Jaskuła - Sarrazin Zygmunt (1898 - 1920)
Jaskuła - Sarrazin Zygmunt (1898 - 1920)
Urodził się 12 II 1898 r. w miejscowości Łężeczki (pol. hist. „Łężce Małe” – wieś sołecka w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Chrzypsko Wielkie) jako syn Józefy Jaskuły (ur. 17 II 1873 r., zm.19 XI 1958 r., córka Marcina i Antoniny z d. Kudlińskiej). Jego rodzeństwem urodzonym pod nazwiskiem Jaskuła byli także Powstaniec Wielkopolski - Ludwik (15 VI 1893 - 4 VII 1963 r.), Wiktor (*+1895), Maksymilian (1899 - 1928) i Gertruda (1901 - 1981, wyszła za Powstańca Wielkopolskiego Władysława Jarosza 18 VI 1889 - 31 VII 1983, syna Leonarda i Małgorzaty z d. Weychan).
10 II 1902 r. Józefa wyszła za Eryka Sarrazina (ur. 29 XI 1868 r., zm.10 III 1935 r., syna Rudolfa i Miry z domu v. Lütwitz), po ślubie Eryk uznał swoje ojcostwo nad wyżej wymienionymi, a już ze związku małżeńskiego urodzili się Bernard (1904 - 1987), Rudolf (1906 - 1974), Henryk (1908 - 1973) i Wilhelm (1910 - 1970).
Rodzice Eryka, dzierżawcy majątków ziemskich na terenie Wielkopolski (folwark w Janisławcu (Johannisthal) w powiecie lęborskim, Łężeczki (Klein - Lenschetz) w powiecie międzychodzkim w latach 1885 do 1901 r., a po 1901 r. majątek Gostkowo w powiecie rawickim, który ostatecznie zakupili), uznali małżeństwo jedynego syna jako mezalians i go wydziedziczyli. Eryk z rodziną z Gostkowa przeniósł się do Grodziska Wielkopolskiego, gdzie pracował jako weterynarz, zapewne niechęć i izolacja młodego małżeństwa ze strony środowiska niemieckiego sprawiły, że Eryk pod wpływem żony i polskiego otoczenia spolonizował się a dzieci były wychowywane w kulturze polskiej.
4 I 1913 r. zamieszkał w Poznaniu.
Nie ustalono czy brał udział w I wojnie światowej.
Jako Powstaniec Wielkopolski występuje w składzie oddziału konnego wywiadowczego dowodzonego przez Mieczysława Królikowskiego (1 I 1896 - 8 V 1961). Brał czynny udział w walkach o Rakoniewice, Rostarzewo, Wolsztyn, Kopanicę, Kargową, Babimost i Zbąszyń. Tak w swojej relacji wspomina Mieczysław Królikowski:”„.Ruszyliśmy przez las do Karpicka. Tam zostawiliśmy pod osłoną nasze konie i pieszo udaliśmy się pod Wolsztyn, gdzie w majątku Komorowo przeprowadziliśmy wywiad o ugrupowaniu i sile nieprzyjaciela w Wolsztynie. Jeden polski robotnik dokładnie poinformował o sytuacji i pozycji Grenzschutzu. Meldunek złożyliśmy naszemu dowódcy ppor. Siudzie i otrzymaliśmy nowe zadanie przeprowadzenia wywiadu w kierunku południowym, a w szczególności w miejscowości Adamowo, Gościeszyn, Nowa i Stara Dąbrowa. Również w walce o Wolsztyn wyróżnił się marynarz Antoni Janus, który swoim oddziałem uderzył przez Białą Górę na Rynek. Zaskoczeni Niemcy cofali się w popłochu, zostawiając zabitych, w tym jednego majora. W czasie walki ulicznej wyszedł naprzeciw walczącym powstańcom z białą chorągwią burmistrz niemiecki w asyście polskiego proboszcza, proponując powstańcom rokowania. W tej sytuacji nasze oddziały na rozkaz porucznika Zenktelera stanęły w miejscu. W tym czasie napływały do Wolsztyna dalsze siły powstańcze. Rokowania trwały kilka godzin, na wynik czekaliśmy z niecierpliwością. Gdy podporucznik Zenkteler i proboszcz wolsztyński oświadczyli nam, że obie strony walczące mają opuścić Wolsztyn, to powstał wśród powstańców bunt i nie usłuchano rozkazów podporucznika Zenktelera, a z okrzykiem „Niech żyje Polska” ruszyliśmy na Niemców. Żołnierzy rozbrojono i Wolsztyn przyszedł w polskie ręce. Po zdobyciu Wolsztyna internowaliśmy wybitnych polakożerców – hakatystów niemieckich, jako zakładników: starostę Kollmanna, pastora, który rzekomo strzelał ze swego okna do powstańców w skutek czego poległ jeden powstaniec oraz internowano dalszych około dwudziestu Niemców”. (Mieczysław Królikowski 1896-1961 / oprac. Sebastian Skrzypczak).
Wstąpił do 16. Pułku Ułanów Wielkopolskich (wcześniej jako 2. Pułk Ułanów Wielkopolskich), w szeregach którego brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej.
Zginął 3 VIII 1920 r. w walkach pod Jazłowczykiem na Ukrainie w rejonie brodzkim należącym do obwodu lwowskiego. Na Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920 z 1934 r. występuje pod błędnym nazwiskiem Sarasim.
Pośmiertnie odznaczony Medalem Niepodległości 9 V 1938 r.
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1886/1/69, skan 21, Lubosz (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1886/3/108, skan 16 Lubosz (USC) - akt małżeństwa, rok 1902, Księga małżeństw; APP, Akta miasta Poznania, Kartoteka mieszkańców miasta Poznania; Swarzędzki alfabet historyczny Antoniego Kobzy; WBH, Wyszukiwarka personalno - odznaczeniowa; Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920 z 1934 r.; Mieczysław Królikowski 1896-1961 / oprac. Sebastian Skrzypczak.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1886/1/69, skan 21, Lubosz (USC) - akt urodzenia, rok 1898, Księga urodzeń
Zygmunt , rodzice: Josepha Jaskuła,