Maśkiewicz Mieczysław Leopold Telesfor...

Maśkiewicz Mieczysław Leopold Telesfor (1893 - 1960)

biogram autorstwa Witolda Borowskiego, Maśkiewicz Mieczysław będzie jednym z bohaterów kolejnego tomu (IV) Wielkiego Almanachu Powstańców Wielkopolskich i bojowników o niepodległość ziemi sierakowsko-międzychodzkiej 1918-1921.
Maśkiewicz Mieczysław Leopold Telesfor urodził się 12 IV 1893 r. w Sarnowej w powiecie rawickim (obecnie dzielnica Rawicza) jako syn Władysława (ur. 26 IV 1854) i Heleny z dom. Zarembowicz (ur. 23 IV 1871). Był pierworodnym dzieckiem Władysława i Heleny, rodzeństwo Aleksandra (1903) i Alfons (1908).
Wcielony do armii pruskiej walczył na froncie w czasie I wojny światowej. Podczas walk został lekko ranny (lista strat Prusy 946 z dnia 25 IX 1917, wydanie 1641, s.20834). Zwolniony z armii niemieckiej przystąpił jako ochotnik do Powstania Wielkopolskiego. Jak podano w uzasadnieniu przyznania Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego, od 28 XII 1918 r. do 11 IV 1919 r. brał udział w walkach i rozbrajaniu niemieckich żołnierzy i kolonistów. Z oddziałem powstańczym z Zębowa w powiecie nowotomyskim, uczestniczył w wypadach bojowych do bliżej i dalej położonych wiosek na terenach powiatów międzychodzkiego i międzyrzeckiego, takich jak Osada Kaliska, Lewice, Kamionna, Silna i inne okolice Międzychodu. W początkach stycznia 1919 r. dowodził akcją przy zdobywaniu niemieckiego bombowca z czteroosobową załogą, który uszkodzony ostrzałem powstańców, z awarią silnika lądował na polu w okolicy Zębowa. Z rozkazu komendanta Straży Ludowej powiatu nowotomyskiego hrabiego Stanisława Korzbok-Łąckiego zorganizował kompanie, która została wcielona 12 IV 1919 r. do II/1 Pułku Obrony Krajowej w Poznaniu. Walczył też na froncie południowym powstania. Będąc dowódcą patrolu w stopniu oficerskim, zlikwidował w czerwcu 1919 r. na zachód od Żołędnicy placówkę niemiecką zdobywając broń i amunicję. W działaniach na odcinku Jutrosin, Rawicz dowodził artylerią polową. Za pracę na rzecz pułku w okresie organizacji, otrzymał pochwałę dowództwa 75 pp, rozkaz d-twa 75 pp, nr.262 z dn. 18 X 1921. Służbę w Wojsku Polskim zakończył w stopniu podporucznika, z przydziałem macierzystym do 1 Pułku Legionów.
Zdemobilizowany, w 1922 r. wstąpił do Straży Celnej. Pełnił funkcję komisarza Straży Celnej w Inspektoracie Międzychód. Mieszkał z rodziną przy ul. Dworcowej 19. Cieszył się dużym autorytetem wśród mieszkańców Międzychodu. Był jednym z inicjatorów założenia w Międzychodzie „Konsumu Urzędniczego”. Kiedy w niedzielę 21 IX 1924 r. powołano do życia tę Spółdzielnię z ograniczoną odpowiedzialnością, został jednym z trzech członków zarządu Konsumu. Spółdzielnia ta zajmowała się wspólnym zakupem i wyrobem towarów spożywczych i gospodarczych, celem dalszej sprzedaży ich wśród członków. Jej zadaniem było też zawieranie umów z kupcami i rzemieślnikami w celu umożliwienia członkom Konsumu korzystniejszych warunków zakupu towaru. Dnia 10 X 1922 r. wstąpił do Związku Oficerów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej. Po utworzeniu w Międzychodzie koła ZOR 25 I 1927 r. został wybrany w skład jego zarządu, powierzono mu funkcję skarbnika. Był dowódcą kompani Ospo. Podczas uroczystych obchodów Święta Przysposobienia Wojskowego połączonych z poświęceniem nowo otwartego boiska sportowego jakie obchodzono w Międzychodzie w niedzielę 3 VII 1927 r., dowodził przemarszem kompanii PW. Po reorganizacji Straży Celnej i powołaniu do życia Straży Granicznej, w 1928 r. wyprowadził się do Gdyni. Zamieszkał w Gdyni Chyloni przy ul. Abrahama 70/7. Do 1939 r. pracował jako urzędnik państwowy w Komisariacie Rządu w Gdyni, w dziale Ewidencji Ludności.
