Kmiotek Leon i Melania z Zielińskich Kmiotek...
Kmiotek Leon i Melania z Zielińskich Kmiotek
Leon #Kmiotek ps. „Dołęga”, „Pomian” (ur. 4 kwietnia 1889 w Rosku, pow. Czarnków, zm. 15 lipca 1942 w niemieckim więzieniu we Wrocławiu) – major piechoty Wojska Polskiego, w czasie okupacji niemieckiej założyciel Wielkopolskiej Organizacji Wojskowej, a następnie dowódca Wojskowej Organizacji Ziem Zachodnich, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Syn rolników Stanisława i Marii z domu Ryżek. Ukończył gimnazjum w Poznaniu i zawodową szkołę górniczą w Westfalii. Pracował w kopalniach jako sztygar i działał w polskich organizacjach robotniczych. W roku 1914 powołany został do armii niemieckiej, wcielony w szeregi 17 pułku piechoty walczył na froncie rosyjskim. Od maja 1915 roku w niewoli, z której zbiegł w styczniu roku następnego. Przedostał się na tereny Królestwa, gdzie próbował wstąpić do Legionów Polskich. Ujęty, został ponownie wcielony do armii niemieckiej.
Brał udział w Powstaniu Wielkopolskim ( walki o Walkowice, powstaniec z Czarnkowa walczył pod Ujściem, Lista powstańców z terenu powiatu pilskiego.) i wojnie polsko-bolszewickiej (1919–1920) :"7 czerwca 1919 roku, tego dnia sierżant Leon Kmiotek dowodził trzyosobowym patrolem polskim w okolicach Szamocina, na skraju Pojezierza Chodzieskiego. W jego skład wchodzili kapral Lewandowski, starszy strzelec Górny i strzelec Mendyk z 9. Pułku Strzelców Wielkopolskich. Leon Kmiotek był doświadczonym powstańcem, „zagończykiem” wsławionym likwidacją trzech niemieckich placówek pod Baranowem w nocy z 3 na 4 czerwca. Tym razem jego wypad skończył się jeszcze bardziej spektakularnym wyczynem: w pobliżu Lipiej Góry jego patrol, natknąwszy się na Niemców, zdobył 2 karabiny maszynowe i bohatersko odparł kontratak nieprzyjaciela, zabijając 40 z nich. Czyn ten został opisany w rozkazie dziennym Dowództwa Głównego nr 170 z dnia 23 czerwca 1919 roku.",
Pełnił służbę w 67 pułku Piechoty Wielkopolskiej, a w latach 20. i 30. XX wieku, w 84 pułku piechoty w Pińsku.
Uczestniczył w wojnie obronnej 1939 r. w szeregach Armii „Poznań”. Uniknął niewoli niemieckiej i 7 października 1939 powrócił do Poznania.
Już 11 października założył Wielkopolską Organizację Wojskową, na czele której stanął. Pod koniec lutego 1940 rozpoczął rozmowy z innymi organizacjami konspiracyjnymi o charakterze wojskowym, działającymi na terenie Poznania. W ich wyniku w końcu marca 1940 z połączenia Wielkopolskiej Organizacji Wojskowej, Wielkopolskiej Organizacji Zbrojnej i Wojska Ochotniczego powstała Wojskowa Organizacja Ziem Zachodnich, której został dowódcą. Był autorem planu powstania planu zbrojnego „Północ–Południe”, które miało objąć Wielkopolskę i Pomorze.
6 czerwca 1940 wraz z żoną Melanią i adiutantem Aleksandrem Kubskim został aresztowany przez Gestapo. Podczas aresztowania Niemcy przejęli także archiwum organizacyjne WOW.
Był więziony w Forcie VII w Poznaniu, następnie w więzieniu przy ul. Młyńskiej w Poznaniu, we Wronkach, w Berlinie-Neukölln i Wołowie. Skazany na karę śmierci za przygotowanie zdrady stanu, został stracony 15 lipca 1942 w więzieniu we Wrocławiu.
Awanse
* kapitan – zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 r. (w 1924 r. zajmował 666 lokatę w korpusie oficerów zawodowych piechoty, w 1928 r. – 318 lokatę i w 1932 r. – 141 lokatę)
Ordery i odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 4728 (1922)
Krzyż Walecznych
Krzyż Niepodległości (20 lipca 1932)
Srebrny Krzyż Zasługi (18 marca 1932)
------------------------------------------
Melania z Zielińskich Kmiotkowa urodziła się 17 września 1892 roku w Broniewie, USC Gniewkówiec, gmina
Złotniki Kujawskie, województwo kujawsko-pomorskie
w rodzinie Piotra i Salomei z dom. Pińska, rodzice pobrali się w roku 1886:
Parafia katolicka Liszkowo (Inowrocław), wpis 4 / 1886
Petrus Zieliński (26 lat)
ojciec: Adalbertus , matka: Anna Borys
Salomea Pińska (22 lat)
ojciec: Andreas , matka: Marianna Lewandowska
Urząd Stanu Cywilnego Gniewkówiec, wpis 13 / 1886
Peter Zielinski (ur. 1860)
ojciec: Adalbert Zielinski , matka: Antonie Borys
Salomea Pinska (ur. 1864)
ojciec: Andreas Pinski , matka: Marie Lewandowska
W 1927 poślubiła kpt. Leona Kmiotka.
Od 1937 mieszkała w Poznaniu. Zaprzysiężona do WOW przez męża prowadziła lokale konspiracyjne WOW i WOZZ. Aresztowana 6 VI 1940 wraz z mężem przewieziona została do siedziby Gestapo w Domu Żołnierza, a następnie osadzona w Forcie VII w Poznaniu. Po ukończeniu śledztwa przebywała w więzieniach Wronki (14 X 1940 - 23 IV 1941) i Berlin-Spandau.
Wyższy Sąd Krajowy w Poznaniu (OLG) na sesji wyjazdowej w Berlinie 11 sierpnia 1942 skazał ją na karę śmierci. Została zgilotynowana 12 września 1942 w więzieniu Berlin-Plótzensee.
źródła:
* Encyklopedia konspiracji wielkopolskiej 1939-1945,
- http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
- http://poznan-project.psnc.pl/
- https://powstanmy.pl/jarosaw-kilinski/post/9919?fbclid=IwAR1gmWNd2E4twV9JY0tefN_i0A5G0o1i_qOo0QcIemCtrMTkVFeZdDwbncI
-- https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/?strona=6&szufladka=KLOS-KNUZ
-- https://pl.wikipedia.org/wiki/Leon_Kmiotek
-- https://pw.ipn.gov.pl/pwi/kalendarium-1/8191,7-czerwca-1919.html
-- https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/81/Leon_kmiotek_list_po%C5%BCegnalny.jpg
-- https://gloswielkopolski.pl/poszukiwani-krewni-leona-kmiotka-zalozyciela-wielkopolskiej-organizacji-wojskowej/ar/10593023
-- https://www.genealogiawarchiwach.pl/
-- https://www.straty.pl/pl/szukaj