wpis 6 / 1898
Adalbert Zamiar (ur. 1850, wdowiec) 100%
ojciec: Kaspar Zamiar , matka: Michalina Janka
Stanislava Łykowska (ur. 1873)
ojciec: Joseph Łykowski , matka: Marie Cieślewicz
Parafia katolicka Kędzierzyn, wpis 7 / 1898
Adalbertus Zamiar (48 lat)
ojciec: Casparus , matka: Michalina Janka
Stanislava Łykowska (24 lat)
ojciec: Joseph , matka: Marianna Cieślewicz
źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Wielkopolski Powstaniec 2010, R. 16
Karwat Janusz, Ziemia Gnieźnieńska w Powstaniu Wielkopolskim 1918/1919. Wybrane aspekty z perspektywy 100 lat, red. Grzegorz Musidlak, Gniezno 2018
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 7/76
 
https://www.facebook.com/genealogia.powstancow.wielkopolskich/photos/pcb.486324499482957/486324119482995/
02 kwietnia 2021   Dodaj komentarz
Maksymilian Zamiar   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

Władysław Jagielski

Władysław Jagielski

Wspomnienia są darem, który nam towarzyszy gdy zabraknie już tych, których wspominamy. Akta, dokumenty, zdjęcia to gdzieś jest w domowych szufladach, w archiwach, natomiast wspomnienia to kontakt z rzeczywistym człowiekiem, którego znaliśmy, za którymi tęsknimy. Czasem pamięć się zaciera, czasem trzeba się posiłkować notatkami, zdjęciami, podpowiedzią ze strony innych członków rodziny. Ale najważniejsze jest właśnie to, abyśmy próbowali odszukać i zapisać - nawet jeśli nie dla siebie to dla swoich potomków, którzy - miejmy nadzieję będą chcieli także poznawać historię rodziny.

Dzięki Genealogii Powstańców Wielkopolskich i grupie Powstańcy Wielkopolscy - wczoraj i dziś mam zaszczyt poznawać Państwa historie, Państwa wspomnienia o naszych Powstańcach, dziękuję, że chcecie się ze mną i innymi czytelnikami podzielić Waszą historią.

Dziś przestawiam Powstańca Wielkopolskiego Władysław Jagielski we wspomnieniach Jego wnuka - Wojciech, materiał uzupełniony o archiwalia i dokumentację zgromadzoną przez Rodzinę.


