Borowicz Antoni (1900 - 1976)
Borowicz Antoni (1900 - 1976)
Urodził się 5 XII 1900 r. na podpoznańskiej Starołęce w rodzinie Michała (ur.29 VIII 1875, syn Katarzyny) i Katarzyny z d. Maciejak (ur. 28 IV 1878, córka Wawrzyńca i Katarzyny z d. Bartkowiak), para pobrała się w 1899 r.
W Uchwale o nadanie Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego w 1974 r. napisano, że Borowicz brał udział w powstaniu 9 I 1919 r. w 2 baterii artylerii pod dowództwem por. Józefa Muślewskiego (8 III 1893 - 6 IV 1940) w 15. Pułku Artylerii. Co mija się z prawdą przynajmniej w kwestii dowództwa, gdyż Józef Muślewski od grudnia 1918 r. był organizatorem 1. kompanii śremskiej, w ramach Batalionu Śremskiego kompania ta od 6 I 1919 r. walczyła pod Zbąszyniem i Strzyżnem. Od 1 II 1919 r. pod Rawiczem, Muślewski został przydzielony dopiero 22 II 1919 r. do 2. pułku artylerii lekkiej jako dowódca 5. baterii, a 10 III przeniesiony do 1. pułku artylerii lekkiej, gdzie objął dowództwo 2. baterii. Natomiast podczas wojny polsko - bolszewickiej Muślewski był jednym z dowódców 15. pułku artylerii lekkiej (po reorganizacji w X 1919 r.) w grupie gen. D. Konarzewskiego. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że pomylono w Uchwale z 1974 r. dowódców, a okres służby Borowicza pod rozkazami Muślewskiego przypada dopiero na czas po powstaniu i być może dotyczy wojny polsko - bolszewickiej a nie czasu powstania. Warto tu także zwrócić uwagę, że pierwsze jednostki artyleryjskie brały już udział w przejęciu stacji lotniczej na podpoznańskiej Ławicy. Natomiast dopiero 14 I 1919 r. oficjalnie ogłoszono formowanie 1. pułku artylerii lekkiej , z podpułkownikiem Anatolem Kędzierskim jako dowódcą. Obok 1 pal w koszarach na Sołaczu w Poznaniu zaczęto formować I Dywizjon Artylerii Ciężkiej, a w forcie Prittwitz-Gaffron tworzono 2. pułk artylerii polowej. Dalej w Uchwale napisano, że brał udział w walkach na odcinku frontu północnego - Kcynia, Szubin, Rynarzewo, a po powstaniu służył w pułku jako kanonier do 1921 r. (czyli jak najbardziej mógł brać udział w wojnie polsko - bolszewickiej pod rozkazami Muślewskiego). W ewidencjach członków związków i towarzystw weteranów i powstańców w okresie międzywojennym nie występuje, w WBH brak akt.
Borowicz był także uczestnikiem Kampani Wrześniowej 1939 r.
Zmarł 8 II 1976 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 6B rząd 1 miejsce 4
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
Miejsce pochówku weterana jest już wpisane do Ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski, a nowy nagrobek oznakowany został stosowną tabliczką z IPN. We wspomnianej ewidencji Borowicz występuje jako uczestnik Powstania Wielkopolskiego i wojny obronnej 1939 r.
https://bip.ipn.gov.pl/bip/form/r53940087206,Borowicz.html
źródła: Archiwum Państwowe w Poznaniu 1927/3/117, skan 49 Poznań (USC) - akt małżeństwa, rok 1899, Księga małżeństw; WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line i Lista odznaczonych WKP, stan na 1 XI 2024 r.; IPN, Ewidencja grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski; Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Archiwum Państwowe w Poznaniu 1927/3/117, skan 49 Poznań (USC) - akt małżeństwa, rok 1899, Księga małżeństw
Michael Borowicz (24 lat), rodzice: Katharina Borowicz ,
Katharina Maciejak (31 lat) , rodzice: Lorenz Maciejak , Katharina Bartkowiak