Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Jankowski Władysław (1887 - 1969)

Urodził się 20 VII 1887 r. w Pobiedziskach w rodzinie Michała (16 IX 1855, syn Antoniego i Anny Londyszkowskiej) i Rozalii z d. Skotnica (17 XI 1861, córka Tomasza i Antoniny z d. Wojciechowska), para pobrała się w 1883 r. Z tego związku urodzili się także Antoni (16 XII 1883 - 6 IX 1963), Józef (6 III 1891 - 14 X 1967), Władysława (1894), Jadwiga (1896) i Marianna (1900).
16 XI 1913 r. poślubił w Poznaniu Agnieszkę z d. Laufer (7 IV 1893 - 10 I 1959, pochowana na cm. paraf. na poznańskich Jeżycach kwatera:L rząd:49 miejsce:20, córkę Józefa i Antoniny z d. Kuszewska). Z tego związku urodziło się dziesięcioro dzieci Bogusław i Zdzisław w 1914 r., Urszula 10 XI 1915 - 1995, Bolesław Władysław 1918-1921, Krystyna w 1922, bliźniaczki Ludgarda i Ludgarda Józefa w 1925, Przemysław 1927-1929, Mirosława po mężu Pawlicka 3 II 1931-1991, Jerzy 1935.
Powołany do armii pruskiej podczas I wojny światowej 15 X 1915 r., służył do 20 II 1918 r., jego dwaj bracia Antoni i Józef podczas wojny odnieśli rany. Przed wybuchem powstania członek Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Według CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.57 od 27 XII 1918 do 15 V 1920 r. w Straży Ludowej Jeżyce. Natomiast w Deklaracji do zarządu Głównego Związku Powstańców Wielkopolskich podał datę zakończenia służby 1 III 1919 r. W/w cytowanej deklaracji napisał, że brał udział w walkach ulicznych w Poznaniu, pełnił służbę wartowniczą i patrole uliczne. W Uchwale Rady Państwa nr: 12.06-0.952 z dnia 1957-12-06 napisano: “pełnił służbę w Straży Ludowej pod dowództwem por. Laufera. Od 27.12.1918 brał czynny udział w walkach ulicznych z bronią w ręku przy zabezpieczaniu mienia państwowego, pełniąc służbę wartowniczą przy Komendzie Miasta u komendanta Maciaszka. Należał do kolumny zbierania broni poniemieckiej, która to broń została w kolejności przekazywana oddziałom powstańczym. Brał również udział w walkach przy zdobyciu Zakładów Umundurowania w Poznaniu przy ul. Jackowskiego”. Od 10 XI 1922 r. członek Towarzystwa Powstańców i Wojaków im. Hallera na Jeżycach, od 14 III 1933 w Związku Weteranów Powstań NArodowych RP 1914/1918. Natomiast 30 V 1934 r. został zweryfikowany dyplomem 2996, nr. Ref. Histor. 10432 przez Związek Powstańców Wielkopolskich. Odznaczony - Powstańcowi Broni Wdzięczna Wielkopolska, Rady Ludowej M. Poznania, w 1957 r. Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Jego wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości został odrzucony 2 III 1936 r.
Zmarł w 1969 r. Został pochowany na cm. parafialnym Matki Boskiej Bolesnej na poznańskim Górczynie, spoczywa kwatera VLc rząd 7 miejsce 12 GPS: 52.384976, 16.875117
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
https://billiongraves.com/.../W%C5%82adys%C5.../25479948
To także miejsce pochówku jego córek Urszuli i Mirosławy.
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1925/3/29, skan3 Pobiedziska (USC) - akt małżeństwa, rok 1883, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1925/1/40, skan 143 Pobiedziska (USC) - akt urodzenia, rok 1887, Księga urodzeń; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Archiwum Państwowe w Poznaniu Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu Sygnatura: nr 31 / Spis zweryfikowanych 101 - 4621.Opis jednostki: Akta organizacyjne Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19 i Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu: statuty, regulaminy, okólniki, protokoły posiedzeń zarządu, zjazdy, korespondencja. Strona/karta: 161, WTG Gniazdo Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.14560; Kwerenda w WBH - CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.57 - Tomasz Poniewierka. Pomoc Monika Bijpost, Katarzyna Krüger i Hanna Lisiak-Góźdź
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1925/3/29, skan3 Pobiedziska (USC) - akt małżeństwa, rok 1883, Księga małżeństw
Michael Jankowski (28 lat), rodzice: Anton Jankowski + , Anna Londyszkowska + ,
Rosalie Skotnicka (22 lat) , rodzice: Thomas Skotnicki + , Antonina Wojciechowska ,
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1925/1/40, skan 143 Pobiedziska (USC) - akt urodzenia, rok 1887, Księga urodzeń
Wladislaus , rodzice: Michael Jankowski, Rosalie Skotnicka ,

Kaźmierczak Józef (1893 - 1963)

Urodził się 20 II 1893 r. w Poznaniu na Jeżycach w rodzinie Wawrzyńca (26 VII 1862 - 14 V 1915, syn Augusta i Marcjanny Baranowskiej) i Jadwigi z d. Łajdyk (7 X 1860 - 9 IX 1929, córka Jana i Katarzyny Andrzejczak), para pobrała się na Jeżycach w 1887 r. Z tego związku urodzili się także Marianna (1888), Franciszek (18 I 1891), Stanisława (1895), Katarzyna (1897-1899), Stanisław (1900-1906), Stefan (1902-1915) i Adam (*+1904).
Ukończył szkołę powszechną, podczas nauki brał udział w strajku szkolnym.
Z zawodu cieśla (w Kartach meldunkowych miasta Poznania występuje jako Zimmermann).
17 IV 1919 r. ożenił się z Marią Cegłowską (7 XII 1893 Poznań - 9 IV 1943 KL Auschwitz, córką Stanisława i Marii z d. Deutsch, siostrą Powstańca Wielkopolskiego Nikodema). Ze związku Józefa i Marii urodziły się cztery córki Maria Kazimiera (20 I 1920), Krystyna (12 XI 1923), Urszula Aleksandra (27 II 1926 - 8 X 1999) i Longina Teresa (13 III 1931).
Powołany do armii pruskiej pruskiej 10 X 1914 r. służył do 15 II 1918 r. (wg życiorysu do 30 XI). Jako powstaniec 27 XII 1918 r. wstąpił do tworzącego się oddziału powstańczego na Jeżycach, brał czynny udział z bronią w ręku w walkach ulicznych, w zdobywaniu koszar przy ul. Solnej oraz w nocy z 5 na 6 I 1919 r. przy zdobywaniu stacji lotniczej Ławica pod dowództwem por. Józefa Szyftera (26 II 1892 Stęszew - 2 IV 1940 Katyń). Wg Uchwały Rady Państwa nr: 04.04-0.118 z dnia 1958-04-04 o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego wstąpił 7 I 1919 r. do tworzącego się na Ławicy oddziału wojsk lotniczych z przydziałem do 2. kompanii. Natomiast wg dokumentów CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.57 od 5 I 1919 r. przy DOK VII miał wstąpić do oddziału Departamentu Inżynierii i Saperów. Przed II wojną światową odznaczony Powstańcowi Broni Wdzięczna Wielkopolska. W okresie międzywojennym członek Towarzystwa Powstańców i Wojaków im. Hallera na Jeżycach, zamieszkały Mylna 21. W WBH w Kolekcji akt personalno - odznaczeniowych występuje jako porucznik, w Kolekcji akt żołnierzy zarejestrowanych w RKU jako kapitan /Intendentura (II.56.12146).
Swoje życie zawodowe związał z wojskiem.
W czasie II wojny światowej w stopniu kapitana 7. baonie saperów brał udział w walkach o Warszawę aż do jej kapitulacji. Następnie przebywał w niewoli niemieckiej w oflagu Murnau VII A i w Woldenbergu XIB numer jeniecki 860.
Zmarł 25 V 1963 r. Został pochowany na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 8 kwatera 5 rząd 5 miejsce 5 GPS: 52.386404, 16.835018
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1124246&name_surname=Ka%C5%BAmierczak%20J%C3%B3zef#
https://billiongraves.com/.../J%C3%B3zef-Ka%C5.../46519208
To także miejsce pochówku córek Urszuli i Marii po mężu Zuzula i jej męża Adama (1927-1921), symbolicznie wymieniona została żona Maria zamordowana w KL Auschwitz.
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1927/3/65, skan 21 Poznań (USC) - akt małżeństwa, rok 1887, Księga małżeństw; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1930/1/17, skan 63 Poznań - Jeżyce (USC) - akt urodzenia, rok 1893, Księga urodzeń t. I; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; WTG Gniazdo Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; Kwerenda w WBH - CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.57 - Tomasz Poniewierka. Pomoc Hanna Lisiak-Góźdź. Dokumentacja fotograficzna grobu Tomasz Konwicki 22 VI 2024.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1927/3/65, skan 21 Poznań (USC) - akt małżeństwa, rok 1887, Księga małżeństw
Lorenz Kaźmierczak (25 lat), rodzice: Augustin Kazmierczak , Marcianna Baranowska ,
Hedwig Lajdyk (27 lat) , rodzice: Johann Lajdyk , Katharina Andrzejczak ,
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1930/1/17, skan 63 Poznań - Jeżyce (USC) - akt urodzenia, rok 1893, Księga urodzeń t. I
Józef , rodzice: Lorenz Kaźmierczak, Jadwiga Lajdyk ,

