Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Berus Franciszek (1897 - 1968)

Urodził się 30 III 1897 r. w miejscowości Wieczyn (obecnie gmina Czermin, powiat pleszewski, województwo wielkopolskie).
Franciszek oraz jego rodzeństwo Antoni (1898-1960), Marianna (1899), Grzegorz (*+ 1901), Zofia (1901 - 1976, po mężu Glapa), Franciszka (*+ 1903), Ignacy (1904 - 1983), Anna (1906 - 1907), Leon (1908) i Mikołaj (1909) urodzili się w rodzinie gospodarza Stanisława (ur. 13 VI 1870, syn Jana i Ewy z d. Styś) i Maksymy z d. Kuźnickiej (ur. 15 V 1877, córka Jakuba i Zofii z d. Kaczmarek), para pobrała się w 1896 r.
18 II 1924 r. w Pleszewie ożenił się z Jadwigą z domu Wasiewicz urodzoną w Zawidowicach 20 X 1896 r., córką gospodarza Stanisława i Marianny z domu Kwaśniewskiej. Ze związku Franciszka i Jadwigi urodziło się sześcioro dzieci Aleksander, Maria, Łucja, Kazimierz, Marian i córka, której imienia nie znamy.
O jego udziale w Powstaniu Wielkopolskim nie wiemy prawie nic. Został zweryfikowany w Kole Pleszewskim Związku Powstańców Wielkopolskich nr legitymacji 3828, nr Ref. Histor. OK VII 11027, w momencie weryfikacji - stopień wojskowy plutonowy.
Zmarł 4 I 1968 r. Spoczywa z małżonką Jadwigą, zmarłą 23 V 1965 r. na cmentarzu parafialnym w Sławnie. To także miejsce pochówku Andrzeja i Henryka Berusów.
źródła: Archiwum Państwowe w Kaliszu 670/2/68, Czermin (USC) - akt małżeństwa, rok 1896, [Księga małżeństw]; Archiwum Państwowe w Kaliszu 670/1/70, Czermin (USC) - akt urodzenia, rok 1897, [Księga urodzeń]; Wojskowe Biuro Historyczne, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich, syg. akt I.487.9842; Archiwum Państwowe w Kaliszu 735/2/255, Pleszew (USC) - akt małżeństwa, 1924 rok, [Księga małżeństw].

Bigos Andrzej (1870 - ?)

Urodził się 19 XI 1870 r. w Łagiewnikach Kościelnych (obecnie gmina Kiszkowo, powiat gnieźnieński, województwo wielkopolskie).
Andrzej, Stanisław (1876 - ?) i Marcin (1882 - 1929) - Powstańcy Wielkopolscy oraz ich rodzeństwo Zofia (1867), Marianna (1893, po mężu Ziętek), Anna (1872, po mężu Borska), Franciszek (1874), Agnieszka (1875), Michał (1877), Rozalia (*+ 1878), Walenty (*+1881), Jan (bliźniak Marcina 1882), Małgorzata (1886), Katarzyna (1887) i Piotr (*+ 1889), urodzili się w rodzinie Wojciecha i Nepomuceny z domu Nowickiej, para pobrała się w 1865 r.
14 VII 1895 r. w Kostrzynie poślubił Marię z domu Kęsy, córkę Wojciecha i Józefy, urodzoną 13 I 1876 r. w miejscowości Kłodzisko. Z tego związku było sześcioro dzieci w tym dwóch Powstańców Wielkopolskich - Władysław (24 VI 1896) i Antoni (19 XI 1900), ponadto Czesław (1899), Józef (1904), Kazimierz (1908) i dziecko bez nadania imienia (*+ 1902).
Rodzina mieszkała w Kostrzynie, Andrzej pracował w melioracji.
30 XII 1918 r. wstąpił do Rady Robotniczej w Kostrzynie. Jako powstaniec 2. kompanii batalionu średzkiego brał udział w walkach o Kcynię, Nakło, Szczepice i Studziankę, gdzie został ranny i odwieziony do szpitala w Kcyni. Z wojska zwolniony 31 IV 1919 r. Od 1920 r. był w Związku Powstańców i Wojaków, a od 16 XII 1934 r. w Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/1919. Odznaczony Medalem Niepodległości 8 XI 1937 r.
Jego dalsze losy nie są znane.
źródła: Parafia katolicka Łagiewniki Kościelne, wpis 11/1865; Archiwum Państwowe w Poznaniu 3383/1/76, Łagiewniki (par. rzymskokatolicka) - akt urodzenia/chrztu, 1870 rok, Duplikat urodzonych; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1875/3/65, Kostrzyn (USC) - akt małżeństwa, 1895 rok, Księga małżeństw; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.9973 i Wyszukiwarka personalno- odznaczeniowa.

Bigos Marcin (1882 - 1929)

Urodził się 7 XI 1882 r. w Łagiewnikach Kościelnych w rodzinie Wojciecha i Nepomuceny z d. Nowicka, para pobrała się w roku 1865. Z tego związku urodzili się także Powstańcy Wielkopolscy Andrzej (1870-?) i Stanisław (1876 - ?) oraz ich rodzeństwo Zofia (1867), Marianna (1893, po mężu Ziętek), Anna (1872, po mężu Borska), Franciszek (1874), Agnieszka (1875), Michał (1877), Rozalia (*+1878), Walenty (*+1881), brat bliźniak Marcina - Jan, Małgorzata (1886), Katarzyna (1887) i Piotr (*+1889).
Z zawodu był restauratorem.
Ożenił się z Antonina z d. Fierlik (3 I 1887 w Kostrzynie - 16 XI 1968 w Poznaniu, córka Stanisława i Michaliny z d. Brodawska), para miała dwoje dzieci Marię (4 IV 1920 - 9 V 2001) i Aleksandra Jana (1926-1927).
Od 1903 r. do 1905 r. odbywał służbę w armii pruskiej. Zwolniony z wojska pracował w Essen (Nadrenia Północna-Westfalia). Nie ustalono gdzie dokładnie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. W dokumentach z WBH podano, że od 27 XII 1918 r. był przy policji w Poznaniu, natomiast wg Kart meldunkowych miasta Poznania zamieszkał tu dopiero 24 VI 1919 r. W policji miał pracować do 15 II 1920 r. Odznaczony Odznaką Wojacką Związku Towarzystw Powstańców i Wojaków Ziem Zachodnich RP. W okresie międzywojennym członek Towarzystwa Powstańców i Wojaków im. Hallera na Jeżycach, zamieszkały Zwierzyniecka 22.
Zmarł 24 III 1929 r. w Kościanie. 27 III 1929 r. został pochowany na cm. par. Najświętszego Serca Jezusa i św. Floriana przy ul. Nowina 1 w Poznaniu. Spoczywa kwatera L rząd 10 miejsce 4 GPS: 52.415741, 16.879347
To także miejsce pochówku jego małżonki Antoniny, córki Marii po mężu Kaczyńska i jej męża Leona (1913-1986), ich córki Elżbiety (1948 - 2020) i Grzegorza Przybeckiego (1938-2023).
źródła: Parafia katolicka Łagiewniki Kościelne, wpis 11 / 18652; APP, Archiwum Państwowe w Poznaniu 1870/1/25, skan 190 Kłecko (USC) - akt urodzenia, rok 1882, Księga urodzeń; Kurier Poznański 1929.03.26 R.24 nr 143; Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka billiongraves.com; Kwerenda w WBH CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.57 - Tomasz Poniewierka. Dokumentacja grobu Monika Bijpost.

Kaszub Ludwik (1898-1981)

