Braniewicz Antoni Mieczysław (1901 - 1978)...

Braniewicz Antoni Mieczysław (1901 - 1978)

oraz jego brat - Powstaniec Wielkopolski Adam (10 XII 1898 Buk - 1971 Szamotuły) i siostra Felicja (1908-2000) urodzili się w rodzinie Czesława (1866) i Anny z dom. andrzejewska (1879), para pobrała się w roku 1898.

Braniewicz Antoni urodził się 23 XI 1901 roku w Buku, tam też ukończył szkołę powszechną.

Do powstania przystąpił w 31 XII 1918 roku do Kompanii bukowskiej utworzonej przez ppor. Kazimierza Zenktelera. Kompania uczestniczyła w walkach pod Zbąszyniem, Kargową, Kopanicą, Wielkim i Małym Grójcem oraz Wolsztynem. Wspólnie z kompaniami „szamotulską”, „wolsztyńską” i „kościańską” tworzyły zachodni front wielkopolski. Za udział w powstaniu odznaczony w roku 1977 WKP, tego samego roku mianowany na podporucznika. Jego wniosek o Medal Niepodległości został odrzucony 2 IV 1936.

27 VI 1921 roku przeprowadził się z Buku do Poznania, który opuścił 1 VIII 1923 roku.

Po wojnie pracował w Gdańsku Wrzeszczu w Spółdzielni Samopomoc Chłopska.

Zmarł 5 IV 1978 roku, spoczywa w Gdyni na cmentarzu komunalnym na Witominie Sektor / Rząd / Numer 11 / 12 / 21. Miejsce spoczynku Weterana nie jest opłacone, wymaga renowacji, bardzo zaniedbane, zarośnięte, napisy na płycie poziomej nieczytelne.Zostanie złożony wniosek do IPN o wpis miejsca spoczynku do Ewidencji grobów Weteranów walk o wolność i niepodległość Polski.

—------------------------------------

Adam Józef Braniewicz rodził się w Buku 10 XII 1898 roku. Brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim. Od 31 grudnia 1918 do 21 marca 1919 roku wchodząc w skład Kompanii Bukowskiej walczył pod Międzychodem i Sierakowem. Był dowódcą grupy organizacyjnej oraz dowódcą grupy wywiadowczej. Za udział w powstaniu odznaczony WKP. Po zakończeniu Powstania nadal służył w 2 Pułku Strzelców. Jego wniosek o Medal Niepodległości został odrzucony 25 VI 1938. W dokumentach znajdujących się w Wojskowym Biurze Historycznym występuje także jako porucznik rezerwy. Zweryfikowany członek ZPW Koło Rawicz nr dyplomu 11249, nr Referatu Historycznego 18738.
W 1922 roku przeszedł do rezerwy w stopniu podporucznika. Ukończył studia historyczne i podjął pracę jako nauczyciel w Gimnazjum i Liceum im. Ks. Piotra Skargi w Szamotułach.
W czasie Kampanii Wrześniowej 1939 roku walcząc jako porucznik piechoty (P.R.K.55pp i 83 pułk piechoty) dostał się do niewoli, osadzony w obozie jenieckim w Murnau numer jeniecki 16987. Figuruje także w WBH jako żołnierz Zachodnich Sił Zbrojnych powracający do Polski.
Zmarł w roku 1971, spoczywa na cmentarzu parafialnym w Szamotułach Sektor
XIII Rząd 1 Nr grobu 3. To także miejsce spoczynku jego małżonki Stanisławy z dom. Forecka (1904 - 1991).
źródła: Parafia katolicka Grodzisk Wielkopolski, wpis 15 / 1898. Urząd Stanu Cywilnego Grodzisk Wielkopolski, wpis 24 / 1898. Wyszukiwarka miejsc spoczynku na cm. komunalnych w Gdyni i cmentarza parafialnego w Szamotułach. WTG Gniazdo - Odznaczeni WKP. Dziennik Bałtycki 80 i 81 z roku 1978. IPN - Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką w latach 1939-1945. WBH - Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich i wyszukiwarka personalno odznaczeniowa. Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931

©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2023
—-------------------------------------------------