WOJCIECH JAGIELSKI - Jak wspominam mojego dziadka? - (pomimo mojego już dość zaawansowanego wieku 72 lata), pamięć trochę już szwankuje. Ale co pamiętam , spróbuję przekazać .
Jako dzieciak często rodzice moi, zawozili mnie do Poznania na wakacje szkolne. Przebywając tam właśnie, jako chłopak niejednokrotnie widywałem umundurowanie wojskowe mojego dziadka, a szczególnie w momentach gdy ubierał się w mundur, całował babcię i gdzieś wychodził. Nigdy mnie tak bardzo to nie interesowało, gdyż bardziej ciągnęło mnie do kolegów na podwórko. Ale pewnego dnia, gdy za oknem było deszczowo, siedziałem w pokoju nudząc się, dziadek właśnie wrócił umundurowany, zapytałem gdzie dziadek byłeś?? Odpowiedział mi, dokładnie nie pamiętam jakie to wtedy były słowa, ale dowiedziałem się, że mój dziadek Władzio (tak na niego mówiłem) chodzi jako zapraszany do różnych szkół aby opowiadać o Powstaniu Wielkopolskim. Wtedy zrobiło to na mnie, jako chłopaku duże wrażenie. Dziadek wtedy mi opowiedział pewną historię, dotyczącą mnie samego. To co opowiadał było dla mnie nie do uwierzenia. To jemu zawdzięczam, że do dzisiaj żyję. Opowieść ta, którą mi wtedy przekazał, bardzo zmieniła moje młodzieńcze spojrzenie na mojego dziadka, już nie jako tylko dziadka, ale jako żołnierza. To, co opowiadał o wojnie, o Powstaniu było dla mnie wtedy przerażające, nie bardzo to potrafiłem sobie w moim młodym umyśle wyobrazić. Któregoś dnia, zaproponował mi, że pójdziemy gdzieś, powiedziałem wtedy a gdzie ???? Zobaczysz coś chcę Tobie pokazać. Zaprowadził mnie do Muzeum Wojskowego w Poznaniu, chodziliśmy po Muzeum, to co wtedy widziałem robiło na mnie ogromne wrażenie, zauważyłem łzy w oczach dziadka. Gdy zapytałem dlaczego płacze, nic mi nie odpowiedział, było mi smutno. Ale w pewnej chwili, zatrzymaliśmy się ja oglądałem jakieś w gablotach jakieś eksponaty, stoimy tak przez dłuższą chwilę mówię do dziadka, chodź idziemy dalej. A on wtedy spojrzał do góry, i mówi do mnie - spójrz.
Gdy skierowałem wzrok ku górze, o mało nie krzyknąłem z wrażenia. Na ścianie wisiał wielki obraz, a na tym obrazie mój dziadek Władzio. Nie pamiętam już dokładnie co wtedy czułem, ale wiem, że zapytałem “dziadek a co Ty ,to naprawdę tutaj jesteś, dlaczego?” O dalszej reakcji z mojej strony nie będę mówić, wiem tylko że złapałem go za nogawkę od spodni, i zapytałem czy mogę go pocałować, co wywołało u dziadka na twarzy płacz. Zasypywałem go pytaniami, może dzisiaj spoglądając na to ,były to pytania takie dziecięce. Jedno zapamiętałem i do dzisiaj pamiętam " dziadek a ile zabiłeś Niemców" ? Wiem, że nigdy mi tego nie powiedział ale odpowiedział , " ja nie zabijałem Niemców", zabijałem wrogów po to abym mógł żyć i aby mogli żyć inni.
Dziadek zabierał mnie pamiętam na Cytadelę opowiadał jak walczył o jej zdobycie. Dużo wtedy nasłuchałem się, umiałem słuchać dlatego ( choć miał w Poznaniu jeszcze dwoje wnuków ze strony córki Ireny), byłem jego chyba wybranym wnukiem, którego najwięcej kochał , może tak myślę że było to związane z tym co mi wcześniej powiedział , że żyję dzięki jemu ????? A może dlatego , że i ja bardzo wtedy jego mocno zacząłem kochać ??? Pamiętam , jak często ubierałem jego czapkę , zawieszałem sobie jego lornetkę , brałem do ręki szablę i po długim korytarzu biegałem bawiąc się w żołnierza.
Dziadek wtedy bardzo się cieszył z tej mojej zabawy, czasem prosił abym usiadł na fotelu obok niego i słuchał. Babcia moja Regina , chyba miała już dość tych opowieści, bo zawsze zwracała się do niego “stary pryku, przestań chłopakowi w głowie zawracać”, a że dziadek miał duży ogród, to tam nadrabiał swoje opowieści.

Zapewne każdy kto miał dziadka, ojca lub kogoś bliskiego w rodzinie, jako Powstańca i zna takie wspomnienia. Dziadek mówił mi, że ten mundur, szablę, odznaczenia to będą dla mnie po jego śmierci. Jednak nie wszystko do mnie trafiło, rodzina inaczej rozdysponowała pamiątkami po dziadku. Dziadek pochowany został w mundurze, ja dostałem odznaczenia i szablę , którą po wielu latach przekazałem do Muzeum Wojskowego w Dżonkowie pod Zieloną Górą . Legitymacje odznaczeń dostał mój kuzyn, lornetkę drugi kuzyn.

Dziadek przyjaźnił się z Leonem Wróblewskim, byli to ponoć koledzy z podwórka Leon Wróblewski też według przekazu dziadka brał czynny udział w Powstaniu, jako malarz uwieczniał sceny batalistyczne z tamtego okresu. Jako kolega dziadka, podarował jemu 12 Litografii z Powstania. Te litografie trafiły do mnie, oryginały otrzymanych przekazałem do Muzeum w Dżonkowie. W chwili obecnej mam tylko ksero-kopie.

