Genealogia Powstańców Wielkopolskich

24 maja 2022 roku ---
Z całą pewnością na dzień dzisiejszy wiemy, że Wincenty nie brał udziału w Powstaniu Wielkopolskim, na podstawie dokumentacji z WBH wiemy, że do 28 lutego 1919 roku był więziony w Toruniu jako żołnierz armii niemieckiej za zamiar wzięcia udziału w Powstaniu Wielkopolskim. Do armii polskiej wstąpił 28 sierpnia 1919 roku, zatem napis na nagrobku Powstaniec Wielkopolski jest błędem.
Wojciech Jędraszewski dziękuje za pomoc
----------------------------
Lewandowski Wincentyhttps://www.facebook.com/media/set/?set=a.773538727428198&type=3

oraz jego rodzeństwo:
-- 1886 - Franciszka,
-- 1888 - Marianna,
-- 1889 - Franciszek,
-- 1894 - Adam,
-- 1896 - Stanisława
urodzili się w rodzinie Franciszka 1860-1896 i Weroniki z dom. Malicka II voto Gawrońska (od 26.01.1898). Franciszek i Weronika pobrali się w roku 1885 w Mosinie, zapis w księgach brzmi:
Parafia katolicka Mosina, wpis 15 / 1885

Franciscus Lewandowski (25 lat)
ojciec: Jacobus , matka: Hedvigis Partaczyk
Veronica Malicka (20 lat)
ojciec: Stanislaus , matka: Michalina Raczyńska

Urząd Stanu Cywilnego Mosina, wpis 35 / 1885

Franz Lewandowski (ur. 1860)
ojciec: Jacob Lewandowski , matka: Hedwig Pawlowska
Veronika Molicka (ur. 1865)
ojciec: Stanislaus Molicka , matka: Michalina Razynska

--------------------------

Lewandowski Wincenty urodził się 23 stycznia 1893 roku w Puszczykowie, zmarł w Poznaniu 07 marca 1960 roku, spoczywa na cmentarzu parafialnym na Jeżycach:
https://billiongraves.pl/grave/Wincenty-Lewandowski/8573185

kwatera:L rząd:59 miejsce:24
zdjęcia grobu z dnia 12-09-2021 p. Hanna Majewska

Na nagrobku zapisano: Powstaniec Wielkopolski i Warszawski, major Wojska Polskiego, uczestnik strajku szkolnego.

W spisie sporządzonym przez WTG Gniazdo prawdopodobnie nie występuje

Konieczna kwerenda w WBH, następujące teczki:
-- odrzucony wniosek o Medal Niepodległości - w dniu 11.12.1933,
-- 16/1866 - Odznaka Pamięci Więźnia Ideologicznego,
-- 6212,
-- 2892+3980,
-- 9-638.

Powstaniec Warszawski:
https://www.1944.pl/powstancze-biogramy/wincenty-lewandowski,27225.html

Pseudonim: "Mścisław"
Data urodzenia: 1893-01-23
Stopień: kapitan
Numer legitymacji AK: 12290
Miejsce urodzenia: Puszczykowo
Imiona rodziców: Franciszek - Weronika
Udział w konspiracji 1939-1944: W konspiracji od marca 1940 roku - VI Obwód (Praga) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 5 Rejon - oficer wyszkolenia.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Sienna 87
Oddział: Armia Krajowa - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - zgrupowanie "Chrobry II" - sztab
Szlak bojowy: Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu: Niewola niemiecka - brak informacji o miejscach pobytu
Numer jeniecki:
101865

--------------------------------

Na straty.pl:
nazwisko Lewandowski
imię Wincenty
pseudonim Mścisław
imie ojca Franciszek
nazwisko panieńskie matki Staliska
data urodzenia 1893-01-23
miejsce urodzenia Puszczyłowo --- PUSZCZYKOWO
miejsce zamieszkania przed wojną adres rodziny: Felicjana Karwatowska, Warschau-Żoliborz

INFORMACJE O PRZEŚLADOWANIACH
Źródło: Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach Opolu
uczestnik walk Powstanie Warszawskie
przydział wojskowy AK. 15.-Rgt.
stopień wojskowy Oberleutnant
jeniec wojenny
miejsce wzięcia do niewoli Warszawa
data wzięcia do niewoli 1944-10-05
figuruje na stanie obozu Stalag 344
miejsce osadzenia Lamsdorf
numer jeniecki 101865
jeniec wojenny
data osadzenia 1944-10-19
jeniec wojenny
oboz jeniecki Oflag VII A
dodatkowe informacje Zugang von Warschau am 8.10.1944 zu M.Stammlager 344 Versetz nach Oflag VII A am 19.10.44
Źródło: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego t VI, Warszawa, 2004
uczestnik walk Powstanie Warszawskie
dodatkowe informacje Kapitan. Śródmieście, zgr. "Chrobry II", dowództwo.
jeniec wojenny
miejsce osadzenia Oflag VII-A Murnau
numer jeniecki 101865
Źródło: opracował Tomasz Łabuszewski, Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego T.4 - Jeńcy wojenni - żołnierze Powstania Warszawskiego, Warszawa, 1997
uczestnik walk Powstanie Warszawskie
stopień wojskowy kpt.
jeniec wojenny
numer jeniecki 101865
dodatkowe informacje Oflag VII-A Murnau.

Sporządzono na podstawie

https://poznan-project.psnc.pl/

http://www.basia.famula.pl/pl/

https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html

https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

Górski Zbigniew Leon i Biały Kazimierz Ludwik
wyjaśnienie do Kazimierza i Feliksa Białych

—-----------------------
Górski Zbigniew Leon
urodził się 23 marca 1893 roku w miejscowości Stęszew
akt urodzenia skan nr 56
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/en/jednostka/-/jednostka/1412340#scan55

Jego rodzicami byli Jan Leon (09.03.1845 - 09.10.1911) i Maria Antonina z dom. Szulc (22.10.1865), para pobrała się w roku 1889, zapis ślubu w księgach brzmi:

Poznań (USC) - akt małżeństwa, rok 1889, Księga małżeństw t. II

Johann Leo von Górski (44 lat), rodzice: Casimir von Górski , Susanna geb.Zielinska ,
Marie Antonie Szulc (24 lat) , rodzice: Casimir Szulc , Sophia geb.Poplinska

akt ślubu skan nr 110/111
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/en/jednostka/-/jednostka/1409130?_Jednostka_delta=200&_Jednostka_resetCur=false&_Jednostka_cur=1&_Jednostka_id_jednostki=1409130

Ze związku Jana i Marii urodzili się także:
– 1890 - 20.05.1911 - Kazimierz Jan Nikodem,

– 1892 - Wanda Zofia Maria, 15 maja 1914 roku wyszła za mąż za Kazimierza Ludwika BIAŁEGO, ur. 12.11.1882 roku w Śremie, lekarza - Powstańca Wielkopolskiego,

– 1898 - Leon Tadeusz Stefan

Jan Leon Górski był z zawodu lekarzem, pracował w Stęszewie i w Poznaniu, tu też zmarł, spoczął na cmentarzu nowofarnym w Poznaniu o czym powiadomiono w nekrologu Dziennik Poznański -- 1911.10.22 R. 53 nr 242. Natomiast Maria Antonina zmarła 25 lutego 1937.

Górski Zbigniew Leon zmarł 03 maja 1971 roku w miejscowości Wieleń, 07 maja 1971 roku spoczął na cmentarzu komunalnym na Junikowie (w wyszukiwarce miejskiej grobów jest błędny zapis, co będzie skorygowane),
spoczywa:
pole:8, kwatera:2, miejsce:27 w którym pochowano również Kazimierza Biały i Wandę Górską Białą
Z informacji od Kierownika cmentarza wynika że grób jest zaniedbany. Ponadto grób ten nie ma odwzorowania na planie

Zbigniew Leon Górski w Powstaniu Wielkopolskim:

jednostka: DOG Poznań, Wojsko Polskie
status/stopień: ochotnik, kapitan
uwagi: USC Stęszew 53/1893, USC Wieleń 36/1980, odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 01.09-0.3 z dnia 1960-01-09

Opis:
Górski Zbigniew ur. 23.3.1893 r. brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wielkopolskim od 6.12.1918 r., a mianowicie: pod dowództwem płk. Taczaka przy zdobywaniu niemieckiego Okręgu Wojsk. działu kartograficznego, dział ten prowadził aż do przejęcia przez dowództwo główne Sił Zbrojnych w byłym Zaborze Pruskim, późniejszy DOG Poznań, a następnie DOK VII. W maju 1924 r. został przeniesiony do 1-go baonu balonowego Poznań. Później służył w różnych oddziałach służby lotnictwa aż do roku 1947. - w stopniu kapitana. Podstawa: Wyciąg z dekretu emerytalnego znak akt EVII/1/707 - 215/9/54 z dnia 25 marca 1958 r.

źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918-1919, red. nauk. Antoni Czubiński, Polak Bogusław, Poznań 2002
Tygodnik Urzędowy Naczelnej Rady Ludowej 1919, nr 1-10; "Tygodnik Urzędowy" 1919, nr 1-72
Polak Bogusław, Wojsko Wielkopolskie 1918-1920, [Koszalin] 1990
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
Archiwum WTG Gniazdo


—-------------------------------------

Biały Kazimierz Ludwik
urodził się 12 listopada 1882 roku w Śremie
akt urodzenia skan nr 99 https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/en/jednostka/-/jednostka/1414093#scan99

Jego rodzicami byli Hipolit(1827) i Zuzanna Pomorska (1850), para pobrała się w Gozdowie w roku 1879, Zuzanna była druga żoną Hipolita. Pierwszą żona była Emilia Steffen, z którą miał córkę Wandę po mężu Kozłowska (18967-1945).

Zapis ślubu Hipolita i Zuzanny:

Września (USC) - akt małżeństwa, rok 1879, Księga małżeństw

Hipolit Biały (52 lat), rodzice: Peter Biały , Tekla Brzozowska ,
Susanna Pomorska (29 lat) , rodzice: Johann Pomorski , Salomea Neymann ,

skan 11/12
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/en/jednostka/-/jednostka/1416491#scan11

Ze związku Hipolita i Zuzanny urodzili się także:
– 1879 - ur. i zm. Edward,
– 1884 - 1885 - Stanisława,
– 1888 - Maria Salomea.

Jak wspomniano powyżej Kazimierz Ludwik ożenił się z Wandą Zofią Marią z dom. Górska - 15 maja 1914 roku.

Kazimierz Biały został pochowany 10 stycznia 1959, natomiast Wanda 10 lutego 1977. Małżonkowie spoczywają na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, w grobie rodzinnym Górskich i Białych

pole:8, kwatera:2, miejsce:27

Z informacji od Kierownika cmentarza wynika że grób jest zaniedbany. Ponadto grób ten nie ma odwzorowania na planie.

Kazimierz w Powstaniu Wielkopolskim:
jednostka: Front Zachodni, Rada Robotnicza, Powiatowa Rada Ludowa Okręg Stęszew Miasto

status/stopień: naczelny lekarz, kapitan
uwagi: dekret o nadaniu stopni
źródła:
Tygodnik Urzędowy Naczelnej Rady Ludowej 1919, nr 1-10; "Tygodnik Urzędowy" 1919, nr 1-72
Trzeba było pójść… Powiat nowotomyski w powstaniu wielkopolskim 1918-1919, pod red. Zdzisława Kościańskiego i Bogumiła Wojcieszaka, Nowy Tomyśl 2010
Zwycięskie Powstanie 1918-1919. Materiały z konferencji popularnonaukowej zorganizowanej w dniu 24 października 2008 r. Szreniawa 2008
Kubiak Stanisław, Łozowski Franciszek, Rady robotniczo-żołnierskie w Wielkopolsce 1918-1919, Poznań 1959
Kopa Andrzej, Udział powiatu zachodnio-poznańskiego w powstaniu wielkopolskim w roku 1918/19, zebrał i wydał… Reedycja wydania z 1928 roku ze wspomnieniami Michała Dzierżyńskiego podkomendnego por. Andrzeja Kopy, red. Piotr Zubielik, Poznań 2009.

UWAGA - KAZIMIERZ BIAŁY w Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego – baza on-line niestety ma biografię ma wymieszaną z … Kazimierzem Białym I, o którym piszę powyżej - i jego bratem FELIKSEM, przy czym Feliks nie brał udziału w Powstaniu Wielkopolskim a … Śląskich - tu uwaga dla władz Stęszewa, że uhonorowali nazwą ulicy nie swojego mieszkańca ...

Kazimierz Biały II


urodzenie: 1888.02.16 Śmigiel, pow. Kościan
data śmierci: 1943.01.21
miejsce pochówku: Mauthausen-Gusen
rodzice: Józef, Anna
jednostka: 1 i 2 Dywizja Strzelców Wlkp.
status/stopień: ochotnik, kapitan błąd - dotyczy Kazimierza spoczywającego w Poznaniu
źródła:
Basiński Jan, Organizacja i znaczenie służby sanitarno-medycznej w przebiegu powstania wielkopolskiego i organizacja Wojska Wielkopolskiego 1918-1919, Koszalin 2010 - błąd!
Powstańcy Wielkopolscy - Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918/1919, t. I, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2005 – tu trzeba sprawdzić
Powstańcy Wielkopolscy - Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918/1919, t. II, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2006 - - tu trzeba sprawdzić
prawidłowo:
Biały Kazimierz urodził się 16 lutego 1888 roku w Śmiglu, zginął w niemieckim obozie koncentracyjnym Mauthausen 21 stycznia 1943 roku.

Kazimierz oraz Feliks 1875, Józef 1878, Zofia 1880 w 1898 wyszła za mąż za Stanisława Witaszka, zamęczona 01.06.1943 roku w niemieckim obozie koncentracyjny Auschwitz, Marianna 1883 - w roku 1906 wyszła za mąż za Karola Franciszka Mroczkiewicza, zmarła 12.12.1958 w Stęszewie --- urodzili się w rodzinie Józefa i Anny z dom. Scholz, rodzice pobrali się w Śmiglu 18 lipca 1871 roku:

Parafia katolicka Śmigiel, wpis 10 / 1871

Joseph Biały (26 lat)
Anna Scholz (19 lat)
KAZIMIERZ BIAŁY II to działacz SN i Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Mieszkaniec Stęszewa, właściciel przędzalni wełny. W czasie okupacji pracował jako robotnik. Kierował „piątką” NOB w Stęszewie. Organizował kolportaż „Polski Narodowej” i akcje sabotażowe. Zbierał fundusze na cele organizacji. Gromadził broń. Aresztowany przez Gestapo 6 listopada 1941 r. Osadzony w Forcie VII w Posen (Poznań)i w więzieniu w Elbing (obecnie Elbląg). Skazany wyrokiem OLG Posenna sesji wyjazdowej w Elbing 16 lipca 1942 r. na 10 lat obozu karnego.Osadzony 24 lipca 1942 r.w więzieniu w Rawitsch 3(Rawicz), 12 grudnia 1942 r.-w niemieckim obozie koncentracyjnym Mauthausen (nr obozowy 17821), gdzie został zamordowany 21 stycznia. - biografia za Encyklopedią Konspiracji Wielkopolskiej 1939-1945 s. 679

Idąc dalej, w projekt WTG Gniazdo podaje:
Feliks Kazimierz Biały


status/stopień: kapitan, lekarz
uwagi: absolwenci i byli studenci Wydziału Lekarskego Uniwersytetu Wrocławskiego biorący udział w powstaniu wielkopolskim, początkowo lekarz zach. Okregu wojskowego, lekarz 1 i 2 Dywizji Strzelców Wlkp., decyzja o nadaniu stopnia lekarzowi
źródła:
Tygodnik Urzędowy Naczelnej Rady Ludowej 1919, nr 1-10; "Tygodnik Urzędowy" 1919, nr 1-72
Smerka Jan, Polacy na studiach lekarskich we Wrocławiu w latach 1811-1918, Wrocław 1979

a prawidłowo:
Feliks Biały (ur. 24 kwietnia 1875 w Śmiglu, zm. 5 sierpnia 1943 w Krakowie) – polski lekarz i działacz narodowy na Górnym Śląsku, od 1904 r. mieszkający w Rybniku. Działał w Uniwersytecie Ludowym, banku ludowym, Towarzystwie Turystycznym "Beskid", prezesował rybnickiemu Towarzystwu Gimnastycznemu "Sokół". Był także współzałożycielem Gazety Ludowej.

Urodził się w rodzinie nauczyciela Józefa i Anny z Szolców. Pierwsze nauki pobierał od ojca. Do gimnazjum uczęszczał w Lesznie i Krotoszynie, gdzie zdał maturę w 1896. Studia medyczne odbywał we Wrocławiu, Würzburgu, Monachium i w Lipsku, gdzie w 1901 uzyskał doktorat.