Urodził się 10 sierpnia 1898 r. w miejscowości Dopiewo (wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim) w rodzinie Józefa (ur.1868, syn Michała i Zofii z d. Kluczyńska) i Marianny z d. Kaczmarek (ur.1870, córka Józefa i Marianny Szajkowskiej), para pobrała się w 1892 r. w Dąbrówce Poznańskiej. Z tego związku urodzili się także STEFAN (15 V 1894 - 9 VI 1942, w Wojskowym Biurze Historycznym odrzucony wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości, żołnierz Wielkiej Wojny, jako żołnierz armii pruskiej dwukrotnie ranny, jego udziału w powstaniu nie potwierdzono. Pochowany Września, Cmentarz Farny), Teodozja (ur. 1899), Władysław (1893-1899), Czesław (1904), Stanisław (1906) i Maksymilian (1911-1916).
Ludwik 10 X 1923 r. ożenił się z Marianną z d. Kachlicka (ur. 27 XII 1901 w Dopiewie, zm. 21 I 1985 w Poznaniu, córką ludwika i Katarzyny z d. Majewicz). Z tego związku urodzili się Jarosław (ur. 24 VII 1925) i Wiesław (1 I 1929).
Ludwik zmarł w Poznaniu 15 sierpnia 1981 r., 14 IV 1983 r. jego szczątki spoczęły na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 9 kwatera 1 rząd 17 miejsce 25
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=2559907&name_surname=Kaszub%20Ludwik#
https://billiongraves.com/.../Ludwik-Kaszub.../28351172
To także miejsce pochówku jego małżonki Marianny (na nagrobku Maria). Grób nie jest opłacony, wymaga renowacji. Zostanie złożony wniosek do Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa w Centrali IPN o wpis do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość Polski.
—----------------------------
Członek Towarzystwa Gimnastycznego SOKÓŁ. Uczestnik I wojny światowej, jak zaznaczono na pruskich listach strat Preußen 972 z 25 X 1917 r. podczas walk został ranny. Po opuszczeniu wojska pruskiego powrócił w rodzinne strony, gdzie wstąpił w grudniu 1918 r. do oddziałów, które tworzył w Dopiewie Andrzej Kopa. Brał udział w walkach powstańczy o Wolsztyn, Zbąszyń, Nakło, na linii bydgoskiej i pod Lesznem. W nocy z 5 na 6 stycznia brał udział w przejęciu przez Powstańców Stacji Lotniczej na podpoznańskiej Ławicy. Przydzielony do 3. kompania 10. Pułku Strzelców Wielkopolskich. W szeregach 68 pułku piechoty brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej. Zwolniony z wojska 20 lipca 1921 r. z 3. Pułku Lotniczego. Odznaczony Medalem za Wojnę 1918/1921 i Odznaką Pamiątkową Wojsk Wielkopolskich. W okresie międzywojennym był członkiem Związku Weteranów Powstań Narodowych 1914/1919 i Związku Powstańców Wielkopolskich. Zweryfikowany 16 września 1937 r. dyplomem nr 15237, Nr Referatu Historycznego 23549. Akta w kolekcji akt Powstańców Wielkopolskich w Wojskowym Biurze Historycznym I.487.15657. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 25 VI 1938 r. Natomiast w 1973 r. został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.
Podczas II światowej 16 XII 1939 r. wysiedlony, co znajduje potwierdzenie na lista transportowa 14 str 1 (Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008, Instytut Zachodni Poznań).
Źródła: Urząd Stanu Cywilnego Dąbrówka (Poznań), wpis 4 / 1892; Parafia katolicka Komorniki (Poznań), wpis 9 / 1892; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1873/1/73, skan 120; Konarzewo (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 21311: Kaszub Ludwig (Dopiewo, Posen-West); Archiwum Państwowe w Poznaniu. Akta Miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców; Wojskowe Biuro Historyczne, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on line stan na 5-8-2025 i Lista odznaczonych WKP; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Dokumentacja fot. grobu Tomek Konwicki
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025
Urząd Stanu Cywilnego Dąbrówka (Poznań), wpis 4 / 1892
Joseph Kaszub (ur. 1868)
ojciec: Michael + , matka: Sophie Kluczyńska
Marie Kaczmarek (ur. 1870)
ojciec: Joseph , matka: Marie Szajkowska
Parafia katolicka Komorniki (Poznań), wpis 9 / 1892
Joseph Kaszub (24 lat)
matka: Sophia z domu Kluczyńska
Marianna Kaczmarek (21 lat)
ojciec: Joseph , matka: Marianna z domu Szajkowska
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1873/1/73, skan 120; Konarzewo (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń
Ludwig , rodzice: Joseph Kaszub, Marianna Kaczmarek

Kierczyński Jan pseudonim Kiereja (1879 - 1928)

Urodził się 16 stycznia 1879 roku w Powidzu, jako syn niezamężnej Anny Kierczyńskiej. Wg projektu WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego ojcem był Wojciech, należy przypuszczać, że ojca imię dopisano na wniosek zainteresowanego dużo później, co może potwierdzić zapisek na akcie urodzenia jego brata Maksymiliana (1886-1969), gdzie znajduje się adnotacja, iż imię ojca na wniosek Maksymiliana zostało dopisane w 1953 r. Siostrą Jana i Maksymiliana była Władysława (bliźniaczka Maksymiliana 1886-1893).
Akt urodzenia Jana
Archiwum Państwowe w Poznaniu
2027/1/16, skan 9, Powidz (USC) - akt urodzenia, rok 1879, Księga urodzeń
Johann , rodzice: Anna Kierczyńska
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1430812...
Zmarł 31 lipca 1928 roku, początkowo spoczywał na cmentarzu parafialnym Świętomarcińskim, w okresie II wojny światowej szczątki zostały przeniesione na cmentarz parafialny przy ul. Samotnej, obecnie grób znajduje się na cmentarzu komunalnym na Junikowie, pole:9 kwatera:3 rząd:11 miejsce:3. Na nagrobku podano błędną datę zgonu tj., 24 czerwca 1926, podobnie błąd jest w Powstańcy Wielkopolscy - Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, t. VIII, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2011 gdzie podano datę 1 sierpnia 1927 r.
https://billiongraves.pl/grave/Jan-Kierczy%C5%84ska/30151683
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1130112&name_surname=Kierczy%C5%84ski%20Jan#OpenMap
Tu spoczywa również:
Wiktoria Kierczyńska
Mieczysław Kierczyński
Bolesław Jerzy Idziak
Marianna Kierczyńska
Andrzej Wojciech Cachel
Jadwiga Maria Figiel-Idziak
Jan Kierczyński
Jerzy Stasiuk
Hanna Frycz- Stasiuk
—----------------------------------------
Jan Kierczyński poślubił Wiktorię z Szymańskich (ur. 04.12.1885 roku, zmarłą 08 lutego 1958 roku), spoczywa także na Junikowie. Jan i Wiktoria mieli dwóch synów:
-- Mieczysława 1906-1977, ożenionego z Marianną - z tego związku urodził się Jan 1936-1978,
-- Bolesława 1907-1942, ożenionego z Marianną Białek 1911-2003, z tego związku urodziła się córka Hanna 1934-2001. BOLESŁAW został stracony przez Niemców w poznańskim więzieniu przy ul. Młyńskiej.
Jan Kierczyński z zawodu kupiec był działaczem na rzecz sprawy polskiej, w Westfalii był organizatorem stowarzyszenia JEDNOŚĆ i Towarzystwa Gimnastycznego SOKÓŁ. Za swoją działalność wielokrotnie aresztowany. W okresie I wojny światowej pracował w Herne, gdzie w dalszym ciągu prowadził działalność patriotyczną. W założonym Banku Robotniczym gromadził także fundusze na powstanie w Wielkopolsce. Za sprawą komitetu utworzonego w Herne agitowano także na rzecz organizacji ochotników, którzy następnie z Westfalii wyjechali do Poznania aby brać udział w powstaniu.
Wspierał finansowo dozbrajanie wojsk polskich podczas wojny polsko - bolszewickiej.
Nie był Powstańcem Wielkopolskim a osobą aktywnie wspierającą.
Od 1919 r. był posłem a następnie senatorem z ramienia Narodowej Partii Robotniczej.

