Kurpisz Ignacy (1901- 1964), Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Kurpisz Ignacy (1901- 1964)

Urodził się 21 I 1901 r. w miejscowości Poświętno (pol. hist. Poświątne, Małe Popówko, obecnie wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wolsztyńskim, w gminie Przemęt). Rodzice Stanisław (ur. 29 VIII 1867, syn Wawrzyńca i Franciszki z d. Górna) i Katarzyna Józefczak (ur. 3 I 1871, córka Ignacego i Reginy z d. Rzepka) pobrali się w 1888 r. w Dłużynie. Z tego związku zamiennie pod nazwiskiem Kurpisz lub Kurp urodzili się Jan (1889) Anna (*+1888), Czesław (1903-1905), Władysław (1899 - 1977), Leon (1908-1992), Czesław (1911 - 1993), Bolesław (1914-1991) i Antoni (1905). 15 XII 1917 r. rodzina przeprowadziła się do Poznania.

Co do jego udziału w powstaniu istnieją dwa rozbieżne przekazy. Według Uchwały z 1960 r. o nadanie WKP miał on od 18 XI 1918 r. służyć w 4. kompanii II Batalionu Służby Straży i Bezpieczeństwa, stacjonującej w Forcie Prittwitz w Poznaniu (w kartach meldunkowych Poznania zapisane zostało, że do wojska wstąpił 27 XII 1918 r.). Formacja ta już od pierwszych dni powstania brała udział w walkach. Od 20 II 1919 r. u miał służyć w 10. Pułku Strzelców Wielkopolskich (późniejszy 68. p.p.). Z kolei prof. Janusz Karwat w książce „Dzieje Gminy Tarnowo Podgórne” t. III przedstawia inną wersję, według której Ignacy Kurpisz miał służyć jako szeregowiec w powstańczym batalionie kościańskim, a następnie przejść do żandarmerii. Już po zakończeniu powstania miał ukończyć kurs podoficerski w Grudziądzu i awansować do stopnia wachmistrza żandarmerii. Przed wybuchem II wojny światowej miał służyć w garnizonie w Baranowiczach. Co do rozbieżności odpowiedzią może być przeprowadzona kwerenda w WBH gdzie znajdują się trzy teczki dotyczące Ignacego, i tak akta o syg. 6323, gdzie występuje jako wachmistrz, odrzucony wniosek do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości 12 VI 1935 r. (syg. 24/58883) - wachmistrz zam. w Baranowiczach i Krzyż zasługi syg. akt 8 - 337. W kartach meldunkowych Poznania występuje jako starszy żandarm. W tym stopniu występuje także na polskich listach strat z okresu II wojny światowej, Polski Czerwony Krzyż 20398 - Oryginalna kartoteka jeniecka I, przydział wojskowy st.wachmistrz , żandarmeria, Stalag IV - B ; Stalag XXI - A; nr jeńca 6378, zwolniony do Gorbice, na karcie jest stempel z datą 6 IV 1940 r. (przeniesiony na status robotnika cywilnego).

7 VIII 1926 r. w Poznaniu poślubił Pelagię z Sobkowiaków ur. 21 II 1902 r. w Poznaniu, córkę Jana i Katarzyny Matuszewskiej, siostrę Powstańca Wielkopolskiego Jana (ur. 12 I 1898 r.) i siostrę przyrodnią powstańca Kazimierza (ur. 1 I 1901 r. z drugiego związku ojca z Zofią z Pawlaków). 25 VII 1950 r. Sąd Grodzki w Lesznie przywrócił formalnie pierwotne nazwisko Kurpisz. W późniejszym czasie mieszkał w Tarnowie Podgórnym i w Elblągu.

Zmarł 15 VII 1964 r. i był pochowany w Elblągu, od 10 IV 1970 r. spoczywa na cm. komunalnym na Junikowie w Poznaniu pole 19 rząd 9 miejsce 8 GPS: 52.388561, 16.819617
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html?mtype=cemeteries&cm_id=2&id=1072152&name_surname=Kurpisz%20Ignacy#OpenMap

Nagrobek wymaga drobnej renowacji, miejsce nie jest opłacone, Zostanie złożony wniosek do IPN a także uzupełniono już wpis w wyszukiwarce miejskiej grobów.

To także miejsce pochówku od 10 II 1995 r. małżonki Pelagii.

źródła: Archiwum Państwowe w Lesznie 443/2.1/8, skan 22 Sokołowo (USC) - akt małżeństwa, rok 1888, [Księga małżeństw]; Sylwetki uczestników Powstania Wielkopolskiego (1918-1919) i wojny polsko-bolszewickiej (1919-1920) związanych z gminą Tarnowo Podgórne, Maciej Elantkowski, Grzegorz Jazdon, Michał Krzyżaniak, Muzeum Powstańców Wielkopolskich im. Generała Józefa Dowbora Muśnickiego w Lusowie, 2024; WTG Gniazdo - Uczestnicy PW baza on line i Lista odznaczonych WKP; WBH - Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1933; Wyszukiwarka grobów dla Poznania; WBH - Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; IPN, Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945; dokumentacja fot. grobu Tomasz Konwicki 06-04-2024..

Strony