Smoliński Bohdan Szczęsny Wojciech (1897...
Smoliński Bohdan Szczęsny Wojciech (1897 - 1971)
Urodził się 8 V 1897 r. w miejscowości Sady (wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Tarnowo Podgórne). Rodzice Emilian Zygmunt (28 VIII 1858 - 1939, lekarz, społecznik, działacz samorządowy, zmarł w obozie przejściowym podczas wysiedlenia z Wielkopolski, syn Józefa i Emilii z Nowickich) i Antonina Pelagia z Brandowskich (19 XII 1862 - 21 X 1929, działaczka niepodległościowa, córka prof. Alfreda Rocha i Heleny z d. Cichowicz) pobrali się w Poznaniu 8 VII 1893 r. Z tego związku urodzili się także Kazimierz (25 I 1896 - 18 VII 1950, matematyk), Włodzimierz Jan Miron (27 V 1898 - 25 XI 1945, uczestnik Powstania Wielkopolskiego. Brał udział w Kampanii Wrześniowej, następnie został wysiedlony w 1939 r. z Poznania i zamieszkał w Zakopanem. Zastrzelony przez niemieckiego żołnierza, gdy obserwował na ulicy wymarsz oddziałów niemieckich z Zakopanego. W czasie Powstania Warszawskiego lekarz w szpitalu polowym przy ul. Jaworzyńskiej), Józef Teodor (17 IV 1894 - 24 VIII 1964, uczestnik Powstania Wielkopolskiego).
Smoliński Bohdan przed wybuchem I wojny światowej był uczniem Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu, działał w Towarzystwie Tomasza Zana. Prof. Wiktor Dega, wspominając swój udział w powstaniu, wymieniał go jako członka Tajnej Organizacji Niepodległościowej. Była to mała grupa konspiracyjna, skupiająca głównie uczniów gimnazjalnych, prowadząca dla swoich członków szkolenie wojskowe wg przedwojennych instrukcji Polskich Drużyn Strzeleckich. W 1917 r. zdał maturę i rozpoczął studia prawnicze w Monachium i we Wrocławiu.
Nie jest jasne, w jakich okolicznościach przystąpił do powstania. Wiemy, że służył pod dowództwem ppor. Degi w 8. kompanii 1. rezerwowego Pułku Strzelców Wielkopolskich (późniejszy 10. psw, następnie 68. pp). W rozkazie Dowództwa Głównego Wojsk Polskich b. zaboru pruskiego nr 229 z 27 września 1919 roku znajdujemy następujący punkt: „§ 18.Na wniosek Ministerstwa b. dzielnicy pruskiej, Wydz. Sprawiedliwości IV. sekc. osob. 33/19 z dnia 18 września 1919 r., zezwalam niżej wymienionych zwolnić od zajęć służbowych na przeciąg trzech miesięcy od 1. października r. b. począwszy dla przygotowania do egzaminu referendarjuszowskiego, o ile to nie będzie z uszczerbkiem dla służby; w razie zgody na zwolnienie, Dowódca danej formacji wyda odpowiednie zaświadczenie. […] 13. szer. Smoliński 10. płk. strzelec. 8. kmp.” Najwyraźniej Bohdan Smoliński nie porzucił więc swoich prawniczych planów podczas służby wojskowej.
18 VI 1919 r. w Poznaniu ożenił się z Ireną z d. Górzyńska (10 II 1897 w miejscowości Sambor miasto na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rodzinie szymona i Emilii). Z tego związku do 1931 r. urodziły się dwie córki - bliźniaczki - Aleksandra Dorota Urszula (po mężu Skołowska, chemiczka) i Halina Ewa Barbara 25 XII 1926 r. (fizyczka).
Smoliński pracował w późniejszych latach jako adwokat. W okresie międzywojennym jego kancelaria mieściła się w Poznaniu na Placu Wolności, pod numerem 14.
Podczas II wojny światowej 12 IX 1944 r. osadzony w KL Mauthausen, nr więźnia 97034 (Lista strat II wojny światowej błędnie podaje w II wpisie dane urodzenia 30 III 1902).
Zmarł 6 VII 1971 r. i został pochowany na cmentarzu Poznań Junikowo, spoczywa pole 17 kwatera B rząd 3 miejsce 24 GPS: 52.389923, 16.821126
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1071206&name_surname=Smoli%C5%84ska%20Irena#
źródła: Parafia katolicka Lusowo, wpis 9 / 1893; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1941/1/70, skan 30Sady (USC) - akt urodzenia, rok 1897, Księga urodzeń; Akta Miasta Poznania Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego, baza on line; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; Sylwetki uczestników Powstania Wielkopolskiego (1918-1919) i wojny polsko-bolszewickiej (1919-1920) związanych z gminą Tarnowo Podgórne, Maciej Elantkowski, Grzegorz Jazdon, Michał Krzyżaniak, Muzeum Powstańców Wielkopolskich im. Generała Józefa Dowbora Muśnickiego w Lusowie, 2024.