Konarski Aleksander (1880-1961)

Aleksander Konarski urodził się 19 czerwca 1880 roku (wg kalendarza juliańskiego 1 lipca 1880) w miejscowości Mieleszyn (we fiszce do odrzuconego wniosku do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości w Bolesławcu, bo Mieleszyn to wieś w województwie łódzkim, w powiecie wieruszowskim, w gminie Bolesławiec).
Akt urodzenia został sporządzony 22 VI (4 VII) 1880 r. Rodzice Julian i Rozalia z d. Plucieńska vel Plucińska, zapis ślubu rodziców brzmi:
Parafia katolicka Czastary, wpis 1 / 1870
Julian Konarski (20 lat)
ojciec: Mikołaj Konarski + , matka: Józefa z Szatkowskich +
Rozalia Plucińska (20 lat)
ojciec: Karol Pluciński + , matka: Julianna z Kuczamerów
Z zawodu był cukiernikiem.
Zmarł 12 stycznia 1961 roku w Poznaniu. Pochowany na cmentarzu parafialnym przy ul. Bluszczowej w Poznaniu. Na Junikowie szczątki zostały złożone 10 grudnia 1969 r., pole:10 rząd:A miejsce:13
https://billiongraves.pl/grave/Aleksander-Konarski/28588837
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1047090&name_surname=Konarska%20Zofia#OpenMap
--------------
Aleksander Konarski ożenił się z Zofią Głębocką (ur. 30.05.1894, zm. 24.04.1969), para doczekała się potomstwa JULIAN i JAN - o których powiemy poniżej, Marii ur. 1931 i Zygmunta 1936-2004 - artystę rzeźbiarza. Z kartoteki mieszkańców wynika, że Jego żona Zofia pochodziła z Mińska a pierwszy syn Julian urodził się w Krasnojarsku w 1920 r.
Konarscy przyjechali do Poznania z Jeżowa w 1923 r.
Brak na dzień sporządzenia notatki szczegółowych danych co do uczestnictwa w Powstaniu Wielkopolskim, został wymieniony:
Album Pamiątkowy Powstańców Ziem Zachodnich R.P., Poznań 1937, nr 1; Poznań 1938, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5; [Poznań] 1939, nr 6, gdzie przy zdjęciu napisano, że p. Konarski był kupcem, zamieszkałym w Poznaniu przy ul. Półwiejskiej. W 1900 r. wyjechał na Sybir, gdzie pomagał zesłańcom. Brak przy tym informacji o udziale w Powstaniu Wielkopolskim.
------------------------
Konarski Julian
ps. „Bill", czi. WOW i WOZZ.
Urodził się 7 listopada 1920 w Krasnojarsku.
Kolporter gazetki „Czu­wajmy".
Aresztowany 20 VI 1940. Więzień Fortu VII, potem kolejno w więzieniach: Wronki (14 X 1940-23 - IV 1941), Ber­lin-Neukólln (23 IV 1941 -14 V 1942), Zwi­ckau (14 V -19 VIII 1942) i Berlin-Alt Moa­bit.
Skazany wyrokiem Wyższego Sądu Kra­jowego w Poznaniu (OLG) na sesji wyjaz­dowej w Berlinie 28 VIII 1942 na 6 lat obostrzonego obozu karnego. Karę odbywał w więzieniu we Wronkach i KL Mauthau-sen-Gusen (15 XII 1942-5 V 1945).
Po powrocie do kraju ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Szkoły Inżynierskiej w Poznaniu (1950). Tytuł mgr inż. uzyskał w 1965 na PP. W w latach 1949-60 asystent wymienionych wyżej uczelni, a w latach 1951 - 89 projektant w Biurze Projektów Energetycz­nych „Energoprojekt" w Poznaniu, kierownik Pracowni Tworzyw Sztucznych i Izolacji.
Odznaczony m.in.: Krzyżem Kawalerskim OOP, Krzyżem Oświęcimskim, Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żona Józefa z d. Dąbrowska. Dzieci:Paweł, Elżbieta.
Zmarł 04 października 2005 roku i spoczywa na cmentarzu komunalnym Junikowo w Poznaniu, pole:10 kwatera:4 rząd:6 miejsce:4
AGKIPN, Oberlandesgericht Posen sygn.2 OJs. 86/42; APP, Strafgefangnis Wronkę1940-1941 t. 994/40, lista wywozowa;FAK-l/10, Wojskowa Organizacja Ziem Za­chodnich; Zbiory własne autorki w Luboniu.Lubomira Broniarz-Press
-----------------------------------------
Konarski Jan
czł. WOW i WOZZ.
Urodził się 13 lutego1923 w Jeżowie.
Do 1939 uczeń Gimn.im. Bergera w Poznaniu. Jesienią 1939 wstą­pił do WOW. Od kwietnia 1940 w WOZZ. Zaprzysiężony przez Bolesława Gajewskiego.
Aresztowany 20 VI 1940 osadzony został w Forcie VII w Poznaniu. Po ukończeniu śledztwa przebywał kolejno w więzieniach: Wronki (15 X 1940-23 IV 1941), Berlin-Neukolln (23 IV 1941 -14 V 1942), Zwi­ckau (14 V -19 VIII 1942) i Berlin-Alt Moa­bit.
Wyższy Sąd Krajowy w Poznaniu (OLG) na sesji wyjazdowej w Berlinie 28 VIII 1942 skazał go na karę 5 lat obostrzonego obozu karnego. Karę odbywał w więzieniu we Wronkach, a od 15 XII 1942 w KL Mauthausen-Gusen, gdzie 12 stycznia 1943 został zamor­dowany.
Grób symboliczny znajduje się w Poznaniu - miejsce spoczynku ojca i matki.
AGKIPN, Oberlandesgericht Posen sygn.2 OJs. 86/42; APP, Strafgefangnis Wronkę1940-1941 t. 994/40, lista wywozowa;FAK-l/10, Wojskowa Organizacja Ziem Za­chodnich; Zbiory własne autorki w Lu­boniu.
Lubomira Broniarz-Press

