• Grupa PINO
  • Prv.pl
  • Patrz.pl
  • Jpg.pl
  • Blogi.pl
  • Slajdzik.pl
  • Tujest.pl
  • Moblo.pl
  • Jak.pl
  • Logowanie
  • Rejestracja

Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Celem strony GENEALOGIA POWSTAŃCÓW WIELKOPOLSKICH jest przedstawienie Czytelnikowi nie tylko sylwetki Powstańca, ale i udokumentowanie Ich życia, Rodziców, Małżonków, Dzieci i o ile to możliwe wskazanie miejsca spoczynku.

Kalendarz

pn wt sr cz pt so nd
26 27 28 29 30 01 02
03 04 05 06 07 08 09
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31 01 02 03 04 05 06

Strony

  • Strona główna

Archiwum

  • Czerwiec 2025
  • Maj 2025
  • Kwiecień 2025
  • Marzec 2025
  • Luty 2025
  • Styczeń 2025
  • Grudzień 2024
  • Listopad 2024
  • Październik 2024
  • Wrzesień 2024
  • Sierpień 2024
  • Lipiec 2024
  • Czerwiec 2024
  • Maj 2024
  • Kwiecień 2024
  • Marzec 2024
  • Styczeń 2024
  • Grudzień 2023
  • Listopad 2023
  • Wrzesień 2023
  • Czerwiec 2023
  • Kwiecień 2023
  • Marzec 2023
  • Luty 2023
  • Styczeń 2023
  • Grudzień 2022
  • Listopad 2022
  • Październik 2022
  • Wrzesień 2022
  • Sierpień 2022
  • Lipiec 2022
  • Czerwiec 2022
  • Maj 2022
  • Kwiecień 2022
  • Marzec 2022
  • Luty 2022
  • Styczeń 2022
  • Grudzień 2021
  • Listopad 2021
  • Październik 2021
  • Wrzesień 2021
  • Sierpień 2021
  • Lipiec 2021
  • Czerwiec 2021
  • Maj 2021
  • Kwiecień 2021
  • Marzec 2021
  • Luty 2021
  • Styczeń 2021
  • Grudzień 2020
  • Listopad 2020
  • Październik 2020
  • Wrzesień 2020
  • Sierpień 2020
  • Lipiec 2020
  • Czerwiec 2020
  • Maj 2020
  • Kwiecień 2020

Archiwum maj 2021, strona 4


< 1 2 3 4 5 6 7 >

Zygmański Kazimierz i Gmerek - Zygmańska...

Zygmański Kazimierz i Gmerek - Zygmańska Kazimiera

https://www.facebook.com/media/set/?vanity=genealogia.powstancow.wielkopolskich&set=a.512114053570668

małżonkowie - Powstańcy

Zygmański Kazimierz
oraz jego rodzeństwo:
-- 1894 - Maria,
-- 1906-1981 - Marian,
-- 1908 - 1950 - Bronisław

urodzili się w rodzinie Franciszka i Marianny Antoniny z dom. Stroińska, para pobrała się w Buku w roku 1892:
Urząd Stanu Cywilnego Buk, wpis 13 / 1892

Franz Zygmanski (ur. 1860)
ojciec: Franz , matka: Veronika Tulewicz
Marie Stroinska (ur. 1870)
ojciec: Stanislaus , matka: Caecilie Niezielinska

Parafia katolicka Buk, wpis 12 / 1892

Franciscus Zygmański (30 lat)
Marianna Stroińska (22 lat)

Zygmański Kazimierz urodził się 23 lutego 1902 roku w Buku,
zmarł 10 lipca 1972, spoczywa na cmentarzu komunalnym w Nowym Tomyślu z małżonką Kazimierą: K II-20, RZ.5
https://billiongraves.pl/.../Kazimierz-Zygma%C5.../25021510

W spisie sporządzonym przez WTG Gniazdo:
Opis:
Udział w Powstaniu Wielkopolskim od 28.12.1918 r. do 18.02.1919 r., komp. bukowska. Walczył pod Zbąszyniem i w okolicy (w akcji na dworcu kolejowym i o krochmalnie) z bronią w ręku jako szeregowiec.
Od 19.02.1919 r. do maja 1919 r. w szpitalu polowym w Buku.
Od maja 1919 r. do sierpnia 1919 r. Główny Szpital Wojskowy w Poznaniu (kurs sanitarny).
Od września do 22.02.1920 r. uzdrowisko dla żołnierzy w Puszczykowie pod Poznaniem.
Przed wojną czynny w Zw. Harcerstwa. Później w Tow. Gimn. "Sokół" - w organizacjach śpiewaczych - kulturalno oświatowych - L.O.P.P. - i Związku Obrony Kresów Zachodnich.
We wrześniu 1939 r. praca przymusowa fizyczna.
W czasie okupacji na wysiedleniu czynny w AK: "Ojczyzna". Sabotaż gospodarczy w stosunku do okupanta - kolportaż tajnej prasy - uświadamianie ludności - dbałość o interesy ludności pracującej w majątku (Płochcin pod Warszawą). (...)
Zweryfikowany PW - na liście także małżonka: https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1194198...

Na Liście strat II Wojny Światowej - z małżonką Kazimierą:
Źródło: Archiwum Państwowe w Łodzi
Sygnatura: 57/16
wysiedlenie/przesiedleni

wysiedlenie z
GRODZISK
wysiedlenie do
GG
dodatkowe informacje
wysiedleni z tzw. Kraju Warty w latach 1939-1945; dane w aktach centrali przesiedleńczej w Poznaniu, oddział w Łodzi

Aktywny członek Koła Powstańców Wielkopolskich w Nowym Tomyślu, wymieniony m.in.:
-- https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1194615... tu także zapis o wykonywanym zawodzie - sekretarz miejski,

-- https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1194615...

i strony następne

Po II Wojnie Światowej - członek Prez. Powiatowej Rady Narodowej w Nowym Tomyślu, członek Wojewódzkiej Rady Narodowej

-- biogram czytaj także: http://wtg-gniazdo.org/.../rocznik_2012-014-017...

---------------------------------

Gmerek - Zygmańska Kazimiera
oraz jej rodzeństwo:
-- Władysław,
-- Marianna Sarnowska,
-- Stanisław,
-- Hipolit

urodzili się w rodzinie Józefa i Heleny z dom. Kobylska
para pobrała się:
Urząd Stanu Cywilnego Czarnków, wpis 7 / 1897

Joseph Marcel Gmerek (ur. 1870)
ojciec: Johann Gmerek , matka: Wilhelmine Mix
Helene Kobylski (ur. 1873)
matka: Josephine Kobylski zam. Rajewski

Parafia katolicka Czarnków, wpis 21 / 1897

Joseph Marcellus Gmerek (27 lat)
Helena Kobylska (24 lat)
------------------------------------

Gmerek - Zygmańska Kazimiera urodziła się 17 sierpnia 1897 roku w Czarnkowie, zmarła 31 maja 1990 w Opalenicy, spoczywa z małżonkiem w Nowym Tomyślu.

Gmerek - Zygmańska Kazimiera w Powstaniu Wielkopolskim:

jednostka: Szpital Wojskowy w Czarnkowie, Kompania Bukowska
status/stopień: sanitariuszka, szeregowiec, podporucznik mianowany

odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 04.04-0.118 z dnia 1958-04-04

Opis:
Udział w Powstaniu Wielkopolskim od pierwszego dnia na linii frontu czarnkowskiego. Podczas walk ulicznych jako łączniczka doręczała rozkazy posterunkom, poszukiwała poległych i rannych. Wyjeżdżała w okolicę celem zdobywania aprowizacji dla walczących powstańców. Transportowała ciężko rannych pociągiem sanitarnym do Poznania. Następnie pracowała w szpitalu wojskowym w Czarnkowie. W powstaniu brała udział od 31.12.1918 r. do 18.02.1919 r. Następnie w szpitalu polowym do 30.06.1919 r.
--- w spisie sporządzonym przez WTG Gniazdo błędnie podano nazwisko rodowe, jest Gruczek, powinno być Gmerek.

13 maja 2021   Dodaj komentarz
powstanie_wielkopolskie   historia   genealogia  

Tylewicz Edmund

Tylewicz Edmund

https://www.facebook.com/media/set/?vanity=genealogia.powstancow.wielkopolskich&set=a.512846686830738


oraz jego rodzeństwo:
-- 1884 - Helena,
-- 1887 - bliźnięta Stefan i Aniela - Stefan zmarł mając 11 miesięcy, Aniela zmarła mając 2 miesiące,
-- 1890 - Kazimiera,
-- 1891 - Marian

urodzili się w rodzinie Walentego i Bronisławy z dom. Cybińska, para pobrała się w Krotoszynie w roku 1883:
Urząd Stanu Cywilnego Krotoszyn, wpis 33 / 1883

Valentin Tylewicz (ur. 1856)
ojciec: Joseph Tylewicz , matka: Theophila Ambroszkiewicz
Bronislava Cybinska (ur. 1856)
ojciec: Andreas Cybinski , matka: Konstanze Kwiatkowska

Parafia katolicka Krotoszyn, wpis 27 / 1883

Valentinus Tylewicz (27 lat)
Bronislava Cybińska (27 lat)

akt ślubu: https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jedno.../11952508...

---------------------

Tylewicz Edmund urodził się 13 października 1885 roku w Krotoszynie,
akt urodzenia: https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1194200...

Zmarł w Poznaniu w 1964 roku, 07 lutego 1964 spoczął na cmentarzu komunalnym na Junikowie, spoczywa: pole:23 kwatera:2 miejsce:11
https://billiongraves.pl/grave/Edmund-Tylewicz/29550565 *na nagrobku błędnie zapisano datę urodzenia jest 1895, powinno być 1885*

To także miejsce spoczynku małżonki - Praksedy z Zielezińskich ur. 30.05.1887 oraz syna Tadeusza ur.16.08.1921.
Para wg Karty meldunkowej miała także syna Karola ur. 1917.07.17, ożeniony z Ewą Trachmann, także wywieziony z Wielkopolski z rodziną - Ewa i ich syn Edmund znajdują się na listach wywozowych).
--------

Edmund Tylewicz jako Powstaniec został wymieniony w spisie WTG Gniazdo:


jednostka: Oddział Powstańczy w Krotoszynie, 2 Baon Garnizonowy, 12 Pułk Strzelców Wlkp.
status/stopień: plutonowy
uwagi: I.487.6345, Poznań, kierownik biura, na nagrobku rok ur. 1895, kolejarz
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 11.10-0.909 z dnia 1958-11-10

Opis:
Tylewicz Edmund wstąpił jako ochotnik do Oddziału Powstańczego dnia 06.01.1919 r. w Krotoszynie pod dow. dr. Palewskiego i do dnia 13.01.1919 r. pełnił służbę wartowniczą i patrole w okolicy. Od 14.01.1919 r. z bronią w ręku walczył pod Zdunami do dnia 13.02.1919 r. W dniu 14.02.1919 r. przydzielony został do 2 Baonu 12 pułku Strzelców Wielkopolskich do zorganizowania rusznikarni, gdyż większa część karabinów potrzebowała napraw. Rusznikarnię prowadził aż do zwolnienia to jest 18.10.1919 r.

źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 45: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 16967 - 23302]
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
Akta kolejarzy - Powstańców Wielkopolskich. AP Poznań, zesp. 884, sygn. 169
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1194200...

W czasie II Wojny Światowej rodzina została wysiedlona:

INFORMACJE O PRZEŚLADOWANIACH
lista transportowa 17 str 24
Źródło: Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), Instytut Zachodni Poznań, 2008
wysiedlenie/przesiedleni

wysiedlenie z
Poznań
wysiedlenie do
Generalna Gubernia
uwięzienie

rodzaj uwięzienia
obóz przesiedleńczy
okoliczności zatrzymania
akcja przesiedleńcza
miejsce osadzenia
Poznań Główna
data osadzenia
1940-02-10
dodatkowe informacje

nazwisko
Tylewicz
imię
Edmund
data urodzenia
1885-10-13
miejsce urodzenia
Krotoschin
miejsce zamieszkania przed wojną
Poznań, Langemarckstr.51 W.7
zawód
Techniker

-------------------

Wniosek o Medal Niepodległości został odrzucony 20 września 1937 roku - patrz https://wbh.wp.mil.pl/.../skanywyszukiwarka_kartoteka.../...

13 maja 2021   Dodaj komentarz
genealogia   powstanie_wielkopolskie   Tylewicz Edmund   historia  

Fikus Edward

Fikus Edward

https://www.facebook.com/media/set/?vanity=genealogia.powstancow.wielkopolskich&set=a.513577813424292

Na nagrobku w Polanicy - Zdroju napisano:

„Edward Fikus ur. 16.08.1895 r. w Krotoszynie, zm. 27.04.1971 r. - żołnierz I wojny światowej, Legionista, Powstaniec Wielkopolski, Dziennikarz, Fotoreporter, Więzień Pawiaka, Oświęcimia, Buchenwaldu. Przez całe życie walczył o wolność i niepodległość Polski”

Podobny zapis czytamy w nekrologu, który ukazał się w “Życiu Warszawy” - oczywiście chodzi mi o zapis dotyczący uczestnictwa Edwarda Fikusa w Powstaniu.

W zamieszczonej opowieści na https://nieregularnikpolanicki.ziemia-klodzka.pl/.../nr32... czytamy:

-- Z zachowanych dokumentów i zdjęć, które są w posiadaniu Rodziny wynika, że po zakończeniu wojny brał udział w Powstaniu Wielkopolskim.

-- Prosił również Centralne Archiwum Wojskowe w Warszawie o potwierdzenie faktu, że figuruje w rejestrze jako były Powstaniec Wielkopolski. Posiadane dokumenty z tego okresu przesłał z prośbą o stwierdzenie, że uprawniają go do otrzymania WKP.

-- Kserokopie dokumentów dot. E. Fikusa przechowywane w Archiwum Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych w W-wie.

Śladu po udziale Edwarda Fikusa w Powstaniu nie ma w sporządzonym przez WTG Gniazdo spisie, nie figuruje także w WBH.

Co jeszcze wiemy?

Edward Fikus
oraz jego rodzeństwo:

-- 1894-1895 - Salomea,

-- 1897-1972 - Marian,

-- 1898-1899 - Izabela,

-- 1900-1901 - Irena,

-- 1903-1988 - Zofia Drobnik,

-- 1905 - ur. i zm. Kazimiera,

-- 1906-1953 - Franciszek Henryk,

-- 1909-1982 - Roman,

-- 1909- 1972 - Marianna Jarantowska

urodzili się w rodzinie Franciszka i Klary z dom. Januszkiewicz para pobrała się w Krotoszynie w roku 1893, akt ślubu:
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jedno.../11952237...

Małżonkowie spoczywają z córką i zięciem Zofią i Antonim Drobnikami - Ostrów Wielkopolski, Cmentarz przy ul. Limanowskiego

https://billiongraves.pl/.../Zofia-Fikus-Drobnik/27975719...

------------------------------------
Fikus Edward urodził się 16 sierpnia 1895 roku w Krotoszynie, akt urodzenia: https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jedno.../11952441...

Zmarł 27 kwietnia 1971 roku i spoczywa na cmentarzu w Polanicy Zdroju.

https://polanicazdroj.grobonet.com/grobonet/start.php...