Podczas studiów należał do pierwszego śląskiego gniazda „Sokoła” we Wrocławiu . Wtedy również działał w tajnej niepodległościowej organizacji akademickiej Związku Młodzieży Polskiej "Zet" . W konsekwencji, w 1901 został skazany przez władze pruskie na karę sześciu tygodni więzienia w procesie wytoczonym polskim studentom w Poznaniu za uczestnictwo w tajnych organizacjach niepodległościowych.

W 1903 zawarł związek małżeński z Jadwigą z domu Knechtel - znaną polską działaczką w Rybniku - z którą miał córkę Wandę i dwóch synów: Lecha i Zbigniewa.

Praktykę lekarską rozpoczął w Buku koło Poznania. W 1904 przeniósł się z Wielkopolski na stałe na Górny Śląsk, gdzie osiedlił się w Rybniku i z tym miastem związał swe późniejsze życie. W mieście objął praktykę lekarską po doktorze Antonim Jaworowiczu i do 1918 był jedynym polskim lekarzem w Rybniku. Podobnie jak wszystkich polskich lekarzy na Górnym Śląsku Feliksa Białego nie dopuszczono do kas chorych, dlatego wykonywał praktykę prywatną, otaczając bezinteresownie opieką biedną ludność polską.

W 1904 wszedł do zarządu banku ludowego w Rybniku. Wraz z miejscowym księgarzem Maksymilianem Basistą rozwinął działalność Towarzystwa Czytelni Ludowych (TCL) w powiecie rybnickim, gromadząc zbiory do wypożyczalni książek w Rybniku. W 1908 współdziałał przy założeniu Towarzystwa Lekarzy Polaków na Śląsku. Rok później był współzałożycielem, członkiem zarządu, a w latach 1911-1913 prezesem Polskiego Towarzystwa Turystycznego „Beskid”, mającego na celu rozwój polskiej turystyki w Beskidzie Śląskim, całkowicie przedtem opanowanego przez Niemców. Siedziba tego towarzystwa znajdowała się w Cieszynie, a więc wykraczała poza granice zaboru pruskiego.

Za swoją działalność został aresztowany przez Niemców w czasie I wojny światowej. W 1917 jako niemiecki poddany został wcielony do wojska w charakterze lekarza. Przed zakończeniem działań zbrojnych z powodu choroby zwolniono go z armii. W grudniu 1918 po zakończeniu pierwszej wojny światowej reprezentował ziemię rybnicką w obradach Polskiego Sejmu Dzielnicowego w Poznaniu.

W czasie powstań śląskich był komisarzem powiatowym Polskiego Komisariatu Plebiscytowego w Rybniku, a po trzecim powstaniu śląskim w 1921 zajmował przy kontrolerze alianckim w Rybniku stanowisko polskiego doradcy na powiat i miasto Rybnik. Od 1922 pełnił funkcję lekarza powiatowego w Rybniku.

2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W 1936 przeniósł się do Poznania, gdzie z siostrzeńcem doktorem Franciszkiem Witaszkiem założył pierwszą w Polsce wytwórnię strun chirurgicznych. Podczas drugiej wojny światowej ukrywał się w Wielkopolsce. Wówczas stan jego zdrowia pogorszył się. W czerwcu 1943 przeniósł się do Krakowa, gdzie 5 sierpnia, w wieku 68 lat, zmarł w wyniku następstw choroby wrzodowej żołądka. Pochowany został w Krakowie.

W 1960 jego prochy zostały przetransportowane do grobu rodzinnego w Rybniku.
—-----------------------------------------

Sporządzono na podstawie w/w źródeł a także:

http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

http://powstancy-wielkopolscy.pl/

https://www.myheritage.pl

https://poznan-project.psnc.pl/

http://www.basia.famula.pl/pl/

https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html

https://powstancywielkopolscy.blogi.pl/wpis,bialy-kazimierz-i-feliks.html

https://www.nsz.com.pl/kazimierz-bialy/

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

Lompa Witold

urodził się 6 września 1896 roku w Śremie, jako syn Władysława (drogerzysty) i Władysławy z d. Ganowicz,
akt urodzenia skan nr 397
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/de/jednostka/-/jednostka/1414120?_Jednostka_delta=200&_Jednostka_resetCur=false&_Jednostka_cur=2&_Jednostka_id_jednostki=1414120

Rodzice pobrali się w roku 1892, zapis ślubu w księgach brzmi:
Parafia katolicka Gostyń, wpis 20 / 1892

Ladislaus Lompa (31 lat)
ojciec: Antonius , matka: Valeria Zimniewicz
Ladislava Ganowicz (22 lat)
ojciec: Carolus , matka: Caecilia Kaczmarkiewicz

Urząd Stanu Cywilnego Gostyń, wpis 55 / 1892

Ladislaus Lompa (ur. 1861)
ojciec: Anton , matka: Valerie Zimniewicz
Ladislava Ganowicz (ur. 1870)
ojciec: Carl , matka: Caecilie Kaczmarkiewicz +

Z tego związku urodzili się także:
– 1893 - 1980 - Joanna,
–1895 - Zofia,
– 1892-1904 - Maria Waleria,
– 1900 - 1965 - Bronisław,
– 1902 - Antoni,
– 1904 - Józef,
– 1905 - Cecylia
—------------
Lompa Witold był absolwentem gimnazjum w Śremie z 1915 roku. Tam uczestniczył w strajku szkolnym 1907 roku i należał do Towarzystwa Tomasza Zana.

Na podstawie dokumentów z WBH wiemy, że podjął studia prawnicze w Niemczech, gdzie aktywnie uczestniczył w życiu Poloni. Po powrocie do Polski ukończył studia na UP. Po studiach odbył aplikację sądową w Śmiglu. W latach 30-tych pracował jako adwokat w Poznaniu.

23 maja 1929 roku poślubił w Poznaniu Janinę Annę Kowalską ur. 29.05.1908. Drugą żoną została Helena z dom. Rzepniewska 1910-1997, którą poślubił 27 października 1934 w Śremie.

W Powstaniu Wielkopolskim - na dzień 17 maja 2022 Witold nie figurował w spisach PW, do projektu WTG Gniazdo będzie zgłoszone o wpis.
– z dokumentów uzyskanych z WBH wiemy tylko, że Witold z początkiem 1919 roku przyłączył się do Powstania, walczył w Powstaniu Wielkopolskim na froncie leszczyńskim.

Będąc na niemieckich listach proskrypcyjnych, z uwagi na przynależność do Związku Zachodniego, po wybuchu wojny uciekł do Krakowa. W czasie okupacji mieszkał w Przemyślu, gdzie udzielał porad prawnych.

Po wojnie wrócił do Poznania, gdzie pracował jako adwokat w Zespole Adwokackim nr 9.
W 1969 roku przeszedł na emeryturę.

Zmarł 1 maja 1975 roku w Poznaniu i został pochowany na cmentarzu Junikowskim w Poznaniu. Spoczywa z małżonką Heleną:
pole 27 kwatera D
rząd 4 miejsce 3
GPS: 52.38747, 16.82682
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1093353&surname=Lompa&name=Witold#OpenMap

https://billiongraves.com/grave/Witold-Lompa/13971920

Miejsce spoczynku Witolda nie figuruje w wyszukiwarce miejskiej jako grób Powstańca, zostanie zgłoszone do UM Poznań. Grób jest zadbany i opłacony, nie wymaga renowacji. Będzie złożony wniosek do IPN w celu wpisania do Ewidencji grobów Weteranów.

Sporządzono na podstawie:

https://www.poznan.pl/mim/necropolis/

https://poznan-project.psnc.pl/

http://e-kartoteka.net/pl/

https://billiongraves.com/

https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/

Śremski Instytut Historii

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

FALKOWSKI Stefan
Urodził się 02 sierpnia 1895 roku w miejscowości Śmigiel (miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Śmigiel)

Akt urodzenia skan nr. 223
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/2762066...