Bigos Stanisław (1876 - )

Urodził się 13 IV 1876 r. w Łagiewnikach Kościelnych (obecnie gmina Kiszkowo, powiat gnieźnieński, województwo wielkopolskie). 28 VI 1901 r. poślubił w Kostrzynie Wiktorię z domu Firlik (ur. 20 XII 1877 r.), córkę Stanisława i Michaliny z domu Brodawskiej.
Stanisław oraz jego bracia Andrzej (1870 - ?) i Marcin (1882-1929) - Powstańcy Wielkopolscy i ich rodzeństwo Zofia (1867), Marianna (1893, po mężu Ziętek), Anna (1872, po mężu Borska), Franciszek (1874), Agnieszka (1875), Michał (1877), Rozalia (*+1878), Walenty (*+1881), bliźnięta Marcin i Jan urodzone w 1882 r., Małgorzata (1886), Katarzyna (1887) i Piotr (*+ 1889), urodzili się w rodzinie Wojciecha i Nepomuceny z domu Nowickiej, para pobrała się w 1865 r.
Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, służąc w Kaiserliche Marine 11, został ranny co poświadcza lista strat Prusy 216 z dn. 22 XI 1914 r.
Po I wojnie światowej powrócił w do żony do Kostrzyna, tam też wziął udział w Powstaniu Wielkopolskim będąc członkiem Straży Ludowej.
Jego dalsze losy nie są znane.
źródła: Parafia katolicka Łagiewniki Kościelne, wpis 11/1865; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1870/1/7, skan 70 Kłecko (USC) - akt urodzenia, 1876 rok, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1875/3/160, Kostrzyn (USC) - akt małżeństwa, 1901 rok, Heiraths-Haupt-Register; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 2852: Bigos Stanislaus (Lagiewnik, Gnesen); Wojcięgowska Danuta, Jarosz Bogdan, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 z ówczesnych granic powiatu średzkiego, Dominowo 2017.

Bigos Walenty (1893 - 1983)