-- wydalony z gimnazjum w Ostrowiu Wielkopolskim za używanie języka polskiego,

-- podczas I wojny światowej powołany do armii niemieckiej, od 16.06.1914 r do 15.11.1918 r.,

-- Powstanie Wielkopolskie - tu potrzebne potwierdzenie - gdzie i kiedy,

-- służył w 2 Dywizji Piechoty Legionów jako referent oświatowy w Zakładzie Sanitarnym. 10.12.1919 r. został awansowany ze stopnia sierżanta na stopień podchorążego,

-- w czasie okupacji niemieckiej:

** Komenda Obroñców Polski ”Muszkieterzy”. Współpracował z „Grupą B”,

** DANE OSOBOWE
nazwisko
FIKUS
imię
EDUARD
data urodzenia
1895-08-16

INFORMACJE O PRZEŚLADOWANIACH
Źródło: Baza danych ITS Arolsen
uwięzienie

rodzaj uwięzienia
obóz koncentracyjny
miejsce osadzenia
Buchenwald
data osadzenia
1943-03-12
dodatkowe informacje
Einlieferung 12.03.1943 von Auschwitz (Kategorie: "Politisch") bis 26.10.1944 Transport (Neuengamme)

----------------------------

Źródło: Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau
uwięzienie

rodzaj uwięzienia
obóz koncentracyjny
miejsce osadzenia
Auschwitz
numer
26583
uwięzienie

rodzaj uwięzienia
obóz koncentracyjny
miejsce osadzenia
Buchenwald
data osadzenia
1943
Źródło: Muzeum Więzienia Pawiak
uwięzienie

rodzaj uwięzienia
więzienie
miejsce zatrzymania
w zakładzie fotograficznym
data zatrzymania
1941-04-22
okoliczności zatrzymania
ar. z żoną Marią, Maria Fikus została wywieziona z Pawiaka do obozu koncentracyjnego w Ravensbruck 30 maja 1942 roku.
miejsce osadzenia
Warszawa, Pawiak
uwięzienie

rodzaj uwięzienia
obóz koncentracyjny
miejsce osadzenia
KL Auschwitz
numer
26581

------------------------------------

Źródło: Wanat Leon, Za murami Pawiaka, 1985
uwięzienie

rodzaj uwięzienia
więzienie
data zatrzymania
1942-05-30
miejsce osadzenia
Pawiak
dodatkowe informacje
fotoreporter, aresztowany z żoną Marią, którą wysłano 30 maja 1942 r. do Ravensbriick, wywieziony w marcu 1942 r. do obozu w Oświęcimiu.
uwięzienie

rodzaj uwięzienia
obóz koncentracyjny
miejsce osadzenia
Auschwitz

13 maja 2021   Dodaj komentarz
Fikus Edward   powstanie_wielkopolskie   genealogia   historia  

DEGA WIKTOR

DEGA WIKTOR

https://www.facebook.com/media/set/?vanity=genealogia.powstancow.wielkopolskich&set=a.514198553362218

- Powstaniec Wielkopolski i Warszawski, wybitny polski lekarz - ortopeda

Dega Wiktor
oraz jego siostry:
-- Helena Maria Katarzyna 04.05.1895 - 26.05.1895,

-- Maria Pelagia 11.03.1903

urodzili się w rodzinie Wiktora seniora (1866-1952) i Zofii Pelagii z dom. Tuchołka h. Korzbok (1873-1962), para pobrała się w Poznaniu:
Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 319 / 1894
Viktor Dega (ur. 1866)
ojciec: Michael Dega matka: Catharine Wojciechowska
Sophie Pelagia Tucholka (ur. 1873)
ojciec: Franz Tucholka matka: Marie Zaganowska
Rodzice spoczywają Poznań, Cmentarz Parafialny przy ul. Bluszczowej
Bluszczowa 14
https://billiongraves.pl/.../Zofia-Tucho%C5.../23939929...

-------------------------------
Wiktor Dega junior urodził się w Poznaniu 07 grudnia 1896 roku, gdzie też zmarł 16 lutego 1995 roku spoczywa Poznań, Cmentarz Komunalny Nr 2 (Junikowo) pole:3 kwatera:1 rząd:7 miejsce:10
https://billiongraves.pl/grave/Wiktor-Dega/26122830...

21 listopada 1928 roku w Poznaniu poślubił Marię Elżbietę z dom. Żelewska 15.02.1906 - 16.03. 1996

Z tego związku urodzili się

-- Barbara Maria 03.08.1932,
-- Michał Stanisław 1944-2011 - spoczywa z rodzicami,
-- Zofia.

Biogram za https://poznan.wikia.org/wiki/Wiktor_Dega

W Poznaniu spędził dzieciństwo, okres młodzieńczy i tu działał przez większą część swego życia. Był uczniem słynnego poznań­skiego gimnazjum im. św. Marii Magdaleny. Brał czynny udział w nielegalnej organizacji pod nazwą Towarzystwo Tomasza Zana. Skupiała ona najlepszych synów Wielkopolski, przygotowujących się do odzyskania niepodległości Ojczyzny.
I wojna światowa
Wybuch pierwszej wojny światowej zastał go w ostatniej klasie gimnazjalnej. Jako mieszkaniec zaboru pruskiego zmuszony został do służby w armii pruskiej i udziału w wojnie.
W 1918 r. zdał w Koblencji maturę, po czym podjął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Berlinie. Na wieść o przygotowywanym powstaniu wielkopolskim wrócił do Poznania i wstąpił ochotniczo w szeregi powstańcze.
Wymieniony jako Powstaniec Wielkopolski:
źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Powstańcy Wielkopolscy. Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, t. XIII, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2016
Tygodnik Urzędowy Naczelnej Rady Ludowej 1919, nr 1-10; "Tygodnik Urzędowy" 1919, nr 1-72
Dondera Czesław, Wspomnienia, relacje i zeznania Powstańców Wielkopolskich, "Szkice Zbąszyńskie" 2008, nr 1 (styczeń)
Wspomnienia Powstańców Wielkopolskich, wyboru dokonali i wstępem opatrzyli Lesław Tokarski, Jerzy Ziołek, Poznań 1970
Cmentarz Komunalny Poznań-Junikowo – archiwum WTG
Lekarze polscy uczestniczący w powstaniu wielkopolskim w 1918-1919. Konferencja popularno-naukowa (4 maja 1974 r.), pod red. Aleksandra Wierzejewskiego, Poznań 1978
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
Poczet członków Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk 1857-2007. Materiały do Słownika biograficznego Wielkopolan, pod red. Alicji Pihan Kijasowej, Poznań 2008
Białobłocki Adam, Absolwenci gimnazjum i liceum Świętej Marii Magdaleny w Poznaniu 1805-1950, Poznań 1995
Wielkopolski słownik biograficzny, Warszawa – Poznań 1983
Karwat Janusz, Rezler Marek, Encyklopedia Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, Poznań 2018
jednostka: 2 Kompania 2 Pułku Poznańskiego, 10 Pułk Strzelców Wlkp., 1 Pułk Garnizonowy
status/stopień: sierżant, podporucznik w piechocie, dowódca 2 Plutonu, kapitan, lekarz
uwagi: dekret mianujący byłych sierżantów podoficerów i urzędników byłej armii niemieckiej podporucznikami w Polskich Siłach Zbrojnych
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy - Postanowienie Prezydenta RP nr: 06.15-0.180 z dnia 1990-06-15
Uczestniczył w ochronie I. J. Paderewskiego 26 XI, a nast. dniach w walkach na ulicach miasta. Dowodził sekcją piechoty w stopniu plutonowego. Uczestniczył w akcji zdobycia stacji lotniczej w Ławicy (6 I 1919), później na froncie północnym pod Kcynią i Rynarzewem. 25 V 1919 r. awansowany został na ppor. i dowódcę 7 kompanii 10 PSW. VI-VIII 1919 r. na froncie galicyjskim, nast. w I 1920 r. oddelegowany na studia medyczne w Uniwersytecie Warszawskim. 8 VIII 1920 r. przeniesiony do Kompanii Zapas. Sanitarnej nr 7 w Poznaniu. 25 XI 1920 r. awansowany na por., 14 IV 1922 r. przeniesiony do rezerwy.

Dwudziestolecie międzywojenne
Urlopowany z Wojska Polskiego, w trudnych warunkach materialnych, w 1920 r. wznowił studia medyczne na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie kontynuował je i ukończył we wrześniu 1924 r. na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego, uzyskując tytuł doktora wszechnauk lekarskich. Specjalizację w chirurgii ortopedycznej rozpoczął jako asystent Kliniki Ortopedycznej Wydziału Lekarskiego pod kierunkiem twórcy polskiej ortopedii, profesora Ireneusza Wierzejewskiego.
W latach 1931-1937 zajmował stanowisko prymariusza w Poznańskim Zakładzie Ortopedycznym im. B. S. Gąsiorowskiego. Habilitował się w 1933 r. na podstawie pracy pt.: „Badania z dziedziny etiologii i patogenezy wrodzonego zwichnięcia biodra”. Praca ta, naonczas pionierska, do dzisiaj cytowana jest w piśmiennictwie światowym jako jedna z klasycznych w tym zagadnieniu.
Do wybuchu II wojny światowej prof. Dega wykładał ortopedię i traumatologię studentom medycyny Uniwersytetu Poznańskiego. W latach 1926-1937 śp. profesor Wiktor Dega pracował także jako asystent w Studium Wychowania Fizycznego Uniwer­sytetu Poznańskiego wdrażając studentów do naukowego i praktycznego rozwiązywania zagadnień związanych ze stosowaniem gimnastyki leczniczej. Doceniając wagę problemu zorganizował w szkołach powszechnych miasta Poznania pierwsze w Polsce bezpłatne kursy gimnastyki leczniczo-wyrównawczej dla dzieci z wadami postawy. Ta działalność to korzenie zainteresowań Profesora problematyką rehabilitacji.
W czasie od listopada 1937 r. do 31 sierpnia 1939 r. był ordynatorem zbudowanego i zorganizowanego według własnych planów bardzo nowoczesnego Oddziału Ortopedycznego Szpitala Wojewódzkiego w Bydgoszczy. Profesor Dega doskonalił swoje wykształcenie u najwybitniejszych mistrzów. Pracował w latach 1925-1926 u prof. Nove-Josseranda w Lyonie, prof. Ombredanne'a w Paryżu, w 1932 r. u prof. Putti'ego w Bolonii oraz prof. Haglunda w Sztokholmie, nawiązując z nimi wieloletnią przyjaźń i współpracę.
II wojna światowa
Druga wojna światowa przerwała pierwszy okres działalności Profesora. Zmobilizowany jako lekarz-kapitan rezerwy Armii Polskiej brał udział w kampanii wrześniowej w ramach Armii Pomorze. W bitwie pod Kutnem został ranny. Wraz z obsadą szpitala wojskowego 17 września dostał się do niewoli. W kwietniu 1940 r. został zwolniony z niewoli i objął stanowisko ordynatora Oddziału Chirurgii Dziecięcej w Szpitalu Karola i Marii w War­szawie.
POWSTANIE WARSZAWSKIE: wymieniony w biogramach: https://www.1944.pl/powstancze.../wiktor-dega,7838.html
-- Oddział "Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - 3. batalion pancerny "Golski" - szpital,
-- jako chirurg w szpitalu polowym w Lecznicy „Sano" przy ul. Lwowskiej. Po powstaniu wraz ze Szpitalem Karola i Marii ewakuował się do Włodzimierzowa pod Piotrkowem Trybunalskim, gdzie pracował aż do wyzwolenia.
Po wojnie
Zaraz po wojnie w 1945 r. prof. Dega wraca do Poznania i objął w grudniu 1945 r. kierownictwo Katedry i Kliniki Ortopedycznej Uniwersytetu Poznańskiego, uzyskując równocześnie nominację na profesora nadzwyczajnego. Stworzyło to jemu szansę realizacji swojej koncepcji kompleksowego leczenia chorych z wadami i schorzeniami narządu ruchu. Organizował od podstaw Klinikę Ortopedyczną z oddziałem rehabilitacji, warsztatami ortopedycznymi, pracownią psychologiczno-socjalną, szkołą podstawową, poradniami specjalistycznymi, pracownią anatomo-patologiczną, patofizjologii i biomechaniki, jako bazą materialną dla wszechstronnej działalności naukowej, leczniczej i dydaktycznej, które z biegiem lat rozbudowywał.
17 lutego 1992 prof. Dega został honorowym obywatelem miasta Poznania.
Był pierwszym w historii Kawalerem Orderu Uśmiechu
https://www.myheritage.pl/
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
http://powstancy-wielkopolscy.pl/search
http://poznan-project.psnc.pl/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wiktor_Dega
https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html
https://poznan.wyborcza.pl/poznan/51,105531,21160256.html
https://uniwersyteckie.pl/.../powstaniec-wielkopolski...
http://e-kartoteka.net/pl/search#show

13 maja 2021   Dodaj komentarz
historia   genealogia   DEGA WIKTOR   powstanie_wielkopolskie  

Antoni Dudzik

Antoni Dudzik

https://www.facebook.com/media/set/?vanity=genealogia.powstancow.wielkopolskich&set=a.514218183360255

oraz jego rodzeństwo:
-- Tomasz 1896,
-- Józef 1898,
-- Jadwiga 1904-2002,
-- Leon 1907,
-- Alojzy 1909

urodzili się w rodzinie Marcina i Antoniny z dom. Mundra (zapis nazwiska także Mądra).

Antoni Dudzik urodził się 11 stycznia 1902 roku w miejscowości Lünen – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia, w rejencji Arnsberg, w powiecie Unna, w Zagłębiu Ruhry.

Rodzice wrócili z Zagłębia Ruhry w 1903, zamieszkali najpierw w miejscowości Włoszakowice, gdzie urodziła się Jadwiga, następnie przenieśli się do Poznania.

26 marca 1929 roku ożenił się w Poznaniu z Franciszką z dom. Krankowska (1901-1975),
mieli syna Zdzisława Franciszka ur. 1930.

Antoni Dudzik jako Powstaniec Wielkopolski został wymieniony w spisie WTG GNIAZDO:

jednostka: 4 Kompania Straży i Bezpieczeństwa, 4 Kompania 2 Baonu Poznańskiego, Front Zachodni
status/stopień: szeregowiec, podporucznik mianowany

odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 01.09-0.2 z dnia 1960-01-09

Opis:
Dudzik Antoni wstąpił jako młodociany ochotnik 16.12.1918 do 4 Kompanii Straży i Bezpieczeństwa w Poznaniu i brał czynny udział z bronią w ręku pod dow. kpt. Białoszyńskiego Adama w walkach przy oswobodzeniu Poznania, a 12.02.1919 wyjechał wraz z 4 Kompanią II Baonu Poznańskiego na front zbąszyński, gdzie brał udział w walkach pod: Kopanica, Podborowo, Chobienice, Wielki i Mały Grójec. pod dow. sierżanta Tryjanowskiego.
W 1920 został wcielony do 61 p.p. gdzie pełnił służbę do 1924.
W 1939 w sierpniu został powołany do służby wojskowej i brał udział w kampanii wrześniowej.
W czasie okupacji wysiedlony do G.G. zamieszkiwał w Warszawie - co znajduje potwierdzenie na Listach strat:
DANE OSOBOWE
nazwisko
Dudzik
imię
Anton
data urodzenia
1902-01-11
miejsce urodzenia
Lunen
miejsce urodzenia (powiat)
n/Lippe
miejsce zamieszkania przed wojną
Poznań, Zeppelinstr.30 W.5
zawód
Telotechniker

INFORMACJE O PRZEŚLADOWANIACH
Źródło: Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), Instytut Zachodni Poznań, 2008
wysiedlenie/przesiedleni

wysiedlenie z
Poznań
wysiedlenie do
Generalna Gubernia
uwięzienie

rodzaj uwięzienia
obóz przesiedleńczy
okoliczności zatrzymania
akcja przesiedleńcza
miejsce osadzenia
Poznań Główna
data osadzenia
1939-12-09
dodatkowe informacje
lista transportowa 6 str 7

W uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego znajduje się adnotacja, że brał czynny udział w Powstaniu Warszawskim - na https://www.1944.pl/powstancze-biogramy.html - brak biogramu.