W 100-ną rocznicę wybuchu Powstania Wielkopolskiego, w moim mieście Gubinie z kolegą oraz dyrektorem Domu Kultury postanowiliśmy uczcić tą rocznicę, zorganizowaliśmy prelekcję na jej temat , zapraszając znanego miłośnika historii Pana Przemysława Maćkowiaka, który w bardzo ciekawy sposób przedstawił jakie znaczenie dla historii Polski miało właśnie Powstanie Wielkopolskie . Zaprezentowane zostało umundurowanie , broń , wszystko zobrazowane było wyświetlaniem slajdów na dużym ekranie, Cała prelekcja przykuwała uwagę licznie zgromadzonym mieszkańcom naszego miasta. Zorganizowaliśmy gablotę , w niej pamiątki po moim dziadku , co też odbiło się licznymi gratulacjami w moim kierunku, że jestem wnukiem bohatera tamtego okresu .

Dziadek był również zapalonym wędkarzem, w wieku ponad 80 lat, pociągiem przyjeżdżał do Gubina aby z moim ojcem Bogdanem iść na ryby ( Bogdan - najstarszy syn dziadka) .

Kiedyś miałem okazję widzieć dziadka nogi, a dokładniej łydki widok dla mnie był przerażający, całe łydki pokryte były olbrzymimi żylakami, dziadek owijał je specjalnymi bandażami. To wszystko jak mi mówił , były pozostałości jego wojaczki .

Zdjęcia które zamieszczam, to pamiątki po nim oraz zdjęcia z opisanej Prelekcji w naszym mieście.
Wojciech Jagielski

Tyle pięknych wspomnień. A teraz wracamy do dokumentów i genealogii.

Władysław Jagielski oraz jego rodzeństwo
-- Adam, zginął podczas I Wojny Światowej,
-- Stefan - Stanisław,
-- Hanna
urodzili się w rodzinie
Parafia katolicka Dąbrówka Kościelna, wpis 7 / 1892
Michael Jagielski 1872 - 1952 ojciec: Joseph Jagielski matka: Theresia Banaszak Marianna Cegielska 1882 - 1928
ojciec: Stephanus Cegielski matka: Marianna Kruszona Urząd Stanu Cywilnego Rejowiec, wpis 7 / 1892 Michael Jagielski (20 lat) ojciec: Joseph matka: Therese Banaszak Marie Cegielska (20 lat) ojciec: Stephan matka: Marie Kruszona
akt ślubu: https://szukajwarchiwach.pl/.../full/SX3RytQUOfAT-acZcKUaNQ

Jagielski Władysław urodził się 10 maja 1901 r. w miejscowości Ignacewo – osada w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Skoki. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Stawiany.

Pracownik Kolejowy – telegrafista a następnie dyżurny ruchu i naczelnik stacji w Pęckowie. W 1939 r. naczelnik stacji w Stęszewie pod Poznaniem.
Za udział w Powstaniu Wielkopolskim odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, w Uchwale Rady Państwa napisano nr: 01.24-0.26 z dnia 1958-01-24

