Podkomorski Ludwik (1890 - 1978)
Podkomorski Ludwik (1890 - 1978)
W roku 1878 pobrali się Nikodem (8 XII 1850 - 25 X 1929) i Teresa z dom. Müller (4 VI 1856 - 18 VII 1931), z tego związku urodzili się
— Stefan (19 II 1878 Obrzycko - 3 XII 1935 - Poznań,doktor prawa, major w stanie spoczynku, w WBH akta),
— Tadeusz (19 I 1880 Obrzycko - 22 VII 1959 spoczywa na warszawskich Starych Powązkach),
— Henryk (4 I 1881 Obrzycko - 1 IV 1946 Inowrocław, uczestnik I wojny światowej, zaginiony podczas działań wojennych, wzięty do rosyjskiej niewoli),
— córki - Bronisława (1882 - 1914), Jadwiga (1883, po mężu Dobrogowska), Helena (1885 - 1890), Maria Eleonora (1888 po mężu Gackowska), Zofia (1894)
— a także dwóch Powstańców Wielkopolskich - Jan Nepomuk (7 V 1892 Obrzycko - 13 XI 1958 Krynica, spoczywa na Starych Powązkach w Warszawie, lekarz, działacz społeczny, przed II wojną światową dyrektor zakładów Państwowego Monopolu Spirytusowego (d. zakłady Winkelhausen) w Starogardzie Gdańskim. Jego syn Włodzimierz Olgierd był Powstańcem Warszawskim, zginął 30 VIII 1944 i Ludwik.
Podkomorski Ludwik urodził się 26 I 1890 roku w miejscowości Obrzycko Obrzycko – miasto w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim.
Absolwent Uniwersytetu Berlińskiego, lekarz w Szubinie, w późniejszych latach praktykował w Tczewie i Poznaniu, po II wojnie światowej w Gdyni.
Na okres szubiński przypada udział Ludwika w Powstaniu Wielkopolskim, w Uchwale z 1957 roku o nadanie WKP wymieniony jako organizator Kompanii szubińskiej, w biogramie Czesława Parduy (1893-1979) czytamy: ”Brał udział w walkach na ziemi szubińskiej. Jako ordynans dr. Ludwika Podkomorskiego uczestniczył w zmaganiach pod Kcynią, Nakłem, Rynarzewem i Kołaczkowem. Brał udział także w organizowaniu kompanii szubińskiej, towarzysząc dr. Ludwikowi Podkomorskiemu w rekrutacji powstańców na wsiach.”. Zdemobilizowany w roku 1922. W WBH teczki o sygnaturach 7602 i 3586 a także wniosek o Krzyż Niepodległości 157-46870, odznaczony Krzyżem Niepodległości dnia 28 VI 1932 roku.
Dwukrotnie żonaty, jego pierwszą żoną była Julia z dom. Michałowska (15 XIII 1890 - 13 X 1918), z tego związku urodziła się córka Julia Halina (12 VIII 1917), drugą została 14 III 1921 roku Jadwiga z dom. Chrzanowska ur. 11 X 1898 roku, z którą miał syna Jerzego (26 II 1923, zmarł przed 1978).
Jego losy podczas II wojny światowej nie są znane.
Podkomorski Ludwik zmarł w Gdyni 29 V 1978 roku, spoczywa z małżonką Jadwigą zm. 20 VIII 1970 na cmentarzu komunalnym na Witominie Sektor / Rząd / Numer 3 / 25 / 13_2, wg wyszukiwarki grobów miejsce nie jest opłacone
https://gdynia.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale...
Zostanie złożony wniosek do IPN o wpis do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość Polski.
źródła: Urząd Stanu Cywilnego Jankowice, wpis 3 / 1878. Archiwum Państwowe w Poznaniu 1917/1/51, skan 21 Obrzycko (USC) - akt urodzenia, rok 1890, Księga urodzeń. Wyszukiwarka miejsc spoczynku na cm. komunalnych w Gdyni. WBH - Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa. Dziennik Bałtycki nr 122/1978.. Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931. Powstańcy Wielkopolscy - Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918/1919, t. IV, pod red. Bogusława Polaka, Poznań 2008. WTG Gniazdo - Odznaczeni WKP.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023