FRĄCKOWIAK JAN 1898-1970
Jan #Frąckowiak
ur. 26 listopada 1898 roku w Grońsku koło Nowego Tomyśla, zm. 15 czerwca 1970 roku w Lesznie) – starszy sierżant piechoty Wojska Polskiego, powstaniec wielkopolski, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej.
Urodził się w rodzinie Andrzeja i Marianny z Brychów.
Rodzeństwo: Stanisława, Weronika, Helena, Józef i Cecylia.
Około 1915 został wcielony do armii niemieckiej i odbywał służbę w Głogowie, prawdopodobnie w 58 pułku piechoty . Po odbyciu wstępnych ćwiczeń, został skierowany do walk frontowych. Brał udział w bitwach pod Dunkierką i Verdun, gdzie po raz pierwszy w dziejach użyto gazów bojowych i on również padł ofiarą tych gazów, do końca życia miał problemy ze wzrokiem.
Pod koniec wojny został wysłany do szpitala w związku z problemami z oczami. W tym samym czasie wybuchło powstanie wielkopolskie i został skierowany do walk z powstańcami w rejon Zbąszynka, gdzie przeszedł na stronę powstańców. Od 4 stycznia do 20 lutego 1919 brał czynny udział z bronią w ręku na odcinku zbąszyńskim Grupy Zachodniej. Jako podoficer przeszedł szlak bojowy 2 pułku Strzelców Wielkopolskich, przemianowanego następnie na 56 pułk piechoty wielkopolskiej. W 1920 roku został skierowany na front wschodni do walki z bolszewikami. Brał udział w walkach pod Bobrujskiem na froncie litewsko-białoruskim. Za zdobycie Berezy Kartuskiej odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.
W 1923 roku /12 lutego/ zawarł związek małżeński Heleną z Leczykiewiczów (ur. 2 maja 1900 roku w Krotoszynie, zmarła w roku 1967w Lesznie), z którą miał troje dzieci: Henryka, Zbigniewa i Marię.
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w 55 pułku piechoty wielkopolskiej, który stacjonował w Krotoszynie. W 1938 roku, w stopniu starszego sierżanta, został przeniesiony do rezerwy. Zwolniony ze służby miało związek z pogarszającym się stanem zdrowia na skutek zatrucia iperytem na froncie zachodnim. We wrześniu 1939 próbował bezskutecznie dołączyć do swojego pułku.
Okupację spędził w Lesznie, w którym już pozostał do końca życia. W czasie okupacji organizował pomoc dla jeńców angielskich, przebywających w obozach jenieckich koła Leszna. W 1945 roku organizował w Lesznie Straż Obywatelką, której był pierwszym komendantem. Był instruktorem przysposobienia wojskowego w gimnazjum i liceum w Lesznie. Od 1948 roku był prześladowany za poglądy piłsudczykowskie (był delegatem pułku na Pogrzeb Józefa Piłsudskiego w 1935 r.), a w konsekwencji został pozbawiony pracy. Utrzymywał się z uposażenia stróża w żwirowni.
Zmarł 15 czerwca 1970 roku w Lesznie. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu, w kwaterze Powstańców Wielkopolskich.
Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
Krzyż Walecznych
Wielkopolski Krzyż Powstańczy – 6 grudnia 1957 - Uchwała Rady Państwa nr: 12.06-0.955 z dnia 1957-12-06
Opis:
Frąckowiak Jan brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wlkp. od 04.01.1919 do 20.02.1919 na odcinkach: Kargowa, Zbąszyń, Zbąszynek, Lewice. W Zbąszyniu zdobyto wielką ilość broni ręcznej i maszynowej, 3 działa ciężkich, 6 lekkich, 3 ckm. Dowódca: ppor. Hamerski. Po skończonym Powstaniu Wlkp. został jako ochotnik w W.P. i służył w 56 p.p. jako podoficer zawodowy do 1938. Stopień wojskowy: str. sierżant. Powyższe stwierdzono na podstawie przedłożonych dokumentów wojskowych.
Frąckowiak Jan brał czynny udział z bronią w ręku w Powstaniu Wlkp. od 04.01.1919 do 20.02.1919 na odcinkach: Kargowa, Zbąszyń, Zbąszynek, Lewice. W Zbąszyniu zdobyto wielką ilość broni ręcznej i maszynowej, 3 działa ciężkich, 6 lekkich, 3 ckm. Dowódca: ppor. Hamerski. Po skończonym Powstaniu Wlkp. został jako ochotnik w W.P. i służył w 56 p.p. jako podoficer zawodowy do 1938. Stopień wojskowy: str. sierżant. Powyższe stwierdzono na podstawie przedłożonych dokumentów wojskowych.
Genealogia Powstańców Wielkopolskich