Polaszek Franciszek i Węclewicz Marian i...

Polaszek Franciszek i Węclewicz Marian i Henryk

Polaszek Franciszek
urodził się w Kiełpinie pow. tucholski w rodzinie Tomasza i Anny z dom. Talaśka 10 października 1872 roku. Jego rodzeństwem byli Jan 1871, Marianna 1869,Stanisław 1875, Julian, Teofil Albert 1880, Anna 1885, Józef 1891.

Od 1901 roku związał swoje życie z Gostyniem, tu też z Marianną Balbiną Mroczkiewicz 1879-1949, córką Karola Jana Dawida i Nepomuceny z dom. Garstka, założył rodzinę, ślub pary miał miejsce 23 kwietnia 1901 roku.

Na stronie Muzeum w Gostyniu zamieszczono biogram Franciszka: “Pracował jako budowniczy. Posiadał dwa tartaki i składnicę materiałów budowlanych. Był aktywnym działaczem polskich organizacji społecznych, a w szczególności Kurkowego Bractwa Strzeleckiego, w którym przez 25 lat sprawował funkcję wiceprezesa. Po wybuchu I wojny światowej, po krótkiej przymusowej służbie w armii niemieckiej, czynnie zaangażował się w prace na rzecz odzyskania niepodległości. Był m.in. współorganizatorem i członkiem tajnego Powiatowego Komitetu Obywatelskiego w Gostyniu, który w listopadzie 1918 roku przekształcił się w Powiatową Radę Ludową. Brał udział w tworzeniu Powiatowej Straży Ludowej. Jako członek ścisłego kierownictwa obozu niepodległościowego w Gostyniu brał bezpośredni udział w przejęciu władzy przez PRL z rąk pruskich, m.in. 2 stycznia 1919 roku w likwidacji urzędu niemieckiego landrata R. Luckego i ustanowieniu polskich władz. Mianowany zastępcą komisarza wojennego, uczestniczył w tworzeniu ochotniczych oddziałów powstańczych na terenie powiatu gostyńskiego. 25 lutego 1919 roku, po zrzeczeniu się ze swej funkcji Edwarda Potworowskiego, objął stanowisko komendanta Straży Ludowej na powiat gostyński. 11 maja 1919 roku, podczas zaprzysiężenia Powiatowej Straży Ludowej na Rynku w Gostyniu, złożył meldunek generałowi Józefowi Dowbór Muśnickiemu o przebiegu powstania w Gostyńskiem i walkach na froncie pod Lesznem. W dwudziestoleciu międzywojennym był członkiem sejmiku powiatowego i Rady Miejskiej w Gostyniu. Działał w miejscowym Stronnictwie Narodowym. Nadal też prowadził firmę budowlaną, w której skład wchodziły m.in. tartaki w Gostyniu i Krobi. Posiadał ponadto gospodarstwo rolne w Dusinie pod Gostyniem, w którym w okresie okupacji (po skonfiskowaniu go przez Niemców) pracował jako włodarz i nocny stróż. Żonaty był z Marianną z domu Mroczkiewicz. Miał 11 dzieci. Zmarł 16 października 1954 roku w Gostyniu. Pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym.”

Spoczywa z małżonką i córką Marią, która poślubiła Powstańca Wielkopolskiego Mariana Węclewicza
https://billiongraves.pl/grave/Franciszek-Polaszek/22606368

Nie znamy niestety imion wszystkich dzieci, odnaleźliśmy metryki urodzenia tylko niektórych z nich i tak :
-- 1902 - Czesław,
-- 1904 - Mieczysława,
--1905 - Stefan,
-- 1906 - 1983 - Ludwik,
-- 1908 - 1909 - Anna,
-- 1910 - 1911 - Helena
-- 1912-1952 - Maria,
-- Wanda 1914-1938

a także Józef (1919 - 1942)

ps. „Belek", czł. NOB, harcerz, technik budowlany.

Urodził się 3 lipca 1919 w Gostyniu.

Po ukończeniu szkoły powszechnej uczęszczał do gimnazjum w Gostyniu. Czł. ZHP w 3 DH im. S.Czarnieckiego, zastępowy. Egzamin dojrzało­ści zdał w 1939 w Technikum Budowlanym w Poznaniu. Ukończył Państwowy Kurs PW II stopnia. Na wojnę 1939 nie zmobilizowa­ny, ale jako junak PW udał się do Kutna, gdzie po kilkudniowym zatrzymaniu przez Niemców został zwolniony. Do Gostynia wrócił 25 IX 1939 i pracował w tartaku, który był własnością jego ojca. W styczniu 1940 współpracował z grupą NOB zorganizowaną przez Jerzego Kurpisza („Orlik"). W maju 1940 zaprzysiężony do NOB przez ppor. An­toniego Kaźmierskiego („Dziedzic"). Organi­zator Placówki Piaski. Był kolporterem ga­zetki „Polska Narodowa". Aresztowany przez Gestapo 1 VII 1941. Więziony w Lesznie, Forcie VII i w więzieniach przy ul. Młyńskiej w Poznaniu i w Pile. Wyrokiem Wyższego Sądu Krajowego w Poznaniu (OLG) na sesji wyjazdowej w Pile 10 VI 1942 skazany na karę śmierci. Stracony w więzieniu przy ul. Młyńskiej w Poznaniu 21 VIII 1942.

Encyklopedia konspiracji wielkopolskiej 1939-1945 - AGKIPN, Reichsjustizministerium t. 544;USC Poznań, Akt zgonu P-3799/1942. w opracowaniu Maria Rutowska Marian Woźniak

Józefa odnajdujemy także tu:

INFORMACJE O PRZEŚLADOWANIACH
stracony
Źródło: Nazwa dokumentu: księga zgonów Urzędu Stanu Cywilnego w Poznaniu, lata 1940-1944,P 3779
Miejsce przechowywania dokumentu: Archiwum II Wojny Śwatowej Instytutu Zachodniego w Poznaniu
Sygnatura: I.Z.Dok.V-355
uwięzienie
zginął
rodzaj uwięzienia
więzienie
miejsce zamieszkania przed zatrzymaniem
Gostyń
miejsce osadzenia
Poznań
data śmierci
1942-08-21
miejsce śmierci
Poznań, Młyńska, więzienie policyjne
dodatkowe informacje

nazwisko
Polaszek
imię
Józef
data urodzenia
1919-07-03
data śmierci
1942-08-21
miejsce zamieszkania przed wojną
Gostyń
zawód
technik budowlany
----------------------

Źródło: Oberlandesgericht Posen
Sygnatura: IPN GK/74/6
Instytut Pamięci Narodowej - Archiwum Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce
uwięzienie

rodzaj uwięzienia
więzienie
miejsce zamieszkania przed zatrzymaniem
Gostyń/Gostingen
miejsce procesu
Piła/Schneidemühl
data procesu/wyroku
1942-07-08
wyrok
Kara śmierci
dodatkowe informacje
wyrok wydany przez Senat Karny Wyższego Sądu Krajowego w Poznaniu
---------------------------------------------------------------

Wyżej wspomniałam, że córka Maria poślubiła Mariana Węclewicza - Powstańca Wielkopolskiego.

MARIAN i HENRYK
oraz ich rodzeństwo:
-- 1900-1901 - Angelika weronika,
-- 1904 - Felicja Weronika,
-- 1909 - Helena Emilia,
-- 1910 - Irena Maria

urodzili się w rodzinie Sylwestra i Marianny Gruszczyńskiej, para pobrała się:

Urząd Stanu Cywilnego Odolanów, wpis 80 / 1899 Silvester Węclewicz (ur. 1869) ojciec: Hieronymus Węclewicz, matka: Veronika Kropczyńska Marie Theophila Gruszczyńska (ur. 1879) ojciec: Johann Nepomucen Gruszczyński, matka: Emilie Wrzesińska
akt małżeństwa: https://szukajwarchiwach.pl/11/725/0/2/89/skan/full/z30KQSoJ1pAxiGpBkpE-aQ
Parafia katolicka Odolanów, wpis 60 / 1899
Silvester Węcławicz (30 lat) ojciec: Joseph, matka: Marianna Marianna Gruszczyńska (20 lat) ojciec: Joannes, matka: Aemilia --------------------------
HENRYK WĘCLEWICZ urodził się 20 grudnia 1901 roku w Czaczu, pow. śmigielski, zginął 09 maja 1941 roku w niemieckim obozie koncentracyjnym Mauthausen Gusen, jego symboliczny grób znajduje się na cmentarzu komunalnym w Poznaniu - Miłostowo, z małżonką Heleną z Goździków ur. 15.01.1907, zm. 22.05.1994, pole:4 rząd:9 miejsce:387
https://billiongraves.pl/grave/Henryk-W%C4%99clewicz/20574532
akt urodzenia Henryka: https://szukajwarchiwach.pl/34/447/0/1.1/100/skan/full/dDxqRE1bVNcPwNJp6BfmCw
Henryk Węclewicz w Powstaniu Wielkopolskim:

jednostka: 15 Pułk Ułanów Wlkp.
status/stopień: szeregowiec, podporucznik

odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.20-0.970 z dnia 1957-12-20 pośmiertnie

Opis:
Drugostronnie wymieniony brał udział z bronią w ręku w Powstaniu Wlkp. od 27.12.1918 do 12.02.1919 w walkach ulicznych w Poznaniu i na froncie północnym pod Żninem, Szubinem i Rynarzewem w stopniu szeregowca w Batalionie Poznańskim pod dowództwem kpt. Jana Tomaszewskiego i później por. T. Fabiana. W 1939 zostaje jako podporucznik rez. zmobilizowany do służby kolejowej. W 1940 zostaje za udział w Powstaniu aresztowany przez gestapo i osadzony w obozie koncentracyjnym w Dachau a później w Mauthausen-Gusen I. w którym zginął 09.05.1941. Nazwisko Węclewicza figuruje na tablicy pamiątkowej ku czci pomordowanych Powstańców Wlkp. wystawionej przy kościele na Łazarzu w Poznaniu (Pod Wezwaniem Matki Boskiej Bolesnej). Węclewicz był zweryfikowanym powstańcem. Dowody przedstawiono w zarządzie Okręgowym ZBoWiD w Poznaniu
Ponadto w zbiorze akt Wojskowego Biura Historycznego znajdują się teczki z aktami Henryka, dzięki czemu wiemy, że 25 października 1932 roku otrzymał Medal Niepodległości.
-------------------------------------------------
MARIAN WĘCLEWICZ urodził się 06 kwietnia 1903 roku w Czaczu, powiat śmigielski,
akt urodzenia: https://szukajwarchiwach.pl/34/447/0/1.1/107/skan/full/DNXTUht-D6aYry13sjTsQQ

Zmarł 08 grudnia 1986 roku w Gostyniu - spoczywa z rodziną swojej pierwszej żony Marią z Polaszków.
W Powstaniu Wielkopolskim:
jednostka: Oddziały Powstańcze w Poznaniu, 1 Pułk Ułanów Wlkp.
status/stopień: podporucznik, podpułkownik rezerwy
uwagi: matka z domu Gruszczyńska, uczestnik walk ulicznych w Poznaniu, następnie na froncie północnym (pod Żninem i Szubinem)
odznaczenie: Wielkopolski Krzyż Powstańczy Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.956 z dnia 1957-12-06

Opis:
Za zbrojny udział w Powstaniu Wielkopolskim w czasie od 27.12.1918 r. do 12.02.1919 r. w walkach ulicznych w Poznaniu i na froncie północnym pod Żninem, Szubinem i Rynarzewem w stopniu szeregowca. Walczył w Batalionie Poznańskim pod dowództwem kpt. J. Tomaszewskiego.
Z wykształcenia prawnik, w czasie wojny polsko-bolszewickiej zaciągnął się ochotniczo do 15 Pułku Ułanów Poznańskich i walczył na froncie litewsko-białoruskim.
We wrześniu 1939 roku, wraz z 17 Pułkiem Ułanów, działającym w ramach Wielkopolskiej Brygady Kawalerii, uczestniczył w bitwie nad Bzurą, gdzie został ciężko ranny.
W latach 1939-1945 przebywał w niemieckich obozach jenieckich, m.in. w oflagu w Lubece i Dössel. Co znajduje potwierdzenie w źródłach:

Źródło: Dane zebrane w ramach konkursu dla szkół (0231)
uczestnik walk
Kampania wrześniowa 1939
przydział wojskowy
17 Pułk Ułanów /Wielkopolska Brygada Kawalerii/
stopień wojskowy
porucznik
jeniec wojenny

miejsce wzięcia do niewoli
Warszawa
data wzięcia do niewoli
1939
okoliczności wzięcia do niewoli
Uczestniczył w bitwie pod Bzurą, gdzie został ciężko ranny. Przedostał się do Puszczy Kampinoskiej i walczącej Warszawy. Tu trafił do niewoli
miejsce osadzenia
Oflag w Lubece i Doessel
data zwolnienia
1945
-------------

Źródło: Wojskowe Biuro Badań Historycznych
uczestnik walk
Kampania wrześniowa 1939
stopień wojskowy
por.
jeniec wojenny

figuruje na stanie obozu
X B
numer jeniecki
569
------------------

W 1945 roku podjął pracę w Polskiej Misji Repatriacyjnej, a od 1947 roku – w Polskiej Misji Wojskowej dla Badania Zbrodni Wojennych.
Prowadził w Gostyniu praktykę adwokacką i pełnił przez kilka lat funkcję kierownika miejscowego Zespołu Adwokackiego. Był współzałożycielem kół Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Gostyniu, Pępowie i Poniecu. Przez 12 lat był prezesem oddziału gostyńskiego; członek Zarządu Okręgu w Poznaniu. Był zapalonym regionalistą, należał do współzałożycieli Społecznego Komitetu Regionalnego (późniejszego Gostyńskiego Towarzystwa Kulturalnego), w którym przez pewien czas piastował funkcję wiceprezesa. Był także współfundatorem pomnika w Walewicach ku czci poległych tam w kampanii wrześniowej polskich żołnierzy.
W WBH znajduje się teczka personalna Mariana.
------------------





http://www.muzeum.gostyn.pl/Gosty%C5%84ski%20S%C5%82ownik%20Biograficzny?idAkt=907

http://it.gostyn.pl/gostyn,oberza

https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/?strona=17&szufladka=PODZ-POLE

http://poznan-project.psnc.pl/

http://www.muzeum.gostyn.pl/PAMI%C4%98TNIKI%20I%20WSPOMNIENIA?idAkt=789

https://billiongraves.pl/cemetery/Gosty%C5%84-cmentarz-parafii-pw-%C5%9Bw-Ma%C5%82gorzaty/203274

https://www.straty.pl/pl/szukaj

http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

https://www.myheritage.pl