Jego rodzicami byli Leonard (1869) i Władysława z dom. Krótka (1869), para pobrała się w roku 1892, zapis ślubu w księgach brzmi:
Parafia katolicka Dłużyna, wpis 2 / 1892
Urząd Stanu Cywilnego Sokołowice, wpis 5 / 1892
Leonhard Falkowski (ur. 1869) ojciec: Vincenz , matka: Pauline Noak
Pauline Ladislava Krótka (ur. 1869) ojciec: Konrad , matka: Franziska Włodarska
Ze związku Leonarda i Władysławy (Pauliny) urodzili się także:

--1892—Klementyna
--1893-1950—Leokadia
--1897-1989—Irena
--1900—Eleonora
--1901—Amelia Florentyna

------------------------------------------------------
Stefan Falkowski w Powstaniu Wielkopolskim:
jednostka: 2 Kompania Batalionu Bezpieczeństwa status/stopień: piechur uwagi: ranny 1918.12.27 Poznań

źródła: Kuliberda Bożenna, Wielkopolska dla Ojczyzny. Polegli i zmarli 27.12.1918 - 31.3.1921, Mnichowo 2015 Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań Gatniejewska Anna (oprac.), Zestawienie grobów Powstańców Wielkopolskich na cmentarzach parafialnych w Poznaniu, Poznań 2018 (maszyn.)

Falkowski Stefan zmarł w Poznaniu 24.08.1926 roku i został pochowany na Cmentarzu parafialnym Najświętszego Serca Jezusa i św. Floriana
kwatera: L, rząd:13, miejsce:25, GPS: 52.415513, 16.879639

sporządzono na podstawie:
http://www.basia.famula.pl/pl/
http://poznan-project.psnc.pl
http://powstancywielkopolscy.pl
https://billiongraves.pl/
https://www.poznan.pl/mim/necropolis/
http://e-kartoteka.net/pl/search#show

zdjęcia grobu spoza wyszukiwarki p. Rafał Ratajczak

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

W projekcie WTG Gniazdo znajdujemy 14 osób związanych z Powstaniem Wielkopolskim o nazwisku SKRZETUSKI, -A

Są to:
Skrzetuska,
Skrzetuski, Adam - ur. 1902.07.08 Oborniki - ojciec: Aleksander
Skrzetuski, Aleksander
Skrzetuski, Bogusław
Skrzetuski, Karol - ur. 1892.11.04 Oborniki
Skrzetuski, Karol
Skrzetuski, Karol
Skrzetuski, Karol
Skrzetuski, Leszek
Skrzetuski, Lucjan
Skrzetuski, Seweryn - ur. 1891
Skrzetuski, Stanisław
Skrzetuski, Wojciech
Skrzetuski,

Trochę materiałów się zebrało, ale zajmiemy się obornickimi Skrzetuskimi. Zredukujemy tą listę do jednego Karola, uzupełnimy dane p. Skrzetuskiej, uzupełnimy co się udało zgromadzić.

—---------------------------
W roku 1856 w Poznaniu pobrali się Aleksander i Michalina z Królikowskich

Parafia katolicka Poznań - par. św. Małgorzaty, wpis 4 / 1856

Alexander Skrzetuski (32 lat)
Michalina Królikowska (30 lat)

Z tego związku urodzili się:
– ALEKSANDER,
– Stanisława 1856-1904,
– Kazimierz 1859 - 1927.
—-------------------------------

ALEKSANDER Skrzetuski urodził się 08 marca 1863 roku w Poznaniu.
W roku 1887 w Obornikach poślubił Zofię Mazurkiewicz ur. 27 lutego 1867 roku w Obornikach, córkę Stefana Mazurkiewicz i Izabelli Feldmanowska

Parafia katolicka Oborniki, wpis 19 / 1887

Alexander Skrzetuski (24 lat)
ojciec: Alexander , matka: Michalina Królikowska
Sophia Mazurkiewicz (20 lat)
ojciec: Stephanus , matka: Isabella Feldmanowska
Urząd Stanu Cywilnego Oborniki, wpis 40 / 1887

Alexander Skrzetuski (ur. 1863)
ojciec: Alexander Skrzetuski , matka: Michalina Krolikowska
Sophie Mazurkiewicz (ur. 1867)
ojciec: Stephan Mazurkiewicz , matka: Isabella Feldmanowska
akt ślubu skan nr 83/84
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/de/jednostka/-/jednostka/1407277#scan83

Oboje małżonkowie zostali wymienieni w projekcie WTG Gniazdo bez danych szczegółowych, a mianowicie
Aleksander na podstawie źródła:
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 372: Relacje i wspomnienia dotyczące powstania wielkopolskiego w Obornikach, powiat Oborniki, województwo poznańskie i okolicy

Zofia tylko pod nazwiskiem:Skrzetuska

jednostka: Polski Czerwony Krzyż
źródła:
Kucner Alfred (oprac.), Powstanie Wielkopolskie w powiecie obornickim i walki nad Notecią w r. 1918/19, Oborniki 1939
Aleksander wymieniony jest jako mieszkaniec Obornik, zasiadający w Radzie Miasta a także jako rektor szkoły w Obornikach, w zapiskach znajdujemy następujące zdanie odnoszące się do Zofii: ”Pani rektorowa Skrzetuska, dzielna patriotka i Polka w zrozumieniu sprawy polskiej objęła z siostrą Czerwonego Krzyża opiekę nad pielęgnację na 28 chorymi” - https://rzeki-czasu.pl/katalog.php?od=0&wyn_na_str=20&lay_przeg=A&kier=&baza=obiekty&sort_obiekty=0&id_obiektu=&id_kolekcji_ob=6&szukaj_obiektu=&tytul_obiektu=&opis_fizyczny_obiektu=&data_obiektu=&data_obiektu_do=&miejsce_obiektu=&autor_obiektu=&wlasciciel_obiektu=&wydawca_obiektu=&id_partnera_ob=&autoStartPdg=last_ob strona 8.

Co wydaje się być tożsame z podaną informacją u Alfreda Kucnera, dodajmy, że państwo Skrzetuscy nie mieli córek a ich synowie podczas Powstania Wielkopolskiego nie byli jeszcze żonaci (poza Bogusławem, który się nie ożenił).

Nie jest znana data i miejsce zgonu Zofii, Aleksander zmarł po listopadzie 1937 roku - w Kurierze Poznańskim z dnia 07 listopada 1937 roku zapowiadane były obchody 50 rocznicy ślubu Zofii i Aleksandra. Spoczywa w grobie na cmentarzu parafialnym w Obornikach, w 1999 roku pochowano na nim Henryka Borowicza. Na nowym nagrobku datę śmierci podano rok 1925, co mija się z informacją z Kuriera …

fot: Na Ratunek Cmentarzom Ziemi Obornickiej
https://www.facebook.com/106361874781100/photos/a.107170191366935/375340901216528/

—----------

Ze związku Aleksandra i Zofii urodzili się Adam, Bogusław, Karol i Seweryn - wszyscy synowie stanęli do Powstania Wielkopolskiego.

ADAM Skrzetuski urodził się 08 lipca 1902 roku w Obornikach.

Zweryfikowany Powstaniec Wielkopolski:

status/stopień: podporucznik
uwagi: I.487.4324
źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Brał udział w Kampani Wrześniowej 39, co znajduje potwierdzenie na Listach strat:
Dane osobowe
nazwisko
Skrzetuski
imię
Adam
Informacje o prześladowaniach
Źródło:
Wojskowe Biuro Badań Historycznych
II_52_1
ewidencja imienna oficerów i szeregowych jeńców polskich w obozach dla oficerów w Dorsten VIE i Dossel pod Wartburgiem VIB
jeniec wojenny
figuruje na stanie obozu
X A
numer jeniecki
1372
uczestnik walk
Kampania wrześniowa 1939
stopień wojskowy
por.

W Wojskowym Biurze Historycznym dwie teczki:
1/ 2078 - data urodzenia 08.07.1902,
– odrzucony dnia 25 czerwca 1938 roku - wniosek o Medal Niepodległości, data ur. 08.08.1902, jako miejsce zamieszkania podano wówczas Starogard Gdański, ul. Sambora.

Po drugiej wojnie światowej mieszkał i pracował w Warszawie Adama, gdzie zakładał spółdzielnie Społem, następnie przeniósł się do Leszna.

Ożenił się Urszulą z d. Nowak ur.17 września 1906 zmarła 12 lipca 1990.

Adam zmarł 01 lutego 1974 roku. Miejsce pochówku nie jest znane.

—--------------------

BOGUSŁAW Skrzetuski urodził się 12 sierpnia 1897 roku w Obornikach
akt urodzenia skan 238 https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/de/jednostka/-/jednostka/1407255?_Jednostka_delta=100&_Jednostka_resetCur=false&_Jednostka_cur=3&_Jednostka_id_jednostki=1407255

Zmarł na emigracji 21 maja 1968 roku w Hobart, Australia.

