Kortylewski Stanisław (1898 - 1979), Genealogia Powstańców Wielkopolskich

Kortylewski Stanisław (1898 - 1979)

oraz jego rodzeństwo Marcin (1902) , Michał (1903) i Wincenty (1905) urodzili się w rodzinie Marcina i Marianny z dom. Ciesielska, para pobrała się w roku 1897.

Stanisław urodził się 26 X 1898 roku w miejscowości Konarzewo – osada w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie rawickim, w gminie Rawicz.

Rodzina wyjechała w poszukiwaniu pracy do Nadrenii, mieszkali w miejscowości Oberhausen, gdzie Stanisław ukończył szkoły będąc członkiem polskich organizacji - SOKOŁA i Towarzystwa Śpiewaczego. Po ukończeniu 1 roku życia powołany do armii pruskiej. Uczestnik I wojny światowej, po wybuchu rewolucji w Niemczech przyjechał do Rawicza, tu włączył się w przygotowanie powstania - od 16 XI 1918 roku prowadził tajne biuro werbunkowe. Następnie to samo zadanie miał w Ostrowie Wielkopolskim. 26 XII 1918 roku z grupą ochotników przybył do Poznania, tu po wybuchu powstania brał udział w walkach ulicznych pod dowództwem Karola Rzepeckiego i Juliana Lange. 30 XII oddelegowany do Ostrowa Wielkopolskiego, gdzie brał udział w walkach, następnie brał udział w walkach w Pleszewie (garnizon pleszewski). Jako szofer - kurier spełniał różne funkcje dla dowództwa między Kępnem a Krotoszynem. Z eskadry lotniczej Poznań Ławica urlopowany w X 1919 roku podjął naukę w Państwowej Wyższej Szkole Budowy Maszyn i Elektrotechniki w Poznaniu. Po ukończeniu szkoły wrócił do wojska. Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej. Za udział w powstaniu odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym W 1957 r., ponadto Odznaka Pamiątkowa Wojsk Wielkopolskich, Medalem 10 lecia. W roku 1972 mianowany na podporucznika. W zasobie WBH odrzucony dnia 31 stycznia 1938 roku wniosek o Medal Niepodległości, syg. akt 24/17222.

28 VIII 1926 roku żoną Stanisława została Władysława z dom. Bartkowiak (22 VI 1901 - 24 VI 1977), para miała dwoje dzieci - Jerzego (11 II 1929 - 12 X 2013) i Maria (29 I 1934).

Zmarł w Gdyni 15 września 1979 roku, spoczywa na cmentarzu komunalnym na Witominie 51/ 1/ 8, to także miejsce spoczynku żony, teściowej Wiktorii, syna Jerzego i synowej Anny.

źródła: Urząd Stanu Cywilnego Bojanowo, wpis 1 / 1897. Parafia katolicka Łaszczyn, wpis 1 / 1897. WBH - wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa i Kolekcja Akt Powstańców Wielkopolskich. Wyszukiwarka miejsc spoczynku na cm. komunalnych w Gdyni.WTG Gniazdo - Odznaczeni WKP. Dziennik Bałtycki 211/1979.

Strony