Karnabol Stanisław (1891 - 1968)
Karnabol Stanisław (1891 - 1968)
Karnabol Stanisław urodził się 23 IV 1891 r. w miejscowości Gorszewice (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Kaźmierz) w rodzinie Wojciecha (ur. 18 III 1858, syn Wojciecha i Magdaleny z d. Płotniak) i Marii z d. Ratajczak (ur. 12 I 1865, córka Franciszka i Marianny z d. Ferfet). Z tego związku urodzili się także Franciszek (1884), Wawrzyniec (1886), Wincenty (1889-1917 - poległ podcza I wojny światowej), Jan (1894 - 1918 - poległ podcza I wojny światowej), NN (1896 - dziecko zmarłe przy porodzie bez nadania imienia), Józefa po mężu Piechowiak (1900), Franciszka (1904) i Antoni (1906) oraz Powstaniec Wielkopolski - Michał (16 VIII 1897 - 6 II 1974).
Jako żołnierz w armii pruskiej w Garde - Grenadier - Regiment 4 został ranny, co znajduje potwierdzenie na listach strat z 9 VIII 1916 r. (Preußen 602).
W Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z 1958 r. czytamy: “(...) brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wlkp. od 27.12.1818 do końca lutego 1919, a następnie pozostał w wojsku i przydzielony do 24 kompanii 16 Pułku Wojsk Kolejowych brał udział w walkach ulicznych miasta Poznania przy zdobywaniu Prezydium Policji, Dworca Głównego, Zbrojowni na Garbarach oraz lotniska w Ławicy pod dowództwem ppor. Krausego. Następnie z tą samą kompanią wyruszył na odcinek frontowy pod Zbąszyń. Podstawa: wyciąg z książeczki wojskowej oraz zaświadczenie dwóch świadków, zweryfikowanych członków ZBoWiD.”. Trzeba niestety to uporządkować. Karnabol jako ochotnik brał udział w walkach ulicznych w Poznaniu od 27 XII 1918 r., m.in. przy przejmowaniu Prezydium Policji, Dworca Głównego, Zbrojowni na Garbarach. W nocy z 5 na 6 I 1919 r. brał udział w walkach o Stację Lotniczą na podpoznańskiej Ławicy w szeregach 1. kompanii Poznańskiego Batalionu Garnizonowego pod rozkazami Edmunda Krause (Krauze, 1879-1919). Brał udział w walkach na odcinku zbąszyńskim. Po powstaniu przydzielony do 3. Pułku Wojsk Kolejowych, który został sformowany w 1921 r. z połączenia Batalionu Zapasowego 3 Pułku Wojsk Kolejowych, V, VI i XII Batalionu Kolejowego. Nie potwierdzono jego udziału w wojnie polsko - bolszewickiej, ale więcej informacji może zawierać wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości (WBH, 24/1477), bowiem Stanisławowi został nadany 25 X 1932 r. Medal Niepodległości. Po II wojnie światowej był członkiem ZBoWiD.
Zmarł 23 III 1968 r. Pochowany na cmentarzu parafialnym przy ul. Chojnickiej w Poznaniu (Kiekrz), spoczywa kwatera P rząd 18 miejsce 13-14
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...#
To także miejsce pochówku żony Franciszki z d. Fabiś (16 IX 1898 - 2 VI 1968), jej rodziców Marianny (1872-1954) i Franciszka (1869-1937) Fabisiów, syna Edmunda (1924-1989) i synowej Elżbiety (1932-2018).
źródła: Parafia katolicka Ostroróg, wpis 22 / 1883; Urząd Stanu Cywilnego Ostroróg, wpis 26 / 1883; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1958/1/70, skan 253 Szamotuły (USC) - akt urodzenia, rok 1897, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1958/1/52, skan 146 Szamotuły (USC) - akt urodzenia, rok 1891, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 426: Życiorysy powstańców wielkopolskich: K - tom lIl (Karaszkiewicz Ignacy - Kaucha Józef); WBH, Kolekcja personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 8 IV 2025 r. i Lista odznaczonych Wielkopolskim; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; wyszukiwarka grobów billiongraves.com. Dokumentacja fot. grobu Julita Rackowiak, 7-4-2025.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025