Jagielski Władysław wstąpił w szeregi Powstania Wielkopolskiego ochotniczo w Poznaniu w dniu 27.12.1918 r. i w grupie powstańczej Andrzeja Kopy i Adama Białoszyńskiego brał udział z bronią w ręku przy zdobywaniu gmachu Prezydium Policji Pruskiej, przy rozbrajaniu Niemców i przy wyzwoleniu miasta Poznania oraz w czasie od dnia 29.12.1918 do 18.02.1919 i w dalszym ciągu do dnia 26.07.1919 r. w komp. Wągrowieckiej, 1 komp. ckm. 4 pułku Strz. Wlkp. - 58 p.p. Wlkp. pod dowództwem Kazimierza Bonowskiego, Włodzimierza Kowalskiego i Aleksandra Kurowskiego. Brał czynny udział z bronią w ręku w walkach powstańczych przeciwko Niemcom przy wyzwoleniu ziemi wielkopolskiej spod pruskiego jarzma, prastarych polskich miast i osiedli nadnoteckich na odcinku ówczesnego frontu północnego pod Chodzieżą, Budzyniem, Szamocinem, Czarnkowem, Nakłem n/Notecią, Paterkiem, Szubinem i Rynarzewem. Był karnym i zdyscyplinowanym żołnierzem powstańcem i wyróżnił się wybitnie walecznością, męstwem i odwagą, za co został odznaczony "Krzyżem Walecznym" i "Medalem Niepodległości".
Zweryfikowany Powstaniec Wielkopolski https://szukajwarchiwach.pl/.../full/ieP8lW4pdpyFaAZSBI9MaA
Później brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej.

W okresie międzywojennej członek Zarządu Związku Czwartaków przy 58 pułku piechoty i Związku Powstańców Wielkopolskich.

Zmobilizowany w 1939 r., uczestnik Bitwy nad Burzą i obrony Warszawy. Po kapitulacji stolicy wzięty do niewoli, wkrótce zwolniony pracował w swoim zawodzie. Od 1943 r. członek AK w strukturach kolejarzy.
Od czerwca 1940 r. do stycznia 1945 r. w org. podz. A.K. Poznań, a od dnia 20.01 do 18.03.1945 r. walczył również z bronią w ręku przy wyzwoleniu miasta Poznania, Fortu VII, koszar przy ul. Marcelińskiej i przy ul. Bukowskiej oraz cytadeli poznańskiej i przy organizacji Milicji Obywatelskiej na Jeżycach.

Po zakończeniu wojny pracował w kolejnictwie.

Społecznie działacz w Związku Powstańców Wielkopolskich, był sekretarzem koła w dzielnicy Poznań – Jeżyce.

01 października 1921 r. w Poznaniu ożenił się z Reginą Śląską ur. 17.06.1904 roku w Poznaniu, zm. w 1995, córka Kazimierza i Wiktorii z dom. Ruta.

Regina i Władysław doczekali się potomstwa:
-- Konrad Bernard ur. i zmarły w 1922,

-- Bogdan ur. 1923,

-- Maria ur. i zmarła w 1925
-- Irena ur. 1926,

-- Eugenia ur. 1927,

-- Sabina ur. 1931,

-- Jerzego ur. 1933.

Zmarł 26 marca 1994 r. w Poznaniu i został pochowany na cmentarzu junikowskim, pole:6 kwatera:1 rząd:16 miejsce:9 https://billiongraves.pl/.../W%C5%82adys%C5%82aw.../26124988

Odznaczony był: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Medalem „Za udział w Wojnie 1918-1921”, medalem „Za Warszawę”, medalem „Zwycięstwa i Wolności” i in.

W Wojskowym Biurze Historycznym teczka personalna dotycząca przyznanego Medalu Niepodległości.

sporządzono na podstawie materiałów ze zbiorów Rodziny Władysława Jagielskiego a także:
https://www.myheritage.pl
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
http://powstancy-wielkopolscy.pl/search
http://www.basia.famula.pl/pl/
http://poznan-project.psnc.pl/#prettyPhoto
https://wbh.wp.mil.pl/.../skanywyszukiwarka_kartoteka.../
https://www.poznan.pl/mim/necropolis/
https://billiongraves.pl/search
http://e-kartoteka.net/pl/search#spotlight

opracowała Ewa Alicja Slomska
Genealogia Powstańców Wielkopolskich

https://www.facebook.com/genealogia.powstancow.wielkopolskich
 
https://www.facebook.com/media/set/?vanity=genealogia.powstancow.wielkopolskich&set=a.487093289406078
02 kwietnia 2021   Dodaj komentarz
Władysław Jagielski   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  
< 1 2 ... 232 233 234 235 236 ... 340 341 >
Ewa1974 | Blogi