Powstaniec Wielkopolski wymieniony w źródłach:
jednostka: Kompania Obornicka, Rada Żołniersko- Robotnicza
status/stopień: szeregowiec, telefonista
źródła:
Kucner Alfred (oprac.), Powstanie Wielkopolskie w powiecie obornickim i walki nad Notecią w r. 1918/19, Oborniki 1939
Kucner Alfred, Powstanie Wielkopolskie w powiecie obornickim i walki nad Notecią w r. 1918/19, Oborniki 1939

Zawodowy żołnierz, oficer Wojska Polskiego. Przed wybuchem II wojny światowej był dowódcą Posterunku Oficerskiego (Placówki Wywiadowczej) w Chojnicach
Ekspozytury II Oddziału Sztabu Generalnego w Poznaniu.

W czasie II wojny światowej aresztowany w 1941 roku przez Niemców i osadzony w obozach koncentracyjnych w Buchenwald, Auschwitz i Sachsenhausen

numer 96967.

W WBH teczka personalna nr 18447+2073.
Inne informacje: https://wbh.wp.mil.pl/c/pages/atts/2021/8/b6_Wojciech_Skora_Dwojka_i_miasto._Agendy_polskiego_wywiadui_kontrwywiadu_wojskowego_w_miedzywojennej_Bydgoszczy_19201939.pdf

https://bazhum.muzhp.pl/media/files/Studia_Gdanskie_Wizje_i_rzeczywistosc/Studia_Gdanskie_Wizje_i_rzeczywistosc-r2013-t10/Studia_Gdanskie_Wizje_i_rzeczywistosc-r2013-t10-s451-466/Studia_Gdanskie_Wizje_i_rzeczywistosc-r2013-t10-s451-466.pdf

—------------------------------------

KAROL Skrzetuski urodził się 04 listopada 1892 roku w Obornikach,
akt urodzenia skan nr 238
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/de/jednostka/-/jednostka/1407249?_Jednostka_delta=100&_Jednostka_resetCur=false&_Jednostka_cur=3&_Jednostka_id_jednostki=1407249

17 października 1919 ożenił się z Anielą Marianną z domu Kabza (09.03.1893 - 04.11.1949) - córka leśnika Władysława i Jadwigi z dom. Adamczewska.

Z tego związku urodzili się:
Lech Jan Skrzetuski 1920 - 1994
Izabela Zofia Urszula Dopierala 1923
Barbara Stefania Kosiba 1933 - 2005
Urszula Skrzetuska
Aleksandra Jadwiga Piktel 1922 - 1994
Jan Aleksander Skrzetuski 1924 - 2000

W projekcie WTG Gniazdo na dzień 16.05.2022 Karol Skrzetuski został wymieniony czterokrotnie:
1/ Skrzetuski, Karol - ur. 1892.11.04 Oborniki

miejsce pochówku: Leszno tu błąd, o czym poniżej,

jednostka: Strzyżewice
status/stopień: kapitan; podporucznik w wojskach technicznych
uwagi: l.4874325, dekret mianujący byłych sierżantów podoficerów i urzędników byłej armii niemieckiej podporucznikami w Polskich Siłach Zbrojnych; dekret o nadaniu oficerom starszeństwa w stopniach; na tablicy napis "Powstańcy zamordowani przez Niemców"

2/ Skrzetuski, Karol

uwagi: I.487.4328
źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)

3/ Skrzetuski, Karol
uwagi: Koło Borek
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła poza Poznaniem
4/ Skrzetuski, Karol
uwagi: Święciechowa
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła poza Poznaniem

Według wnuczki Karola - Elżbiety Wasilewicz (córka Jana Aleksandra)- zmarł 17 czerwca 1945 w obozie Luckenwalde pod Berlinem.

W WBH następujące teczki dotyczące Karola:
– 345,
– 18876,
24/7488 - odrzucony dnia 31 stycznia 1938 roku wniosek o Medal Niepodległości.
—-----------------------------------

SEWERYN Skrzetuski urodził się w Obornikach 08 stycznia 1897 roku
akt urodzenia skan nr 20 https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/de/jednostka/-/jednostka/1407248#scan20

27 stycznia 1921 roku w Poznaniu poślubił Janinę Srokę ur.16.12.1901 roku. Z tego związku urodziły się dwie córki - Maria Zofia 1922 i Anna Ewa 1924.

Seweryn Skrzetuski zmarł w Poznaniu 24 czerwca 1932 roku, spoczywa z małżonką na cmentarzu górczyńskim:
kwatera IVP
rząd 23 miejsce 43
GPS: 52.385957, 16.875224

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=6&id=324615&surname=Skrzetuska&name=Janina#OpenMap

https://billiongraves.com/grave/Seweryn-Jastrz%C4%99biec-Skrzetuski/25972315?referrer=myheritage

Miejsce spoczynku Weterana nie jest wymienione w wyszukiwarce miejskiej, co zostanie zgłoszone w celu uzupełnienia do UM Poznań. Grób nie jest opłacony, nagrobek stanowi zabytkowa rzeźba i płyta pozioma z mało widocznymi napisami, wymaga renowacji.
Grób zostanie zgłoszony do Ewidencji grobów Weteranów, prowadzonej przez IPN.

Seweryn w Powstaniu Wielkopolskim
– był jednym z organizatorów i dowódców kompani obornickiej, w projekcie WTG Gniazdo wymieniony:

jednostka: Kompania Obornicka; Straż Ludowa
status/stopień: sierżant tel.; dowódca oddziału powstańczego z Obornik; podporucznik w wojskach technicznych
uwagi: wymieniony w życiorysie Walentego Chudy ; dekret mianujący byłych sierżantów podoficerów i urzędników byłej armii niemieckiej podporucznikami w Polskich Siłach Zbrojnych; dekret o nadaniu starszeństwa w szarży
źródła:
Kucner Alfred (oprac.), Powstanie Wielkopolskie w powiecie obornickim i walki nad Notecią w r. 1918/19, Oborniki 1939
Czubiński Antoni, Powstanie Wielkopolskie 1918-1919. Geneza – charakter – znaczenie, Poznań 2002
Rocznik Dziejów Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, t. 1, pod red. Antoniego Cwojdzińskiego, Zdzisława Grota, [Poznań] 1047
Kucner Alfred, Powstanie Wielkopolskie w powiecie obornickim i walki nad Notecią w r. 1918/19, Oborniki 1939
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 372: Relacje i wspomnienia dotyczące powstania wielkopolskiego w Obornikach, powiat Oborniki, województwo poznańskie i okolicy
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 356: Relacje i wspomnienia dotyczące powstania wielkopolskiego: 1. Chodzież, powiat Chodzież, województwo poznańskie
Szkice i fragmenty z powstania wielkopolskiego, (1), pod red. Zygmunta Wieliczki, Poznań 1933
Tygodnik Urzędowy Naczelnej Rady Ludowej 1919, nr 1-10; "Tygodnik Urzędowy" 1919, nr 1-72
Polak Bogusław, Wojsko Wielkopolskie 1918-1920, [Koszalin] 1990
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 400: Życiorysy powstańców wielkopolskich: C - tom I (Cabański Stefan - Chwirot Ludwik)
Pilawski Władysław, Ziemia czarnkowska w walce o wolność 1918-1919, Czarnków 2006
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Starostwo Powiatowe w Obornikach, sygn. 8: Polen - Kriegebeschädigte und Eriegshinterbliebene - Stadt Rogasen (Rogoźno)
Purczyński Władysław, Społeczeństwo ziemi wągrowieckiej w dobie powstania wielkopolskiego i w walce o granicę wschodnią Rzeczypospolitej w latach 1918–1920, Wągrowiec 2009
Czubiński Antoni, Grot Zdzisław, Miśkiewicz Benon, Powstanie wielkopolskie 1918-1919. Zarys dziejów, Warszawa – Poznań 1983
Purczyński Władysław, Wągrowiec w dobie Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, [Wągrowiec] 1998
Zieliński Ryszard, Powstanie Wielkopolskie 1918-1919, Warszawa 1968, seria: Bitwy, Kampanie, Dowódcy (tom: 1968/07)
Wielkopolski Powstaniec, 2008, R. 14
Wieczorek Andrzej, Ppłk dypl. Włodzimierz Mieczysław Kowalski: 17.04.1889-8.08.1969. Nauczyciel, żołnierz, powstaniec wielkopolski, Gołańcz 2014
Karwat Janusz, Od idei do czynu. Myśl i organizacje niepodległościowe w Poznańskiem w latach 1887-1919, Poznań 2002
Walki Powstania Wielkopolskiego 1918 – 1919, red. nauk. Bogusław Polak, Marek Rezler, Koszalin 2010
Rogala Władysław, Szkoła i nauczyciel w Powstaniu Wielkopolskim 1918-1919, Warszawa 1960
Wrzosek Mieczysław, Wojny o granice Polski Odrodzonej 1918-1921, Biblioteka Wiedzy Historycznej, Warszawa 1992
Karwat Janusz (wybór i oprac.), Wspomnienia z Powstania Wielkopolskiego, Biblioteka "Kroniki Miasta Poznania", Poznań 2007
Hulewicz Bohdan, Wielkie wczoraj w małym kręgu, Warszawa 1973
Polak Irmina, Polak Bogusław, Wielkopolska w dobie powstania 1918-1919 (Kronika wydarzeń), Koszalin 1989
Zasłużeni dla ziemi chodzieskiej w Powstaniu Wielkopolskim 1918-1919, pod red. Romana Grewlinga, Chodzież 2004
Polak Bogusław, Powstanie Wielkopolskie 1919, Zwycięskie Bitwy Polaków, tom 43, Warszawa 2015
Furier Andrzej, Zdzisław Orłowski (1892-1982) Powstańcze wspomnienia, Szczecin 2014
Encyklopedia Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, Poznań 2018

