O rodzie Chłapowskich słów kilka cz.3, Genealogia Powstańców Wielkopolskich

!!!/wszystkie źródła wykorzystane w opracowaniu zostaną podane po zakończeniu opracowania/!!!

W części 1 “O rodzie Chłapowskich słów kilka”

https://www.facebook.com/notes/genealogia-powsta%C5%84c%C3%B3w-wielkopolskich/o-rodzie-ch%C5%82apowskich-s%C5%82%C3%B3w-kilka-cz-1/217012336414176/

przedstawiliśmy Państwu Mieczysława i Wandę Chłapowskich, którzy to mieli związek z Powstaniem Wielkopolskim, z genealogicznego punktu został ujęty także Stanisław Chłapowski, który poślubił Zofię z Kurnatowskich. Para doczekała się potomstwa - Marię (1850–1909), Antoninę (1852–1936), Dezyderego (1854–1925) /- ojciec Powstańców Wielkopolskich Stanisława, Juliusza i Zdzisława/, Jana Wacława (1863–1919) /- uczestnika PW i ojca Powstańców - Stanisława i Kazimierza/ i Józefę (1867–1899).

JAN WACŁAW CHŁAPOWSKI, major Wojska Wielkopolskiego, uczestnik Powstania Wielkopolskiego, wymieniony m.in. w źródłach: Daniel Kęszycki "Wspomnienia z 1919/22. Udział Śremu w Powstaniu Wielkopolskim. Księga I
Brodnica - Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Brodnickiej i Stowarzyszenie Miłośników Dziedzictwa Narodowego im. gen. Józefa Wybickiego urodził się 28 września 1863 roku, Szołdry,

zmarł 2 lipca 1919 roku w Poznaniu, spoczywa w Brodnicy z małżonką Zofią z Jaczyńskich /10.09.1871 - 20.07.1952/, którą poślubił 24 kwietnia 1892 roku.

Para doczekała się potomstwa:

Dezydery 3.10.1894 - 17.12.1928 Stanisław Jan Józef 08.02.1903 Goździchowo - 13.12.1971 spoczywa w Brodnicy z małżonką Wandą Marią z Czerwińskich. Uczestnik Powstania Wielkopolskiego (wymieniony Ziemia Kościańska w Powstaniu Wielkopolskim 1918-1919, red. nauk. Bogusław Polak, Kościan 1999). Dzieci pary to Kazimierz, Mieczysław, Antoni, Maria, Janina, Stanisław, Franciszek Pius, Elżbieta.

Tadeusz urodzony dnia 13 IX 1896, zmarł dnia 2 II 1935, zmarł bezpotomnie Kazimierz CHŁAPOWSKI, uczestnik Powstania Wielkopolskiego, służył w 1 Pułku Ułanów Wielkopolskich, odznaczony za obronę Lwowa Wojnę Polsko - Bolszewicką 1918-20 i Powstania Śląskie, urodzony 22 marca 1898 roku w Gozdaninie, zmarł 13 kwietnia 1969 w Ramsagate, Kent, Anglia, tamże pochowany. 21 października 1924 w Wełnie poślubił Elżbietę z Szelągowskich 1904-1934, z którą miał syna Jana.

źródła: Rocznik Związku Weteranów Powstań Narodowych R. P. 1914/19 w Poznaniu, Poznań 1935, Część pierwsza: Z dziejów walk o niepodległość. Rozprawy i szkice; Część druga: Sprawozdanie Zarządu Głównego Związku Weteranów Powstań Narodowych R. P. 1914/19 za rok 1934 Polak Bogusław, Polak Michał (oprac.), Wielkopolanie Kawalerowie Orderu Virtuti Militari 1918-1920, Koszalin 2010
Karwat Janusz (wybór i oprac.), Wspomnienia z Powstania Wielkopolskiego, Biblioteka "Kroniki Miasta Poznania", Poznań 2007

Maria urodzona dnia 4 VIII 1899 - Goździchowo, zmarła dnia 11 IX 1900 - Łęki Wielkie Jan Nepomucen Kazimierz urodzony dnia 14 II 1901 - Goździchowo Zofia urodzona dnia 26 IV 1912 - w Chotowie, par. Gostyczyna, zmarła dnia 13 XII 2001 - Toronto, mąż: Andrzej Jaxa-Dębicki z Dębicy h. Gryf

MARIA Antonina urodziła się 14.09.1850 Kopaszewo, zmarła 15.04.1909 w Lido, spoczywa w Waligórze. Poślubiła 23 czerwca 1869 roku Napoleona Ksawerego Mańkowskiego ANTONINA urodziła się 23 grudnia 1852 w Szołdrach, zmarła 28 kwietnia 1936 roku w Krakowie, 12 listopada 1875 roku w Brodnicy poślubiła Wacława Mańkowskiego DEZYDERY ANDRZEJ urodził się 28 lutego 1854 roku w Poznaniu /podawana też jest data urodzenia - listopad/, tu też zmarł 25 listopada 1925 roku, spoczywa w nekropolii Chłapowskich w Rąbinie. Dnia 9 września 1885 roku poślubił w Kościelnikach pow. Kraków Teresę Dembińską z Dembian h. Nieczuja, 1865-1941, (rodzice Juliusz Dembiński z Dembian h. Nieczuja, i Helena hr. Wodzicka z Granowa h. Leliwa,

Dezydery i Teresa doczekali się potomstwa:

Stanisław Ludwik Maria Józef Damazy urodził się 11 grudnia 1888 Szołdry, zginął 23 czerwca 1930 w wyniku wypadku, utonął w Wiśle, spoczywa z ojcem i braćmi w Rąbinie, Powstaniec Wielkopolski wymieniony w źródłach dotyczących Powstania Wielkopolskiego status/stopień: porucznik rezerwy

źródła:

Album Pamiątkowy Powstańców Ziem Zachodnich R.P., Poznań 1937, nr 1; Poznań 1938, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5; [Poznań] 1939, nr 6

Gomnolec Ludwik, Kubiak Stanisław, Mąderek Stanisław, Zwycięstwo ludu w Wielkopolsce. Jednodniówka z okazji 40 rocznicy Powstania Wielkopolskiego 1918–1919, Poznań 1958

Grot Leszek, Pawłowski Ignacy, Pirko Michał, Wielkopolska w walce o niepodległość 1918-1919. Wojskowe i polityczne aspekty Powstania Wielkopolskiego, Seria Wielkopolska w walce o niepodległość 1918-1919, pod. red. Ignacego Pawłowskiego, Warszawa 1968

Powstanie Wielkopolskie 1918-1919, pod red. Zdzisława Grota, Poznań 1968

Kubiak Stanisław, Łozowski Franciszek, Rady robotniczo-żołnierskie w Wielkopolsce 1918-1919, Poznań 1959

Chwaliszewski Roman, Kicman Wojciech, Kiedy ojczyzna wezwała. Powstanie Wielkopolskie na ziemi pilskiej, 2013

Juliusz Marian Jan Józef urodził się 22 listopada 1890 w Goździchowie, poległ 26 lipca 1920 pod Smarzewem, *źródła podają także: zginął od kuli nieprzyjacielskiej, w szarży kawaleryjskiej w okolicy Brodów i Szczurowic nad Styrem, spoczywa w Rąbiniu, wachmistrz, 1, 2 i 16 pułk Ułanów Wielkopolskich,

Uczęszczając do gimnazjum, działał w Towarzystwie Tomasza Zana.

Absolwent Wyższej Szkoły Technicznej w Karlsruhe i w Szkoły Rolniczo-leśnej w Tharandt.

Jesienią 1918 wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej Zaboru Pruskiego.

W styczniu 1919 walczył w Powstaniu Wielkopolskim na froncie pod Lesznem. Dowodził kompanią na odcinku „Pawłowice”.

W lutym wstąpił do 1 pułku Ułanów Wielkopolskich, a w lipcu przeszedł do 2 pułku ułanów i awansował na wachmistrza. W maju 1920 zwolniony z wojska, ale już w lipcu wstąpił ochotniczo do 16 pułku Ułanów Wielkopolskich. Wziął udział szarży I szwadronu pod Zawidczami. Odwagą i przykładem, porwał za sobą ułanów pierwszy raz walczących na froncie bolszewickim. W następstwie szarży plutonu na Smarżów jako jeden z pierwszych dotarł do wsi.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu „Virtuti Militari” i Krzyżem Niepodległości.

Zdzisław Maria Antoni Henryk urodził się 8 grudnia 1892, Goździchowo, zginął 24 września 1920 roku pod Smarzewem, Powstaniec Wielkopolski, porucznik Wojska Polskiego, ziemianin, spoczywa w Rąbinie

Ukończył gimnazjum Bergera w Poznaniu i uzyskał świadectwo dojrzałości.

Student Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Po wybuchu I wojny światowej zmobilizowany do armii niemieckiej. W 1914 w bitwie pod Częstochową został ranny i wzięty do niewoli rosyjskiej, trafił do obozu pod Wiatką. Dzięki zabiegom rodziny w 1918 został uwolniony.

Od listopada 1918 w stopniu plutonowego był dowódcą Straży Ludowej w Mosinie, w powiecie śmigielskim.

W styczniu 1919 walczył pod Lesznem w szeregach baonu śremskiego.

Od lutego 1919 walczył w 15 Pułku Ułanów Poznańskich. 28 lipca 1919 został mianowany podporucznikiem.

W kontrofensywie po zwycięskiej bitwie pod Warszawą, zginął 24 września 1920 pod Różaną na czele plutonu spieszonych ułanów.

Dekretem z 21 grudnia 1920 został awansowany do stopnia porucznika.

Kazimierz Rafał Stefan Maria urodził się 4 marca 1896 w Goździchowie, zmarł 30 listopada 1976 w Londynie, spoczywa w Rąbinie, ożenił się z Wandą Piestrzyńską, para nie miała potomstwa

Strony