Szymański Leonard Mikołaj (1901-1987)
Szymański Leonard Mikołaj (1901-1987)
Urodził się 10 IX 1901 r. w Poznaniu w rodzinie Jana Nepomuka (ur. 12 V 1872, syn Jana i Katarzyny z d. Teper) i Marianny z d. Krenz (14 VIII 1868, córka Józefa i Anny z d. Gostomska), para pobrała się w 1899 r. Z tego związku urodzili się także Marianna (*+1900), Kazimierz Józef (27 II 1903), Halina Anna (1904-1906), Czesław Zenon (1907) i Zofia Anastazja po mężu Połczyńska (1909).
Dwukrotnie żonaty, jego I żoną była Marta Kaźmierczak (17 VII 1902 -2 XI 1926), którą poślubił 31 I 1923 r., z tego związku urodził się syn Henryk Konrad (26 XI 1923). II żoną była od 23 XI 1927 r. Zofia Kawczyńska (ur. 1 V 1903), z którą miał syna Włodzimierza (ur. 13 I 1928).
Z zawodu był maszynistą. W okresie międzywojennym pracował jako dozorca.
Nie ustalono dokładnej daty kiedy Leonard dołączył do powstania, ale wyjaśnić to może kwerenda w Wojskowym Biurze Historycznym, gdzie znajdują się dokumenty związane z wnioskiem do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości 124-37290). W Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego z 1971 r. czytamy, że wstąpił jako ochotnik 14 I 1919 r. do 2. kompanii 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich, co mija się z prawdą, bo pułk został utworzony na mocy rozkazu dziennego nr 14 gen. Józefa Dowbor Muśnickiego z 19 I 1919 r. Prawdopodobnie mógł być wcześniej w powstańczej kompanii skautowej pod dowództwem Wincentego Wierzejewskiego, która wsławiła się zdobyciem Fortu Grolmana (Fort VIII, obecnie Kazimierza Grudzielskiego) 28 XII 1918 roku. W ciągu tygodnia, pułk rozrósł się do stanu około 800 żołnierzy, formując cztery kompanie strzeleckie i jedną kompanię karabinów maszynowych. I dalej za Uchwałą o nadanie WKP - po zakończeniu powstania pełnił służbę garnizonową do 25 VIII 1919 r. Następnie przeniesiony do służby jako jeden z załogi pociągu pancernego "Danuta" (zdobyty przez powstańców w lutym 1919 r., a obsada pociągu brała udział w wojnie polsko - bolszewickiej, niestety nazwisko Leonarda nie występuje wśród odznaczonych żołnierzy pociągu Virtuti Militari). Szymański służył także w 3. pułku kolejowym w baonie saperów.
Do 1939 r. pracował jako kierowca w Poznaniu, podczas okupacji w Izbie Rolniczej, po wojnie pracował w PKS, a do przejścia na rentę w 1968 r. pracował w Motozbycie.
Zmarł 24 IV 1987 r. Pochowany na cmentarzu komunalnym na poznańskim Junikowie, w jednej z kwater powstańczych, spoczywa pole 6 kwatera 1 rząd 12 miejsce 5
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1119584&name_surname=Szyma%C5%84ski%20Leonard#OpenMap
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 351 / 1899; Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 129 / 1899; Archiwum Państwowe w Poznaniu, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania; WBH, Kartoteka personalno - odznaczeniowa; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line stan na 14 III 2025 r.; Lista odznaczonych WKP; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; Dokumentacja fot. grobu Tomasz Konwicki, październik 2024.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2025
Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 351 / 1899
Johann Nepomuk Szymanski (ur. 1872)
ojciec: Johann Szymanski , matka: Caroline Teper
Marie Josephine Krenz (ur. 1868)
ojciec: Joseph Krenz , matka: Anna Gostomska
Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 129 / 1899
Joannes Szymański (ur. 1872)
ojciec: Joannes , matka: Carolina Teper
Marianna Krentz (ur. 1868)
ojciec: Joseph , matka: Anna Gostomska