W WBH – pośmiertnie Krzyż Niepodległości nadany 20.12.1937, – wniosek o w/w nr 14512,
– teczka 15189 + 7247.

—---------------------------------------------------------

sporządzono na podstawie

http://powstancywielkopolscy.pl

https://strzyzewice.wordpress.com/mieszkancy-strzyzewic/wspomnienia-mieszkancow/

https://rzeki-czasu.pl/katalog.php

https://cdn.fbsbx.com/v/

https://www.poznan.pl/mim/necropolis/

https://poznan-project.psnc.pl/

http://e-kartoteka.net/pl/

https://billiongraves.com/

https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/

Kurier Poznański nr 593 z 30-12-1938
i nr 511 z dn.07.11.1937

zdjęcie grobu Aleksandra - p. Karol Karol Strzelecki

Dziękuję Pawłowi Skrzypalikowi z Cyfrowe Lapidarium Poznania za pomoc w gromadzeniu źródeł.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

LECZYK FRANCISZEK

urodził się 02 września 1893 roku w miejscowości Biedrusko koło Poznania w rodzinie Józef Jan i Magdaleny z dom. Grabianowska.

Jego ojciec do 1905 roku nosił nazwisko Wleczyk, stąd też w aktach występują różne formy zapisu nazwiska u dzieci Leczyk lub Wleczyk.

Magdalena i Franciszek pobrali się w roku 1883, zapis ślubu w księgach brzmi:

Parafia katolicka Chojnica, wpis 4 / 1883

Joannes Wleczyk (21 lat)
ojciec: Adalbertus , matka: Rosalia
Magdalena Grabianowska (21 lat)
ojciec: Joannes

Urząd Stanu Cywilnego Biedrusko, wpis 4 / 1883

Joseph Wleczyk (ur. 1863)
ojciec: Adalbert Wleczyk , matka: Rosalie Zabyniewicz
Magdalena Grabianowska (ur. 1863)
ojciec: Johann Grabianowski , matka: Anna Łukaszewicz
akt ślubu skan nr 9
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/de/jednostka/-/jednostka/1394615#scan9

Z tego związku urodzili się także:
– 1884 - Anna,
– 1885 - Wiktoria,
– 1887 - 1955 - Wojciech,
– 1889 - Stanisław,
– 1891-1915 - Kazimierz,
– 1899 - Stefan,
– 1900 - FELIKS***.

—---------------------------

Franciszek Leczyk 04 marca 1916 roku w Poznaniu poślubił Barbarę z Wojciechowskich (01.04.1893 - 04.03.1982).

W czasie I wojny światowej walczył m.in. pod Verdun.
Po powrocie do domu wziął udział w Powstaniu Wielkopolskim, uczestniczył w walkach w Poznaniu.
W projekcie WTG Gniazdo czytamy:

jednostka: Straż Ludowa Dzielnica VI Poznań-Jeżyce
status/stopień: starszy szeregowiec, podporucznik mianowany
uwagi: Odznaczony Medalem Niepodległości, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Uchwała W38/74; I.487.17904, żona Barbara Wojciechowska
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.962 z dnia 1957-12-06

Opis:
Leczyk Franciszek bierze czynny udział w Powstaniu Wlkp. z bronią w ręku a mianowicie: od 27.12.1918 do 28.12.1919 pełnił służbę w Straży Ludowej Dzielnica VI - Poznań-Jeżyce jako wartownik przy różnych obiektach wojskowych i przy gmachach państwowych, dowódca Laufer.

źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 32: Spis zweryfikowanych 4622 - 9099
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Zarząd Okręgowy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Poznaniu, sygn. 439: Życiorysy powstańców wielkopolskich: K - tom l (Lamperski Jan - Lewandowski Michał)
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, sygn. 44: Ewidencja członków Związku Weteranów Powstań Narodowych Rzeczypospolitej Polskiej [nr 10168 - 16966]
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
Mieszkańcy Gminy Suchy Las i okolic w Powstaniu Wielkopolskim, Poznań 2016
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 38/72
Billongraves - wyszukiwarka cmentarzy
WBH (Wojskowe Biuro Historyczne) - odznaczenia
W czasie okupacji niemieckiej Franciszek został wysiedlony z Poznania do Generalnej Guberni, co znajduje potwierdzenie na Listach strat:
Źródło:
Rutowska Maria
Lager Glowna Niemiecki obóz przesiedleńczy na Główne w Poznaniu dla ludności polskiej (1939-1940)
2008
Instytut Zachodni Poznań
wysiedleni/przesiedleni

wysiedlenie z
Poznań
wysiedlenie do
Generalna Gubernia
uwięzienie

rodzaj uwięzienia
obóz przesiedleńczy
miejsce osadzenia
Poznań Główna
data osadzenia
1940-02-13
okoliczności zatrzymania
akcja przesiedleńcza
dodatkowe informacje
lista transportowa 19 str 13

W Wojskowym Biurze Historycznym - odrzucony dnia 09.05.1938 roku wniosek nr 24/23518 o Medal Niepodległości.

Franciszek Leczyk zmarł 12 lipca 1980 roku w Poznaniu, spoczywa z małżonką Barbarą na cmentarzu komunalnym na Junikowie:
pole 37 kwatera 1
rząd 22 miejsce 12
GPS: 52.394485, 16.823102

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1108326&surname=Leczyk&name=Franciszek#OpenMap

https://billiongraves.com/grave/Franciszek-Leczyk/29509085
Na dzień 16-05-2022 grób Weterana nie jest opłacony, oznaczony pamiątkową tabliczką ufundowaną przez Muzeum Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Nagrobek wymaga drobnej renowacji. Miejsce zadbane.

Zostanie zgłoszone do IPN w celu wpisania do Ewidencji grobów Weteranów.

—-------------------------------

W Wojskowym Biurze Historycznym znajdujemy także fiszki dotyczące FELIKSA Leczyka, w spisach powstańczych nie figuruje, wymagana kwerenda.
Pierwsza fiszka dotyczy Krzyża Zasługi 26-269, druga o sygnaturze 1086 - stopień wojskowy plutonowy, w kartach meldunkowych Feliks występuje jako sierżant zawodowy.

Feliks urodził się w miejscowości Sobota koło Poznania 30 października 1900 roku.
02 czerwca 1927 roku w Poznaniu poślubił Zuzannę z dom. Schiller (03.02.1903 - 31.10.1987), z tego związku urodzili się
– Henryk 1928,
– Krystyna Maria ur. i zm.1930
– Wanda Maria 1931, po mężu Fellmann.
Zuzanna spoczywa na Cm. Sołacki (św. Jana Vianneya) z córką Wandą.
Feliks zmarł 13 lipca 1963, spoczywa na cmentarzu sołackim:
kwatera św.Michała
rząd 17 miejsce 6
GPS: 52.438878, 16.891787
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=21&id=632182&surname=Leczyk&name=Feliks#OpenMap
https://billiongraves.com/grave/Feliks-Leczyk/12069545

—-----------------------
sporządzono na podstawie

http://powstancywielkopolscy.pl

http://powstancy-wielkopolscy.pl/search

https://www.poznan.pl/mim/necropolis/

https://poznan-project.psnc.pl/

http://e-kartoteka.net/pl/

https://billiongraves.com/

https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

Kwiatkowski Feliks i Władysław

oraz ich siostry
Antonina 1888, Anastazja 1892 i Helena 1886 -

urodzili się w rodzinie Franciszka i Rozalii z dom. Lewicka, para pobrała się w roku 1883, zapis ślubu w księgach brzmi:

Urząd Stanu Cywilnego Dąbrówka Kujawska, wpis 5 / 1883

Franz Kwiatkowski (ur. 1859)
ojciec: Joseph Kwiatkowski , matka: Agnes Rogalska
Rosalie Lewicka (ur. 1855)
ojciec: Anton Lewicki , matka: Marie Częstobowska

Parafia katolicka Pęchowo, wpis 2 / 1883

Franciscus Kwiatkowski (23 lat)
Rosalia Lewicka (26 lat)
—-------------------------

Kwiatkowski Feliks
urodził się 04 stycznia 1890 roku w miejscowości Jaksice – obecnie wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Inowrocław.