Z Warszawy wywieziony został do obozu pracy w Hanowerze a w 1946 wrócił do Poznania, gdzie pracował do 1955 jako prezes Spółdzielni Pracy Elektrotechników, następnie prowadził własny warsztat elektrotechniczny.
Podstawa: Zaświadczenie tymczasowe nr 2245 z 02.07.1947 b. komisji weryfikacyjnej Zarządu Głównego Zw. Powstańców Wlkp. mocą którego uznany został za Powstańca Wlkp. Zeznanie Matuszaka Walentego oraz Kozłowskiego Władysława, zweryfikowanych członków ZBoWiD stwierdzających o czynnym udziale w Powstaniu Wlkp. w walkach ulicznych w Poznaniu Dudzika Antoniego w styczniu 1919.

źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 42: Imienny spis powstańców frontu zachodniego (maszyn.)
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 31: Spis zweryfikowanych 101 - 4621
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
Biskupski Antoni, Historja 61 Pułku Piechoty Wielkopolskiej (7 Pułku Strzelców Wlkp.) T.1 Walki powstańcze na froncie zachodnim i północnym Wielkopolski. Organizacja pułku, Bydgoszcz 1925
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 2/72

Antoni Dudzik zmarł w Poznaniu 09 marca 1974 roku, 12 marca 1974 spoczął na cmentarzu komunalnym Junikowo, spoczywa z małżonką i synem
pole:21 kwatera:5 rząd:A2 miejsce:5
https://billiongraves.pl/grave/Antoni-Dudzik/27880210

(na nagrobku zapis tylko o udziale w Powstaniu Wielkopolskim)

-------------------------------------
Sporządzono na podstawie :

http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

http://powstancy-wielkopolscy.pl/search

https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1194198...

https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html

http://e-kartoteka.net/pl/search#show

https://billiongraves.pl/grave/Antoni-Dudzik/27880210

13 maja 2021   Dodaj komentarz
powstanie_wielkopolskie   genealogia   Antoni Dudzik   historia  

Matuszak Kazimierz Roman

Matuszak Kazimierz Roman

https://www.facebook.com/media/set/?vanity=genealogia.powstancow.wielkopolskich&set=a.514310546684352

oraz jego rodzeństwo

-- 1889 - Józef,

-- Stanisław Bolesław 1890,

-- Marianna 1895,

-- Zofia 1898,

-- Czesław Marian 1900,

-- Helena 1905,

urodzili się w rodzinie Andrzeja i Antoniny z dom. Andersch, para pobrała się:
Urząd Stanu Cywilnego Sokołowice, wpis 9 / 1887
Andreas Matuszak (ur. 1859)
ojciec: Joseph Matuszak matka: Margarethe Mikołajczak
Antonie Andersch (ur. 1860)
ojciec: Joseph Andersch matka: Balbina Wittig
akt ślubu: https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/2761833...

Matuszak Kazimierz Roman urodzony 22.02.1893 w Poznaniu, akt urodzenia:
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1408806...

Zmarł 09 listopada 1965 roku w Poznaniu, spoczywa na cmentarzu komunalnym na Junikowie
pole:13 rząd:D miejsce:10

https://billiongraves.pl/.../Kazimierz-Matuszak/27956989...
(na nagrobku zapisano tylko udział w Powstaniu Wielkopolskim, brak wzmianki o Warszawskim)

28 czerwca 1919 roku w Poznaniu poślubił Rozalię z dom. Tetkowska 15.08.1891 - 27.11.1975 - spoczywa z małżonkiem, razem zostali wywiezieni do Generalnej Guberni.

Wg karty meldunkowej miasta Poznania mieli syna Mirosława Romana ur. w Poznaniu 14.02.1921.

Matuszak Kazimierz Roman brał udział w Powstaniu Wielkopolskim -
jednostka: Oddział Prowiantury przy Intendenturze Wojsk Powstańczych
status/stopień: porucznik
uwagi: 1.487.19287
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr 12.06-0.950
źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Głos Powstańca Wielkopolskiego. Organ Zw. Powstańców Wielkopolskich - Niezależny tygodnik chrześcijański i narodowy 1938, R. 1, nr 1-48; R. 2, nr 1-32
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Tygodnik Urzędowy Naczelnej Rady Ludowej 1919, nr 1-10; "Tygodnik Urzędowy" 1919, nr 1-72
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu


Matuszak wstąpił w szeregi powstańców wielkopolskich dnia 27.12.1918 roku, biorąc czynny udział z bronią w ręku w rozbrajaniu niemieckich oddziałów w walkach na ulicy miasta Poznania w grupie niezorganizowanych.

W dniu 28.12.1918r pod dowództwem por. Szafrańskiego przystąpił do zorganizowania Oddziału Prowiantury przy Intendenturze Wojsk Powstańczych przy ul. solnej w Poznaniu. Tamże zabezpieczono wszystkie magazyny wojskowe, a następnie zaopatrywano w żywność i koce oddziały walczące w poszczególnych częściach miasta Poznania i w kolejności oddziały Frontu Południowego i Zachodniego. Następnie został przydzielony do Oddziału Kierownictwa Transportu Kolejowego w Poznaniu, organizując Komisję Gospodarczą.

Ze szeregów wojskowych zwolniony na własną prośbę w dniu 30.03.1924r.

Po zwolnieniu z wojska pracował w Przedsiębiorstwach prywatnych do 1939r.

W czasie okupacji niemieckiej został przesiedlony do Warszawy, co znajduje potwierdzenie na listach strat:
DANE OSOBOWE
nazwisko
Matuszak
imię
Kasimir
data urodzenia
1893-02-22
miejsce urodzenia
Posen
miejsce urodzenia (powiat)
Posen
miejsce zamieszkania przed wojną
Poznań, Festungstr.46a W.11
zawód
Buroangestellter

INFORMACJE O PRZEŚLADOWANIACH
Źródło: Rutowska Maria, Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940), Instytut Zachodni Poznań, 2008
wysiedlenie/przesiedleni

wysiedlenie z
Poznań
wysiedlenie do
Generalna Gubernia
uwięzienie

rodzaj uwięzienia
obóz przesiedleńczy
okoliczności zatrzymania
akcja przesiedleńcza
miejsce osadzenia
Poznań Główna
data osadzenia
1940-03-09
dodatkowe informacje
lista transportowa 26 str 17

i wg uchwały o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego także brał czynny udział w Powstaniu Warszawskim, następnie dostał się do Obozu w Pruszkowie --- potrzebne potwierdzenie, nie widnieje wśród https://www.1944.pl/

Po powrocie do Poznania w 1945r pracuje w Zjednoczeniu Mlecz. Jajczarskim.

Sporządzono na podstawie:

https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html
http://e-kartoteka.net/pl/search
https://www.straty.pl/pl/szukaj
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
http://powstancy-wielkopolscy.pl/
http://www.basia.famula.pl/pl/
https://billiongraves.pl/.../Kazimierz-Matuszak/27956989...

13 maja 2021   Dodaj komentarz
genealogia   powstanie_wielkopolskie   Matuszak Kazimierz Roman   historia  

Stefan Nawrocki

Stefan Nawrocki

https://www.facebook.com/media/set/?vanity=genealogia.powstancow.wielkopolskich&set=a.515494696565937

oraz jego rodzeństwo:

-- Marianna 1893-1972,

-- Stanisław 1890 - 1973,

-- Jadwiga 1897-1974,

-- Leokadia 1898-1900,

-- Leokadia II 1900-1980

urodzili się w rodzinie Józefa 1866-1944 i Karoliny z dom. Tomaszewska 1867-1961, para pobrała się Parafia katolicka Niepruszewo, wpis 3 / 1892

Joseph Nawrocki (25 lat)
Carolina Tomaszewska (24 lat)

Urząd Stanu Cywilnego Sierosław, wpis 2 / 1892

Joseph Nawrocki (ur. 1866)
ojciec: Anton Nawrocki , matka: Marie Skrzypczak
Caroline Tomaszewska (ur. 1868)
ojciec: ? Tomaszewski , matka: Antonie Lewandowska

Stefan Nawrocki urodził się 30 lipca 1896 roku w Swadzimiu, – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne,
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1411268...

Stefan Nawrocki zmarł w Poznaniu, 22 lutego 1978 spoczął na cmentarzu komunalnym na Junikowie (na nagrobku dane córki i zięcia)

pole:28 rząd:17 miejsce:2 https://billiongraves.pl/grave/Stefan-Nawrocki/31058858
grób opłacony: tak

Ożeniony z Anastazją z dom. Piotrowska 1908-1984

-----------------------------
Stefan Nawrocki został wymieniony jako Powstaniec Wielkopolski w spisie WTG Gniazdo - odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym

Uchwała Rady Państwa nr 12.06-0.956

Nawrocki Stefan wstąpił ochotniczo w szeregi Wojska Polskiego w dniu 2-2-1919 i brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wielkopolskim na odcinku frontowym pod Żninem i Szubinem, był samodzielnym dowódcą oddziału Żnińskiego.

Następnie został aresztowany przez Grenzsuchtz, skąd został uwolniony przez powstańców atakujących Szubin i równocześnie dołączył się do powstańców do dalszych walk przy zdobywaniu Szubina.

Następnie zgłosił się do 1 Kompanii Radiotelegraficznej Poznań- Cytadel, skąd wyruszył, jako szef radiostacji na front północny z siedzibą Wągrowiec.

Po zakończeniu działań powstańczych pozostał w Wojsku, jako podoficer zawodowy.

Odznaczony Medalem Niepodległości 09 maja 1938, ponadto Odznaką Pamiątkową Więźniów Ideowych – odznaka ustanowiona w II Rzeczypospolitej; była zwana również „Odznaką Pamiątkową Więźniów Ideowych z lat 1914–1921” lub „Odznaką Pamiątkową byłych Więźniów Ideowych". Odznakę nadawała Kapituła Odznaki Więźniów Ideowych z lat 1914–1921, na której czele stał w pierwszej połowie lat 30. XX wieku (33/4171). W zbiorach Wojskowego Biura Historycznego znajduje się obok w/w teczek jeszcze teczka o sygnaturze 581.

W czasie okupacji działał w organizacji tajnej od roku 1940 do 1942 org. " Miecz i Pług" Miecz i Pług (właściwie: Ruch „Miecz i Pług”) – konspiracyjna organizacja polityczno-wojskowa, utworzona w 1939 w Warszawie przez działaczy chrześcijańsko-narodowych, m.in. księdza Leona Poeplaua (ps. „Wolan”) i Albina Białobrzeskiego. Od przełomu lat 1939 i 1940, członkiem ścisłego kierownictwa był też Władysław Byszek (w „Mieczu i Pługu” od początku jego działalności). W 1940, w związku z rozwojem organizacji, utworzony został jej pion wojskowy pod nazwą Armia Podziemna; zmianie uległa też nazwa na Zjednoczone Organizacje Ruchu „Miecz i Pług”. Najsilniejsze ogniwa MiP działały w Warszawie i okolicy, na Podlasiu, Pomorzu i w Dystrykcie krakowskim. Łącznie w organizacji było kilka tysięcy osób.
„Miecz i Pług” prowadził głęboki wywiad antyniemiecki i antykomunistyczny (siatka wywiadowcza okręgu pomorskiego zdobyła informacje o niemieckim doświadczalnym ośrodku rakietowym V-1 w Peenemünde). „Miecz i Pług” postulował stworzenie „nowego Polaka” i „nowej Polski” – powojenna Polska miała stać się osią przyszłego „Imperium Słowiańskiego”, które miało być imperium kolonialnym, składającym się z obszarów od Morza Bałtyckiego do Czarnego. Granice Polski miały być rozszerzone o tereny zachodnie, do Polski trafić miały tereny do Odry, Prusy Wschodnie, Gdańsk oraz Śląsk. W ramach „Miecza i Pługa” funkcjonowała organizacja Związek Kobiet Czynu.

Od 1942 do 1944 w A.K.

Wg zapisu w Uchwale o WKP brał również czynny udział w powstaniu Warszawskim w 1944 roku. W bazie https://www.1944.pl/powstancze-biogramy.html/szukaj/Nawrocki nie występuje.

Służył w odrodzonym Wojsku Ludowym od 1945 do 1946 z którego został zwolniony w stopniu porucznika.

sporządzono na podstawie:
http://powstancywielkopolscy.pl/

http://powstancywielkopolscy.pl/

http://e-kartoteka.net/pl/search

https://wbh.wp.mil.pl/.../skanywyszukiwarka_kartoteka.../...

http://poznan-project.psnc.pl/

http://www.basia.famula.pl/pl/

13 maja 2021   Dodaj komentarz
historia   genealogia   Stefan Nawrocki   powstanie_wielkopolskie  

NOWAK WŁADYSŁAW

NOWAK WŁADYSŁAW

https://www.facebook.com/media/set/?vanity=genealogia.powstancow.wielkopolskich&set=a.515531703228903


oraz jego rodzeństwo

-- 1866 - Stanisława, poślubiła w Mikuszewie w roku 1889, Księga małżeństw

Michała Warczyńskiego (26 lat) , rodzice: Stanislaus Warczyński , Julianna Cychner ,

-- 1868-1871 - Angelika,

-- 1870-1872 - Agnieszka,

-- 1871 - Wawrzyniec, W roku 1896 poślubił Franciszkę z Lewandowskich (23 lat) , rodzice: Johann Lewandowski , Katharina Antkowiak

-- 1873 - Antoni, w roku 1901 poślubił Mariannę z Lewandowskich (23 lat) , rodzice: Johann Lewandowski , Catharina Antkowiak ,

-- 1875-1877 - Aniela,

-- 1876-1882 - Kazimierz,

-- 1877 - narodziny i zgon Feliks,

-- 1879 - narodziny i zgon Stanisław,

-- 1881 - 1900 - Pelagia,

-- 1884 - Ignacy

Urodzili się w Rodzinie Kazimierza i weroniki z dom. Gibowska, para pobrała się w roku 1865 w miejscowości Dębno pow. jarociński:
Parafia katolicka Dębno, wpis 9 / 1865
Casimirus Nowak (25 lat) Veronica Gibowska (20 lat) rodzice: Caspar Gibowski , Josepha Limiszewska

----------------------------------------
Władysław Nowak urodził się 22 kwietnia 1887 r. w miejscowości Orzechowo duża wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wrzesińskim, w gminie Miłosław. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
akt urodzenia:
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1404162...