Łyskowski Karol Antoni (1899-1978)

Urodził się 17 V 1899 r. w Poznaniu w rodzinie Bolesława Gabriela (24 III 1859 - 23 VIII 1932, syn Michała i Berthy Czarnowskiej) i Marii Józefiny Niesiołowskiej (26 I 1874, Córka Andrzeja i Heleny Bogusławskiej), para pobrała się w 1895 r. Z tego związku urodził się także Edmund Marian (31 XII 1901 - pogrzeb 2 III 1985, pochowany na cm. kom. na Junikowie, w WBH, Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w Rejonowych Komendach Uzupełnień 1945-1947, II.56.12915 porucznik rez. artyleria, w czasie Kampanii Wrześniowej porucznik, 14. pułk artylerii,w niewoli niemieckiej od 20 X 1939 r. Oflag X - A; nr jeńca 1165; 20 IV 1942 r. Oflag II - C;).
Wg dokumentu DOK VII I.371.7/A.57 służył w armii pruskiej od 15 VII 1916 r. do 30 VI 1918 r. Nie ustalono kiedy i gdzie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. Na podstawie dokumentów CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.57 od 17 I 1919 r. - 22 I 1920 r. miał służyć w 7. Baonie Telegrafistów, ale ten został utworzony dopiero 1 VI 1919 r. kiedy to generał piechoty Józef Dowbor Muśnicki zatwierdził rozkaz „formacja i zadanie baonu telegraficznego”. Zadaniem baonu było zapewnienie łączności sztabowi korpusu lub „wyższemu sztabowi” oraz dywizji strzelców, a także przygotowanie i przeszkolenie kadr dla nowych formacji łączności. Wiele może wyjaśnić kwerenda w WBH, gdzie znajduje się odrzucony 12 VI 1935 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości.W okresie międzywojennym członek Towarzystwa Powstańców i Wojaków im. Hallera na Jeżycach, zamieszkały św. Marcin 52.
Zmarł 28 VII 1978 r., został pochowany na cm. komunalnym na poznańskim Junikowie, spoczywa pole 30 kwatera 3 rząd 7 miejsce 205 GPS: 52.391264, 16.826108
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1020133&name_surname=%C5%81yskowski%20Karol#OpenMap
https://billiongraves.com/.../Karol-Antoni-%C5.../177752270
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Łojewo, wpis 3 / 1895; Parafia katolicka Góra (Inowrocław), wpis 4 / 1895; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Kwerenda w WBH - CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.57 - Tomasz Poniewierka. Dokumentacja fotograficzna grobu Tomasz Konwicki 22 VI 2024.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Łojewo, wpis 3 / 1895
Bronislaus Gabriel Łyskowski (ur. 1859)
ojciec: Michael von Łyskowski + , matka: Bertha von Czarnowska
Marie Josephine Niesiolowska (ur. 1874)
ojciec: Andreas Niesolowski , matka: Helene von Bogusławska
Parafia katolicka Góra (Inowrocław), wpis 4 / 1895
Boleslaus Joseph Gabriel Łyskowski (36 lat)
Marianna Josepha Niesiołowska (20 lat)

Kurkowiak Michał (1872 - 1951)

Urodził się 21 VIII 1872 (zapis zgodny z wpisem do ksiąg parafialnych i aktem ślubu z 1897 r., w Kartach meldunkowych miasta Poznania podano dzień 24) w miejscowości Chomęcice (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Komorniki). Jego rodzice Jan (1843) i Małgorzata Matuszak (1845) pobrali się w 1867 r. Z tego związku urodzili się także Michał (*+1868), Jadwiga po mężu Wawrzyniak (1869), Franciszek (1885) oraz Piotr (22 V 1875, w WBH odrzucony 26 VI 1938 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości, zamieszkiwał wówczas Długa Goślina) i Jan (22 XII 1878, jego wniosek do KKiMN został odrzucony 28 II 1938 r. mieszkał wówczas w miejscowości Witobel w powiecie stęszewskim, zweryfikowany Powstaniec Wielkopolski dyplomem nr 9455, nr ref. hist. 17065, członek Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, Koło w Stęszewie).
10 XI 1897 r. w Śremie poślubił Franciszkę Grześkowiak (5 I 1869, córka Jakuba i Antoniny Litke). Z tego związku urodzili się Stefania po mężu Mroczkowska (1898-1974), Stanisław (1899-1902), Leon (1903), Teodozja (1904), Mieczysław (1906-1908), Helena (1907-1909) i Helena (1910 - 1925). Michał i Franciszka z żyjącymi wówczas dziećmi przeprowadzili się ze Śremu do Poznania 8 X 1919 r. Michał wykonywał zawód obuwnika.
Wg CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.57 w Powstaniu Wielkopolskim od 27 XII 1918 r. do 1 I 1919 r. w Straży Ludowej w Śremie. W okresie międzywojennym członek Towarzystwa Powstańców i Wojaków im. Hallera na Jeżycach. W zasobie WBH znajduje się fiszka do KKiMN, ale niestety bez danych szczegółowych - Michał Kurkowiak zam. w Poznaniu (syg. akt 111-32815).
Zmarł 4 VI 1951 r. i został pochowany na cm. paraf. na poznańskich Jeżycach kwatera J rząd 41 miejsce 18 GPS: 52.414323, 16.8764
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
https://billiongraves.com/.../Micha%C5%82-Kurkowiak/36309339
Niestety na nagrobku wymieniona została tylko Helena Bednarczyk (1916-1994), powiązań rodzinnych nie ustalono.
źródła: Parafia katolicka Konarzewo, wpis 20 / 1867 ; Archiwum Państwowe w Poznaniu 3349/6.1/108, skan 12 Konarzewo (par. rzymskokatolicka) - akt urodzenia/chrztu, rok 1868 , Księga urodzeń, małżeństw i zmarłych; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1963/3/90, skan 172 Śrem (USC) - akt małżeństwa, rok 1897, Księga małżeństw; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Kwerenda w WBH - CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.57 - Tomasz Poniewierka.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Parafia katolicka Konarzewo, wpis 20 / 1867
Joannes Kurkowiak (24 lat) i Margaretha Matuszak (22 lat)
Archiwum Państwowe w Poznaniu 3349/6.1/108, skan 12 Konarzewo (par. rzymskokatolicka) - akt urodzenia/chrztu, rok 1868 , Księga urodzeń, małżeństw i zmarłych
Michael , rodzice: Joannes Kurkowiak, Margaretha Matuszak ,
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1963/3/90, skan 172 Śrem (USC) - akt małżeństwa, rok 1897, Księga małżeństw
Michał Kurkowiak (25 lat), rodzice: Jan Kurkowiak + , Małgorzata Matuszak ,
Franciszka Grześkowiak (28 lat) , rodzice: Jakob Grzeskowiak + , Antonina Litke ,

Kaczmarek Michał (1869 - ?)

Urodził się 5 IX 1869 r. w miejscowości Dobieżyn (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Buk). Jego rodzice Maciej (Matthias, ur. 1827) i Wiktoria z d. Rosadzińska (1835) pobrali się w 1852 r. w Niepruszewie. Na podstawie dostępnych akt metrykalnych ustalono, że z tego związku urodziło się jeszcze co najmniej dziewięcioro dzieci Walenty (1853), Józef (1854), Michalina (1855), Julianna (1859), Marianna po mężu Piechowiak (1860), Stanisław (*+1863), Józefa (1865), Apolonia (1872) i Stanisław (*+1878).
Michał ożenił się w 1893 r. w Buku z Julianną z d. Maćkowiak (7 V 1872, córka Macieja i Michaliny Wachowiak). Z tego związku urodzili się Wiktoria (1894), Marianna (1897), Józef (5 IX 1901), Stanisława (1904), Edward (1906-1908), Bronisława (1909-1910) i Alojzy (*+1913) a także Powstaniec Wielkopolski Maciej (27 lub 25 I 1896 r. w Dobieżynie, w 1976 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym).
Dwukrotnie w armii pruskiej w latach 1889-1892 i od 1 VIII 1914 r. do 20 V 1917 r. Według CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.57 w formacjach wielkopolskich od 6 I 1919 r. do 30 IX 19191 r. - Straż Ludowa, 10. kompania 2. baonu 1. Pułku Garnizonowego w Poznaniu. W okresie międzywojennym członek Towarzystwa Powstańców i Wojaków im. Hallera na Jeżycach, zamieszkały Poznańska 44.
Na dzień sporządzenia notatki nie ustalono daty i miejsca śmierci oraz pochówku.
źródła: Parafia katolicka Niepruszewo, wpis 1 / 1852; Urząd Stanu Cywilnego Buk, wpis 6 / 1893; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Kwerenda w WBH - CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.57 - Tomasz Poniewierka.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Parafia katolicka Niepruszewo, wpis 1 / 1852
Matthias Kaczmarek (25 lat)
Victoria Rosadzińska (17 lat)
Parafia katolicka Buk, wpis 6 / 1893
Michael Kaczmarek (23 lat)
Julianna Maćkowiak (21 lat)
Urząd Stanu Cywilnego Buk, wpis 6 / 1893
Michael Kaczmarek (ur. 1869)
ojciec: Matthias , matka: Viktoria Rosadzinska
Julianne Mackowiak (ur. 1872)
ojciec: Matthias , matka: Marie Wachowiak