Zmarł 03 października 1944 roku w Poznaniu, co zostało potwierdzone w USC Poznań, spoczywa na cmentarzu komunalnym na Miłostowie
pole 7
rząd 14 miejsce 689
GPS: 52.423264, 16.997998
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=1&id=925992&surname=Kwiatkowski&name=Feliks#OpenMap

https://billiongraves.com/grave/Feliks-Kwiatkowski/21785352

Feliks żenił się trzykrotnie. Pierwszą żoną była od 1919 do 1927 Józefa Włodarkiewicz (09.03.1897 - 09.10.-1927, z którą miał syna Kazimierza urodzonego 02.03.1920.

Drugą żonę Władysławę z Urbaniaków (ur.17.06.1906, zm.1930) poślubił 10.04.1928.

Trzecia została Maria (06.09.1903 - 12.10.1994), z którą spoczywa na cmentarzu miłostowskim.

W projekcie WTG Gniazdo na dzień 15-05-2022 brak wymienionego Feliksa ur. w 1890 roku. W WBH dwie teczki dotyczące Medalu Niepodległości nr 24/17407 i 44295 - wnioski odrzucone 31 stycznia 1938 roku.

W wyszukiwarce miejskiej grobów figuruje jako weteran Powstania Wielkopolskiego.

—---------------------------------------------------------

Kwiatkowski Władysław
urodził się 09 czerwca 1884 roku w miejscowości Pęchowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie inowrocławskim, w gminie Złotniki Kujawskie.

Około roku 1909 ożenił się z Katarzyną Wosińską ur. 22.11.1888, z tego związku urodzili się:
Marianna (1910-1918), Edmund 1911, Leon 1913, Władysław (1914-1918), Angela Franciszka ur. i zm. w 1917, Henryk 1925.

Władysław zmarł 16 lipca 1977 roku w Poznaniu, spoczywa z II żoną Anielą (1906-1993) na cmentarzu komunalnym na Junikowie
pole 9 kwatera 3
rząd 12 miejsce 14
GPS: 52.388666, 16.832835

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1130301&surname=Kwiatkowski&name=W%C5%82adys%C5%82aw#

Dokumentacja fotograficzna grobu - Dagmara Makowska.

Miejsce spoczynku Weterana nie jest opłacone, nagrobek w dobrym stanie, przy grobie pamiątkowa tabliczka wystawiona przez Muzeum Powstania wielkopolskiego w Poznaniu. Miejsce spoczynku zostanie zgłoszone - podobnie jak brata Feliksa - do IPN w celu wpisu do ewidencji grobów Weteranów.

Władysław w Powstaniu Wielkopolskim:

jednostka: Straż Ludowa Poznań Wilda
status/stopień: szeregowiec, podporucznik mianowany
uwagi: I.487.17807, zweryfikowany jako powstaniec, koło Poznań - Wilda, Uchwała W 4/72, odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.950 z dnia 1957-12-06
Opis:
Udział w Powstaniu Wlkp. od 27.12.1918 do 05.1919 w Straży Ludowej Poznań Wilda; z bronią w ręku przy oswobodzeniu Miasta Poznania, przy transportach broni i amunicji, na wartowniach fortów, na Grolmanie i Dworcu. Dokumenty - Zaświadczenie: Dowódca Okręgu Korpusu nr VII nr 276/1/343/39, podpisany płk Białkowski. Zaświadczenie: Wielkopolskie Muzeum Wojskowe Poznań, wydane 15.01.1936, podpisany ppor. Masadyński, Wysocki, Dyrektor Muzeum Marcinkowski.

źródła:
Wojskowe Biuro Historyczne (daw. CAW), Wykaz akt powstańców wielkopolskich (maszyn.)
Głos Powstańca Wielkopolskiego. Organ Zw. Powstańców Wielkopolskich - Niezależny tygodnik chrześcijański i narodowy 1938, R. 1, nr 1-48; R. 2, nr 1-32
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła w Poznaniu
Wykaz grobów uczestników Powstania Wielkopolskiego na poznańskich cmentarzach, oprac. GEOPOZ Poznań
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 4/72

—--------------------------------

sporządzono na podstawie

http://powstancywielkopolscy.pl

https://www.genealogiawarchiwach.pl/archiwum-front?locale=pl

http://powstancy-wielkopolscy.pl/search

https://www.poznan.pl/mim/necropolis/

https://poznan-project.psnc.pl/

http://e-kartoteka.net/pl/

https://billiongraves.com/

https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022

Lubik Michał I

urodził się 20 sierpnia 1892 roku w miejscowości Bukowiec – przysiółek wsi Bucharzewo w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Sieraków.
akt urodzenia skan nr 162 :
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/en/jednostka/-/jednostka/1411804#scan161

Wg aktu urodzenia jego rodzicami byli Jan i Józefa z dom. Bär, przy czym trzeba zwrócić uwagę, że w innych aktach urodzeń dzieci matka występuje jako ur. Pawlak (córka Katarzyny z dom. Pawlak , Katarzyna poślubiła w roku 1860 wdowca Jana Baera (Bär) lat 53 - wdowca) Przypuszczać należy, że w akcie urodzenia błędnie podano nazwisko ojczyma Józefy jako jej panieńskie.

Jan i Józefa z dom. Pawlak I Voto Wziętek pobrali się w roku 1884, zapis w księgach brzmi:
Urząd Stanu Cywilnego Chrzypsko Wielkie, wpis 9 / 1884

Johann Lubik (ur. 1857)
ojciec: Matthias Lubik , matka: Marie Idzia
Josephine Wziętek z domu Pawlak (ur. 1850)
matka: Catharine Pawlak zamężna Behr (Baer,Bär)

Ze związku Jana i Józefy Pawlak urodzili się także:
– 1885 - Stanisław,
– 1889 - Andrzej,
– 1887 - Franciszek.
—------------------

Lubik Michał zmarł w Poznaniu, od 16 kwietnia 1974 roku spoczywa na cmentarzu parafialnym na Górczynie
kwatera IVP
rząd 40 miejsce 13
GPS: 52.386515, 16.875234
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=6&id=326783&surname=Lubik&name=Micha%C5%82#OpenMap

https://billiongraves.com/grave/Micha%C5%82-Lubik/12332689

To także miejsce spoczynku Jana Lubika 1927-2000.

Na dzień 27-04-2022 grób Weterana nie jest oznaczony w wyszukiwarce miejskiej jako miejsce spoczynku Powstańca Wielkopolskiego, co zostanie zgłoszone do UM Poznań.

Lubik Michał w Powstaniu:

status/stopień: podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W 15/72; Ziemia Międzychodzka
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.28-0.977 z dnia 1957-12-28

Opis:
Lubik Michał brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. z bronią w ręku a to: od 01.01.1919 r. do 18.02.1919 r. jako ochotnik w walkach o oswobodzenie Cytadeli, a następnie przeniesiony brał czynny udział przy zdobyciu Rynarzewa, Szubina i wsi Sielce, dow. Kramer. Od 19.02.1919 r. do 15.01.1920 r. udział w walkach pod m. Pawłowice, Rydzyna i Sowiny w stopniu st. strzelca, dow. Kramer.

Dodatkowe informacje:
Zaświadczenie DOK VII Ref. Hist. L.dz. 6389/38 z dnia 22.06.1938r.

źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Chalasz Roman, Wielki Almanach Powstańczy Powiatu Międzychodzkiego (maszyn.).
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 15/72

Sporządzono na podstawie

http://powstancywielkopolscy.pl/pl

http://powstancy-wielkopolscy.pl/search

http://www.basia.famula.pl/pl/

http://poznan-project.psnc.pl/

i w/w

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022 na potrzeby III tomu Wielkiego Almanachu Powstańców Wielkopolskich i Bojowników o Niepodległość Ziemi Sierakowsko – Międzychodzkiej 1918-1921

PIOTROWSKI STEFAN
W projekcie WTG Gniazdo:


urodzenie: 1881.03.27 lub 1881.04.27 Dziekanowice - poprawna data MARCOWA —
patrz akt urodzenia skan nr 29
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/en/jednostka/-/jednostka/1400758?_Jednostka_delta=20&_Jednostka_resetCur=false&_Jednostka_cur=2&_Jednostka_id_jednostki=1400758

data śmierci: 1942.03.20

miejsce pochówku: Plötzensee pod Berlinem (Niemcy)

rodzice: Franciszek, Antonina Kranz I voto Kwaszczyńska
akt ślubu skan nr 16/17 https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/en/jednostka/-/jednostka/1400823#scan16

zapis ślubu rodziców w księgach brzmi:

Komorowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1880, Księga małżeństw

Franz Xaverius Piotrowski (25 lat), rodzice: Valentin Piotrowski , Victoria Drezińska ,
Antonie Kruszczyńska z.d. Kranz (31 lat) , rodzice: Jacob Kranz , Rosalie Kranz ,(w zapisie ślubu Jakuba i Rozalii nazwisko Krenz)

jednostka: 2 Dywizja Strzelców oraz 15 Pułk Artylerii Polowej
status/stopień: lekarz weterynarii, rotmistrz, podporucznik
uwagi: doktor weterynarii z Dolska, stracony w Berlin-Ploetzensee

Żonaty z Jadwigą Tomaszewską ur. 21 kwietnia 1887 w Gnieźnie, zmarła 07.03 1959, z tego związku urodzili się
- Danuta Wanda, po mężu Szulczewska ur.1911 w Dolsku, zm.2007 w Poznaniu,
- Halszka Zofia ur.1919 Poznań,
- Janusz Stefan ur. 1917 Poznań, zm.1950 Poznań,
- Bogdan ur.1914 Dolsk -zm.1931 Poznań

Od 1907 do 1915 rodzina mieszkała w Dolsku, następnie przeprowadzili się do Poznania.

Symboliczny grób Stefana i syna Bogdana oraz miejsce pochówku Jadwigi i córki Danuty Wandy znajduje się na zabytkowym cmentarzu na Jeżycach w Poznaniu:
kwatera L
rząd 28 miejsce 5
GPS: 52.415277, 16.878937
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=4&id=568357&surname=Piotrowska&name=Jadwiga#OpenMap

https://billiongraves.com/grave/Jadwiga-Piotrowska/24505122

Za Encyklopedią konspiracji wielkopolskiej 1939-1945

Uczył się w gimn. w Trzemesznie i Gnieźnie, skąd w 1902 został usunięty za działalność w Towarzystwie Tomasza Zana, a następnie skazany w procesie 9 VI 1903 na tydzień więzienia.

W 1906 otrzymał dyplom lekarza weterynarii po studiach w Monachium. W 1908 osiedlił się w Dolsku w pow. śremskim jako lekarz weterynarii. W czasie I wojny światowej służył jako lekarz weterynarii w armii niemieckiej, a potem walczył w Powstaniu Wielkopolskim w 15 pap.

W 1920 zwolniony z wojska w stopniu kapitana. W 1921 wrócił na poprzednie miejsce pracy w Dolsku, później w Poznaniu.

W 1925 uzyskał stopień doktora medycyny weterynaryjnej we Lwowie. Należał do współzałożycieli Zrzeszenia Lekarzy Weterynarii Rzeczypospolitej Polskiej (czł. Zarządu Głównego i prezes oddziału poznańskiego).

Uczestniczył w 1930 w Londynie w Międzynarodowym Kongresie Weterynaryjnym. W I.1934 - 39 był czł. Państwowej Rady Weterynaryjnej przy Ministerstwie Rolnictwa i Reformy Rolnej. Działacz ZHP, radny Miasta Poznania i ławnik do spraw kultury i sztuki w magistracie poznańskim, czł. Poznańskiego Sejmiku Wojewódzkiego. W I. 1931 - 39 pełnił szereg funkcji we władzach SN.
Jesienią 1939 współorganizował zawiązki konspiracji SN w Poznaniu. Wchodził też w skład kierownictwa NOB. Od lata 1940 przedstawiciel SN w PSP przy Głównym Delegacie Rządu RP w Poznaniu. Po dekonspiracji NOB aresztowany 18 I 1941.

Rodzinę wysiedlono do GG (woj. lubelskie). Więziony w Domu Żołnierza i w Forcie VII w Poznaniu, we Wronkach, Zgorzelcu, Kłodzku i Berlinie.

18 XII 1941 Trybunał Ludowy w Berlinie (Volksgerichtshof) na sesji w wyjazdowej w Poznaniu skazał go wraz z 8 członkami władz SN na karę śmierci.

Wyrok wykonano w więzieniu Berlin- Plótzensee 20 III 1942.

P. napisał w więzieniu pracę z zakresu weterynarii, której maszynopis przekazano rodzinie. 10 X 1970 nazwano jego imieniem Lecznicę dla Zwierząt m. Poznania i odsłonięto tam tablicę pamiątkową. Jego nazwisko upamiętnione jest też na tablicy w krużganku kościoła oo. Dominikanów w Poznaniu i w Forcie VII. ---Zygmunt Kaczmarek

JUST Wiktor

urodził się 04 stycznia 1888 roku w miejscowości Żydowo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim, w gminie Czerniejewo. USC Malczewo,
akt urodzenia skan nr 7
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/en/jednostka/-/jednostka/1403581#scan7

Jego rodzicami byli Ignacy i Stanisława z dom. Złotowicz, zapis ślubu pary w księgach brzmi:

Malczewo (USC) - akt małżeństwa, rok 1887, Księga małżeństw

Ignatz Just (22 lat), rodzice: Joseph Just , Victoria Paterkiewicz ,
Stanislawa Zlotowicz (21 lat) , rodzice: Johann Zlotowicz , Antonina Labinska
akt ślubu skan nr ⅞
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/en/jednostka/-/jednostka/1403645#scan7

Z tego związku urodzili się także:
Helena - 1889 - ur. i zg.,

– 22.04.1890 - Władysław, zmarł 12.12.1951 w Szczecinie, *** w WTG Gniazdo -
uwagi: Rogoźno ?
źródła:
Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Starostwo Powiatowe w Obornikach, sygn. 8: Polen - Kriegebeschädigte und Eriegshinterbliebene - Stadt Rogasen (Rogoźno) — brak potwierdzenia czy to ta sama osoba

– 1891 - ur. i zg- Marianna,

– 1892 - Cecylia,

– 1894 - ur. i zg Marianna II,

– 1896 - Monika.

—----------------------------

JUST Wiktor powołany do wojska niemieckiego brał udział w I wojnie światowej. Członek Sokoła w Gnieźnie i we Wrocławiu, Bractwa Kurkowego i Towarzystwa Przemysłowców.
W roku 1918 wstąpił jako ochotnik do szeregów gnieźnieńskich Powstańców.

Z zawodu mistrz puszkarski.

Ożenił się z Bronisławą Piasecką ur. 05.08.1893, zm. 27.07.1961. Z tego związku urodziły się w Gnieźnie dwie córki - Halina w roku 1916 i Agata w roku 1920.

Rodzina przeprowadziła się do Poznania z Torunia 30 lipca 1931 roku.
Bronisława Piasecka spoczywa na cmentarzu jeżyckim w Poznaniu
kwatera M
rząd 13 miejsce 24
GPS: 52.415483, 16.877

Wiktor zmarł 28 października 1951 roku, także spoczywa na cmentarzu jeżyckim:
kwatera J
rząd 44 miejsce 8
GPS: 52.414223, 16.876631
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=4&id=563893&surname=Just&name=Wiktor#OpenMap

https://billiongraves.com/grave/Wiktor-Just/36379567?referrer=myheritage

Grób nie jest oznaczony w wyszukiwarce miejskiej jako miejsce spoczynku Weterana, co zostanie zgłoszone do UM Poznań, zostanie złożony także wniosek do IPN w celu wpisania do Ewidencji grobów Weteranów.

W WBH odrzucony dnia 26 października 1936 roku wniosek o MN.

sporządzono na podstawie:
http://www.basia.famula.pl/pl/
https://poznan-project.psnc.pl/
https://billiongraves.com/
http://e-kartoteka.net/pl/search#show
https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html
Akta WBH

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2022