Szymański Józef (1895 - 1980)

Szymański Józef (1895 - 1980)

oraz Roman (2 VIII 1896 Śrem - 30 VI 1987 Katowice) - Powstańcy Wielkopolscy i ich rodzeństwo Helena (1899), Stanisław (1904 - 2003), Leon (1906-1982), Pelagia (1908 - 1960), Stanisława (1910-1958) i Franciszek (1913 - 1996) urodzili się w rodzinie Antoniego i Marianny z dom. Korytowska, para pobrała się w roku 1892.

Szymański Józef urodził się 5 III 1895 roku w miejscowości Wannew Niemczech (kraj związkowy Nadrenia Północna-Westfalia), nad Kanałem Renz – Herne, wkrótce po jego narodzinach rodzina wróciła do Śremu, gdzie urodziło się rodzeństwo Józefa. W Śremie uczęszczał do szkoły powszechnej, uczestnik strajku szkolnego dzieci i młodzieży 1906 - 1907.

Nie jest to końca wyjaśnione na dzień sporządzenia notatki kiedy i gdzie brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, szczegółowe dane jakie posiadamy dotyczą brata Romana, który brał udział w tworzeniu ochotniczych oddziałów powstańczych w Śremie pod dowództwem Józefa Musielewskiego a następnie Adama Olsztyńskiego, z którymi walczył z bronią w ręku przy oswobodzeniu miejscowości Śrem, Miejska Górka, Kobuczki, Niemarzyn, Słupia. W Śremskim panteonie niepodległości osoba o danych “Józef Szymański” występuje dwukrotnie, przy czym jeden z nich to żołnierz Armii Hallera, drugi występuje tylko raz na liście obecności podczas walnego zebrania w 1931 r. Towarzystwa Powstańców i Wojaków. Józef Szymański został w roku 1972 mianowany do stopnia podporucznika (Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 34/72). W zasobie WBH teczka z odrzuconym wnioskiem o Medal Niepodległości - odrzucono 30 V 1938 roku.

Ożenił się z Jadwigą z dom. Pudliszewską (11 X 1897 - 8 II 1980). Mieli dwie córki Helenę (nazwisko po mężu Klawińska - mąż Brunon), druga córka to Łucja (nazwisko po mężu Baraniak - mąż Józef).

Zmarł 3 III 1980 roku, spoczywa na cm. komunalnym w Gdyni na Witominie Sektor / Rząd / Numer 25 / 10 / 4_1. Nekrolog zamieściła rodzina w Dzienniku Bałtyckim 54/1980, zapisane w nim zostało “powstaniec wielkopolski”.

Spoczywa z małżonką oraz córką Łucją, jej mężem i synem Adamem.

źródła: Wyszukiwarka grobów dla cm. komunalnych w Gdyni. Dziennik Bałtycki 54/1980. WBH - wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa. Śremski panteon niepodległości )strona internetowa). Zdjęcia rodzine Jerzy Galecki i Piotr Guzik.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023

—---------------------------------------------------
zapis ślubu rodziców w księgach brzmi:
Urząd Stanu Cywilnego Dalewo, wpis 9 / 1892

Anton Szymanski (ur. 1866)
ojciec: Johann , matka: Helene Duszynska
Marie Korytowska (ur. 1873)
ojciec: Adalbert , matka: Catharine Leciej

Parafia katolicka Dalewo, wpis 3 / 1892

Antonius Szymański (26 lat)
Marianna Korytowska (19 lat)

—-----------------------------------

Roman Szymański urodził się 02 sierpnia 1896 roku w Śremie,
akt urodzenia: https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/.../jednostka/1414120... skan nr 344

Zmarł w Katowicach 30 czerwca 1987 roku. Żona Gertruda, syn Norbert.

Roman Szymański w Powstaniu Wielkopolskim:

jednostka: Oddział Powstańczy w Śremie; 1 Kompania Strzelców Wlkp.
status/stopień: podporucznik mianowany
uwagi: Uchwała W 34/83
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 11.11.-0.1072 z dnia 1971-11-11

Opis:
Brał czynny udział w tworzeniu się ochotniczych oddziałów powstańczych w miejscowości Śrem pod dow. ppor. Musielewskiego Józefa a następnie ppor. Olsztyńskiego Adama z którymi walczył z bronią w ręku przy oswobodzeniu miejscowości Śrem, Miejska Górka, Kobuczki, Niemarzyn, Słupia. Następnie został przydzielony do 1 Kompanii Strzelców Wlkp., gdzie służył do lipca 1921. W 1923 osiedlił się na Górnym Śląsku, w Katowicach, i pracował w budownictwie do 1926. Następnie rozpoczął pracę w Drukarni Śląskiej w Katowicach w charakterze sterotypera, gdzie pracował aż do wybuchu II Wojny Św. Po wkroczeniu okupanta został zwolniony z pracy jako Polak i wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec, do Wrocławia, gdzie pracował do wyzwolenia. Przez całą okupację potrącano mu 15% jako Polakowi. Po wyzwoleniu wrócił do Katowic i rozpoczął pracę w Drukarni Czytelnik, skąd w 1958 przeszedł na emeryturę.

źródła:
Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
Archiwum Prezydenta RP, Nominacje na stopień oficerski. Uchwała W 34/72