Kowalski Szymon (1874-1932)

Urodził się 23 X 1874 r. w miejscowości Lutom (wieś sołecka położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Sieraków) w rodzinie Andrzeja (1839 - 30 I 1878, syn Pawła i Reginy Kolanos) i Agnieszki z d. Olech II voto Wieczorek (9 I 1847, córka Michała i Agnieszki z d. Herbowska) para pobrała się w 1866 r. Był jedynym synem tej pary. Po śmierci Andrzeja Agnieszka poślubiła Marcina Wieczorka (ur.1856).
28 X 1890 r. przeprowadził się z miejscowości Starzyny do Poznania. Tu 25 X 1910 r. poślubił Władysławę z d. Katarzyńska (5 VI 1890 - 1957, 26 X 1982 r. po ekshumacji pochowana w grobie rodzinnym na Junikowie, córka Ignacego i Antoniny Meller). Z tego związku urodzili się Felicja po mężu Zimna (2 VIII 1913 - pogrzeb 25 V 1982), Zofia Halina (*+1915), Marcel Antoni (20 V 1916).
Od 8 V 1917 r. do 19 XI 1918 r. w armii pruskiej. Od 28 XII 1918 r. 15 II 1919 r. w Straży Ludowej na poznańskich Jeżycach
(CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.57). W okresie międzywojennym członek Towarzystwa Powstańców i Wojaków im. Hallera na Jeżycach. Odznaczenia: Powstańcowi Broni Wdzięczna Wielkopolska.
Z zawodu robotnik, po powstaniu pracował w Mleczarni poznańskiej sp. z o.o.
Zmarł 30 IX 1932 r. w Poznaniu. Został pochowany na cm. parafialnym na Jeżycach, wg wyszukiwarki miejskiej grobów miasta Poznania jego grób został zlikwidowany, a Szymon wymieniony symbolicznie w centralnym punkcie cmentarza (podobnie jak inni zmarli, których groby zostały już zlikwidowana). Podczas kwerendy szukając informacji o innych zmarłych z rodziny na cm. komunalnym na Junikowie pole 39 kwatera 3 rząd 25 miejsce 7 GPS: 52.395423, 16.820433 (billiongraves.com/) na tabliczce nagrobnej został wymieniony Szymon, jego żona Władysława i Elżbieta Bekker. Natomiast w wyszukiwarce miejskiej grobów jako spoczywający tam wymienieni zostali żona, córka Felicja, Marian Zimny (pogrzeb 26 X 1982) i Cezary Zimny (1950-2005) oraz Elżbieta Bekker (1914-1997), a brak wśród wymienionych Szymona. Prawdopodobnie jest to tylko miejsce symboliczne.
źródła: Parafia katolicka Lutom, wpis 2 / 1866; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1946/1/1, skan 10 Sieraków (USC) - akt urodzenia, rok 1874, Księga urodzeń; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com/; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Kurier Poznański 1932.10.02 R.27 nr450; Kwerenda w WBH - CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.57 - Tomasz Poniewierka.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Parafia katolicka Lutom, wpis 2 / 1866
Andreas Kowalski (27 lat) i Agnes Olech (19 lat)
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1946/1/1, skan 10 Sieraków (USC) - akt urodzenia, rok 1874, Księga urodzeń
Simon , rodzice: Andreas Kowalski, Agnesia Olech,

Leszczyński Ludwik (1875 - )

Urodził się 22 VIII 1875 r. w miejscowości Mrozowo (wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Sadki). Był synem Franciszki Stasińskiej (ur. 9 III 1843 w Samostrzelu, córka ojciec: Antoniego i Antoniny z d. Walicht, zm. 18 IV 1901 w Poznaniu). Jego bratem był Franciszek Aleksander ur. 1879. Franciszka wyszła w 1880 r. za Aleksandra Leszczyńskiego (1837 - 1887, syn Stanisława i Józefy z d. Wojciechowska) przysposabiając Ludwika i Franciszka, a z małżeństwa urodził się Adam Jan w 1885 r.
Ludwik 31 V 1901 r. poślubił w Poznaniu urodzoną w Wielichowie Wandę Michalinę Czekaj ur.25 IX 1882 r., córkę Jana i Eleonory z d. Świetlińska. Po śmierci Eleonory, Jan ożenił się 8 VII 1889 r. z Franciszką (matką Ludwika), zatem po 1901 r. Jan był jednocześnie teściem i ojczymem dla Ludwika.
Z małżeństwa Ludwika i Wandy Michaliny urodziło się jedenaścioro dzieci, Helena (1903), Janina (1904, po mężu Macioła), Stefan (1905-1928), Marcin (1908-1909), Zdzisław (1909), Mieczysław (1910-1913), Henryk (3 VII 1916 - 28 XI 1941 Auschwitz) i Mieczysława (1918).
Dwukrotnie w armii pruskiej - od 11 X 1899 i od 30 VIII 1914 do 16 I 1915 r. Następnie od 2 I 1919 do 1 IX 1926 r. żołnierz 7. dyonu taborów (prawdopodobnie chodzi o 7. zapasowy szwadron taborów, st. wachmistrz zawodowy).W Kartach meldunkowych miasta Poznania zaznaczono, że do wojska polskiego od 27 XII 1918 r. czyli wraz z wybuchem Powstania Wielkopolskiego. Odznaczenia: Powstańcowi Broni Wdzięczna Wielkopolska (8630). W okresie międzywojennym członek Towarzystwa Powstańców i Wojaków im. Hallera na Jeżycach, zamieszkały Kościelna 25. W WBH teczka o syg. akt 3860.
Podczas II wojny światowej wraz z żoną został osadzony w obozie przesiedleńczym (lista transportowa 9 str 15), co zostało potwierdzone w Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), 2008, Instytut Zachodni Poznań.
Jego dalsze losy nie są znane. Nie znaleziono daty i miejsca śmierci oraz pochówku.
źródła: APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; WBH - Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Kwerenda w WBH - CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.57 - Tomasz Poniewierka.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Walasiak Tadeusz (1900 - 1954)