W obliczu zagrożenia agresją hitlerowskich Niemiec na Polskę, w 1939 r. zgłosił się jako ochotnik do Wojska Polskiego. Pod dowództwem bohaterskiego obrońcy Gdyni i Kępy Oksywskiej płk Stanisława Dąbka, dowodził kompanią w Żukowie-Rumii. Ranny w Kosakowie został z Oksywia internowany do niewoli niemieckiej. Przez 5 lat przebywał kolejno w Oflagu II A w Przenzlau, II E w Nueubrandeburgu i w Oflagu II D Gross-Born. Jego syn Rajmund (ur.1926, od 20 III 1937 r. członek ZHP, przez całą okupację pracował w Chłodni Zakładów Portowych w Gdyni (Hafenkühlhaus der Kriegsmarine). Dnia 1 IX 1943 r. wstąpił do Tajnego Hufca Harcerzy, w którym do 20 III 1945 r. pod pseudonimem „Bystry Gołąb” brał udział w walce podziemnej przeciwko okupantowi. Jak sam wspominał, był harcerzem-żołnierzem zastępu THH im. Alfreda Dyducha w II plutonie Oddziału Dywersyjno-Wywiadowczego. Jego bezpośrednim przełożonym był Robert Dyduch ps. „Pstrąg”. Również córka Mieczysława Irena pseudonim „Wrzos” należała do THH. Oboje brali udział w akcji „B-2”. Żona Mieczysława Hildegarda, całą okupację pozostała w ich mieszkaniu w Gdyni Chyloni.
Po wyzwoleniu i powrocie z Oflagu do Gdyni, w okresie od kwietnia 1945 r. do 30 VI 1946 r. Mieczysław pracował na stanowisku Kierownika Oddziały przy Zarządzie Miejskim w Gdyni. Następnie podjął pracę jako inspektor BHP, którą kontynuował do czasu przejścia na emeryturę 30 VI 1958 r. W latach 50 wstąpił do ZBoWiD.
Zmarł w Gdyni 5 VIII 1960 r. Spoczął na cmentarzu witomińskim w Gdyni, sektor 58, rząd 13, numer 19_1. Jego nazwisko znajduje się na tablicy pamiątkowej na tamtejszym cmentarzu wśród innych spoczywających Powstańców wielkopolskich.
Żonaty dwukrotnie. Pierwszy ślub z Hildegardą z d. Pachalij (ur.4 XI 1885 zm.8 VI 1956). Dzieci: Rajmund (ur.4 VIII 1926 zm.4 VI 2003) i Irena. Po śmierci pierwszej ożenił się ponownie. Drugi ślub (29 XII 1956 w Gdańsku) z Janiną Rajnsztajn (ur.18 III 1916 zm.13 IX 1970).
Odznaczenia : Wielkopolski Krzyż Powstańczy (pośmiertnie 4 VI 1961). Jego wniosek o odznaczenie Medalem Niepodległości odrzucono na posiedzeniu Komitetu w dniu 25 VI 1938.
Źródła : APP, zesp. 442, sygn. 58, k. 38; zesp. 442, sygn. 56, k. 13; WBH, Maśkiewicz Mieczysław odrzucono 25 VI 1938, 24/34821; WBH, 2005; Akta osoby zaangażowanej w działalność konspiracyjną lat 1939-1945 na terenie Inspektoratu AK Gdynia, Maśkiewicz Rajmund, nr inw.M:121/730 Pom; USC Sarnowa Księga ślubów wpis 10/1892; USC Gdańsk Śródmieście Księga ślubów akt 1275/1956; USC Gdynia Księga zgonów akt 1025/2003; Parafia katolicka Sarnowa Księga ślubów wpis 6/1892; Placówki Straży Celnej Dyrekcja Poznań za lata 1926-1927 WTG Gniazdo; Lista odznaczonych WKP-WTG Gniazdo; Orędownik Urzędowy dla Powiatu Międzychodzkiego: R.5, nr.45, 25 IX 1924, s.5; R.5, nr.45, 25 IX 1924, s.6; R.5, nr.48, 16 X 1924, s.3; R.8, nr.31, 14 VII 1927, s.2; R.8, nr.44, 13 X 1927, s.4; Rocznik pierwszy Związku Oficerów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej Okręgu Poznańskiego (Ziem Zachodnich) za czas od 1 listopada 1926 do 31 grudnia 1927 Poznań 1928, s.152, s.154; Hejducki H., Bohaterowie ziemi rawickiej 1918/1919 r. Powstańcy Wielkopolscy z powiatu rawickiego, Miejska Górka 2017.; des.genealogy.net [30 XII 2022]; www.grobonet.pl [30 XII 2022].
Witold Borowski