Stanisławski Franciszek 1891 Duszniki
Stanisławski Franciszek urodził się 30 marca 1891 - Duszniki, w rodzinie Stanisława i Anastazji
zmarł 7 lutego 1959 w Czempiniu, spoczywa na tamtejszym cmentarzu z małżonką Anastazją 1890-1976 oraz córką Heleną i zięciem.
I do tego momentu jest wszystko jasne. Przechodzimy zatem do źródeł:
Co tu się nie zgadza? 2 stycznia 1919 roku powstał Pierwszy Oddział Ochotniczy Miasta Czempinia (tzw. kompania czempińska) - patrz: https://www.facebook.com/SPiSZCz/posts/2005241162903962/
Dwa dni po wyzwoleniu miasta wzorem innych miejscowości, 2 stycznia 1919 r. w Czempiniu został sformowany z mieszkańców miasta i okolic kolejny oddział powstańczy. Z inicjatywy Antoniego Jezierskiego, w porozumieniu z komendantem Straży Ludowej Antonim Kapturem, zebrano kilkunastu ochotników.
Utworzono z nich oddział, który w późniejszym okresie osiągnął liczebność 80 osób, pod dowództwem Pawła Lewandowskiego, przyjmując później nazwę "Pierwszy Oddział Ochotniczy Miasta Czempinia". Po uzbrojeniu oddziału w Kościanie, udaje się on w okolice Grodziska Wielkopolskiego, gdzie zostaje podzielony na dwa pododdziały: ok 50 osób pod dowództwem Pawła Lewandowskiego i ok 30 osób dowodzonych przez Jana Szymańskiego. Pluton Szymańskiego 5 stycznia brał udział w zdobywaniu Wolsztyna, a następnie połączył się z resztą kompanii, która otrzymała zadanie przerwania linii kolejowej Leszno – Wolsztyn. Zadanie to wykonano, zajmując 6 stycznia Błotnicę. Następnego dnia, współdziałając z kompanią przemęcką, Czempiniacy opanowali Włoszakowice i utrzymali się mimo intensywnego ostrzału. W kolejnych dniach prowadzili rozpoznanie w kierunku Leszna i Wschowy. 10 stycznia na podejściach pod Zbarzewo, powstańcy zdobyli niemiecki samochód, biorąc 4 jeńców. Po tragicznej potyczce pod Zbarzewem 11 stycznia, w której poległ Stanisław Kuczmerowicz, kompania czempińska prowadziła dalsze działania w okolicy, ostatecznie na początku lutego 1919 r. osiągając rejon miejscowości Wijewo – Brenno – Zaborówiec. W lutym oddział został prawdopodobnie rozformowany, a powstańcy wcieleni w szeregi regularnych Wojsk Wielkopolskich.
Kompania czempińska nie miała nic wspólnego z oddziałami, gdzie dowódcami byli Sobański i Krauze!
Za poprawną należy przyjąć notkę: http://duszniki.esamorzad24.pl/filemanager/photos/uploads/newspapers/55/5e37cd385dffdInformator_51.pdf napisaną na podstawie wniosku o nadanie odznaczenia!
Franciszka Stanisławskiego odnajdujemy - bez szczegółowych danych tu:uwagi: Rakoniewice, pow. Wolsztyn
źródła:Archiwum Państwowe w Poznaniu, Zespół: Związek Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu. Koła poza Poznaniem /http://powstancywielkopolscy.pl/
I na co znajdujemy poparcie w : 1936 , Spis zweryfikowanych 101 - 4621, wykreślony z Rakoniewic i na czerwono naniesiono wpis CZEMPIŃ
W sprawozdaniu z dnia 3 grudnia 1935 roku Franciszek Stanisławski zostaje wykreślony z rakoniewickiego koła, ze względu na przeprowadzkę: 53/884/0/6/314: Rakoniewice, powiat Wolsztyn - akta koła: https://szukajwarchiwach.pl/53/884/0/6/314/skan/full/OsroS4EZFRpONHzsz4jmOw
Zostaje jeszcze do wyjaśnienia źródło pt. Ziemia Kościańska w Powstaniu Wielkopolskim 1918-1919, red. nauk. Bogusław Polak, Kościan 1999,
Czempiń zostawiamy już z boku, bo wiemy, że nasz Powstaniec nie brał udziału w oddziale z tej miejscowości, natomiast mógłby nas zainteresować Śmigiel, a konkretnie Czacz, z którego to pochodził ułan Franciszek Stanisławski ur. 29 września 1895 roku, ale to już zupełnie inna osoba, inna historia. Być może jest to pomyłka spowodowana tym samym imieniem i nazwiskiem i z rozpędu dodanym naszym Franciszkiem urodzonym w Dusznikach.
Aby sprawę zakończyć za prawidłowe dane należy zatem przyjąć:
Stanisławski Franciszek urodził się 30 marca 1891 - Duszniki, w rodzinie Stanisława i Anastazji
zmarł 7 lutego 1959 w Czempiniu, spoczywa na tamtejszym cmentarzu z małżonką Anastazją 1890-1976
w Powstaniu : Stanisławski Franciszek brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. z bronią w ręku: Od 28.12.1919r. udział w walkach pod Pniewami, Sierakowem dow. Sobański. Od 01.01.1919r. baon poznański walki pod Zbąszyniem, dow. Krauze. Po zakończeniu powstania zwolniony jako rocznik niepoborowy.
Późniejszy Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego w Dusznikach, Prezes ZBOWID Koło Duszniki.
Na podstawie w/w danych zebrała Ewa Alicja Slomska
Genealogia Powstańców Wielkopolskich