Urodził się 12 IX 1900 r. w Pleszewie. Jego rodzice Antoni (1870, syn Ignacego i Elżbiety z d. Morzewska) i Florentyna z d. Hatlińska vel Chatlińska (1868, córka Floriana i Józefiny z d. Kozłowska) pobrali się w 1894 r. Z tego związku urodziły się także Maria po mężu Mianowska (1895) i Kazimiera (1903).
Powołany do armii pruskiej 5 I 1918 r. służył do 15 X 1918 r. Po powrocie w rodzinne strony 5 XII 1918 r. wstąpił I Batalionu Pogranicznego, który był pierwszym oddziałem żołnierzy polskich ochotników, powszechnie nazywano go Szczypiorniakami od miejsca mobilizacji w Kaliszu Szczypiornie. 27 XII 1918 r. batalion na skutek prowokacji niemieckiej przeszedł chrzest bojowy nieopodal wsi Boczków, w bezpośrednim sąsiedztwie koszar w Szczypiornie. Niemieckie terytorium wchodziło wówczas klinem w obszar Kongresówki. Patrol Batalionu, skracając sobie drogę przez łuk granicy, omijając staw potocznie zwany przez miejscowych „Olszynką”, niespodziewanie został ostrzelany przez Niemców. Batalion otrzymał rozkaz wkroczenia do zaboru pruskiego i w kolejnych dniach zajął Skalmierzyce, w których funkcjonowała niemiecka Rada Żołnierska, a następnie Śliwniki. 31 XII 1918 r. także Ostrów Wielkopolski został oswobodzony spod panowania pruskiego zaborcy. Czyn ten był początkiem szerokiej akcji wyzwolenia Wielkopolski wschodniej. Działania bojowe na terenie Ostrowa zostały wsparte pociągiem pancernym „Poznańczyk” z załogą karabinów maszynowych. Następnego dnia oddziały ze Szczypiorna, Pleszewa i Ostrowa wznieciły udane powstanie w powiecie krotoszyńskim. Objęto również dowództwo w powiatach odolanowskim i ostrowskim. Formacje liniowe południowej Wielkopolski były podstawą organizacyjną Ostrowskiego Okręgu Wojskowego. Część podoficerów i szeregowców przeszła do pułku Ziemi Kaliskiej, późniejszego 29. Pułku Strzelców Kaniowskich w charakterze instruktorów. Szczypiorniacy na terenie Wielkopolski walczyli w powstaniu pod Zdunami, Ligową, Kobylą Górą, Rogaszycami i Parzynowie.
Tadeusz został odznaczony Powstańcowi Broni Wdzięczna Wielkopolska, Rady Ludowej M. Poznania (7685). W okresie międzywojennym członek Towarzystwa Powstańców i Wojaków im. Hallera na Jeżycach i Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Zweryfikowany przez Zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem 14557, nr Ref. Historycznego 21844. W Wojskowym Biurze Historycznym znajdują się dwie teczki dotyczące wniosku do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości syg. akt 78 - 23371 i odrzucony wniosek 25 X 1937 r. Zwolniony z wojska 21 V 1920 r. z baonu zapasowego 69 p.p. w Śremie.
14 VIII 1926 r. ożenił się w Poznaniu z Zofią Karpińską (9 IV 1897 - 15 II 1977, pochowana na cm. komunalnym na Junikowie, spoczywa pole 28 kwatera 1 rząd 10 miejsce 374 GPS:52.387061, 16.827736).
Tadeusz Walasiak zmarł 20 II 1951 r. i został pochowany na cm. parafialnym przy ul. Bluszczowej, spoczywa kwatera NL rząd 1 miejsce 7 GPS:52.375286, 16.910604. Obecnie na jego grobie stoi kontener ze śmieciami.
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Pleszew, wpis 34 / 1894; Parafia katolicka Pleszew, wpis 22a / 1894; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19.Strona/karta: 585; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH - Kartoteka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.6762; szczypiorno.info; wielkopolskahistorycznie.pl; Kwerenda w WBH - CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.57 - Tomasz Poniewierka. Dokumentacja miejsca pochówku Weterana Monika Bijpost, czerwiec 2024.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Urząd Stanu Cywilnego Pleszew, wpis 34 / 1894
Anton Walasiak (ur. 1870)
ojciec: Ignatz Walasiak , matka: Elisabeth Morzewska
Florentine Chatlińska (ur. 1862)
ojciec: Florian Chatliński + , matka: Josephine Kozłowska
Parafia katolicka Pleszew, wpis 22a / 1894
Antonius Walęsiak (29 lat)
Florentina Chatlińska (32 lat)
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: 884 / Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Sygnatura: nr 45 / Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]. Opis jednostki: Spisy członków Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19.Strona/karta: 585.

Jakubowski Tadeusz Józef Jan (1896 - 1967)

Urodził się 15 X 1896 r. we Wrocławiu w rodzinie Anastazego (30 I 1857 - 1941) i Konstancji z d. Cichocka (+ przed 1911). Anastazy z II żoną Heleną Ławicką (5 V 1871), Tadeuszem i przyrodnią siostrą Marią (ur. 1911) przeprowadzili się z Gniezna do Poznania. Tu urodziła się kolejna siostra przyrodnia Tadeusza Izabela (1914).
W armii pruskiej od 9 VIII 1914 do 12 XII 1918 r. (odznaczony Krzyżem Żelaznym II klasy).
Wg Uchwały z 1960 r. o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego Tadeusz Jakubowski brał czynny udział z bronią w ręku w walkach powstańczych od 29 XII 1918 r. do dnia 14 I 1919 r. w kompanii miłosławskiej w walkach o Gniezno, Strzelno, Kruszwicę i Inowrocław. Natomiast w CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.45 od 13 XII 1918 r. w oddziałach Powstańców w Miłosławiu, ale brak jego nazwiska na w listach kompanii miłosławskiej. W Wojskowym Biurze Historycznym znajduje się odrzucony 25 X 1937 r. wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości, który po kwerendzie mógłby wyjaśnić szlak bojowy Jakubowskiego (kapitan, szef łączności 14 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty (14 DP)). Dalej za Listą odznaczonych WKP do stycznia 1920 r. walczył z dywizją piechoty na froncie północnym. W wojsku jako oficer zawodowy do IX 1939 r. (nie ustalono czy brał udział w Kampanii Wrześniowej). Internowany na Węgrzech. Odznaczony Krzyżem Walecznych i Złotym Krzyżem Zasługi.
10 IX 1921 r. z Biedruska do Poznania, zamieszkał przy ul. Matejki. Ok. 1923 r. ożenił sie z pochodzącą z Inowrocławia Ludwiką Zwierzycką (21 X 1902 - 1993). W miejscowości Grupa w powiecie świeckim urodziła się ich pierwsza córka Urszula 22 III 1924, natomiast druga Maria urodził się w Poznaniu 19 X 1927 r., 13 III 1930 r. w Poznaniu urodził się syn Wiesław.
Tadeusz Jakubowski zmarł w 1967 r. Spoczywa na cmentarzu parafialnym na Górczynie kwatera VPf rząd 13 miejsce 7 GPS: 52.385378, 16.874625
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
https://billiongraves.com/grave/Tadeusz-Jakubowski/19653414
To także miejsce pochówku jego ojca Anastazego zm. w 1941 r i żony Ludwiki zm. w 1993.
źródła: APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH - Kartoteka personalno - odznaczeniowa; Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006, s. 263, 454.; WTG Gniazdo Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego i Lista odznaczonych WKP; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Kwerenda w WBH - CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.45 - Tomasz Poniewierka.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024

Laudowicz Henryk (1896-1950)

