O rodzie Chłapowskich słów kilka cz. 1
Chyba nie ma nikogo wśród Wielkopolan, komu obce jest nazwisko Chłapowski, ale już odpowiadając kto jest kim - łatwo się pogubić, mnogość imion często powtarzalnych lub błędnie osobie przypisanych sprawia wiele kłopotów. Postaramy się zatem trochę tą wiedzę uporządkować w oparciu o akta metrykalne i doskonałą pracę archiwistyczną - syna Wandy z Potworowskich Chłapowskiej i Mieczysława Chłapowskiego - Dezyderego Józefa Chłapowskiego /29.03.1913 Rogaczewo - 19.05.1997 Kraków/, a opracowaną przez Emiliana Prałata w Ród w historii. Archiwum rodzinne rodu Chłapowskich.
!!!/wszystkie źródła wykorzystane w opracowaniu zostaną podane po zakończeniu opracowania/!!!
Najbardziej znaną osobą jest bez wątpienia Dezydery Adam Chłapowski herbu Dryja urodzony 23 maja 1788 roku w rodzinie Józefa /1756–1826/i Urszuli z Moszczeńskich/1762–1796/, zmarły 27 marca 1879 roku, jego doczesne szczątki spoczywają na Nekropolii Chłapowskich w Rąbinie, podobnie jak jego ojca i innych przedstawicieli rodu.
Dezydery Adam Chłapowski poślubił 29 września 1821 roku w Popowie Kościelnym Antoninę Annę Grudzińską urodzoną 16 czerwca 1794, zmarłą 22 kwietnia 1857 w Paryżu, a spoczywającą w Rąbinie /pochówek 4 maja 1857/, córkę Antoniego i Marianny Dorpowskiej.
akt zgonu Dezyderego:
W 1849 roku poślubił Zofię z Kurnatowskich (1824–1908), Stanisław i Zofia mieli pięcioro dzieci: Marię (1850–1909), Antoninę (1852–1936), Dezyderego (1854–1925), Jana (1863–1919) i Józefę (1867–1899). Stanisław i Zofia spoczywają w Brodnicy.
kolejnym dzieckiem była urodzona 10 lipca 1824 roku Zofia, która w roku 1846 (16 maja) poślubiła w Wyskoci Jana Koźmiana, urodzonego 27 grudnia 1814 roku we wsi Wronowie, zmarły 20 września 1877 w Wenecji, pochowany 29 września 1877 w archikatedrze w Poznaniu.
Na zdjęciu zapis w księgach parafialnych - narodziny Zofii:
Zapis w księgach parafialnych - ślub Zofii i Jana:
Zofia zmarła tragicznie 25 października 1853 roku i została pochowana w Rąbiniu, natomiast Jan Koźmian, uczciwszy żonę (patrz Kopaczewska Droga Krzyżowa), postanowił zostać księdzem. Rozpoczął studia teologiczne w Rzymie, a potem przyjął święcenia. Miał wówczas 46 lat. Będąc już duchownym staje się społecznikiem i działaczem niepodległościowym. Twórca terminu, który wszyscy znamy z podręczników - terminu praca organiczna.
Tadeusz Wiktor urodzony 12 lutego 1826 roku w Turwi, 30 kwietnia 1868 we Wrocławiu poślubił Różę z Jezierskich (1849–1879), z którą miał pięcioro dzieci -
Antoninę Marię Monikę Różę Górską, ur.1870
Ludwika Józefa Karola Dezyderego Marię Piusa 1877-1878
Zygmunta Antoniego Marię ur. 1869
Marię Joannę Bernardę Różę ur. 1871
Elżbietę ur. zm. 1879
Tadeusz po ukończeniu szkoły w Poznaniu, odbył studia prawnicze w Berlinie. Po powrocie do Wielkopolski odbył praktykę w sądach w Poznaniu, Śremie i Wrześni. W parlamencie pruskim reprezentował okręgi obornicko-poznański i krotoszyński. Podczas powstania styczniowego, pod pseudonimem Beta, pełnił funkcję komisarza części zaboru pruskiego. Pozostawał w bliskich kontaktach z Hotelem Lambert. Wspólnie z Kajetanem Morawskim angażował się w wydawanie „Wiadomości Polskich”. Od 1866 roku prowadził gospodarstwo turewskie. Niestety jego poczynania ekonomiczne niemal doprowadziły rodzinę do ruiny - patrz bankructwo banku Tellus prowadzonego przez Stanisława Platera. Tadeusz i Róża spoczywają w Rąbiniu.
Na zdjęciu poniżej akt zgonu Tadeusza Wiktora:
16 lipca 1862 pojął za żonę swą kuzynkę Annę Chłapowską (1843-1919) z Czerwonej Wsi.
Akt ślubu Kazimierza i Anny:
Do pełnej biografii zainteresowanych odsyłam tu: https://www.archiwum.leszno.pl/new/container/Historia%20Rodu%20%E2%80%93%20Rod%20w%20historii.%20Archiwum%20rodzinne%20rodu%20Chlapowskich.pdf
Kazimierz zmarł 5 marca 1916 roku w Poznaniu na raka żołądka. Anna zmarła 5 września 1919, małżonkowie spoczywają w rąbińskiej nekropolii Chłapowskich. O ich dzieciach opowiemy sobie w części kolejnej.
Zapis w księgach parafialnych odnotowujący narodziny sióstr:
