Strzódka Paweł Benedykt (1898 - 1972), Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Strzódka Paweł Benedykt (1898 - 1972)

Urodził się 21 III 1898 r. w miejscowości Pyskowice (miasto w województwie śląskim, w powiecie gliwickim), w rodzinie Franciszka (1863-1936, syn Franciszka i Franciszki z d. Tohak) i Marianny (Marii) z d. Pander (1875-1948, córka Jana i Marianny z d. Kita). Rodzeństwem Pawła byli Powstaniec Wielkopolski Jan Rafał (18 X 1895 - październik 1979), Antoni (1899-1920), Gertruda (1901), Florentyna (1903-1920), Jadwiga (1905-1997), Marianna (1907-1971), Helena (1910-1982) i Edmund (1912-1973).

Ukończył szkołę powszechną w rodzinnej miejscowości. Nie ustalono kiedy przybył ze Śląska do Wielkopolski. Wstąpił do Straży Ludowej w Gostyniu w listopadzie 1918 r. W powstaniu walczył na linii Gostyń - Leszno (informacja za Deklaracją złożoną do Zarządu Głównego Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu, Koło Pracowników Kolei). Według zapisu w Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego wstąpił 1 I 1919 r. do Straży Ludowej w Gostyniu i walczył z bronią w ręku na odcinku Gostyń, Kąkolewo, Leszno. W Deklaracji od 1 II 1919 r. w 3. pułku lotniczym na Poznańskiej Ławicy, w Uchwale o WKP podano datę 12 II 1919 r. Zweryfikowany Powstaniec Wielkopolski dyplomem nr 10427, Nr Referatu Historycznego 18066. W 1968 r. odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Uchwałą W 33/72 mianowany do stopnia podporucznika.

5 XI 1920 r. wcielony do 57. pułku piechoty w Krakowie, skąd skierowany na Górny Śląsk, do akcji plebiscytowej w Bytomiu, a następnie do Powstańczego Komitetu Plebiscytowego w Opolu, gdzie pracuje jako sekretarz i jest członkiem POW. Po wybuchu III Powstania Śląskiego, wstępuje w szeregi powstańcze w Kędzierzynie i bierze czynny udział w walkach. Zwolniony z Wojska Polskiego do rezerwy 4 IV 1921 r. (data z Deklaracji (...).

13 X 1920 r. ożenił się ze Stanisławą Wawrzyniak (21 III 1898 - 16 VI 1978), z tego związku urodziło się troje dzieci Tadeusz (1923), Irena (1924) i Florentyna (1925).

Od 10 VI 1921 r. pracuje w Centralnym Komitecie Czerwonego Krzyża w Szopienicach, gdzie pełni funkcję urzędnika odbiorczego na kolei (żywności i broni dla powstańców). 29 VII 1921 r., z powodu likwidacji C. K. Cz. K. zostaje zwolniony i wraca do Poznania (brak potwierdzenia w Kartach meldunkowych miasta Poznania). Następnie pracuje w Katowicach jako sekretarz Urzędu Wojewódzkiego, od sierpnia 1924 r. do wybuchu II wojny światowej na PKP w Katowicach i Poznaniu.

1 II 1940 r. zostaje aresztowany przez Gestapo i więziony w Forcie VII w Poznaniu, a w kwietniu tegoż roku wywieziony został do KL w Dachau, gdzie przebywał do końca wojny (brak potwierdzenia na Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945 .

Zmarł 31 XI 1972 r., został pochowany na cmentarzu parafialnym pw. św. Jakuba Większego Apostoła w podpoznańskiej Głuszynie. Spoczywa pole A kwatera 2 rząd 3 miejsce 3 GPS: 52.319066, 16.95235

https://billiongraves.com/.../Ppor-Pawe%C5%82.../26149808

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

źródła: WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 I.487.5381; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on-line, stan na 24 VIII 2024; WTG Gniazdo, Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, stan na 24 VIII 2024; Wyszukiwarka grobów billiongraves.com; Wyszukiwarka grobów na cmentarzach w Poznaniu. Dokumentacja grobu Katarzyna Krüger.

Strony