Zmarł w Poznaniu 12 lutego 1974 roku, 15 lutego spoczął na cmentarzu Junikowskim w Poznaniu, spoczywa pole:25 kwatera:A rząd:7 miejsce:4
https://billiongraves.pl/.../W%C5%82adys%C5.../32354014...
Ożenił się z Teklą Barras (1898-1977), para miała troje dzieci Henryka, Mariana i Irenę.
W Powstaniu Wielkopolskim wymieniony w spisie WTG Gniazdo:
jednostka: Oddział Powstańczy w Orzechowie
status/stopień: ochotnik, podporucznik mianowany
Uchwała W 4/72:
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - Brał czynny udział z bronią w ręku w Powst. Wlkp. w czasie od 27.12.1918 do 25.2.1919 roku na terenie Orzechowa pow. Września przy rozbrajaniu władz niem. i obsadzaniu ważnych obiektów jak: poczty, dworca kolejowego, fabryki oraz mostu kolejowego znajdującego się na rzece Warcie.

Od dnia 31.7.19 r do 31.8.39 r służył jako plut. w Pol. Państw.

Dnia 1.1.1940 r. został aresztowany w Poznaniu przez hitlerowców i wywieziony do G.G. i tam przydzielony do pełnienia służby w Pol. Państw., przeniesiony do Komendy Wojewódzkiej w Warszawie, gdzie pełnił służbę do wybuchu powstania w Warszawie.
W dniu 7.8.1944 r. został aresztowany przez SS jako podejrzany o udzielanie pomocy powstańcom w powstaniu, w więzieniu został pobity i wywieziony do obozów koncentracyjnych jak: Wilhelmshofn, Sachsenhausen, Flossenburg, Ravensbruck i Zwickau w Niemczech.
Co znajduje potwierdzenie na listach strat:
Źródło: KZ-Gedenkstätte Flossenbürg
uwięzienie

rodzaj uwięzienia
obóz koncentracyjny
miejsce osadzenia
Flossenbürg
numer
25090
miejsce pracy niewolniczej
WEIDEN
uwięzienie

dodatkowe informacje
Arbeitsamt

Po wyzwoleniu w m-cu maju 1945 r. przez armię amerykańską został przez nich umieszczony jako bardzo słaby i chory w szpitalu w mieście Weiden w Saksonii, gdzie przebywał do 14.8.45.

Dnia 15.8.1945 r. wyjechał transportem do Polski i przybył dnia 23.8.1945 r. do Poznania.
Awansowany na stopień podporucznika, uchwała numer W 4/72. Członek ZBoWiD-u od 31.07.1957 r.
Odznaczony także Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
W nekrologu z 1974 roku napisano między innymi Powstaniec Warszawski - w biogramach https://www.1944.pl/powstancze-biogramy.html nie znaleziono.
źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym http://powstancy-wielkopolscy.pl/

Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 457: Życiorysy powstańców wielkopolskich: N - tom III (Nowaczyński Kazimierz - Nowak Władysław) https://szukajwarchiwach.pl/.../qc8chM8c8dS4jYwxiSmjjw/...

Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html

Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 4/72

http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

http://historia.orzechowo.org/.../powstancy-wielkopolscy.../ ---- zdjęcia
http://poznan-project.psnc.pl/#prettyPhoto
http://www.basia.famula.pl/pl/
https://www.straty.pl/pl/szukaj

13 maja 2021   Dodaj komentarz
genealogia   historia   NOWAK WŁADYSŁAW   powstanie_wielkopolskie  

Pluciński Kazimierz

Pluciński Kazimierz

https://www.facebook.com/media/set/?vanity=genealogia.powstancow.wielkopolskich&set=a.515841306531276


oraz jego rodzeństwo:

-- 1879.09.13 - Stanisław Bogumił, w WBH odrzucony 21.06.1938 roku wniosek nr 121856 o Medal Niepodległości, ożeniony z Julianną z dom. Brzezińska (1879-1961) w 1906 w Kościanie, spoczywają na cmentarzu w Przemęcie, akt ur. Stanisława https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1397753...

-- 1880 - Antonina,

-- 1883 - Bolesław

urodzili się w rodzinie Ignacego i Marianny z dom. Hałaska vel Hałowska, para pobrała się w Gnieźnie w roku 1878:
Parafia katolicka Gniezno - par. św. Trójcy, wpis 26 / 1878
Ignatius Pluciński (34 lat)
Marianna Hałaska (20 lat)
Urząd Stanu Cywilnego Gniezno, wpis 30 / 1878
Ignatz Plucinski (ur. 1843) ojciec: Johann Plucinski matka: Apollonie Grzechowiak
Marie Hałaska (ur. 1857) ojciec: Johann Hałaski matka: Antonie Piotrowicz
akt ślubu https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1397901...

---------------------------------------
Pluciński Kazimierz urodził się 03 marca 1891 roku w Gnieźnie, zmarł w Poznaniu 01 sierpnia 1981 roku, 07 sierpnia spoczął na cmentarzu komunalnym Junikowo, spoczywa pole:19 rząd:A miejsce:21 https://billiongraves.pl/.../Kazimierz-Pluci.../30547935... Żona Maria z dom. Ressel 1901-1959, pobrali się 02 czerwca 1930 roku w Poznaniu.

Uchwała Rady Państwa nr: 12.22-0.2004 z dnia 1969-12-22

Opis:
Zaraz po powrocie w grudniu 1918 z Niemieckiej Armii dnia 3-1-1919 zgłosił się ochotniczo na Powstanie Wielkopolskie w walczył z bronią w ręku pod dowództwem Kopidłowskiego o wyzwolenie Gniezna i okolic. Po zdobyciu Gniezna został przydzielony do Batalionu Zapasowego, następnie do 4 Pułk Piechoty w którym służył do 1921 w stopniu podporucznika.
W czasie okupacji został wysiedlony do Generalnej Guberni.

1944 brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Warszawskim - na stronie https://www.1944.pl/szukaj.html/szukaj/pluci%C5%84ski brak informacji.

Podstawa: Zaświadczenie z CAW nr 838/65
W Wojskowym Biurze Historycznym dwie teczki personalne o nr 7732 i 5880

Sporządzono na podstawie:
http://powstancywielkopolscy.p
http://powstancy-wielkopolscy.pl/search
http://e-kartoteka.net/pl/search
https://www.myheritage.pl
https://www.straty.pl/pl/szukaj
https://wbh.wp.mil.pl/.../skanywyszukiwarka_kartoteka.../
http://poznan-project.psnc.pl/#prettyPhoto
http://www.basia.famula.pl/pl/
https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html
https://billiongraves.pl/

13 maja 2021   Dodaj komentarz
powstanie_wielkopolskie   historia   genealogia   Pluciński Kazimierz  

Białaszyński vel Białoszyński Adam i...

Białaszyński vel Białoszyński Adam i Stanisław

https://www.facebook.com/media/set/?vanity=genealogia.powstancow.wielkopolskich&set=a.516214063160667

Na początek wyjaśnienie dlaczego “VEL”

Zawierając związek małżeński Wojciech - ojciec Powstańców w akcie małżeństwa (USC) został zapisany jako Biały alians Białaszyński - akt ślubu: https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1410113...

W zapisach ksiąg parafialnych także przy ślubie zapisano nazwisko białaszyński
Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 75 / 1875
Adalbertus Białaszyński (25 lat)
Agnes Kryślak (21 lat)

Pod nazwiskiem BIAŁASZYŃSKI rodzina występuje w Kartach meldunkowych miasta Poznania i pod takim nazwiskiem urodził się Adam, kiedy i kto zmienił zapis jego nazwiska na Białoszyński nie udało się ustalić.W dokumentach późniejszych oraz na nagrobku zapisany został jako BIAŁOSZYŃSKI, Stanisław natomiast figuruje jako BIAŁASZYŃSKI.

-----------------------------------

Ze związku Wojciecha i Agnieszki urodzili się także:

-- 1876 - nardzodziny i zgon Józef,

-- 1877 - 1893 - Michał,

-- 1879 - Wiktoria,

-- 1882 - Marianna, w roku 1899 poślubiła Stanisława Pierzchawkę ur.26 kwietnia 1873 roku, rodzice: Mathias Pierzchawka , Józefa Okupniak ---- Powstańca Wielkopolskiego, akt ślubu: https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1410307...

-- 1897 - Weronika

--------------------------

STANISŁAW BIAŁASZYŃSKI urodził się 03 maja 1888 roku w Poznaniu. Zmarł 13 kwietnia 1971, spoczywa Cm. par. Matki Boskiej Bolesnej (Cm. Górczyński) Ściegiennego 35, kwatera:VLc rząd:4 miejsce:15
https://billiongraves.pl/.../Stanis%C5%82aw.../32219142...

07 września 1912 roku w Poznaniu poślubił Weronikę Banaszyk ur. 22 stycznia 1899 roku w Poznaniu, tu też zmarła 05 kwietnia 1964 roku i spoczywa na Poznań, Cm. par. Matki Boskiej Bolesnej (Cm. Górczyński)
Ściegiennego 35 kwatera:IPc rząd:6 miejsce:18
https://billiongraves.pl/.../Weronika-Bia%C5.../11287801

Stanisław i Weronika mieli dwóch synów:
-- Zenon ur. 22.02.1913 - 25.09.2000, spoczywa na cmentarzu jeżyckim https://billiongraves.pl/.../Zenon-Bia%C5%82aszy.../8798340 kwatera:L rząd:33 miejsce:3

-- Mieczysław ur. 18.07.1914, zm. 17.02.1973 - spoczywa z matką.

STANISŁAW BIAŁASZYŃSKI służył w armii pruskiej Pułk Fizylierów "von Steinmetz" (pruski zachodni) nr 37 był jednostką piechoty armii pruskiej. Na wykazie Stanisław figuruje jako BIAŁOSZYŃSKI. Prawdopodobnie został zwerbowany przez brata do Kompanii Marynarzy, którą założył Adam.

Jako Powstaniec Wielkopolski został wymieniony w spisie WTG Gniazdo pod nazwiskiem BIAŁOSZYŃSKI, za udział w Powstaniu należy przyjąć szlak bojowy brata Adama, o którym poniżej.
źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 31: Spis zweryfikowanych 101 - 4621 https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1194198...
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 402: Życiorysy powstańców wielkopolskich: C - tom III (Cwojdziński Witold - Czwojdziński Antoni)
jednostka: 4 Kompania Marynarzy
status/stopień: kapral

--------------------------------------------

BIAŁASZYŃSKI vel BIAŁOSZYŃSKI ADAM urodził się w Poznaniu 18 grudnia 1890 roku,
akt urodzenia:
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1410273...

Zmarł 12 lipca 1949 roku w Psarskim, spoczywa na cmentarzu w Kiekrzu kwatera:P rząd:16 miejsce:1-2-3

https://billiongraves.pl/.../Adam-Bia%C5%82oszy.../26405434

Ożeniony z Zofią z Jagodzińskich 09.01.1900 - 25.02.1977, Zofia oraz córka Halina 1922-1967 - spoczywają razem z Adamem i rodziną Zofii.

Służył w armii niemieckiej, w marynarce na okręcie S.M.S Preussen z którego zdezerterował uciekając z lazaretu w maju 1918 roku. Na pruskiej liście figuruje jako BIAŁASZYŃSKI: https://des.genealogy.net/search/show/4457919

W Powstaniu Wielkopolskim:
Od listopada 1918 r. organizował IV Kompanię Marynarzy Powstańców Wielkopolskich, która wchodziła w skład batalionu Służby Straży i Bezpieczeństwa Marynarzy w Poznaniu. Rekrutowali się oni z pruskiej formacji Kriegsmarine. Przed wybuchem powstania działali w konspiracji pod nazwą Oddział Marynarzy Powstańców dla walk o zjednoczenie ziem polskich. Marynarze w granatowych mundurach byli elitą sił powstańczych, m.in.: stanowili osobistą ochronę I.J. Paderewskiego podczas jego pobytu w Poznaniu. 27 grudnia 1918 r.
IV Kompania Białoszyńskiego (tak w skrócie ich nazywano) zdobyła koszary 47 pułku piechoty niemieckiej, ogniem zaporowym ostrzeliwała kolejne koszary tym razem 6 pułku grenadierów na Grunwaldzie, uniemożliwiając im działania w centrum miasta, zdobyli Fort VII z zaopatrzeniem wojskowym oraz Dworzec Główny i 6 stycznia 1919 r. lotnisko Ławica w Poznaniu z mnóstwem cennego sprzętu lotniczego. W czasie walk z załogą byłego 6 Pułku Grenadierów Pruskich Adam Białoszyński został lekko ranny w głowę.
Marynarze po wyzwoleniu miasta chronili przed kradzieżą magazyny z umundurowaniem, żywnością oraz bronią. Wszystko to służyło następnie poznańskim pułkom, które podczas wojny polsko-bolszewickiej udały się w okolice Lwowa.

Po akcji powstańczej w Poznaniu bosman Adam Białoszyński wyruszył na czele kompanii marynarzy w styczniu 1919 r. na odcinek frontu północnego pod Szubin, Łabiszyn, Żnin, Tury, Rynarzewo, Brońsko, Samoklęski. Kompania liczyła ok. 300 marynarzy, a później nawet 500. W walkach pod Rynarzewem, gdzie zdobyli pociąg pancerny, zginęło około 15 marynarzy, a dowódca Adam Białoszyński został ciężko ranny.

Po zakończeniu walk powstańczych i wyleczeniu awansował na stopień kapitana Wojska Polskiego i został komendantem Dworca Głównego w Poznaniu, a od maja 1919 r. był dowódcą III Batalionu 73 Pułku Piechoty w Kępnie. Na czele tego batalionu brał udział w walkach z heimatem i grenzschutzem oraz w walkach o wyzwolenie na Górnym Śląsku. Będąc zastępcą dowódcy pułku, wkroczył w 1922 r. wraz z pułkiem na Śląsk, w którym służył do grudnia 1923 r.

W czasie okupacji niemieckie w 1940 r. został wraz z rodziną wysiedlony do Chełmna Lubelskiego, gdzie pracował w gospodarstwie rolnym. Później przeniesiono ich do Putowic i Ewusina.

Na terenie województwa lubelskiego Adam Białoszyński działał w Armii Krajowej.

Do Wielkopolski rodzina wróciła wiosną 1945 r. Był również działaczem społecznym.

.(za E. Nawrot, dzieje Kiekrza i okolicy, Poznań 2000, s. 163).

Odznaczony:
• Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym - na stronie http://powstancy-wielkopolscy.pl/search - brak, natomiast w opisie miejsca spoczynku zaznaczono, że wniosek o WKP został odrzucony
• Odznaka pamiątkowa (powstańca broni) ustanowiona 14 maja 1922 roku za udział w powstaniu wielkopolskim 1918-1919
• Odznaka pamiątkowa za waleczność byłej naczelnej komendy straży ludowej byłego zaboru pruskiego. Odznaka ze złocistym wieńcem wawrzynowym (24 listopada 1922 r.)
• Odznaka 69. pułku piechoty z Gniezna (1927 rok).

źródła:
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

https://www.myheritage.pl

http://poznan-project.psnc.pl/#prettyPhoto

http://www.basia.famula.pl/pl/

https://www.szukajwarchiwach.gov.pl

https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html

http://www.zakochaniwpowstaniu.pl/.../adam-bialoszynski...
https://www.archiwum-rokietnica.pl/collections/show/94 ---- zdjęcia Adama

https://billiongraves.pl/search

http://e-kartoteka.net/pl/search#spotlight

https://des.genealogy.net

13 maja 2021   Dodaj komentarz
powstanie_wielkopolskie   genealogia   historia  
< 1 2 3 4 5 6 7 >
Ewa1974 | Blogi