KIRCHNER Bronisław (Brunon) Edmund
KIRCHNER Bronisław (Brunon) Edmund
Bronisław Brunon Edmund Kirchner
kapitan piechoty Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
— urodził się 17 stycznia 1885 roku w Poznaniu w rodzinie Emila i Agnieszki z dom. Grielich, para pobrała się w Poznaniu,
zapis w księgach brzmi:
Urząd Stanu Cywilnego Poznań, wpis 554 / 1883
Emil Kirchner (ur. 1858)
ojciec: Paul Kirchner , matka: Anna Braiter
Agnes Grielich (ur. 1856)
ojciec: Richard Grielich , matka: Catharine Ambroszczak
Parafia katolicka Poznań - par. św. Wojciecha, wpis 79 / 1883
Aemilius Kirchner (23 lat)
ojciec: Paulus , matka: Anna Braeter
Agnes Grielich (27 lat)
ojciec: Ricardus , matka: Catharina Ambroszczek
akt ślubu :
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/jednostka/-/jednostka/1409109?_Jednostka_delta=100&_Jednostka_resetCur=false&_Jednostka_cur=3&_Jednostka_id_jednostki=1409109 i strona następna, skan nr 277
Akt urodzenia Brunona Bronisława:
https://www.szukajwarchiwach.gov.pl/jednostka/-/jednostka/1408764?_Jednostka_delta=100&_Jednostka_resetCur=false&_Jednostka_cur=2&_Jednostka_id_jednostki=1408764 skan nr 136
Ze związku Emila i Agnieszki urodzili się także:
– Klara 1884-1885,
– Edward Czesław 1888-1927,
– Bernard Alfons Leonard 1889,
– Marta 1891,
– Józef 1876-1886,
Kirchner ożenił się z Anną Górczyńską (19.07.1891 - 14.10.1918, córką Józefa i Tekli z Tomaszewskich), przysposabiając córkę Anny - Helenę ur. 1911, dziećmi pary byli Irena ur. 1913 i Henryk ur. i zg.1914.
Bronisław - Bruno zmarł w Poznaniu 15 marca 1946 roku, według danych WTG Gniazdo powinien spoczywać na poznańskim cmentarzu Junikowo, niestety grobu nie ma w wyszukiwarce miejskiej grobów.
W/w spisie WTG Gniazdo występuje jako Powstaniec Wielkopolski:
1/ jednostka: Batalion Jarociński, Jarocińska Kompania Bezpieczeństwa, 5 Kompania 2 Batalion 11 Pułk Strzelców Wielkopolskich, Grupa Leszno, Rada Żołnierska w Jarocinie, Organizacja Niepodległościowa "Jedność" w Jarocinie
status/stopień: dowódca kompanii 15.12.1918-11.01.1919, dowódca batalionu 10.01-15.03.1919, kapitan, dowódca, sierżant, podporucznik w piechocie
uwagi: plakat z odezwą Rady Żołnierskiej w Jarocinie, północny odcinek Frontu Wielkopolskiego, dowódca/po Karolczaku, wymieniony w biogramie Zbigniewa Ostroróg - Gorzeńskiego, Wiktora Rossy, matka z domu Grülich, zmarł w Poznaniu, I.487.15940
2/ bez podanego imienia:
miejsce pochówku: Poznań Junikowo
jednostka: 1 Baon Jarociński
status/stopień: kapitan
uwagi: wymieniony w biogramie Stefana Błaszczyka
źródła:
Cmentarz Komunalny Poznań-Junikowo – archiwum WTG
3/ bez podania imienia
jednostka: Kompania z Jarocina
źródła:
Kronika Gostyńska. Czasopismo regionalne 1934, nr 1 [styczeń]
Za Wikipedią: Ukończył szkołę średnią w Poznaniu po czym pracował w drukarni Merzbacha. Następnie został kierownikiem drukarni „Kuriera Poznańskiego”. Od 2 sierpnia 1914 roku służył w armii niemieckiej. Po wybuchu powstania wielkopolskiego objął, w randze sierżanta, dowództwo batalionu jarocińskiego. Uczestniczył w walkach pod Nakłem, Mroczą i Rawiczem. W tym okresie dowodził II batalionem 11 pułku Strzelców Wielkopolskich oraz kompanią i batalionem 60 pułku piechoty. Za postawę wykazaną podczas powstania wielkopolskiego odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[1]. Nadanie to zostało następnie potwierdzone dekretem Wodza Naczelnego marszałka Józefa Piłsudskiego L.11434.VM z 3 lutego 1922 roku (opublikowanym w Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z dnia 18 lutego 1922 r.)[2].
Podczas wojny polsko-bolszewickiej dowodził 12 kompanią oraz III i II batalionem 60 pułku piechoty, awansując w trakcie walk do stopnia porucznika. Po zakończeniu działań wojennych kontynuował karierę oficera zawodowego w Wojsku Polskim. Na dzień 1 czerwca 1921 r. pozostając w randze porucznika nadal pełnił służbę w 60 pułku piechoty. Dekretem Naczelnika Państwa i Wodza Naczelnego z dnia 3 maja 1922 r. (dekret L. 19400/O.V.) został zweryfikowany w tymże stopniu, ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 r. i 16. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. Jako oficer 60 pułku piechoty zajmował w 1923 roku 14. lokatę na liście starszeństwa poruczników piechoty[5]. Do stopnia kapitana piechoty został awansowany na mocy rozporządzenia O.V.L. 8629/A. 1924 wydanego w dniu 31 marca 1924 r. przez Prezydenta RP Stanisława Wojciechowskiego - ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 9. lokatą. Przez kolejne lata nadal służył w 60 pułku piechoty stacjonującym w Ostrowie Wielkopolskim. W roku 1928 zajmował 10. lokatę pośród kapitanów piechoty w swoim starszeństwie.
W roku 1929 został przeniesiony w randze kapitana w stan spoczynku. Utrzymywał się z wojskowej emerytury i prowadzenia przedsiębiorstwa handlującego opałem. Był aktywny w organizacjach zrzeszających weteranów powstania wielkopolskiego i mieszkał w Poznaniu.
Za pracę w dziele odzyskania niepodległości Bronisław Kirchner został, na mocy zarządzenia prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego z dnia 17 września 1932 roku, odznaczony Krzyżem Niepodległości. W roku 1934 jako kapitan w stanie spoczynku zajmował 1. lokatę w swoim starszeństwie w korpusie oficerów piechoty (starszeństwo z dnia 1 lipca 1923 r.). Znajdował się wówczas w ewidencji PKU Poznań Miasto i przynależał do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII (przewidziany był do użycia w czasie wojny).
Czytaj także: https://pw.ipn.gov.pl/pwi/historia/przebieg-walk-powstancz/sladami-powstania-wielk/8422,GDZIE-SIERZANT-BYL-DOWODCA-KOSZAR.html
Sporządzono na podstawie:
http://powstancywielkopolscy.pl/pl/search
http://www.basia.famula.pl/pl/
http://poznan-project.psnc.pl/
https://wbh.wp.mil.pl/pl/skanywyszukiwarka_kartoteka_personalno_odznaczeniowa/?strona=12&szufladka=KIES-KISI
http://e-kartoteka.net/pl/search