• Grupa PINO
  • Prv.pl
  • Patrz.pl
  • Jpg.pl
  • Blogi.pl
  • Slajdzik.pl
  • Tujest.pl
  • Moblo.pl
  • Jak.pl
  • Logowanie
  • Rejestracja

Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Celem strony GENEALOGIA POWSTAŃCÓW WIELKOPOLSKICH jest przedstawienie Czytelnikowi nie tylko sylwetki Powstańca, ale i udokumentowanie Ich życia, Rodziców, Małżonków, Dzieci i o ile to możliwe wskazanie miejsca spoczynku.

Kalendarz

pn wt sr cz pt so nd
31 01 02 03 04 05 06
07 08 09 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30 01 02 03 04

Strony

  • Strona główna

Archiwum

  • Czerwiec 2025
  • Maj 2025
  • Kwiecień 2025
  • Marzec 2025
  • Luty 2025
  • Styczeń 2025
  • Grudzień 2024
  • Listopad 2024
  • Październik 2024
  • Wrzesień 2024
  • Sierpień 2024
  • Lipiec 2024
  • Czerwiec 2024
  • Maj 2024
  • Kwiecień 2024
  • Marzec 2024
  • Styczeń 2024
  • Grudzień 2023
  • Listopad 2023
  • Wrzesień 2023
  • Czerwiec 2023
  • Kwiecień 2023
  • Marzec 2023
  • Luty 2023
  • Styczeń 2023
  • Grudzień 2022
  • Listopad 2022
  • Październik 2022
  • Wrzesień 2022
  • Sierpień 2022
  • Lipiec 2022
  • Czerwiec 2022
  • Maj 2022
  • Kwiecień 2022
  • Marzec 2022
  • Luty 2022
  • Styczeń 2022
  • Grudzień 2021
  • Listopad 2021
  • Październik 2021
  • Wrzesień 2021
  • Sierpień 2021
  • Lipiec 2021
  • Czerwiec 2021
  • Maj 2021
  • Kwiecień 2021
  • Marzec 2021
  • Luty 2021
  • Styczeń 2021
  • Grudzień 2020
  • Listopad 2020
  • Październik 2020
  • Wrzesień 2020
  • Sierpień 2020
  • Lipiec 2020
  • Czerwiec 2020
  • Maj 2020
  • Kwiecień 2020

Najnowsze wpisy, strona 128


< 1 2 ... 127 128 129 130 131 ... 340 341 >

Antoni Witkowski II

Powstaniec czy nie? Antoni Witkowski

W Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego – baza on-line Antoni został wymieniony zdawkowo w dodatku z błędnym miesiącem urodzenia:
Antoni Witkowski
urodzenie: 1889.08.31
data śmierci: 1954.01.09
miejsce pochówku: Poznań Junikowo
źródła: Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań

Przy grobie ustawiona jest tabliczka marmurowa postawiona na wniosek Muzeum Powstania Wielkopolskiego w Poznaniu, czy to kolejny przypadek “ustawienia hurtem”?

W Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony 20 września 1937 roku wniosek o Medal Niepodległości, a tu adnotacje ur. 1889 w Skrzynkach, zam. Poznań, Poznańska 56. Starszy kontroler sanitarny.
Niezbędna jest zatem kwerenda w WBH w celu potwierdzenia lub zaprzeczenia udziału Antoniego w Powstaniu Wielkopolskim.
—------------------------


WITKOWSKI ANTONI II
oraz jego rodzeństwo:
– 1880 - Franciszka,
– 1881 - Antonina,
– 1884 - Michał,
– 1886 - Stanisław - Hallerczyk,
– 1887 - Katarzyna,
– 1892 - Franciszek

urodzili się w rodzinie nauczyciela Józefa Jana i Marianny z dom. Hein (w aktach urodzeń dzieci zapisana także jako Hain - Heyn, para pobrała się w roku 1849, zapis w księgach brzmi:

Urząd Stanu Cywilnego Trzcielin, wpis 15 / 1878

Joseph Witkowski (ur. 1856)
ojciec: Adalbert Witkowski , matka: Theophila Bandurska
Marie Heyn (ur. 1858)
ojciec: August Heyn , matka: Anastasia Walkowiak

Parafia katolicka Niepruszewo, wpis 22 / 1878

Joseph Witkowski (22 lat)
Marianna Hein (20 lat)
---------------------

Witkowski Antoni urodził się 31 grudnia 1889 roku w miejscowości Skrzynki – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Stęszew, akt urodzenia został sporządzony w styczniu 1890, zapis w księgach brzmi:

Sapowice (USC) - akt urodzenia, rok 1890, Księga urodzeń
Anton, rodzice: Joseph Witkowski, Marianna Hajn.

11 stycznia 1919 roku w Poznaniu poślubił Franciszkę Fier ur. 25.03.1897 roku w Sowinkach, córkę Józefa i Marii Nowak.

Antoni i Franciszka mieli przynajmniej troje dzieci, znamy imię tylko syna - Stefana ur. 30 lipca 1919 roku w Poznaniu i córki Marianny (Marii) ur. 04.08.1926 po mężu Panuś.

Antoni 09 stycznia 1954 w Poznaniu, po śmierci małżonki (zmarła w 1964) został przeniesiony na obecne miejsce spoczynku na cmentarzu komunalnym na Junikowie (13.04.1965r.)

pole 11 kwatera B
rząd 4 miejsce 20
GPS: 52.388734, 16.829239
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1051856&name_surname=Witkowski%20Antoni#

https://billiongraves.com/.../Antoni-Witkowski.../28088619

Grób rodzinny, oprócz wymienionej małżonki spoczywają tu także - córka Maria z zięciem Julianem oraz Robert i Bartosz Dobrowolscy.

--------

W Powstaniu Wielkopolskim:
—- czytaj w zajawce
—-----------------------

sporządzono na podstawie:
– wyszukiwarka grobów miasta Poznania,
– projekt BASIA,
– Szukaj w archiwach,
– Poznan Project
– Kartoteka ewidencji ludności miasta poznania 1870-1931,
– wyszukiwarka grobów billiongraves.com
– Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego – baza on-line,
– dokumentacja własna Genealogia Powstańców Wielkopolskich
– Wojskowe Biuro Historyczne
– Wydział Kultury - Powstańcy Wielkopolscy 1918-1919

Za pomoc w gromadzeniu materiału dziękuję Izabeli Wyrwas Walkowiak.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

03 listopada 2022   Dodaj komentarz
Antoni Witkowski II   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

Antoni Witkowski III

Powstaniec czy nie?

Antoni Witkowski III

Przy grobie Antoniego na poznańskim Junikowie ustawiona jest tabliczka marmurowa postawiona na wniosek Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego lub przez Muzeum Powstania Wielkopolskiego w Poznaniu.

Na nagrobku natomiast napisane zostało - pisownia oryginalna

“Antoni Witkowski
1901-1954
żołnierz z pod Monte Casino”

Jeśli zapisano udział w walkach o Monte Cassino to pominięto by udział w Powstaniu Wielkopolskim? Czy to kolejny przypadek “ustawienia hurtem” pamiątkowych tabliczek?

W Wojskowym Biurze Historycznym znajdują się 4 teczki dotyczące Antoniego
– 2926/2868, wachmistrz, ur. Łysowody, Kamieniec Podolski,
– 553 - akta podoficera, wachmistrz, ur. Łysowody, Kamieniec Podolski,
– 453 - wachmistrz, ur.15.04.1901
– 20 listopada 1933 roku nadany Medal Niepodległości. Ur.15.04.1901 Łysowody/Rosja, syn Antoniego i Zofii Kwaśniewskiej. Zamieszkały Mosina/Śrem. wachmistrz.

Nie występuje jako zweryfikowany PW.

Niezbędna jest zatem kwerenda w WBH w celu potwierdzenia lub zaprzeczenia udziału Antoniego w Powstaniu Wielkopolskim.
—------------------------

Niewiele też jest informacji o jego pochodzeniu, w oparciu o odnalezione dokumenty wiemy, że urodził się 15 kwietnia 1901 roku w miejscowosci Łysowody (ukr. Лісоводи, pol. Lisowody, Łysowody) – wieś na Ukrainie w rejonie gródeckim należącym do obwodu chmielnickiego, w rodzinie Antoniego i Zofii Kwaśniewska.

W roku 1933 mieszkał w Mosinie.

W roku 1940 deportowany z obwodu lwowskiego (ukr. Львівська область), na zestłaniu w miejscowości Tarza (obwód archangielski) 19.07.1940. Wyjazd z Tarzy 02.09.1941 - zapewne na mocy porozumienia pomiędzy polskim Rządem na Emigracji a władzami ZSRR i tzw. amnestii dla obywateli polskich z Rzeczypospolitej: zesłanych, uwięzionych w więzieniach śledczych NKWD i deportowanych do obozów koncentracyjnych Gułagu - dołączył do tworzącej się Armii Andersa.

Biorąc pod uwagę zapis na nagrobku, był żołnierzem 2 Korpusu WP (Armii Andersa) i walczył w walkach korpusu - tu z wyszczególnieniem - pod Monte Cassino. Jako żołnierz 2 Korpusu wymieniony jest w WBH - Kolekcja akt żołnierzy powracających z Polskich Sił Zbrojnych (1948 - repatriacja do Polski).

Nie ma potwierdzenia na chwilę obecną czy miał rodzinę, ale grób jest zadbany, miejsce opłacone.

Antoni Witkowski 27 maja 1954 roku spoczął w Poznaniu na cmentarzu komunalnym na Junikowie

pole 4 kwatera 1
rząd 5 miejsce 99
GPS: 52.386281, 16.832161
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1037887&name_surname=Witkowski%20Antoni#OpenMap

https://billiongraves.com/.../Antoni-Witkowski.../28962808

--------

W Powstaniu Wielkopolskim:
—- czytaj w zajawce
—-----------------------

sporządzono na podstawie:
– wyszukiwarka grobów miasta Poznania,
– wyszukiwarka grobów billiongraves.com
– Wojskowe Biuro Historyczne
– Indeks represjonowanych przez ZSRR

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

03 listopada 2022   Dodaj komentarz
Antoni Witkowski III   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

Witkowski Antoni V i Leon

Witkowski Antoni V i Leon

urodzili się w rodzinie Józefa i Władysławy z dom. Kopecka, para pobrała się w roku 1896, zapis ślubu w księgach brzmi:
Urząd Stanu Cywilnego Modliszewko, wpis 15 / 1896

Joseph Witkowski (ur. 1871)
ojciec: Michael Witkowski , matka: Josephine Chojnacka
Ladislava Kopecka (ur. 1874)
ojciec: Joseph Kopecki , matka: Apollonie Draheim

Parafia katolicka Kołdrąb, wpis 6 / 1896

Joseph Witkowski (25 lat)
ojciec: Michael , matka: Josepha Chojnacka
Ladislava Kopeck (21 lat)
ojciec: Joseph Kopeck , matka: Marianna
ANTONI WITKOWSKI urodził się 27 grudnia 1898 roku w miejscowości Niedzwiady wieś położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Janowiec Wielkopolski. Akt urodzenia nr 265 sporządzony 29.12.1898r. w USC Janowiec Wielkopolski. Dokument znajduje się w archiwum AP w Bydgoszczy Oddział w Inowrocławiu.

Szeregowy 4 Kompani Gnieźnieńskiej 18 lutego 1919 poległ w walce pod Rynarzewem, spoczywa na cmentarzu parafialnym w Kołdrąbiu. W tym grobie spoczywa także Józef (Jakub) Zmyśliński (1900-1920), żołnierz 61. pułku piechoty, zmarły z ran 3 kwietnia 1920 w Bydgoszczy.
Antoni Witkowski w projekcie Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego – baza on-line został wymieniony dwukrotnie:
1/ Antoni Witkowski
urodzenie: 1898 Niedźwiady
data śmierci: 1919.02.18
miejsce pochówku: Kołdrąb
jednostka: 4 Kompania Gnieźnieńska
status/stopień: starszy szeregowiec
uwagi: poległ pod Rynarzewem
źródła:
Anders Paweł (oprac.), Miejsca pamięci Powstania Wielkopolskiego, Poznań 1993 (wyd. III)
Karwat Janusz, Ziemia Gnieźnieńska w Powstaniu Wielkopolskim 1918/1919. Wybrane aspekty z perspektywy 100 lat, red. Grzegorz Musidlak, Gniezno 2018

2/ Antoni Witkowski
urodzenie: 1898.12.27 Michałowo
data śmierci: 1919.02.18
miejsce pochówku: Kołdrąb
jednostka: 4 Kompania Gnieźnieńska
status/stopień: starszy szeregowiec
uwagi: AAG 12/23 poz. 4, poległ pod Rynarzewem, 21 lat
źródła:
Lista strat Powstania Wielkopolskiego od 27.12.1918 r. do 8.03.1920 r. Monografie Politechniki Koszalińskiej nr 157, Koszalin 2009
Powstańcy Wielkopolscy - Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918/1919, t. III, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2007
Powstańcza lista strat Towarzystwo Pamięci Powstania Wielkopolskiego Koło Szubin
Powstanie Wielkopolskie na Pałukach i w Krajnie – ludzie, miejsca, wydarzenia
Gniezno i powiat gnieźnieński w Powstaniu Wielkopolskim 1918-1919, Poznań 1988


W Wojskowym Biurze Historycznym - odznaczony pośmiertnie Krzyżem Niepodległości 20.12.1937 roku, wnioskodawczynią była siostra Zofia Pospieszna, zamieszkała w Mogilnie.
—------------------------

LEON WITKOWSKI urodził się 15 października 1897 roku w miejscowości Michałowo - wieś położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Janowiec Wielkopolski. Akt urodzenia nr 196 sporządzony 19.10.1897 w USC Janowiec Wielkopolski. Dokument znajduje się w archiwum AP w Bydgoszczy Oddział w Inowrocławiu.

W Powstaniu Wielkopolskim:
status/stopień: starszy szeregowiec
uwagi: I.487.7283
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.28-0.977 z dnia 1957-12-28
Opis: Brał czynny udział w Powstaniu Wlkp.

źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
W Wojskowym Biurze Historycznym - odrzucony wniosek o Medal Niepodległości 21.06.1938 roku. Adres zamieszkania - Francja, górnik.

Nie jest znana data i miejsce zgonu oraz pochówek.

—----------
sporządzono na podstawie:

— Wojskowe Biuro Historyczne - wyszukiwarka + akta PW,
— Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego – baza on-line,
— Lista odznaczonych WKP,
— Genealogia w archiwach,
— projekt indeksacji małżeństw z Wielkopolski 1800-1899,
— Lista strat Powstania Wielkopolskiego od 27.12.1918 r. do 8.03.1920 r. Monografie Politechniki Koszalińskiej nr 157, Koszalin 2009,
– IPN miejsca pamięci.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

03 listopada 2022   Dodaj komentarz
Witkowski Antoni V i Leon   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

STASIŃSKI JAN i LUDWIK

STASIŃSKI JAN i LUDWIK - Powstańcy Wielkopolscy przywróceni pamięci.

Czasem jest tak, że po rodzinie krążyły opowieści, ale nie było potwierdzenia w źródłach, nawet w miejscowości, w której walczył nikt nie chciał podjąć się zbadania w źródłach czy opowieść rodzinna jest prawdą.
Dzięki wysiłkowi prawnuczki - Moniki Lotki dziś wiemy, że Jan i Ludwik Stasiński byli Powstańcami Wielkopolskimi.

—---------------------------
Ich rodzicami byli Walenty i Marianna Nawrot, para pobrała się w roku 1873 w Dusznikach, zapis ślubu pary w księgach brzmi:
Parafia katolicka Duszniki, wpis 36 / 1873

Valentinus Stasiński (24 lat)
Marianna Nawrot (28 lat)

Ze związku walentego i Marianny urodzili się także:
– 1875-1882 - Mikołaj,
– 1881 - NN dziewczynka martwo urodzona,
– 1888 - ur. i zg. Wojciech.
—-----------------------------------

Jan Stasiński urodził się 13 czerwca 1886 roku w miejscowości Rudniki – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Opalenica. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie poznańskim.

akt urodzenia nr 87 sporządzony w Opalenicy dn.17 czerwca 1886 roku, skan nr 90
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1407571...

Jan Stasiński 22 maja 1909 roku w Opalenicy poślubił Annę Jakubowską, urodzoną w Rudnikach 11.07.1889, córkę Józefa i Marianny z dom. Bres.
Zapis ślubu w księgach brzmi:

Opalenica (USC) - akt małżeństwa, rok 1909, Rejestr główny małżeństw

Johann Stasinski (23 lat), rodzice: Valentin Stasinski , Marianna Nawrot ,
Anna Jakubowska (20 lat) , rodzice: Joseph Jakubowski , Marianna Breś.
akt ślubu skan nr 38/39
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/2401151...

Z tego związku urodzili się:
– Ignacy 1911 - 1944 - zginął w Konzentrationslager Sachsenhausen,
– Józefa 1912-1978,
– Marianna 1917-2002,
– Marian 1919-1997.

Jan Stasiński zmarł 17 maja 1962 roku w Nowym Tomyślu, spoczywa na cmentarzu parafialnym w Michorzewie.
Spoczywają tu także syn Marian z synową Benigną.

—--------------------------

W Powstaniu Wielkopolskim
Na podstawie dokumentów przedłożonych do wniosku o Medal Niepodległości Jan Stasiński brał udział w Powstaniu od 09 stycznia 1919 roku jako ochotnik Kompanii Opalenickiej, walczył w Opalenicy i Niegolewie z bronią w ręku, do dnia 19 maja 1919 roku w służbie Bezpieczeństwa pod dowództwem Szczepana Dudy.
Jan Stasiński był inwalidą wojennym z I Wojny Światowej (20%), co znajduje potwierdzenie na listach strat armii pruskiej, ranny - 16.10.1915 i 29.07.1916.

