Krajniak Karol (1895 - 1955), Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Krajniak Karol (1895 - 1955)

i jego brat Ludwik (3 VII 1900 r. Gościejewo) - Powstańcy Wielkopolscy urodzili się w rodzinie Franciszka (1861) i Józefy z dom. Łukaszewicz (1867), para pobrała się w roku 1885.

Krajniak Karol urodził się 14 X 1895 roku w miejscowości Pruśce – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie obornickim, w gminie Rogoźno. Uczęszczał do szkoły powszechnej w Wągrowcu, gdzie brał udział w strajku dzieci, należał też do SOKOŁA. Nie ustalono czy brał udział w I wojnie światowej.

Z końcem grudnia 1918 roku przystąpił do powstania w Wągrowcu, dalej walczył o Gniezno, Zdziechową, od stycznia 1919 roku w Kompanii Prochowo (taką nazwę użył w Kwestionariuszu osobowym) w walkach o Budzyń, Chodzież, Szamocin, Margonin i Kcynię. W szeregach 2 PP (56) brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej walcząc m.in. pod Bobrujskiem, Berezyną i Szaciółkami, zdemobilizowany w stopniu starszego szeregowego z 262 PP. Zweryfikowany dyplomem nr 13302, nr Ref. Histor. 20695. Jego wniosek o Medal Niepodległości został odrzucony 28 II 1938 roku.

8 VI 1919 roku ożenił się z Apolonią Gągorek (7 II 1901 - 6 VIII 1992), z tego związku urodziło się troje dzieci Antoni (20 V 1920), Irena (13 X 1922) i Edmund (29 X 1930).

Krajniak Karol zmarł 15 III 1955 roku, spoczywa z małżonką na cm. komunalnym w Gdyni Witominie Sektor / Rząd / Numer 52 / 8 / 29. Jego nazwisko zostało umieszczone na tablicy pamiątkowej poświęconej Powstańcom Wielkopolskim spoczywającym na tym cmentarzu.

źródła: WBH - wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich. Wyszukiwarka miejsc spoczynku na cm. komunalnych w Gdyni.

Strony