MICHAŁ BOROWIAK
“... A niech pocałuje, nikt mu nie zabrania,
wszak on swoją piersią Ojczyznę osłania.
Hej, hej, ułani, malowane dzieci,
niejedna panienka za wami poleci.
Hej, hej, ułani, malowane dzieci,
niejedna panienka za wami poleci...”
wszak on swoją piersią Ojczyznę osłania.
Hej, hej, ułani, malowane dzieci,
niejedna panienka za wami poleci.
Hej, hej, ułani, malowane dzieci,
niejedna panienka za wami poleci...”
i tyle po piosence z nadzieją, że nie tylko w sercach nosimy ułanów, ale i rąk do pracy przy sprzątnięciu grobu Powstańca Wielkopolskiego, Śląskiego, żołnierza II wojny światowej, więźnia niemieckiego obozu koncentracyjnego Dachau - nie zabraknie.
MICHAŁ BOROWIAK się w rodzinie Walentego i Ewy Śremskiej, rodzice pobrali się:
Urząd Stanu Cywilnego Jeżyce, wpis 10 / 1894
Valentin Borowiak (ur. 1872) ojciec: Anton Borowiak , matka: Agnes Torz
Eva Sremska (ur. 1869) ojciec: Lorenz Sremski , matka: Marie Golębiewska
Parafia katolicka Poznań - par. św. Marcina, wpis 15 / 1894
Valentinus Borowiak (21 lat) Eva Śremska (24 lat)
Michał urodził się 15 września 1896 roku w Poznaniu, mieszkał z małżonką Józefą z dom. Kubiak na poznańskim Żegrzu
Opis:
Borowiak Michał brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. i Śląskim z bronią w ręku a mianowicie: od 27.12.1918 do 18.02.1919 r. jako ochotnik w walkach o zajęcie koszar 6 p.p. niemieckiej, walki w mieście, Cytadela, pułk lotniczy Ławica - jako st. wachmistrz, d-ca sierż. Gancke i Krauze.
Borowiak Michał brał czynny udział w Powstaniu Wlkp. i Śląskim z bronią w ręku a mianowicie: od 27.12.1918 do 18.02.1919 r. jako ochotnik w walkach o zajęcie koszar 6 p.p. niemieckiej, walki w mieście, Cytadela, pułk lotniczy Ławica - jako st. wachmistrz, d-ca sierż. Gancke i Krauze.
Dodatkowe informacje:
od 19.2.1919r do sierpnia 1921r brał czynny udział w II i III powstaniu Górnego Śląska. w roku 1921 zwolniony z wojska. w roku 1924 do 1939 ponownie powołany do służby wojskowej - 15 pułk ułanów - st. wachmistrz. w latach 1940-1945 w obozie w Dachau.
od 19.2.1919r do sierpnia 1921r brał czynny udział w II i III powstaniu Górnego Śląska. w roku 1921 zwolniony z wojska. w roku 1924 do 1939 ponownie powołany do służby wojskowej - 15 pułk ułanów - st. wachmistrz. w latach 1940-1945 w obozie w Dachau.
Zmarł w roku 1968, 14 czerwca 1968 roku spoczął na poznańskim Junikowie, pole:18 rząd:11 miejsce:14, razem z Nim spoczywa Leokadia Borowiak 1898-09-30 - 1976-09-03
Genealogia Powstańców Wielkopolskich