Urodził się 15 VII 1896 r. w Gnieźnie. Syn Lucjana (1871, syn Filipa i Emilii z d. Konieczyńska) i Heleny z Olszewskich (1868 - 14 VII 1917, I voto Rohde, córka Wincentego i Luizy Wirth). Z tego związku urodzili się także - Powstaniec Wielkopolski Władysław (ur. 14 VI 1900 r. w Gnieźnie, w niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Pracował jako biuralista. Odznaczony Medalem Niepodległości. W WBH Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.17881, zweryfikowany członek związku Powstańców Wielkopolskich Koło w Gnieźnie, nr dyp. 890, nr ref. Hist. 8563. W czasie II wojny światowej wywieziony z Wielkopolski, co znajduje potwierdzenie w Wysiedleni z tzw. Kraju Warty w latach 1939-1945; dane w aktach centrali przesiedleńczej w Poznaniu, oddział w Łodzi. Jego dalszych losów nie udało się ustalić. UWAGA w projekcie WTG Gniazdo - Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line zapisany jako Landowicz Władysław), Karol (19 I 1909) i Paweł (1912).
Laudowicz Henryk został powołany do armii pruskiej w 1915 r., podczas walk ranny, co znajduje potwierdzenie na listach strat Preußen 859 z 15 VI 1917 r. Odznaczony pruskim Krzyżem Żelaznym II kategorii.
Na podstawie dokumentu CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.45 ustalony został jego udział w Powstaniu Wielkopolskim. Od 29 XII 1918 r.- walka pod Ździechową, 1 - 4 I 1919 r. - organizowanie oddziałów powstańczych, 6 I 1919 - zajęcie Nakła, 8 I 1919 r. - bitwa pod Ślesinem (zdobycie 2 haubic 150 mm), 11 I 1919 r. - zdobycie Szubina, 12 I 1919 - zdobycie Rynarzewa, 12 - 30 I 1919 r. - walki pod Rynarzewem, 17 II 1919 r. - zdobycie pociągu pancernego pod Rynarzewem. Od początku marca 1919 r. w 58. pułku piechoty.
Zweryfikowany jako porucznik piechoty z 1 II 1921 r., służył w 50. pp (1923, 1924). Następnie co najmniej od 1926 r. w KOP i 2. Pułku Piechoty Legionów (2 pp Leg., 1932). W czerwcu 1934 r. przeniesiony do baonu morskiego. Od 1935 do 10 VII 1939 r. był adiutantem Dowództwa Obrony Wybrzeża Morskiego. Awansowany 19 III 1938 r. na kpt. adm. Następnie służył w kadrze Floty. 21 VI 1938 r. odznaczony Medalem Niepodległości. Ponadto w WBH fiszki o syg. akt 13-640 - Krzyż Zasługi srebrny, 3898 (i dwie z przekreśloną syg. 679 i 826).
W 1930 r. w Gnieźnie ożenił się z Izabelą Józefą Dunajską (4 VI 1904, córką Teofila i Seweryny z d. Kucharska), miał córkę Halinę Aldonę zamężną Szymankiewicz.
Podczas kampanii 1939 r. uczestniczył w obronie Gdyni. Należał do ostatniej grupy obrońców Kępy Oksywskiej. Walczył m.in. obok płk. Stanisława Dąbka w Babim Dole (19 IX). Wzięty do niewoli, przebywał w Oflagu II - A; nr jeńca 1410.
Po wojnie wrócił do Gdyni, gdzie pracował w Państwowej Szkole Morskiej.
Zginął w wypadku 16 II 1950 r. w Gdyni. Pierwotnie pochowany na cm. komunalnym na gdyńskim Witominie, W latach 90. XX wieku szczątki przeniesione zostały na cm. parafialny na poznańskim Górczynie. Spoczywa kwatera IVL rząd 23 miejsce 42 GPS: 52.385236, 16.876389
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
https://billiongraves.com/grave/Henryk-Laudowicz/13041837
To także miejsce pochówku jego żony Izabeli zm. 4 II 1987 r. i jej Rodziców Teofila i Seweryny.
źródła: Parafia katolicka Gniezno - par. św. Trójcy, wpis 53 / 1893; Urząd Stanu Cywilnego Gniezno, wpis 111 / 1893; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 19100: Laudowicz Heinrich (Gnesen); APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Dziennik Bałtycki, 1950, nr 52; Dziennik Bałtycki, 1950, nr 50; Wyszukiwarka grobów na poznańskich cmentarzach; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Kwerenda w WBH - CAW WBH SRI DOK VII I.371.7/A.45 - Tomasz Poniewierka. Pomoc Monika Bijpost.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Parafia katolicka Gniezno - par. św. Trójcy, wpis 53 / 1893
Lucianus Laudowicz (22 lat) ojciec: Philippus , matka: Aemilia Konieczeńska
Helena Olszewska (24 lat) ojciec: Vincentius , matka: Ludovica Wertów
Urząd Stanu Cywilnego Gniezno, wpis 111 / 1893
Luzian Laudowicz (ur. 1871) ojciec: Philipp Laudowicz , matka: Emilie Emilie Konieczynska
Helene Olszewska (ur. 1868) ojciec: Vincenz Olszewski , matka: Louise Wirth