Jaskuła - Sarrazin Ludwik (1893 - 1963)
Jaskuła - Sarrazin Ludwik (1893 - 1963)
Urodził się 15 VI 1893 r. w miejscowości Łężeczki (pol. hist. „Łężce Małe” – średniej wielkości wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie międzychodzkim, w gminie Chrzypsko Wielkie) jako syn Józefy Jaskuły (17 II 1873 - 19 XI 1958, córka Marcina i Antoniny z d. Kudlińskiej. Jego rodzeństwem urodzonym pod nazwiskiem Jaskuła byli także Wiktor (*+1895), Zygmunt (12 II 1898 - 1920, Powstaniec Wielkopolski, oddział konny dowodzony przez Mieczysława Królikowskiego, zginął jako żołnierz Wojsk Wielkopolskich w wojnie polsko - bolszewickiej pod Brodami), Maksymilian (1899 - 1928) i Gertruda (1901 - 1981, wyszła za Powstańca wielkopolskiego Władysława Jarosza 18 VI 1889 - 31 VII 1983, syna Leonarda i Małgorzaty z d. Weychan).
10 II 1902 r. Józefa wyszła za Eryka Sarrazina (29 XI 1868 - 10 III 1935, syna Rudolfa i Miry z domu v. Lütwitz), po ślubie Eryk uznał swoje ojcostwo nad wyżej wymienionymi, a już ze związku małżeńskiego urodzili się Bernard (1904-1987), Rudolf (1906-1974), Henryk (1908-1973) i Wilhelm (1910-1970).
Rodzice Eryka dzierżawcy majątków ziemskich na terenie Wielkopolski (folwark w Janisławcu (Johannisthal) w powiecie lęborskim, Łężeczki (Klein - Lenschetz) w powiecie międzychodzkim w latach 1885 do 1901 r., a po 1901 r. majątek Gostkowo w powiecie rawickim, który ostatecznie zakupili) uznali małżeństwo jedynego syna jako mezalians i go wydziedziczyli. Eryk z rodziną z Gostkowa przeniósł się do Grodziska Wielkopolskiego, gdzie pracował jako weterynarz, zapewne niechęć i izolacja młodego małżeństwa ze strony środowiska niemieckiego sprawiły, że Eryk pod wpływem żony i polskiego otoczenia spolonizował się a dzieci były wychowywane w kulturze polskiej.
Sarrazin Ludwik był uczestnikiem I wojny światowej. Wracając po wybuchu rewolucji w Niemczech zatrzymał się w Poznaniu zapewne u swojego brata Zygmunta, który mieszkał tu od 1913 r. Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego wziął udział w walkach na terenie miasta Poznania, a następnie przedostał się do Grodziska Wielkopolskiego i walczył jako dowódca plutonu o Grodzisk, Wolsztyn i Zbąszyń. Nie ustalono natomiast czy był także żołnierzem biorącym udział w wojnie na Wschodzie, niestety z oczywistych przyczyn nie zostało o tym wspomniane w Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego w 1958 r.
Nie ustalono jego losów w czasie II wojny światowej, po której przeniósł się go Gorzowa Wielkopolskiego, gdzie zmarł 4 VII 1963 r. Pochowany na cmentarzu komunalnym w Gorzowie Wielkopolskim. Miejsce jego spoczynku zostało wpisane do Ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski. Na nagrobku zapisano, że był inżynierem.
Był żonaty, niestety imienia żony nie udało się ustalić.
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1886/1/126, skan 58 Lubosz (USC) - akt urodzenia, rok 1893, [Księga urodzeń]; Archiwum Państwowe w Poznaniu 1886/3/108, skan 16 Lubosz (USC) - akt małżeństwa, rok 1902, Księga małżeństw; Swarzędzki alfabet historyczny Antoniego Kobzy; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on - line i Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, stan na 6-10-2024. Foto grobu w Gorzowie Wielkopolskim p. Andrzej Nawojczyk.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1886/1/126, skan 58 Lubosz (USC) - akt urodzenia, rok 1893, [Księga urodzeń]
Ludwig , rodzice: Josepha Jaskuła,
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1886/3/108, skan 16 Lubosz (USC) - akt małżeństwa, rok 1902, Księga małżeństw
Erich Sarrazin (34 lat) , rodzice: Rudolf Sarrazin , Dragomira ? Lüttwitz ,
Josepha Jaskuła (29 lat), rodzice: Martin Jaskuła , Antonie Kudlińska