Miężał Stanisław (1900 - 1952)

Miężał Stanisław (1900 - 1952)

urodził się 24 I 1900 roku w Buku w rodzinie Władysława i Wiktorii z dom. Gola, para pobrała się w roku 1892, z tego związku urodzili się także Michał, który zmarł krótko po porodzie, Antoni i Stefan - obaj zginęli w I WŚ. Są pochowani na cmentarzach wojennych we Francji, Marianna(zmarła w 1982 roku i jest pochowana w Lubsku).

Jako uczeń szkoły powszechnej w Buku uczestniczył w strajku dzieci, za co został ukarany na pobyt w zakładzie wychowawczym w Szubinie, z krótki przerwami na ucieczki przebywał tam aż do ukończenia lat 18. Po czym został powołany do odbycia służby w armii pruskiej, w której służył od 21 VI 1918 do 7 XI 1919, walczył na froncie zachodnim we Francji, we wrześniu 1918 roku został ranny i wysłany do szpitala.
Od 11 XI 1918 roku w Radzie Robotniczo - Żołnierskiej. Po wybuchu powstania jako ochotnik wstępuje do Kompanii bukowskiej, w szeregach której walczył pod Nowym Tomyślem, o dworzec w Zbąszyniu, pod Strzyżewem, w walach pod Zbąszyniem został lekko ranny - budka 47a pod Strzyżowem. Po wyzdrowieniu bierze udział w walkach pod Wolsztynem, Małym Grójcem, dalej pod Lesznem i Chodzieżą. Od 28 IV 1919 roku w szeregach 7 Pułku Strzelców Wielkopolskich. W wyniku choroby we IX 1919 wysłany do szpitala w Poznaniu, od XII 1919 roku w 61 Pułku Wielkopolskiego, zwolniony z wojska jako inwalida 31 IX 1920 roku. Zweryfikowany dyplomem nr 19679. W WBH wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości syg. akt 133/39583. Dokumenty odnośnie udziału w Powstaniu Wielkopolskim - WBH - Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich I.487.19738.

28 IX 1924 roku w Opalenicy poślubił Stanisławę Kaczmarek, z tego związku urodziło się troje dzieci Stefan (1926), Kazimierz (1927) i Irena (1929 - 1968, po mężu Kaprykowska).

W czasie wojny pomaga zbiegłemu więźniowi i zostaje aresztowany. Zbiega z transportu i ukrywa się w Łęczycach, skąd przewieziono go do Terespotockie i tam ukrywał się w ziemiance do końca wojny.

Stanisław zmarł w Poznaniu w szpitalu wojskowym 25 VII 1952 roku spoczywa na cmentarzu parafialnym w Opalenicy parafii Mateusza Ewangelisty (kw 1 14-20. To także miejsce spoczynku jego córki Ireny (1929 - 1968, po mężu Kaprykowska).

Miejsce spoczynku Weterana jest opłacone, pod opieką rodziny, wymaga niewielkiej renowacji. Zostaje złożony wniosek do IPN o wpis do Ewidencji grobów Weteranów Walk o wolność i niepodległość Polski.

źródła: Parafia katolicka Buk, wpis 21 / 1892. Urząd Stanu Cywilnego Wierzeja, wpis 10 / 1892 WTG Gniazdo - Uczestnicy PW. WBH - kartoteka pesonalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich.Zbiór zdjęć i dokumentów od wnuczki p. Danuty Grygier.

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023