GRALA JÓZEF 1901-1966
TYTUŁEM WSTĘPU - jako pierwsza poszukiwania Rodziny Józefa Gali rozpoczęła Pani Dorota Bartoszewicz, którą wielu z Państwa kojarzy z trudem poszukiwań pt. OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA
Ona to 5 października 2019 roku rozpoczęła poszukiwania zupełnie kogo innego a los zaprowadził do wnuka Józefa Grali - Tadeusza Koszarka, któremu 10 listopada wręczono nieśmiertelnik Dziadka. Pan Tadeusz jest autorem biogramu, a my go uzupełniamy o informacje w temacie Powstaniec Wielkopolski. / “nasz” powstał 6 miesięcy temu i mogliście go przeczytać tu: https://www.facebook.com/pg/genealogia.powstancow.wielkopolskich/photos/?tab=album&album_id=112861200162624 /
JÓZEF #GRALA urodził się 25 lipca 1901 roku w Klęce w dawnym powiecie jarocińskim.
Był synem Jana10.05.1875-15.01.1965/ i Stanisławy, z domu Chojnickiej - wg naszych ustaleń para pobrała się w roku 1893 w Nowym Mieście nad Wartą.
Potomstwo Jana i Stanisławy, oprócz Józefa to:
Czesław 1908,
Stefan 1906,
Edmund
Edward ?5-10-1912?
Marianna
Eleonora 15-01-1922-2009
Józef szkoły powszechnej uczęszczał w Komorzy, od 1915 roku pracował w gospodarstwie rodziców.
Swą karierę wojskową rozpoczął w grudniu 1918 roku. Ochotniczo przystąpił do 5 Kompanii Jarocińskiej i walczył pod Zdunami, Lesznem i Rawiczem - status/stopień: ochotnik, strzelec, szeregowiec
Brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej pod Bobrujskiem.
Od 18 marca 1921 do 7 lipca 1921 odbywał służbę wojskową w 23 Dywizji Górnośląskiej.
W latach 1921-23 uczył się w szkole rolniczej w Witkowie, po ukończeniu której pracował w majątku rolnym w Potrzebowie.
Od grudnia 1923 do sierpnia 1924 odbywał czynną służbę w 14 batalionie 7 pułku saperów w Poznaniu.
10 lutego 1934 roku zawarł związek małżeński z Wiktorią Tomaszewską. Wspólnie prowadzili gospodarstwo rolne. Mieli dwoje dzieci -Irenę (1935) i Bogumira (1943-2008).
W 1939 został wezwany na wojnę. Brał udział w Kampanii Wrześniowej w Bitwie nad Bzurą, gdzie niewątpliwie zgubił swój nieśmiertelnik.
19 września dostał się do niewoli. Trafił do stalagu II A w Neubranderburgu, gdzie przebywał do 9 grudnia 1940. Tracąc statut jeńca pracował w rolnictwie na terenie Niemiec.
W 1942 został wysiedlony do Pięczkowa w powiecie średzkim, a później do Nowej Wsi Podgórnej w powiecie wrzesińskim. W domu bywał. Powrót do żony i małej Irenki po 2 latach niewoli był wielkim szczęściem. W marcu 1945 na stałe powrócił i zamieszkał w Poklatkach w obecnej gminie Kleszczewo w powiecie poznańskim.
Zmarł 25 października 1966 roku w Poklatkach. Pochowany jest w Czerlejnie, gm Kostrzyn Wlkp, powiat poznański.
źródła:
