Gadaczowie - szukamy informacji
Poszukiwany, poszukiwana... Rodzina Gadacz…
W kwietniu 2020 roku na moim blogu (jeszcze wówczas powstancywielkopolscy.blogi.pl/) zamieściłam materiał dotyczący rodziny Gadacz, minęły prawie 4 lata i czas uzupełnić chociaż szczątkową wiedzę i ponowić poszukiwania, zwłaszcza, że żaden z braci Gadaczów nie został odnaleziony a dwóch braci to Powstańcy Wielkopolscy.
Antoni Gadacz (17 I 1856 - 31 XII 1899) i Franciszka z Gibkowskich (12 VIII 1867-1960) pobrali się w roku 1887 w Strzałkowie, z tego związku urodzili się Czesław (*+1892), Władysława (1888 -1890), Helena (1890), Julian, Edmund i Kazimierz. W roku 1899 umiera Antoni Gadacz, po śmierci Antoniego Franciszka wyszła powtórnie za mąż, jej mężem został Stanisław Liberkowski, z tego związku urodziło się czworo dzieci Tadeusz, Kazimiera, Franciszka i Stefan.
Julian Gadacz urodzony 25 stycznia 1894 w Strzałkowie, zmarł 1 października 1958 roku w Kluczborku, miejsce pochówku nie jest znane. w swoim życiorysie do Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości napisał:
„… W międzyczasie otrzymałem listy od mych braci powstańców – lotników (wypierających armię niemiecką z Strzałkowa i Ławicy pod Poznaniem) – w których to pismach informowali mnie o przebiegu akcji wojenno – rozbrojeniowej na rzecz Polski (pośrednie potwierdzenie udziału braci Gadacz). Z powodu późnego przyjazdu z frontu niemieckiego, położonego nad rzeką Donem i Morzem Azowskim na Ukrainie, oraz obsadzeniem granicy przez „Grezschutz” niemiecki nie mogłem wcześniej przekroczyć granicy, aż dopiero w początkach maja 1919. Mimo usilnych starań u władz niemieckich, które na mocy przepustki zezwoliły mi na przekroczenie granicy przez stację kolejową Krzyż. Jednakowoż zostałem tam przez władze wojskowe niemieckie „Grenschutz” internowany, a po upływie kilku dni zwolniony w Głogowie. Stąd mimo pisemnego zobowiązania pod przysięgą, że nie będę brał czynnego udziału w orężnej walce przeciwko Niemcom i świadom skutków schwytania mnie z bronią w ręku przez władze niemieckie, za co groziłoby mi rozstrzelanie, przedostałem się przez front niemiecki i zaraz wstąpiłem do Kompanii Kościańskiej w Śmiglu. Z Kościańskiej Kompanii przydzielono mnie do 7 Pułku Saperów w Poznaniu, a stąd w dniu 28 V 1919 jako pierwszego z kursem podkuwania koni przydzielono mnie do taboru artylerii 7 Dyonu. W dywizji tej walczyłem w stopniu kaprala na froncie bolszewickim.” — zatem biorąc pod uwagę, że za koniec Powstania uważa się datę podpisania rozejmu 16 II 1919 roku Julian powstańcem nie był a był uczestnikiem wojny polsko - bolszewickiej.
- Edmund urodził się 17 października 1896 roku w miejscowości Strzałkowo, nie jest znana data i miejsce zgonu oraz pochówek.
Na początku lutego 1919 r. wstąpił do Ochotniczego Oddziału Gnieźnieńskiego i brał udział w walkach pod Szubinem, a w marcu 1919 r. wstąpił jako ochotnik do wojsk lotniczych na Ławicy. Dalszy przebieg służby, do 1920 roku to Ławica, później Lotnicze Warsztaty Automobilowe w Warszawie na Mokotowie. Zwolniony z wojska po zakończeniu działań wojennych w stopniu starszego sierżanta.
- Kazimierz urodził się 22 lutego 1899 roku w Strzałkowie, nie jest znana data i miejsce zgonu oraz pochówek.
Na podstawie Wykazu podoficerów i żołnierzy II Eskadry Wielkopolskiej na dzień 1 grudnia 1919 roku. CAW I.301.12.51 ustalono, że od 8 II 1919 roku służył na Ławicy - ślusarz monter.