—-------------------------------

Stasiński Ludwik
urodził się 11 sierpnia 1882 roku w miejscowości Rudniki – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Opalenica. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie poznańskim.

akt urodzenia nr 91 sporządzony w Opalenicy dn.11 sierpnia 1882 roku, skan nr 94
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1407567...

17 lutego 1906 roku w Kuślinie poślubił Anastazje z dom. Marciniak, ur.03.02.1886 roku w Michorzewku, córkę Marcina i Antoniny z dom. Drążkowiak, zapis ślubu w księgach brzmi:

Kuślin (USC) - akt małżeństwa, rok 1906, Heirats-Haupt-Register

Ludvig Stasinski (24 lat), rodzice: Walentin Stasinski , Marianna Nawrot ,
Anastasia Marciniak (20 lat) , rodzice: Martin Marciniak , Antonia Drąszkowiak ,
skan ślubu:
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1624943...

Z tego związku urodzili się:
– 1906 - 1985 - Stefan,
– 1909 - 1970 - Jan,
– 1913 - 1985 - Ignacy,
– 1919 - 2004 - Anna
– 1915 - 1989 - Stanisław,
– 1921 - 2011 - Władysława,
– 1924 - 2013 - Józefa,
– 1928 - 2010 - Kazimiera.

Ludwik zmarł 25 września 1958, Anastazja zmarła 03 marca 1977 roku, miejsce pochówku cmentarz parafialny Brodziszewo.

W Wojskowym Biurze Historycznym - odrzucony wniosek o Medal Niepodległości 25 czerwca 1938 roku. W dokumentach z WBH znajduje się życiorys oraz poświadczenie Edmunda Klemczaka, że Ludwik brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. 27 grudnia 1918 roku po powrocie z armii pruskiej w Poznaniu wstępuje do Straży Ludowej pod dow. Lange. Następnie od 24 stycznia 1919 jest w Opalenicy, gdzie jest jednym z twórców Kompanii Opalenickiej. Wyrusza do walki pod Zbąszyń i Nowy Tomyśl. Dokumenty z WBH i zdjęcie grobu Ludwika i żony przekazała p. Monika Lotka.

W projekcie Uczestnicy PW - baza on-line - podobnie jak brat Jan nie figurował. Jan został już dopisany, mam nadzieję, że i LUDWIKA spotka to samo.
—---------------------------

sporządzono na podstawie:
https://www.poznan.pl
https://poznan-project.psnc.pl/
https://wbh.wp.mil.pl/.../skanywyszukiwarka_kartoteka.../…
http://www.basia.famula.pl/pl/
https://des.genealogy.net

Dziękuję serdecznie Pani Monice Lotce za zgromadzenie dokumentów z WBH i pamięć o Przodkach

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

uzupełniono o materiał dotyczący LUDWIKA 25 października 2022

 
03 listopada 2022   Dodaj komentarz
STASIŃSKI JAN i LUDWIK   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

OTWOROWSKI STANISŁAW UR.1898

Otworowski Stanisław

W Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego – baza on-line zapisane zostało:
Otworowski
jednostka: 1 Batalion Koźmiński
status/stopień: sierżant
źródła:
Szkice Koźmińskie 2009, nr 42 [zeszyt poświęcony Powstaniu Wielkopolskiemu]
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 367: I Baon Koźmiński Towarzystwa Powstańców w Koźminie [historia, fotografie oraz spis członków].
Powstanie Wielkopolskie 1918-1919 w powiecie krotoszyńskim, koźmińskim i w Sulmierzycach. Opracowanie podsumowujące obchody 90-lecia Powstania Wielkopolskiego w obecnym powiecie krotoszyńskim 2008-2009, pod red. Edwarda Jokiela, Antoniego A. Korsaka, Michała Pietrowskiego, Krotoszyn 2012
I prawdę mówiąc możemy jedynie gdybać, czy Stanisław, którego za chwilę przedstawię to właśnie ten wymieniony w projekcie WTG Gniazdo bez imienia, a potwierdzić to może jedynie kwerenda w Wojskowym Biurze Historycznym. Jednocześnie zwracam uwagę na zbieżność danych odnośnie udziału w Powstaniu z innym Stanisławem Otworowskim - synem Franciszka i Anastazji z dom. Michalak, urodzonym 27 kwietnia 1893 roku w miejscowości Głoginin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Borek Wielkopolski, który także był sierżantem (następnie awansowanym podczas kariery wojskowej). A może to zupełnie inna osoba, jak wielu z Powstańców - zapomniana?
—--------------------------------------------------------------

Otworowski Stanisław urodził się 05 kwietnia 1898 roku na podpoznańskich wówczas Jeżycach, akt urodzenia nr 243 został sporządzony 12.04.1898 roku, w rodzinie Józefa i jego trzeciej żony Marianny z Lutomskich.
skan nr 125

https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1410268...

Z pierwszego małżeństwa Józefa z Urszulą Wierzbicką (1845-1886) urodzili się Zygfryd 1875-1887, Stefan 1876, Marianna 1878, Helena 1881-1898, Telesfor 1882, Kazimiera 1885.

Z drugiego małżeństwa z Barbarą Michalską (1856-1894) dzieci nie było.

Trzecią Marianną Lutomską poślubił w roku 1895 w Kleszczewie, zapis ślubu w księgach brzmi:

Kleszczewo (USC) - akt małżeństwa, rok 1895, Księga małżeństw

Joseph Otworowski (49 lat), rodzice: Valentin Otworowski, Theophile Mańkiewicz ,
Marie Lutomska (30 lat) , rodzice: Stanislaus Lutomski, Victoria Stachowiak,

Z tego związku urodzili się:
– STANISŁAW,
– 1896 - 1988 - Rozalia i w roku 1900 - Władysława.
—------------------------

Stanisław Otworowski brał udział w IWŚ, został ranny co znajduje potwierdzenie na Listach strat.

Nie odnaleźliśmy żadnych danych odnośnie rodziny oraz miejsca i daty śmierci i pochówku.

Ślad po Stanisławie urywa się w Gnieźnie, w dokumentach IPN znajduje się teczka Stanisława, który w okresie 14.02.1945 - 06.10.1945 był zatrudniony w KPMO Gniezno, referat gospodarczy - starszy sierżant.

Natomiast w Wojskowym Biurze Historycznym jest 6 teczek:
– 625 - sierżant, ur. 05.05.1898,
– 691 - sierżant, syn Józefa, ur. Poznań,
– 494 - sierżant,
– 1-626 - Krzyż Zasługi,
– 89/O - 846 - bombardier - Krzyż Walecznych,
– 24/2669 - starszy sierżant, zam. Gniezno, 69 pułk piechoty, zam. Gniezno.

Zatem aby stwierdzić lub zaprzeczyć udziałowi Stanisława w PW niezbędna jest kwerenda w WBH.

—----------------------------------------------------------------------



sporządzono na podstawie:

— Wojskowe Biuro Historyczne - wyszukiwarka,
— Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego – baza on-line,
— Projekt indeksacji małżeństw z Wielkopolski 1800-1899,
– BaSIA Baza Systemu Indeksacji Archiwalnej,
– Lista strat I Wojny Światowej,
– Ewidencja ludności miasta Poznania 1870-1933.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

03 listopada 2022   Dodaj komentarz
OTWOROWSKI STANISŁAW UR.1898   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

Tyksiński Władysław, Otworowski Stefan...

Tyksiński Władysław, Otworowski Stefan i Stanisław
—----------------------------------------------------
Tyksiński Władysław
urodził się 20 maja 1902 roku w Wągrowcu, w rodzinie Antoniego (1858-1920) i Anieli z dom. Wojtecka (1863-1932), para pobrała się w roku 1887, zapis ślubu w księgach brzmi:

Parafia katolicka Wągrowiec, wpis 25 / 1887

Antonius Tyksiński (26 lat)
Angela Wojtecka (25 lat)
Urząd Stanu Cywilnego Wągrowiec, wpis 38 / 1887

Anton Tyxinski (ur. 1862)
ojciec: Matthaeus Tyxinski + , matka: Elisabeth Borowska
Angela Wojtecka (ur. 1862)
ojciec: Adalbert Wojtecki + , matka: Franziska Werner geb. Klinger

Z tego związku urodzili się także:
– 1891 - Wieńczysław,
– 1895 - Julianna,
– 1898 - 1975 - Jadwiga,
– 1907 - 1988 - Mieczysław.

—-----------------------------

Tyksiński Władysław ożenił się z Anną z dom. Otworowska ur. 26.07.1911 roku, córką Antoniego i Stanisławy z dom. Merczyńskiej, siostrą Powstańca Wielkopolskiego Stefana Otworowskiego.

Władysław zmarł 04 lipca 1978 roku, od 07.07. spoczywa na cmentarzu komunalnym na Junikowie:
pole 30
rząd 9 miejsce 3
GPS: 52.391702, 16.825706
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1100358&name_surname=Tyksi%C5%84ski%20W%C5%82adys%C5%82aw#

https://billiongraves.com/.../W%C5%82adys%C5.../31861253

Grób rodzinny, w roku 2001 spoczęła tu także małżonka - Anna, w roku 2015 zostały tu także złożone prochy Mieczysława, Jadwigi, Anieli i Antoniego.

Na dzień sporządzenia notatki grób jest opłacony, nie wymaga renowacji. Nie figuruje Ewidencji IPN, zostaje złożony wniosek o wpis.
—-------------------------------------
W Powstaniu Wielkopolskim:
jednostka: Kompania Wągrowiecka
uwagi: powstaniec z Kaźmierza, zam. Brzezno
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.952 z dnia 1957-12-06
Opis: Tyksiński Władysław brał udział w Powstaniu Wielkopolskim z bronią w ręku w okresie od 15.01.1919 do 20.02.1919 r. W okresie tym walczył w kompanii wągrowieckiej pod dowództwem por. Trzebiatowskiego w walkach na odcinku Chodzież - Nakło. Dnia 22 stycznia 1919 Niemcy rozpoczęli silną ofensywę i dzięki bohaterstwu polskiego żołnierza groźna ofensywa niem. załamała się, a w dniu 5 lutego 1919 wojska nieprzyjacielskie zostały odrzucone poza linie Noteci i Kanału Bydgoskiego. Po zakończeniu powstania pozostał w służbie czynnej W.P. do dnia 15 stycznia 1921 r. Przedstawił dowody - legitymację byłego Związku Powstańców Wlkp. 1918/19 - zweryfikowany przez Zarząd Główny w Poznaniu. Długoletni członek naszej organizacji, a jako dyrektor Zespołu P. G. Rolnych nie ma zastrzeżeń co do pracy społecznej. Pomimo zamieszkania poza miejscem organizacji, jest stałym i aktywnym członkiem w jego pracy organizacyjnej i społecznej.
źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
Purczyński Władysław, Społeczeństwo ziemi wągrowieckiej w dobie powstania wielkopolskiego i w walce o granicę wschodnią Rzeczypospolitej w latach 1918–1920, Wągrowiec 2009

W Wojskowym Biurze Historycznym - dwa odrzucone wnioski o Medal Niepodległości 20.09.1937 (miejsce zamieszkania Wągrowiec)i 31.01.1938 (zamieszkały Poznań).

—----------

Otworowski Stefan Antoni
urodził się 27 sierpnia 1899 roku w miejscowości Zimnowoda – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Borek Wielkopolski, akt urodzenia nr 138 został sporządzony 29.08.1899 roku w USC Borek Wielkopolski.
skan dokumentu 142 https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/2756184...

Jego rodzicami byli Antoni i Stanisława z dom. Merczyńska, para pobrała się w roku 1897, zapis ślubu w księgach brzmi:
Borek (USC) - akt małżeństwa, rok 1897, [Księga małżeństw]

Anton Otworowski (31 lat), rodzice: Franz Otworowski, Franziska Klausa ,
Stanislawa Merczynska (22 lat), rodzice: Carl Merczynski, Marianna Wleklinska ,
akt ślubu skan nr 29/30
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/2756263...

Ze związku Antoniego i stanisławy urodzili się także:
– 02.02.1901 - 2.05.1976 Dopiewiec Wielkopolski - Marian Józef,
– 1902 - Zofia Stanisława,
– 1904 - ur. i śmierć - Aleksander,
– 1905 -ur. i śmierć - Kazimierz,
– 1906 - Irena Teresa,
– bliźniaczki Maria i Anna - 1908 - ur. i śmierć,
– 1909 - 1993 - Teresa, zmarła w Gostyniu, spoczywa z rodzicami na cmentarzu parafialnym w Zimnowodzie,
– 1911 - 2001 - Anna Maria, żona Władysława Tyksińskiego,
– 1911 - ur. i śmierć Ludwik,
– 1913 - ur. i śmierć Stanisław.

Antoni urodzony 29.12.1866 roku, zmarł 09.11.1943, Stanisława 01.05.1875 - 12.12.1937 - spoczywają z córką Teresą na cmentarzu parafialnym w Zimnowodzie
https://billiongraves.com/.../Antoni-Otworowski/25066142...

—---------------------

Otworowski Stefan ożenił się z Leonią z dom. Szmyt urodzoną 21.02.1894 roku, córką Ignacego Piotra Szmyt (Schmyt, Schmidt) i Antoniny Klary Wandy z dom. Kałużna, siostra Powstańca Wielkopolskiego Adama Mariana Szmyta.

Ze związku Stefana i Leoni urodziły się trzy córki - Danuta 1928-1986 po mężu Buchalska i Urszula Maria 1931-2019 oraz Julia zm. 2009, po mężu Nowaczyk.

Stefan zmarł w Poznaniu 07 maja 1957 roku, spoczywa na cmentarzu junikowskim:
pole 8 kwatera 5
rząd 1 miejsce 1
GPS: 52.386153, 16.834949

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1125144&name_surname=Otworowski%20Stefan#

To także miejsce pochówku małżonki - Leoni (1894-1985), córki Julii i jej męża Józefa Nowaczyków, córki Danuty z mężem Stanisławem Buchalskim oraz jego rodziców Teodory i Antoniego, i córki Urszuli Otworowskiej.
—-------------------------

Otworowski Stefan podczas I wojny światowej służył w armii pruskiej.

W czasie Powstania Wielkopolskiego dowódca 2. batalionu poznańskiego, brał udział w walkach pod Rawiczem, w Lesznie i w Śmiglu.

Od 1919 do 1921 – żołnierz 55 Poznańskiego pułku piechoty - odznaczony krzyżem Virtuti Militari kl. V, oraz czterokrotnie Krzyżem Walecznych; dwukrotnie ranny.

Uczestnik Kampanii Wrześniowej 1939 w stopniu kapitana, dowódca 8 kompanii 55 pułku piechoty Oddział Wydzielony „Rawicz" (Wielkopolskie bataliony Obrony Narodowej) dowódca 8 kompanii 55 pułku piechoty Oddział Wydzielony „Rawicz" (Wielkopolskie bataliony Obrony Narodowej) miał za zadanie osłonić węzeł komunikacyjny Rawicz; odrzucić przeciwnika przekraczającego granicę i ścigać go, pod naporem przeciwnika
opóźniać na Krobia–Gostyń–Kunowo–Zaniemyśl, gdzie dołączyć do odcinka obrony „Śrem”; rejon m. Kunowo obsadzić kompanią batalionu ON „Rawicz” .

Ranny w bitwie pod Kutnem dostał się do niewoli niemieckiej i do 1945 r. przebywał w obozach jenieckich. Po wyzwoleniu wrócił do kraju.

W Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego – baza on-line wymieniony:
Stefan Otworowski
jednostka: 2 Batalion Poznański
status/stopień: podporucznik
uwagi: wymieniony w biogramie Walentego Tyranowskiego jako dowódca, I.487.1359
źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Tygodnik Urzędowy Naczelnej Rady Ludowej 1919, nr 1-10; "Tygodnik Urzędowy" 1919, nr 1-72
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu
Udział mieszkańców Swarzędza i okolic w Powstaniu Wielkopolskim 1918-1919, Swarzędz 2015 "i wydanie II-2019


W Wojskowym Biurze Historycznym - 44-3409 - Kapituła Orderu Virtuti Militarii,
– 12.06.1935 - odrzucony wniosek o Medal Niepodległości,
– 89/O - 847 - Krzyż Walecznych,
– 1754 + 3138.

—-----------------------------------

Kuzynem (bratem ciotecznym) Stefana był kolejny z Powstańców - STANISŁAW Otworowski, syn Franciszka i Anastazji z dom. Michalak. Rodzice pobrali się w roku 1892, zapis ślubu w księgach brzmi:
Borzęciczki (USC) - akt małżeństwa, rok 1892, [Księga małżeństw]

Franz Otworowski (31 lat), rodzice: Franz Otworowski, Francisca Klause ,
Anastasia Michalak (17 lat), rodzice: Philipp Michalak, Marianna Gruchoczek,
akt ślubu skan nr 12/13
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/2756520...

Ze związku Franciszka i Anastazji urodzili się także:
– 1894 - NN - dziewczynka, zmarła przy porodzie,
– 1901 - Franciszek,
– 1903 - 1960 - Pelagia,
– 1906 - ur. i śm. Jan,
– 1908 - 1929 - Zofia,
– 1914 - 2005 Helena.
Franciszek ur.1864, zmarł w Koźminie Wielkopolskim w roku 1934, Anastazja ur. 1875, zmarła w roku 1960.
—-----------------------

Stanisław Otworowski urodził się 27 kwietnia 1893 roku w miejscowości Głoginin – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Borek Wielkopolski. Akt urodzenia został sporządzony pod nr 89 w USC Borek 28.04.1893 roku, skan dokumentu 92:
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/2756250...

Ożenił się z Władysławą z dom. Cepa ur. 27.06.1898 roku w Mokronosie, z tego związku urodziło się dwóch synów - Mieczysław w roku 1922 i Zenon w roku 1924.

18 marca 1922 roku małżonkowie przeprowadzili się z Mokronosa do Poznania i zamieszkali przy ul. Piotrowo, gdzie w późniejszym czasie służył w 7 Batalionie Sanitarnym został sformowany 5 sierpnia 1922 roku, w Poznaniu, w koszarach przy ulicy Bukowskiej, na bazie zlikwidowanej Kadry Kompanii Zapasowej Sanitarnej Nr VII. Pododdział był okręgową instytucją służby zdrowia podległą bezpośrednio szefowi sanitarnemu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VII oraz jednostką ewidencyjną dla wszystkich oficerów i szeregowych pełniących służbę w formacjach sanitarnych i liniowych OK VII, w tym w 7 Szpitalu Okręgowym w Poznaniu oraz w szpitalach rejonowych w Gnieźnie, w Kaliszu (z siedzibą w Szczypiornie oraz z filią w Ostrowie Wlkp) i w Śremie (z siedzibą w Lesznie) oraz w Centralnej Wojskowej Szkole Gimnastyki i Sportu w Poznaniu, a także w Zakładzie Leczniczo-Protezowym dla Inwalidów w Poznaniu. Ponadto batalion wypełniał funkcje szkoleniowe oraz mobilizacyjne.

W roku 1925 zamieszkali na terenie Cytadeli Poznańskiej, gdzie Stanisław pełnił obowiązki intendenta.

Od 1 czerwca 1936 do września 1939 - intendent w stopniu kapitana w służbie czynnej 3 Pułk Lotniczy w Poznaniu.

Niejasne są okoliczności kiedy i gdzie Stanisław dostał się do niewoli, prawdopodobnie podczas ewakuacji do Rumunii, na podstawie Wojskowego Biura Badań Historycznych II_52_1 - ewidencja imienna oficerów i szeregowych jeńców polskich w obozach dla oficerów w Dorsten VIE i Dossel pod Wartburgiem VIB - był jeńcem wojennym osadzonym w Dorsten VI E
numer jeniecki 680
uczestnik walk Kampania wrześniowa 1939
stopień wojskowy R kpt.

W roku 1958 został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, w uzasadnieniu napisane zostało:
Uchwała Rady Państwa nr: 12.17.-0.1046 z dnia 1958-12-17
Opis: Otworowski Stanisław natychmiast po powrocie ze służby w Armii Niemieckiej wstąpił ochotniczo do tworzącego się batalionu Koźmińskiego w dniu 22-12-1918, gdzie jako wyszkolony podoficer służby sanitarnej zorganizował służbę sanitarną szkoląc sanitariuszy. Od 27-12-1918 przebywał pod dowództwem rotmistrza Józefa Modlibowskiego na froncie pod Rawiczem, gdzie jako sierżant sanitarny kierował akcją sanitarną opatrując rannych walczących w Powstaniu Wielkopolskim. Z Batalionu Koźmińskiego sformowano 11 pułk Strzelców Wielkopolskich - późniejszy 69 Pułk Piechoty Wielkopolskiej, w którym służył do czasu odkomenderowania go z dniem 1-6-1919 do szkoły oficerów gospodarczych w Poznaniu. Po zdaniu egzaminów i otrzymaniu stopnia oficerskiego pozostaje w Wojsku Polskim jako oficer zawodowy służby intendentury DOK VII do 17-9-1939. Następnie przebywał w niewoli niemieckiej oflag 6 b do 1-4-1945.
Od 15-4-1946 do 31-12-1946 pracował jako kierownik zaopatrzenia i zbytu w Zjednoczonym Przedsiębiorstwie Konfekcyjnym w Poznaniu, a od 16-5-1948 do 10-7-1950 w Centrali Zaopatrzenia Materiałowego Przemysłu Odzieżowego w Poznaniu. Od 11-7-1950 do chwili obecnej pracuje jako kierownik magazynu w Związku Spółdzielni Mleczarskich Okręgowy Oddział w Poznaniu Społecznie udzielał i udziela się w Związku Zawodowym. Podstawa: 1/ Zaświadczenie współtowarzysza walk powstańczych porucznika rezerwy Janusza Podlewskiego i kapitana w stanie spoczynku Jana Jarmińskiego z Koźmina z 8-5-1958. 2/ Zaświadczenie majora Michała Późniaka z Poznania z 28-5-1958. 3/ Zaświadczenie oficera gospodarczego Józefa Przybylskiego z Poznania z 28-5-1958.

W Wojskowym Biurze Historycznym - 13-734 - Krzyż Zasługi.

Stanisław Zmarł w Poznaniu 07 grudnia 1966 roku, spoczywa na cmentarzu komunalnym na Junikowie:
pole 21
rząd B miejsce 26
GPS: 52.388162, 16.825129
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1079481&name_surname=Otworowski%20Stanis%C5%82aw#

https://billiongraves.com/.../Stanis%C5%82aw.../34198003...

To także miejsce spoczynku małżonki zmarłej w 1977 i syna Zenona zmarłego w 1986 roku.

Grób Weterana Powstania Wielkopolskiego jest opłacony, nie wymaga renowacji.
Na dzień sporządzenia notatki nie występuje w Ewidencji IPN. Miejsce spoczynku Weterana zostaje zgłoszone do IPN w celu wpisania do Ewidencji grobów Weteranów. —----------------------------------------------------------------------

sporządzono na podstawie:

— Wojskowe Biuro Historyczne - wyszukiwarka + akta PW,
— Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego – baza on-line,
— Lista odznaczonych WKP,
— Projekt indeksacji małżeństw z Wielkopolski 1800-1899,
– Mieszkańcy gminy Kaźmierz w walce o niepodległość, Obserwator kaźmierski - BEZPŁATNY BIULETYN INFORMACYJNY GMINY KAŹMIERZ Z OKAZJI 100 - LECIA ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI
– myheritage.pl - zdjecie portretowe Władysława Tyksińskiego - arch.Mirosław Zmyślony
– foto portretowe Stefana Otworowskiego ze zbiorów Wielkopolskiego Muzeum Wojskowego - Oddział Muzeum Narodowego w Poznaniu
– Juliusz S. Tym,Wielkopolskie bataliony Obrony Narodowej w systemie osłony strategicznej w 1939 roku,
– BaSIA Baza Systemu Indeksacji Archiwalnej,
– Lista strat II Wojny Światowej.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

03 listopada 2022   Dodaj komentarz
Tyksiński Władysław   Otworowski Stefan i Stanisław   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

ZIELIŃSKI Jan i Maksymilian

ZIELIŃSKI Jan i Maksymilian

oraz ich rodzeństwo:
– 1894 - ur. i śmierć - Stanisława,
– 1896 - Gracjan,
– 1902 - Franciszka, w roku 1929 wyszła za Jana Glabusa,
– 1905 - 1928 - Antoni

się w rodzinie Stanisława (09.08.1859 - 30.01.1911) i Marianny z dom. Padalewskiej (04.09.1864 - 17.12.1930), para pobrała się w roku 1889, zapis ślubu w księgach brzmi:

Poznań (USC) - akt małżeństwa, rok 1889, Księga małżeństw t. I

Stanislaus Zielinski (30 lat), rodzice: Stanislaus Zielinski, Marie geb.Pewinska ,
Marie Padalewska (25 lat), rodzice: Josef Padalewski, Marie geb.Walczak ,

akt ślubu skan nr 258/259
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1409129...
—------------------------------------

ZIELIŃSKI Jan
urodził się 15 maja 1890 roku w Swarzędzu, akt urodzenia nr 84 sporządzony został 16 maja 1890 roku w USC Swarzędzu, skan nr 87:
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1412913...

Zieliński zmarł 11 czerwca 1971, od 11.06. 1971 roku spoczywa w Poznaniu na cmentarzu komunalnym na Junikowie:
pole 24 kwatera 6
rząd 6 miejsce 206
GPS: 52.388166, 16.821021
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=1&id=910418&name_surname=Zieli%C5%84ski%20Maksymilian#OpenMap

Obecnie w tym miejscu spoczywają Zdzisław (1938-1992) i Ludwika (1931-2013) Sikorzyńscy. Nie znaleziono powiązań rodzinnych pomiędzy Janem Zielińskim a Sikorzyńskimi, prawdopodobnie grób Powstańca nie był opłacony i po upływie prolongaty pochowano w tym miejscu Zdzisława a następnie dochowano Ludwikę.

—---------------------------------

W Powstaniu Wielkopolskim:
jednostka: Kompania Bezpieczeństwa, Straż Ludowa
status/stopień: szeregowiec
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 08.01-0.716 z dnia 1958-08-01
Opis:
Zieliński Jan brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim z bronią w ręku, a mianowicie: od 06.01.1919 r. do 31.01.1919 r. zgłosił się jako plutonowy z armii niemieckiej z oddziałem własnym w miejscowości Wonieść pow. Śmigiel i brał udział w walkach pod Bukowcem, Lesznem i Osieczną - dowódca Wojciechowski Kazimierz. Od 01.02.1919 r. przeniesiony do artylerii w Poznaniu, został podoficerem zawodowym - dowódca Wojciechowski Kazimierz. Dnia 24.01.1929 r. został zwolniony z wojska do rezerwy z powodu choroby.

Dodatkowe informacje:
Podstawa: DOK VII R.H. l. dz. 508/35 z dnia 26.03.1935, Zaświadczenie dowódcy Wojciechowskiego Kazimierza, że wymieniony brał udział w Powstaniu Wlkp. z dnia 17.03.1935 r.
źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
Udział mieszkańców Swarzędza i okolic w Powstaniu Wielkopolskim 1918-1919, Swarzędz 2015 "i wydanie II-2019
Wojskowe Biuro Historyczne - brak danych.
—----------------------------------------------------
ZIELIŃSKI Maksymilian
urodził się 10 września 1899 roku w Poznaniu, akt urodzenia nr 1531 sporządzony został 11 września w USC Poznań
skan nr 335
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1408836...

21 kwietnia 1928 roku w Poznaniu poślubił Mariannę z dom. Sierek, wdowę po Józefie Szklarku. Marianna była córką Franciszka i Agnieszki Szwedek. Urodził asię 04 czerwca 1900 roku w Krześlicach, zmarła w Poznaniu, 29 marca 1973 pochowana na cmentarzu miłostowskim pole 34 kwatera 2
rząd 4 miejsce 5
GPS: 52.420425, 17.002965

Maksymilian zmarł 17 maja 1972 roku w Poznaniu, 20.03 spoczął na cmentarzu komunalnym na Miłostowie, spoczywa:
pole 34 kwatera 2
rząd 1 miejsce 7
GPS: 52.420411, 17.002857
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=1&id=910418&name_surname=Zieli%C5%84ski%20Maksymilian#OpenMap

Na podstawie dokumentacji fotograficznej sporządzonej 28.10.2022 roku przez Panią Alinę Walorską należy stwierdzic, że miejsce spoczynku Powstańca Wielkopolskiego jest w skandalicznym stanie. Grób to stary i zbutwiały krzyż należący do pochowanego w tym miejscu w 1997 roku Ryszarda Wiktorka (1951-1997), pozostałość - drąg ze sznurkiem, po powstańczym proporcu i trochę usypanej ziemi.

Zostanie złożony wniosek o wpis miejsca spoczynku PW do Ewidencji grobów Weteranów (nie jest ujęty w Ewidencji na dzień uzupełnienia notatki).
—--------------------------
W Powstaniu Wielkopolskim:
status/stopień: kapral, podporucznik mianowany
uwagi: I.487.8809, I.487.8811, Uchwała W 8/72,
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 11.12-0.913 z dnia 1958-11-12
Opis:
Zieliński Maksymilian brał udział w Powstaniu Wlkp. od 27.12.1918 do 18.02.1919 i brał udział w walkach ulicznych Poznania, w walkach pod Szubinem, dowódca ppor. Dykiert. Od 03.02.1919 do 18.02.1919 walki pod Łomnicą i Nowym Dworem koło Zbąszynia, dowódca komp. ppor. Rau, dowódca batalionu por. Łęgowski. Bezpośrednia służba w W.P. Zdemobilizowany w 1925 w stopniu plutonowego. Podstawa: Zaświadczenie z Centralnego Archiwum Wojskowego, Warszawa nr 1667.

źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 8/72
Wojskowe Biuro Historyczne - brak danych.
—--------------------------------------------------------

sporządzono na podstawie:
https://billiongraves.com
http://www.basia.famula.pl/pl/
http://powstancywielkopolscy.pl/
http://powstancy-wielkopolscy.pl/search
https://www.poznan.pl/
https://poznan-project.psnc.pl/
http://e-kartoteka.net/pl/search
https://swarzedz.pl/.../Uczestnicy_Powstania_Ksiazka_WEB2...

Dokumentacja fotograficzna na Junikowie Tomasz Konwicki, 10-10-2022 i na Miłostowie P. Alina Walorska 28.10.2022..
Dziękuję Izabeli Wyrwas Walkowiak za pomoc.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

03 listopada 2022   Dodaj komentarz
ZIELIŃSKI Jan i Maksymilian   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

TROCHELEPSZY PIOTR

TROCHELEPSZY PIOTR


urodził się 11 października 1884 roku w Podmokle Wielkie – wieś w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w gminie Babimost, w rodzinie Jana /1850-1890/ i Joanny z dom. Frącek /1846/, para pobrała się w roku 1870, zapis ślubu w księgach brzmi
Parafia katolicka Babimost, wpis 15 / 1870
Joannes Trochelepszy (ur. 1829, wdowiec), rodzice Jan Feliks /1819-1884/ i Marianna Mazur /1821-1855/
i
Joanna Frącek (ur. 1846) Wawrzyn /1812-1890/ i Małgorzata Jarocińska /1813/.
Z tego związku urodzili się także
– 1871 - Stanisław,
– 1872 - Wawrzyniec,
– 1873 - ur. i śm. Jan,
– 1874 - Marianna,
– 1877 - Walenty,
– 1878 - Agnieszka,
– 1879 - Anna,
– 1882 - Wawrzyniec II i Franciszka,
– 1885 - Marianna,
– 1887 - Jan,
– 1889 - 1964 - Józef.
—------------------
Ożenił się z Marianną (05.03.1905 - 09.05.1991).
Piotr zmarł w Babimoście 15 listopada 1973 roku, spoczywa z małżonką na tamtejszym cmentarzu parafialnym. Na nagrobku nazwisko Trocholepszy.

W roku 1902 został powołany do armii pruskiej, po zakończeniu obowiązkowej służby wojskowej pozostał w wojsku. W czasie I WŚ walczył na froncie zachodnim m.in. pod Verdun, Marną i Sommą. Awansowany do stopnia sierżanta.

Przebywając w rodzinnych stronach na urlopie latem 1918r., został poproszony przez swojego szkolnego kolegę wikarego babimojskiej parafii księdza Stefana Łukowskiego (29.07.1884 - zamęczony przez Niemców w Forcie VII w Poznaniu 02.02.1941r.) o przyłączenie się do konspiratorów i objęcie nad nimi władzy wojskowej, na co się zgodził. Natychmiast po zdemobilizowaniu w grudniu 1918 r. Piotr podjął decyzję o powrocie w rodzinne strony.
Za namową kolegi frontowego - porucznika Józefa Maksymiliana Moellenbrocka (30.10.1895 - 14.02.1919) uciekł z Podmokli najpierw do Wolsztyna a stamtąd został skierowany do Poznania, gdzie Taczak wyznaczył go na dowódcę nowo formowanej kompanii ciężkich karabinów maszynowych. Wraz z nią wrócił w lutym na front pod Zbąszyniem.

Po zakończeniu Powstania Wielkopolskiego został w formowanym się Wojsku Wielkopolskim i w marcu 1919 roku obejmując dowództwo nad 2 kompanią kulomiotów, co znajduje potwierdzenie w Rozkazie Dziennym w brzmieniu:

Rozkaz Dzienny DG nr 86 z 31 marca 1919 7. a) Zatwierdzam 2. kompanię 13. oddziału kulomiotów (Powala) jako 1. kompanię kulomiotów przy I. baonie, ***10. pułku strzelców wielkopolskich. b) Zatwierdzam 5. kompanię tegoż oddziału kulomiotów (Trocholepszy) jako 2. kompanię kulomiotów przy II. baonie wskazanego wyżej pułku.
*** pierwotnie 1 pułk rezerwowy Strzelców Wielkopolskich, następnie 1 lutego 1920 przemianowany na 68 pułk piechoty.

4 - 5 września 1919 r. - skierowany na Front Litewsko-Białoruski.

Po Przewrocie Majowym przeniesiony do służby na wschodzie Polski.

W roku 1938 był już majorem w stanie spoczynku zamieszkałym w Inowrocławiu.

W czasie II WŚ osadzony w obozie koncentracyjnym w wyniku wpadki konspiratorów inowrocławskich. Trochelepszy został zwolniony z obozu za sprawą jego żony. W 1945 w Inowrocławiu powstał Tymczasowy Komitet Obywatelski, którym kierował major Piotr Trocholepszy (proszę zwrócić uwagę na nazwisko), ale już kilka dni później zawiązał się komitet Polskiej Partii Robotniczej, którego sekretarzem został Kazimierz Kubski.

—-----------

W POWSTANIU:
W Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego – baza on-line zapisane zostało:

1/ Trochelepszy
jednostka: 2 Kompania Ciężkich Karabinów Maszynowych
status/stopień: kapitan, dowódca
uwagi: Jarocin
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła poza Poznaniem

2/ Piotr Trocheleprzy (Trocholepszy)
urodzenie: 1884.10.11 Podmokłe Wielkie
rodzice: Jan, Joanna
jednostka: Kompania Karabinów Maszynowych
status/stopień: podporucznik w piechocie
uwagi: dekret mianujący byłych sierżantów podoficerów i urzędników byłej armii niemieckiej podporucznikami w Polskich Siłach Zbrojnych
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy (nazwisko Trocheleprzy Piotr) — Uchwała Rady Państwa nr: 02.26-0.51 z dnia 1958-02-26

Opis:
Uczestnik Powstania Wlkp. brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wlkp. w dniach od 05.01.1919 pod Zbąszyniem, Babimostem i okolicy w charakterze dowódcy Kompanii Karabinów Maszynowych w Batalionie dowodzonym przez por. Łęgowskiego.

źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Tygodnik Urzędowy Naczelnej Rady Ludowej 1919, nr 1-10; "Tygodnik Urzędowy" 1919, nr 1-72

W Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony wniosek o Medal Niepodległości 28 lutego 1938 roku, major WSS (w stanie spoczynku) inspektor Z. Ub.Wz. Zamieszkały w Inowrocławiu oraz fiszka o sygnaturze akt 543 - nazwisko Trocholepszy.

Opracowano na podstawie tekstu Szymona Dragi, opublikowanym w Inne Oblicza Historii, zdjęcia wykorzystane z w/w artykułu udostępnione przez rodzinę Józefa - brata Piotra - Halinę i Janusza Trocholepszych.
Zdjęcie grobu Piotra i Marii - p. Sebastian Draga. Babimost 30.11.2022.

Dziękuję Panu Sebastianowi Dradze i Michałowi Krzyżaniakowi za pomoc przy uzupełnianiu danych.

źródła:

– Wojskowe Biuro Historyczne - wyszukiwarka,
– Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego – baza on-line,
– Projekt indeksacji małżeństw z Wielkopolski 1800-1899,
– BaSIA Baza Systemu Indeksacji Archiwalnej,
– Ewidencja ludności miasta Poznania 1870-1933,
– Ewidencja mieszkańców Podmokle Wielkie.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022
powyższe stanowi uzupełnienie do materiału opublikowanego 27 grudnia 2019

03 listopada 2022   Dodaj komentarz
TROCHELEPSZY PIOTR   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

MICHALSKI Tadeusz Adam

MICHALSKI Tadeusz Adam

oraz jego rodzeństwo:
– Marianna Joanna - 21.11.1889 Brzyskorzystewko,

– Bogusław Michał - 19.09.1888 Brzyskorzystewko,

– Zygmunt Józef - 1891 - 1897,

– Zygmunt Kazimierz - 27.02.1900 w miejscowości Górzno, w WBH odrzucony wniosek o Medal Niepodległości 25.06.1938 24/34958 - zam. Gostyń, św. Ducha, nie jest znana data i miejsce śmierci oraz pochówek,

– Janusz 03.08.1903 Biniew – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Ostrów Wielkopolski, zm. 01.09.1975, spoczywa na cmentarzu parafialnym w Wolsztynie z ojcem Józefem, dopisany po 14.01.2021 roku do projektu WTG Gniazdo jako Powstaniec Wielkopolski, co nie ma pokrycia w dokumentacji przedstawionej przez p. Jacka Piętkę, dokument wskazuje, że Janusz był żołnierzem Wojsk Wielkopolskich - nie wiadomo w jakim okresie - do czerwca 1919 czy po tej dacie,

—- się w rodzinie Józefa Aleksandra(15.01.1853 - 20.12.1919) i Julianny z dom. Maciejewskiej (03.05.1860), para pobrała się w roku 1886, zapis ślubu w księgach brzmi:

Parafia katolicka Brzyskorzystew, wpis 1 / 1886

Joseph Michalski (33 lat)
Julianna Maciejewska (25 3/4 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Dobrylewo, wpis 1 / 1886

Joseph Alexander Michalski (ur. 1853)
ojciec: Anton , matka: Antonie Michalewicz
Julianne Maciejewska (ur. 1860)
ojciec: Daniel , matka: Catharine Wiśniewska

skan aktu ślubu: https://www.genealogiawarchiwach.pl/archiwum-front...
—----------------------------------

MICHALSKI Tadeusz Adam
urodził się 03 października 1886 roku w miejscowości Brzyskorzystewko – osada w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Żnin, akt urodzenia nr 54 sporządzony został 06.10.1886 w USC Dobrylewo

https://www.genealogiawarchiwach.pl/archiwum-front...

08 stycznia 1910 roku w Ostrowie Wielkopolskim poślubił Mariannę Pawłowską urodzoną 31 grudnia 1881 roku w Kaliszu, córkę Józefa i Magdaleny z dom. Kronka, zapis ślubu w księgach brzmi:
Ostrów Wielkopolski (USC) - akt małżeństwa, rok 1910, [Księga małżeństw]

Tadeusz Adam Michalski (24 lat), rodzice: Josef Michalski , Julie Maciejewska ,
Marianna Pawłowska (29 lat) , rodzice: Josef Pawłowski , Magdalena Kronka ,

skan aktu ślubu nr 8/9
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jedno.../11956582...

Ze związku Tadeusza Adama i Marianny urodziło się troje dzieci:
– Janina 02.12.1910 - 05.03.1976 - Warszawa cm. Północny, żona Władysława Strzałkowskiego,
– Marianna 11.10.1912 - zm. 08.08.1991, w Słupsku, mąż Stanisław Maciejewski,
– Zbigniew 26.03.1914 - 17.09.2012 - pochowany na cmentarzu w miejscowości Strzelce Krajeńskie. Żona Stanisława Zychora.

Marianna Pawłowska - Michalska zmarła 29.10.1938 roku.
Tadeusz Adam zmarł 18 września 1977 roku, małżonkowie spoczywają na cmentarzu parafialnym w miejscowości Górzno – wieś w gminie wiejskiej Ostrów Wielkopolski, w powiecie ostrowskim, w województwie wielkopolskim.

—---------------------------------

Tadeusz Adam Michalski 03.10.1905 został powołany do armii pruskiej, służył w 5 Pułku Huzarów im. Księcia Blüchera von Wahlstatt (Pomorski) - (niem. Husaren-Regiment Fürst Blücher von Wahlstatt (Pommersches) Nr. 5) - pułk huzarów Cesarstwa Niemieckiego, sformowany 16 stycznia 1758. Zwolniony ze służby 22.09.1908 roku.

Ponownie powołany do armii pruskiej 30.07.1914, zwolniony w styczniu 1915 roku.

22 grudnia 1918 roku wstąpił do Straży Ludowej, został skierowany do okręgu Gołańcz aby tam organizować oddziały powstańcze, został dowódcą kompanii. Brał udział w walkach pod Kcynią, Mroczą, Chodzieżą, Szamocinem, Gromadnem, Margoninem. 21.02.1919 roku podczas walk pod Margoninem został ranny. 23.03.1919 objął dowództwo kompanii na południowym froncie na odcinku IV i V. I tu uwaga - w swoich życiorysach Tadeusz Adam posługuje się nazewnictwem “Obrona Krajowa” - co należy uściślić, za Markiem Rezlerem:
“Dekretem KNRL z dniem 30 maja 1919 r. SL została przekształcona w Obronę Krajową i podporządkowana Dowództwu Głównego SZbZPr., Naczelna Komenda SL została przekształcona w Inspekcję OK; obniżono też górny wiek zaciągniętych do 45 lat. W terenie oddziały OK. zostały podporządkowane dowódcom okręgów wojskowych. Od tej chwili Obrona Krajowa stała się organizacją paramilitarną, przygotowującą niepoborowych i zwolnionych ze służby wojskowej do walki zbrojnej i podtrzymującą nastroje patriotyczne. 4.06.1919 r. Powołano Wojsko Obrony Krajowej podporządkowane Dowództwu Głównemu, zreorganizowano także system stopni. Z poszczególnych kompanii OK utworzono bataliony, skierowane na poszczególne odcinki frontu wielkopolskiego. Od maja 1919 r. do marca 1920 r. funkcjonowała szkoła oficerska OK., dowodzona przez A. Biskupskiego.”.

23 maja 1919 roku rozpoczął kurs oficerski w Poznaniu.
Od 19.09.1919 do 14.11.1919 służył w 1 Pułku I baonu OK.

Po zakończeniu służby wojskowej rozpoczął pracę jako urzędnik kontroli skarbowej. Z zawodu był gorzelnikiem.

W czasie okupacji niemieckiej poszukiwany przez Gestapo, ukrywał się w Warszawie i okolicy.

Po zakończeniu wojny w roku 1945 objął stanowisko kierownika gorzelni na Ziemiach zachodnich. Przeszedł na emeryturę w roku 1958 i zamieszkał w Ostrowie Wielkopolskim.

—-----------------------
Wojskowe Biuro Historyczne - odznaczony
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Krzyż Niepodległości

Wielkopolski Krzyż Powstańczy

Krzyż Walecznych

Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1920
—----------------------------

W projekcie WTG Gniazdo - Uczestnicy Powstania wielkopolskiego - baza on-line wymieniony dwukrotnie:

1/ Tadeusz Adam Michalski
urodzenie: 1886.10.03 Brzyskorzystewko, pow. Żnin
rodzice: Józef, Julia
jednostka: Straż Ludowa okręgu Gołańcz
status/stopień: ochotnik, podporucznik mianowany
uwagi: 1.487.19637; Uchwała W 8/72
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 02.26-0.51 z dnia 1958-02-26
Opis: Michalski Tadeusz, syn Józefa, ur. 03.10.1889 w Brzyskorzystewku pow. Żnin, wstąpił jako ochotnik dnia 22.12.1918 r. w szeregi powstańcze i brał udział jako dowódca kompanii w walkach: w Kcyni 31.12.1918 r., pod Mroczą 06.01.1919 r., Chodzieżą 09.01.1919 r., Szamocinem 15.01.1919, Gromadnem 27.01.1919 i Margoninem 21.02.1919 r., pod dowódcą frontu północnego, gen. Grudzielskim, dowódcą baonu wągrowieckiego, Władysławem Kowalskim. Zwolniony z wojska 26.11.1919 r. Podstawa: książeczka stanu służby oficerskiej nr 254 Ostrów Wlkp., L. Ks. ewid. 21/M. Michalski Tadeusz jest czynnym członkiem koła Wieleń n/N (...).

źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 32: Spis zweryfikowanych 4622 - 9099
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 449: Życiorysy powstańców wielkopolskich: M - tom VI (Miałkas Wawrzyn - Mielcarek Władysław) https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1332950...
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 44: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]
Barnaś Zofia, Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich "Ziemi Nadnoteckiej", Czarnków 2011
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 8/72


2/ Tadeusz Michalski
uwagi: Zamieszkały Ostrów Wlkp.
źródła:
Rocznik Ostrowskiego Towarzystwa Genealogicznego 2008, R. III
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Towarzystwo Powstańców i Wojaków w Ostrowie, sygn. 5: Lista składek.
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Towarzystwo Powstańców i Wojaków w Ostrowie, sygn. 6: Lista składek za 1926 r.
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Towarzystwo Powstańców i Wojaków w Ostrowie, sygn. 7: Lista składek.


—--------------------------------------------------------

Sporządzono na podstawie
— dokumentacji zgromadzonej przez Wnuczki i Prawnuczkę Tadeusza Adama panie Elżbietę, Bożenę i Agatę,
– dokumenty pana Jacka Piętki - dot. Janusza,
– Genealogia w archiwach,
– Wojskowe Biuro Historyczne - wyszukiwarka,
– Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego – baza on-line,
– Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
– Projekt indeksacji małżeństw z Wielkopolski 1800-1899,
– BaSIA Baza Systemu Indeksacji Archiwalnej,
– Ewidencja ludności miasta Poznania 1870-1933,
– IPN, Marek Rezler, Straż Ludowa,
https://pw.ipn.gov.pl/.../oddzialy.../8614,Straz-Ludowa.html

Temat pana Tadeusza i jego braci Zygmunta i Janusza pojawił się po raz pierwszy w grupie Powstańcy Wielkopolscy - wczoraj i dziś - zainicjowany przez p. Bożenę Michalską 14 stycznia 2021.

Szczególne słowa podziękowania dla Pani Agaty, która z synem jest opiekunem społecznym grobów PW na poznańskim Miłostowie, rodzina podjęła się opieki nad 3 grobami.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

03 listopada 2022   Dodaj komentarz
MICHALSKI Tadeusz Adam   genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  

Wähner - Waehner Władysław i Stefan

Wähner - Waehner Władysław i Stefan


urodzili się w rodzinie Edwarda i Marii z dom. Meissner, para pobrała się w roku 1880, zapis ślubu w księgach brzmi:
Parafia katolicka Pogrzybów, wpis 11 / 1880
Eduardus Wener (29 lat)
Marianna Meisner (25 lat)
Z tego związku urodzili się także
– 1881 - Halina Helena Marian,
– 1886 - Stanisława,
– 1893 - Wiktor.
—----------------------------------
Wähner - Waehner Władysław
—- urodził się 16 czerwca 1882 r. w miejscowości Lubiatówko – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Dolsk.
akt urodzenia skan nr 91 https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1397261...
Ożenił się z Anielą Dymkowską, z którą miał syna Edwarda 1911-1983 i córkę Stefanię ur.1918.
Wähner - Waehner Władysław zmarł w 22 czerwca 1969 roku, spoczywa na cmentarzu Poznań Junikowo,
pole 22 kwatera 5
rząd 3 miejsce 105
GPS: 52.388738, 16.821249
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1003587&name_surname=Waehner%20W%C5%82adys%C5%82aw#OpenMap
Na dzień 28 września 2022 roku miejsce spoczynku Weterana nie jest opłacone, wymaga renowacji - stan bardzo zły. Zostanie zgłoszone do IPN w celu wpisu do Ewidencji grobów walk o wolność i niepodległość Polski.
Dokumentacja fotograficzna p. Tomasz Konwicki 27-09-2022.
—------------------
W Powstaniu Wielkopolskim:
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 11.12-0.913 z dnia 1958-11-12
Opis:
Wehner Władysław brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim 1918/19 z bronią w ręku na terenie miasta Poznania jako strażnik mienia państwowego na strażnicy w zamku oraz jako patrol uliczny legitymując Niemców, trzymając porządek uliczny, narażając się wielokrotnie na napady ze strony Niemców. Dowódcą był wówczas por. Kociałkowski. Po zakończeniu działań wojennych pracował w swoim zawodzie jako elektryk. W czasie okupacji został wywieziony do Niemiec na roboty przymusowe i do Czechosłowacji.
Dodatkowe informacje:
Podstawa: Zaświadczenie dwóch świadków członków ZBOWiD
źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
W Wojskowym Biurze Historycznym - brak.
W czasie okupacji rodzina została wywieziona do Generalnej Guberni co znajduje potwierdzenie na Listach strat IIWŚ
Informacje o prześladowaniach
Źródło: Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940) 2008, Instytut Zachodni Poznań
wysiedleni/przesiedleni wysiedlenie z Poznań
wysiedlenie do Generalna Gubernia
rodzaj uwięzienia obóz przesiedleńczy
miejsce osadzenia Poznań Główna
data osadzenia 1939-12-13
okoliczności zatrzymania akcja przesiedleńcza
dodatkowe informacje lista transportowa 9 str 6

—----------------------------------------

Wähner - Waehner Stefan

– urodził się 10 czerwca 1883 roku w miejscowości Lubiatówko – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Dolsk.

akt urodzenia skan nr 83
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1397262...

Ożenił się z Anielą Lesicką 20.05.1893 w Ciszkowie, zmarła w 1982, para miała dwóch synów Mieczysława 1923-2004 i Zygmunta 1924-1984.

Wähner - Waehner Stefan zmarł 13 sierpnia 1955 roku w Poznaniu, spoczął na cmentarzu komunalnym na Miłostowie
pole 5 kwatera 5A miejsce 9
GPS: 52.421575, 16.997924
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=1&id=2006313&name_surname=Waehner%20Stefan#

https://billiongraves.com/grave/Antonina-Waehner/25355605

Spoczywają tu także żona i synowie oraz Barbara Olszowska 1956-2021.

Na dzień 22.09.2022 miejsce spoczynku Weterana Powstania Wielkopolskiego jest opłacony, nie wymaga renowacji. Nie figuruje w Ewidencji IPN co zostaje zgłoszone.
—-----------------------------

W Powstaniu Wielkopolskim:
—- w projekcie WTG Gniazdo został wymieniony
Stefan Waehner
urodzenie: 1883.06.10
źródła: Album Pamiątkowy Powstańców Ziem Zachodnich R.P., Poznań 1937, nr 1; Poznań 1938, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5; [Poznań] 1939, nr 6
W Wojskowym Biurze Historycznym - brak.
W czasie okupacji rodzina została wywieziona do Generalnej Guberni co znajduje potwierdzenie na Listach strat IIWŚ
Informacje o prześladowaniach
Źródło: Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940) 2008, Instytut Zachodni Poznań
wysiedleni/przesiedleni wysiedlenie z Poznań
wysiedlenie do Generalna Gubernia
uwięzienie rodzaj uwięzienia obóz przesiedleńczy
miejsce osadzenia Poznań Główna
data osadzenia 1939-12-04
okoliczności zatrzymania akcja przesiedleńcza
dodatkowe informacje lista transportowa 4 str 2

—-----------------------------------------

sporządzono na podstawie:
https://www.poznan.pl
http://powstancy-wielkopolscy.pl/search
http://www.basia.famula.pl/pl/
https://poznan-project.psnc.pl/
http://e-kartoteka.net/pl/search
https://straty.pl/szukaj-osoby.php
https://billiongraves.com/

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

08 października 2022   Dodaj komentarz
genealogia   historia   powstanie_wielkopolskie  
< 1 2 ... 127 128 129 130 131 ... 340 341 >
Ewa1974 | Blogi