Tadeusz Wolski
Serdeczne podziękowania dla Pana Waldemara Wiśniewskiego za odnalezienie w słupskich zapiskach tego Powstańca.
Być może w Słupsku żyją potomkowie - bardzo proszę o kontakt.
Tadeusz Wolski
dowódca plutonu 5 Pułku Strzelców Wielkopolskich.
Urodził się 27 października 1897 r. w Tucznie (pod Inowrocławiem), w rodzinie rolnika Wojciecha i Franciszki ze Szpringerów
ślub rodziców Urząd Stanu Cywilnego Palędzie Kościelne, wpis 6 / 1895
Adalbert Wolski (ur. 1862) ojciec: Johann Wolski + , matka: Theophila Frąszczak
Franziska Springer (ur. 1873) ojciec: Adalbert Springer + matka: Marie Kurek II voto Frąszczak
Parafia katolicka Palędzie Kościelne, wpis 5 / 1895
Adalbertus Wolski (31 lat) ojciec: Joannes matka: Theophila Frączczak
Francisca Szpringer (21 lat) ojciec: Adalbertus matka: Marianna Kurek
W 1906 r. wziął udział w strajku szkolnym w Jaksicach. Do 1916 r. uczęszczał do gimnazjum w Inowrocławiu. Zmobilizowany do armii niemieckiej (449 Pułk Piechoty), walczył na froncie zach. Ranny jesienią 1918 r., przebywał w szpitalu w Sulzbach.
Po powrocie do Inowrocławia brał czynny udział w walkach o wyzwolenie miasta. W ramach nowo sformowanego 2 Pułku Grenadierów Kujawskich walczył w bitwie o Złotniki (11.11.919), podczas której został kontuzjowany (pułk przemianowano następnie na 5 Pułk Strzelców Wielkopolskich). Po opuszczeniu szpitala walczył pod Łabiszynem (w ramach pułku). 15 kwietnia mianowany ppor., objął 2 kompanię w 2 baonie 5 Pułku Strzelców Wielkopolskich. W styczniu 1920 r., w związku zrewindykacją Pomorza mianowany został komendantem Tucholi. 10 lutego brał udział w uroczystościach zaślubin z morzem (poczet sztandarowy pułku). Podczas wojny 1920 r., od marca do listopada, był dowódcą 2 kompanii ckm 59 Pułku Piechoty (przez krótki czas dowodził 2 baonem tego pułku w walkach n. Liwcem). W kwietniu 1920 r. mianowany został por.
Do rezerwy przeniesiono go 10 XI 1920 r.
W latach 1921-1923 studiował na Wydziale Prawa UP. Do 31 XII 1927 r. był asesorem, od l I 1928 r. - sędzią grodzkim. Do 1937 r. pracował w Czersku (pow. Chojnice), a później we Wrześni, gdzie przebywał do wybuchu II wojny światowej.
Na początku 1944 r. został aresztowany przez poznańskie gestapo, osadzony w Forcie VII, a następnie w obozie Żabikowo. Po wyzwoleniu uruchomił Sąd Grodzki we Wrześni, wybrany był przewodniczącym tamtejszej Miejskiej Rady Narodowej.
W 1950 r. mianowano go sędzią Sądu Wojewódzkiego w Koszalinie, gdzie do przejścia na emeryturę (1967) pełnił funkcję przewodniczącego Wydziału Karnego. Czynny w ramach ZBoWiD-u, był m.in. przewodniczącym komisji środowiskowej powstańców wielkopolskich.
Zmarł 2 sierpnia 1983 r. w Słupsku. Pogrzeb odbył się 4 sierpnia 1983 r. Spoczywa na Starym cmentarzu Sek 2BG Rz 13 nr gr 11-11 https://slupsk.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale&idg=51394&inni=1
Odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych, Orderem Odrodzenia Polski V kl., Złotym Krzyżem Zasługi,Medalem Niepodległości, Medalem X-lecia Odzyskania Niepodległości.
Związek małżeński zawarł ze Stefanią z Podhajskich, pozostawił syna Janusza (1928).
Bibliografia
Z. Kościański, Wolski Tadeusz (1897-1983), (w:) Powstańcy wielkopolscy.Biogramy uczestników powstania wielkopolskiego 1918-1919, t. IV, red. B.Polak, Poznań 2008, s. 217-218,
http://poznan-project.psnc.pl/#prettyPhoto
https://www.myheritage.pl/
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
http://powstancy-wielkopolscy.pl/search
https://slupsk.grobonet.com/grobonet/
https://pw.ipn.gov.pl/pwi/form/r887280088120,WOLSKI-Tadeusz.html
https://www.genealogiawarchiwach.pl
http://zecernia.com/html/?p=2523