Urodził się 14 II 1893 r. w miejscowości Sławno (gmina Kiszkowo, powiat gnieźnieński, województwo wielkopolskie), w rodzinie Franciszka i Józefy z domu Pieczyńskiej, para pobrała się w 1888 r. Z tego związku urodzili się także Cecylia (1888), Ignacy (1891), Anastazja (1895 - 1931), Marianna (1897 - 1971), Józef (1899), Piotr (1902), Jan (1902 - 1978), Kazimierz (1903), Jadwiga (1904).
Uczestnik I wojny światowej, służąc w Infanterie-Regiment 19 został ranny, co znajduje potwierdzenie na listach strat Prusy 281 z dnia 22 VII 1915 r.
Do powstania przystąpił jako ochotnik 3 I 1919 r. do oddziału powstańczego, który stacjonował w obecnym Muzeum Narodowym na Alejach Marcinkowskiego w Poznaniu, służył pod rozkazami Feliksa Piekuckiego i Adama Białoszyńskiego.
Następnie przydzielony do Komendy Dworcowej jako ochrona, gdzie pełnił służbę jako kontrolujący wszystkich wojskowych przyjezdnych i odjeżdżających z Poznania i te obowiązki pełnił do 30 III 1921 r. Od 1 IV 1921 r. przydzielony został do szefostwa Służby Uzbrojenia i pozostał w czynnej służbie wojskowej do IX 1939 r. jako podoficer zawodowy. Za udział w powstaniu odznaczony WKP w 1958 r. W 1974 r. awansowany do stopnia podporucznika.
W czasie okupacji pracował w niemieckich zakładach wojskowych.
11 II 1920 r. w Poznaniu poślubił Zofię z domu Krzesińską ur. 4 V 1890 r., córkę Antoniego i Agnieszki z domu Adamkiewicz.
Zmarł 8 VII 1983 r. Spoczywa na cmentarzu komunalnym w Poznaniu na Junikowie z małżonką zm. 12 VIII 1979 r. (pole 32 kwatera 1, rząd 9 miejsce 8, GPS: 52.391702, 16.819697). Miejsce spoczynku weterana walk o wolność i niepodległość Polski zostało zgłoszone 23 IV 2023 r. do IPN w celu dokonania wpisu do Ewidencji grobów Weteranów, wpisu dokonano w styczniu 2024 r.
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1870/3/45 Kłecko (USC) - akt małżeństwa, rok 1888, Księga małżeństw; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 7751: Bigos Valentin (Kaminiec, Gnesen); Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 396: Życiorysy powstańców wielkopolskich: B - tom IIl (Białasik Marcin - Błoch Stanisław); APP, Kartoteka ewidencji ludności z lat 1870-1931 miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów miasta Poznania; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com. WTG Gniazdo, Lista odznaczonych WKP. Dokumentacja miejsca spoczynku - fot. Tomasz Konwicki

Bittner Marian Mieczysław (1894 - 1997)

Urodził się 15 VII 1894 r. w Kiszkowie.
Marian oraz jego rodzeństwo Kazimierz i Wacław - Powstańcy Wielkopolscy, a także Ignacy (1904), Alojzy (1906-1965), Pelagia (1901-1984 - po mężu Gąsiorowska), Janina - urodzili się w rodzinie Władysława Jana (syn Augustyna i Józefy Buczkowska) i Józefy z domu Opitz (córka Marianny), para pobrała się w Gnieźnie w 1894 r.
Brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim z bronią w ręku w okresie od 21 I 1919 do 18 II 1919 r. w składzie 17. pułku ułanów jako dowódca plutonu c.k.m. Zweryfikowany 1 I 1949 r. w stopniu chorążego. Za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym 6 XII 1957 r. Jego wniosek o Medal Niepodległości został odrzucony 12 VI 1935 r. (jako powód odrzucenia podano “brak pracy niepodległościowej”).
14 X 1919 r. poślubił w Gnieźnie Marię z d. Szczepańska urodzoną 27 I 1897 r. w Gnieźnie, córkę Michała i Marii Janner. Małżonkowie zamieszkali w Poznaniu.
Swoje życie zawodowe związał z wojskiem. W 1939 r. wymieniony jako oficer żywnościowy, chorąży etatowy 17. Pułku Ułanów Wielkopolskich im. Króla Bolesława Chrobrego.
Zmarł 19 X 1977 r. Małżonkowie spoczywają na cmentarzu komunalnym w Poznaniu na Miłostowie (pole 34 kwatera 4 rząd 7 miejsce 11, GPS: 52.418913, 17.005738). Miejsce spoczynku weterana walk o wolność i niepodległość Polski zostało zgłoszone 25 III 2023 r. do IPN w celu dokonania wpisu do Ewidencji grobów Weteranów, na dzień oddania książki do druku wniosek nie został jeszcze rozpatrzony.
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Gniezno, wpis 20 /1894; Parafia katolicka Gniezno - par. św. Trójcy, wpis 16/ 1894; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1853/3/601, Gniezno (USC) - akt małżeństwa, rok 1919, Księga małżeństw tom II [Rejestr poboczny małżeństw]; APP, Kartoteka ewidencji ludności z lat 1870-1931 miasta Poznania; WTG Gniazdo - Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym; Powstanie Wielkopolskie 1918-1919. Katalog źródeł i materiałów, pod red. Stanisława Sierpowskiego, Poznań 2005; Wyszukiwarka grobów miasta Poznania. Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; WBH - wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa.
Bittner Kazimierz (15 XII 1895 Gniezno - 24 III 1929 Poznań) , dowódca jednego z oddziałów powstańczych, walczących pod rozkazami Pawła Cymsa w kompanii gnieźnieńskiej, pośmiertnie odznaczony Medalem Niepodległości.
Bittner Wacław (9 IX 1897 Gniezno - 21 I 1985 Bydgoszcz) Dnia 28 XII 1918 r. wstąpił ochotniczo z własną bronią do powstańczego oddziału gnieźnieńskiego pod dowództwem Kazimierza Bittnera i brał udział w walkach o oswobodzenie Inowrocławia w dniach 5 i 6 I 1919 r. Po zakończeniu działań powstańczych pozostawał na froncie do 31 III 1919 r. i pełnił dalszą służbę wojskową w 4. Pułku Strzelców Wielkopolskich do VII 1920 r. W okresie międzywojennym zatrudniony był jako piekarz. W okresie okupacji został wysiedlony z Poznania do m. Gorlice w Gen.Guberni, skąd w 1942 r. został wywieziony do prac przymusowych na teren Niemiec. Po wyzwoleniu był zatrudniony jako piekarz w strefie okupacyjnej amerykańskiej oraz na terenie Belgii. Do kraju powrócił w 1962 r. i osiedlił się z rodziną w Bydgoszczy.

Braciszewski Józef (1900 -1956)

Urodził się 14 III 1900 r. w miejscowości Witakowice (obecnie miejscowość Skrzetuszewo, gmina Kiszkowo, powiat gnieźnieński, województwo wielkopolskie).
Józef oraz jego rodzeństwo Marianna (1898), Anastazja (1901), Stanisław (1903), Zofia (1906), Antoni (1908), urodzili się w rodzinie Walentego (syn Jana i Rozalii z d. Stypa) i Jadwigi z domu Antowskiej (córka Kacpra i Heleny z d. Radecka), para pobrała się w 1897 r.
Józef Braciszewski w Powstaniu Wielkopolskim brał udział z bronią w ręku, jako ochotnik wstąpił do kompanii utworzonej przez Edmunda Rogalskiego. W projekcie WTG Gniazdo Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, wymieniony trzykrotnie:
1/ jednostka: Kompania kłeckowska
status/stopień: starszy szeregowiec
uwagi: Imiołki
2/ uwagi: Imiołki
3/ uwagi: I.487.10317
Zweryfikowany Powstaniec Wielkopolski, członek Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, Koło w Gnieźnie nr dyplomu 2416, nr Referatu Historycznego 9958. Jego wniosek o Medal Niepodległości został odrzucony 20 VII 1932 r.
Ożenił się z Martą (6 VI 1897 - 6 IX 1977).
Zmarł 26 IV 1956 r. Pochowany na cmentarzu św. Piotra w Gnieźnie (sektor 10 nr rzędu 4 nr grobu 29). To także miejsce pochówku małżonki Marty i Leokadii (12 X 1929 - 19 V 2008).
źródła: Parafia katolicka Sławno, wpis 11 / 1897; Urząd Stanu Cywilnego Komorowo, wpis 5 / 1897; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1872/1/159 Komorowo (USC) - akt urodzenia, rok 1900, Geburts-Hauptregister; Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt Powstańców Wielkopolskich (maszyn.) i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich; Rogalski Edmund, Kompania kłeckowska, wstęp i oprac. D. Jung, B. Borowiak, Kłecko 2012; WTG Gniazdo Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line; Archiwum Państwowe w Poznaniu. Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621. Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 129; Dokumentacja grobu p. Leszek Kabaciński; Kwerenda internetowa WBH - Marcin Borkowski.