Łakiński Zygmunt, Tadeusz i Józef

Łakiński Zygmunt, Tadeusz i Józef oraz ich siostry:
-- 1900 - Zofia Maria - 18.08.1922 roku wyszła za mąż za Kazimierza Wojciecha Osten-Sacken,
-- 1888 - Janina Teresa, 26.05.1917 roku poślubiła Wiktora Jakubowskiego

urodzili się w rodzinie Jana i Teresy Xiężopolskiej, para pobrała się:

Urząd Stanu Cywilnego Kamieniec (Śmigiel), wpis 19 / 1887

Johann Łakiński (ur. 28.08.1858, zm. 1940)
ojciec: Remigiusz Łakiński , matka: Rosina Marwicz
Therese Xiężopolska (ur. 30.07.1866, zm. 15.09.1922)
ojciec: Franz Xiężopolski , matka: Marie Saśkiewicz
akt ślubu:
https://szukajwarchiwach.pl/53/1864/0/3/41/skan/full/y7JWh3afjPovCj_wO4Yrnw

Parafia katolicka Kamieniec (Śmigiel), wpis 13 / 1887

Joannes Łakiński (29 lat) ojciec: Remigius, matka: Rosalia Marwicz
Theresia Xsiężopolska (21 lat) ojciec: Franciscus, matka: Marianna Lachiewicz

Johann Łakiński (ur. 28.08.1858, zm. 1940) spoczywa na cmentarzu górczyńskim: kwatera:VPf rząd:17 miejsce:24 ,
https://billiongraves.pl/grave/Jan-%C5%81aki%C5%84ski/13604877

Teresa zmarła 15 września 1922: Łakińska (z d. Xiężopolska) Teresa, pogrzeb miał miejsce 18 września na Jeżycach, grobu nie odnaleziono
1/ Dziennik Poznański -- 212

2/ Kurier Poznański -- 1922.09.17 R.17 nr 213

------------

Zygmunt Łakiński urodził się 27 stycznia 1892 w Kościanie,według karty meldunkowej Poznania imiona Jan Nepomuk Zygmunt.

Zmarł 24 marca 1961 w Londynie, pochowany na Gunnersbury Square DA grób 143

Zygmunt Łakiński po ukończeniu szkoły powszechnej uczęszczał do gimnazjum w Poznaniu, gdzie w 1913 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. 6 sierpnia 1914 został wcielony do Armii Cesarstwa Niemieckiego. W 1915 awansował na podporucznika. Do lutego 1918 służył w artylerii niemieckiej na froncie zachodnim. Następnie do końca października 1918 był instruktorem w Polskiej Sile Zbrojnej.

Wymieniony jako Powstaniec Wielkopolski: jednostka: Służba Straży i Bezpieczeństwa w Poznaniu; 3 Bateria Artylerii Konnej - Biedrusko, Inspekcja Artylerii, Oddział Czarnkowski
status/stopień: podporucznik, współorganizator Służby Straży i Bezpieczeństwa;

Od listopada 1918 do 8 stycznia 1919 był adiutantem baonu Służby Straży i Bezpieczeństwa w Poznaniu. 27 grudnia 1918 kierował akcją oddziałów tej służby z punktu dowodzenia w Zamku. Od 9 stycznia 1919 tworzył Dowództwo Artylerii i referował w Dowództwie Głównym sprawy artylerii. 20 stycznia 1919 został adiutantem przy Inspekcji Artylerii.

Do Sił Zbrojnych Polskich w byłym zaborze pruskim formalnie został przyjęty dekretem Komisariatu Naczelnej Rady Ludowej z 20 marca 1919 i mianowany porucznikiem ze starszeństwem z dniem 1 października 1915. 15 kwietnia 1919 objął dowództwo 3 baterii I dywizjonu artylerii konnej, który po scaleniu z „armią krajową” (5 lutego 1920) został przemianowany na 7 dywizjon artylerii konnej wielkopolskiej. 3 czerwca 1919 Komisariat NRL awansował go na kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919. W sierpniu 1919 został przeniesiony do 2 pułku artylerii polowej Legionów na stanowisko dowódcy baterii. W listopadzie został dowódcą I dywizjonu. Z 2. pułku artylerii wielkopolskiej przeszedł cały szlak bojowy wojny polsko-bolszewickiej.

Od października 1921 do 23 czerwca 1922 był członkiem Komisji Weryfikacyjnej dla byłych oficerów armii niemieckiej. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 144. lokatą w korpusie oficerów artylerii. Od 24 kwietnia 1922 do 15 lutego 1924 był szefem Oddziału V Sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VII w Poznaniu, pozostając oficerem nadetatowym 14 pułku artylerii polowej. W marcu 1924 objął dowództwo 7 dywizjonu artylerii konnej Wielkopolskiej w Poznaniu. 23 stycznia 1928 awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 i 14. lokatą w korpusie oficerów artylerii. 10 grudnia 1931 awansował na pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 i 7. lokatą w korpusie oficerów artylerii. Dywizjonem dowodził do 16 kwietnia 1934. W kwietniu 1934 został mianowany dowódcą 10 Kaniowskiego pułku artylerii lekkiej w Łodzi. Od 1 października 1938 dowodził artylerią dywizyjną 30 Poleskiej Dywizji Piechoty. W wojnie obronnej 1939 roku walczył do 28 września.

Następnie przedostał się do Francji, gdzie od kwietnia 1940 roku dowodził artyleria dywizyjną 3 Dywizji Piechoty. Po ewakuacji do Wielkiej Brytanii, od lipca 1940 roku do listopada 1941 roku był zastępcą dowódcy 1 Brygady Strzelców w Szkocji. W styczniu 1942 wyjechał na Bliski Wschód, gdzie został komendantem Centrum Szkolenia Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich, a następnie dowódcą artylerii 3 Dywizji Strzelców Karpackich i dowódcą 7 Dywizji Piechoty (do kwietnia 1947 roku). 3 maja 1945 został mianowany generałem brygady.

Po demobilizacji osiedlił się w Londynie. Wykorzystując własne oszczędności kupił dom na wynajem, pełniąc w nim rolę administratora i stróża, co pozwalało mu na uzyskanie środków utrzymania).

Zmarł w Londynie 24 marca 1961. Pochowany został na cmentarzu Gunnersbury.
Ordery i odznaczenia

Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 81
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 9985
Krzyż Niepodległości (21 kwietnia 1937)
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1931)
Krzyż Walecznych (dwukrotnie, 1921)
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
Złoty Krzyż Zasługi (22 grudnia 1928)
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Zygmunt Łakiński 02 lipca 1919 roku poślubił Teresę Marię Grabską (ur.1897), z którą miał dwóch synów Andrzeja Antoniego ur. 30.01.1921 i Kazimierza Stanisława ur. 02.11.1922.

--------------

Tadeusz Franciszek Łakiński urodził się 17 lipca 1890 w Bugaju,
https://szukajwarchiwach.pl/53/1898/0/1/52/skan/full/Osqm06d8406BhU-8i1qknA

Zmarł 15 września 1958 w Poznaniu, miejsce pochówku jego oraz małżonki nie są znane,
– polski działacz niepodległościowy, rolnik, polityk, senator w II RP.

Ukończył gimnazjum Fryderyka Wilhelma w Poznaniu i Wyższą Szkołę Rolniczą w Szamotułach, gdzie zdał maturę. W czasie I wojny światowej ukończył w 1916 roku kurs artylerii w armii niemieckiej.

W czasie nauki w gimnazjum był członkiem Towarzystwa Tomasza Zana oraz członkiem i prezesem tajnego Koła Polskiego. Podczas I wojny służył w armii niemieckiej w okresie od 15 października 1914 roku do 15 listopada 1916 roku w 3 pułku artylerii polowej, następnie od 15 listopada 1916 roku do 8 stycznia 1918 roku we frontowym oddziale pomiarowym artylerii na froncie wschodnim. W styczniu 1918 roku został odesłany do szpitala, a 28 marca tego roku zwolniony z wojska niemieckiego (ze stopniem podporucznika od 26 marca 1917 roku).

Był współorganizatorem powstania wielkopolskiego w powiecie Czarnków, uczestnikiem oswobodzenia Czarnkowa 4 stycznia 1919 roku. W lutym 1919 roku przeszedł do wojsk kolejowych, gdzie służył przy organizacji kolejnictwa wojskowego na odcinku frontu północnego, awansował na komendanta III Okręgu Kolejowego przy Dowództwie Frontu Północnego, a od 14 lutego 1919 roku został komendantem dworca w Żninie. 7 kwietnia 1919 roku został zwolniony z wojska ze względu na stan zdrowia (w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 kwietnia 1916 roku).

Przed I wojną światową odbywał praktykę rolniczą w renomowanych gospodarstwach województwa poznańskiego.

W Polsce niepodległej był zarządcą prywatnego majątku koło Czarnkowa i dzierżawcą państwowego majątku, prowadził też własne gospodarstwo w Nadborowie. Od 1923 roku był prezesem rady powiatowej Wielkopolskiego Towarzystwa Kółek Rolniczych w Żninie, członkiem Rady Wojewódzkiej i Powiatowej, przewodniczącym Rady Gminnej, prezesem rady nadzorczej Spółdzielni „Rolnik” w Janówcu i wieloletnim prezesem organizacji powiatowej Chrześcijańskiego Stronnictwa Rolniczego. Od 1927 roku był prezesem Rady Powiatowej BBWR.

W 1935 roku został senatorem IV kadencji (1935–1938) z województwa poznańskiego. Pracował w komisjach: gospodarczej (1937–1938), opieki społecznej (1935–1936) i skarbowej (1937–1938).

Po II wojnie światowej pracował jako starszy inspektor Stacji Hodowli i Selekcji Roślin w Polanowicach.

Odznaczenia

Srebrny Krzyż Zasługi,
Medal Niepodległości (1933),
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 (1929),
Wielkopolski Krzyż Powstańczy (1958),
niemiecki Krzyż Żelazny II klasy.

Tadeusz Franciszek Łakiński 10 listopada 1919 roku w Poznaniu ożenił się z Anielą Palacz (ur. 28.01.1895).

Mieli trzy córki:
-- Alicję Bożenę Łaska 1922-1989 zmarła w Warszawie,

-- Annę Sobańska 1924-1983, spoczywa z mężem Zenonem na cmentarzu komunalnym Junikowo w Poznaniu,
https://billiongraves.pl/grave/Anna-Soba%C5%84ska/29330732

-- Krystynę Pankau 1920-2003, mąż Janusz - oboje spoczywają na cm. górczyńskim w Poznaniu,

https://billiongraves.pl/grave/Krystyna-%C5%81aki%C5%84ska-Pankau/13613086

oraz syna Jana - 1926-1944, straconego z wyroku Polskiego Państwa Podziemnego. Odnośnie Jana wymieniony jest w związku z “Bunkier „Krysia”“ za Wikipedią:
30 marca 1944 roku w „Biuletynie Informacyjnym” zamieszczono informację o wykonaniu trzech wyroków śmierci zasądzonych przez konspiracyjny Cywilny Sąd Specjalny. Jednym ze straconych był Jan Łakiński, skazany za „współdziałanie z okupantem w prześladowaniu i tropieniu obywateli polskich pochodzenia żydowskiego”. To właśnie ten mężczyzna jest w wielu publikacjach wskazywany jako autor donosu, który doprowadził do wykrycia „Krysi”. Łakiński (ur. 1926) był synem przedwojennego senatora, wysiedleńcem z Wielkopolski, a zarazem znanym na Ochocie konfidentem. Został zastrzelony przed bramą domu przy ul. Pługa 1/3 przez członków grupy likwidacyjnej KWP dowodzonej przez Stanisława Sękowskiego ps. „Michał”, „Rugia”. Część źródeł podaje, że Łakińskiego zlikwidowano niedługo po dekonspiracji „Krysi”. Zapisy z księgi zgonów parafii św. Jakuba wskazują jednak jednoznacznie, iż konfident został zabity 25 lutego, a więc na jedenaście dni przed wykryciem kryjówki. Zdaniem Dariusza Libionki fakt ten „automatycznie eliminuje go z kręgu podejrzanych”. Libionka podkreśla jednocześnie, że jak dotąd w konspiracyjnej prasie, dokumentach czy korespondencji nie odnaleziono żadnych wzmianek, które łączyłyby osobę Łakińskiego ze sprawą wykrycia „Krysi”. Zakwestionował także ustalenia Jana Grabowskiego jakoby Łakiński był jednym z tajnych współpracowników sekcji Balhausego, wskazując, że z powodu nieczytelności rękopisu polsko-kanadyjski historyk pomylił go z inną osobą – niejakim Kazimierzem Lubarskim.

Trzy niezależne źródła, do których dotarł amerykański historyk Samuel D. Kassow, twierdziły, że kryjówkę wydała Niemcom była dziewczyna Mieczysława Wolskiego, mszcząc się w ten sposób za zerwanie związku. Kassow zwracał jednocześnie uwagę, że relacje o zdradzie sympatii Wolskiego oraz donosie złożonym przez Łakińskiego nie muszą wzajemnie się wykluczać. Jego zdaniem dziewczyna mogła bowiem donieść o kryjówce znanemu konfidentowi, którym był Łakiński, a ten mógł następnie przekazać tę informację Niemcom lub „granatowym policjantom”.”

--------------------------

Józef Jan Łakiński urodził się 03 stycznia 1898 roku w Kościanie.
akt urodzenia:
https://szukajwarchiwach.pl/34/424/0/1.1/145/skan/full/BmI6c_3tRbCt4vKfa38kYw

Nie jest znana data i miejsce śmierci oraz pochówek. Prawdopodobnie zmarł w latach 80 minionego wieku w Brazylii. Taki też adres występuje w aktach Wojskowego Biura Historycznego w związku ze składanymi wnioskami o odznaczenia.W roku 1932 Józef Jan został odznaczony Krzyżem Niepodległości, jako Powstańca wielkopolskiego odnajdujemy go: status/stopień: podporucznik w artylerii - dekret o nadaniu starszeństwa w szarży
źródła: Tygodnik Urzędowy Naczelnej Rady Ludowej 1919, nr 1-10; "Tygodnik Urzędowy" 1919, nr 1-72

29 grudnia 1920 roku w Poznaniu poślubił Irenę z Markiewiczów ur.26 września 1899, para miała syna Zbigniewa.
Zbigniew spoczywa na cmentarzu komunalnym Junikowo, pole:1 kwatera:1 miejsce:13
https://billiongraves.pl/grave/Zbigniew-%C5%81aki%C5%84ski/18278490

----------------------------
źródła:
http://www.sejm-wielki.pl/b/dw.45657

http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search

http://e-kartoteka.net/pl/search#show

http://poznan-project.psnc.pl/

http://www.basia.famula.pl/pl/

https://szukajwarchiwach.pl

https://www.poznan.pl/mim/necropolis/search.html

https://billiongraves.pl/

https://pl.wikipedia.org/

http://zbrojownia.cbw.wp.mil.pl:8080/Content/1718/296760_INW_296760_H.pdf

https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/?strona=2&szufladka=LAGU-LAZA