Schneider Roman (1890 - 1967)

Schneider Roman (1890 - 1967)

Urodził się 5 V 1890 r.* w Poznaniu w rodzinie Wawrzyńca (ur. 1865, syn Wojciecha i Barbary z d. Ulatowska) i Magdaleny z d. Nowak (1868-1928, córka Antoniego i Agnieszki z d. Kuźniewska), para pobrała się w 1890 r. Z tego związku urodzili się także Stanisław (4 IV 1892), Zofia (1894, po mężu Andrzejewska), Teodora (1896), Jan (3 I 1898), Marianna (1900), Weronika (1902 - 1964, po mężu Dybizbanska) i Rozalia (1904).
*UWAGA co do dnia urodzin Romana, wg Kart meldunkowych miasta Poznania, Listy zweryfikowanych PW urodził się 5 II 1890 r., natomiast wg Książeczki ZPW i Deklaracji członkowskiej ur. 5 V 1890 r.

Z zawodu murarz.

25 VI 1915 r. w Poznaniu poślubił Stanisławę z d. Sroka (20 X 1893 - 20 V 1976, córka Tomasza i Józefy z d. Grabiak). Z tego związku urodzili się Albin (4 XII 1915 - 5 III 1982), Henryk (14 I 1918 - 10 VIII 1975), Stanisława (13 XI 1919), Irena (24 III 1926) i Sabina (14 XI 1930 - 11 VIII 2011, po mężu Daracz).

Powołany 2 III 1916 r. do armii pruskiej służył w marynarce wojennej.

Od listopada 1918 r. jako ochotnik W Batalionie Służby Straży i Bezpieczeństwa na terenie Poznania pod rozkazami Adama Białoszyńskiego (Białaszyński, 18 XII 1890 - 12 VII 1949). 5 XII 1918 r. marynarze zebrali się w kawiarni „Zielona” przy ul. Wrocławskiej 18 w Poznaniu, tworząc z myślą o spodziewanej walce o zjednoczenie ziem polskich Oddział Marynarzy Powstańców. Marynarze w granatowych mundurach byli elitą sił powstańczych, m.in.: stanowili osobistą ochronę I. J. Paderewskiego podczas jego pobytu w Poznaniu. 27 XII 1918 r. IV Kompania Białoszyńskiego (tak w skrócie ich nazywano) zdobyła koszary 47. pułku piechoty niemieckiej, ogniem zaporowym ostrzeliwała kolejne koszary tym razem 6. pułku grenadierów na Grunwaldzie, uniemożliwiając im działania w centrum miasta, zdobyli Fort VII z zaopatrzeniem wojskowym oraz Dworzec Główny i 6 I 1919 r. lotnisko Ławica w Poznaniu. Marynarze po wyzwoleniu miasta chronili przed kradzieżą magazyny z umundurowaniem, żywnością oraz bronią. Wszystko to służyło następnie poznańskim pułkom, które podczas wojny polsko-bolszewickiej udały się w okolice Lwowa. Po akcji powstańczej w Poznaniu bosman Adam Białoszyński wyruszył na czele kompanii marynarzy w styczniu 1919 r. na odcinek frontu północnego pod Szubin, Łabiszyn, Żnin, Tury, Rynarzewo, Brońsko, Samoklęski. Schneider Roman Od 7 II 1919 r. służył w 7. dyonie taboru. Zwolniony z wojska 10 X 1920 r. Od 6 VII 1933 r. członek Związku Weteranów Powstań NArodowych RP 1914/1919. Zweryfikowany przez zarząd Główny Związku Powstańców Wielkopolskich dyplomem nr 1274, Nr Referatu Historycznego 8903. Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi w okresie międzywojennym.

Zmarł 9 III 1967 r. pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 1 rząd 8 miejsce 12

https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...

To także miejsce pochówku żony Stanisławy, córki Sabiny i jej męża Stanisława Daraczów.

Urząd Stanu Cywilnego Piątkowo, wpis 5 / 1890

Lorenz Schneider (ur. 1865)
ojciec: Adalbert + , matka: Barbara Ulatowska +
Magdalena Nowak (ur. 1868)
ojciec: Anton + , matka: Agnes Kuźniewska

Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 36 / 1890

Laurentius Szneider (24 lat)
ojciec: Adalbertus , matka: Barbara
Magdalena Nowak (21 lat)
ojciec: Antonius , matka: Agnes