Bagrowski Józef (1896-1963)
Bagrowski Józef (1896-1963)
Urodził się 13 II 1896 r. w Swarzędzu, jego rodzice Jakub (ur. 1849) i Małgorzata z d. Szubiak (1852) pobrali się w 1872 r. Z tego związku urodzili się także Marianna po mężu Błaszczyk (1879), Agnieszka (1877-1880), Konstancja po mężu Bartkowiak (1882), Katarzyna po mężu Gałązka (1889) i Stanisława po mężu Bartkowiak (1898).
Powołany do armii pruskiej brał udział w I wojnie światowej, jako żołnierz Reserve-Infanterie-Regiment 46 został ranny, co potwierdza pruska lista strat z 13 IX 1916 r. Preußen 632, natomiast na liście z 16 IX 1918 r. Preußen 1294 figuruje jako zaginiony.
W Deklaracji z 15 III 1936 r. do Zarządu Towarzystwa Powstańców Wielkopolskich 1918/1919 napisał, że 22 II 1919 r. wstąpił do wojska polskiego i brał udział w walkach na froncie północny Powstania Wielkopolskiego na odcinku Kcynia - Nakło - Ujście - Chodzież. Dalej napisał, że dowódcą batalionu, w którym służył był porucznik Dykczak (Nikodem Dykczak 1877 - 1958), a dowódcą kompanii sierżant Borysiak (Stanisław Borysiak 1877 - 1942). Dalej w tejże deklaracji napisał, że przebywał na frontach wielkopolskich do 18 III 1920 r. Wyjaśnijmy zatem, co następuje, formowanie 1. kompanii batalionu średzkiego odbyło się z inicjatywy Edmunda Bembnisty i Jana Kowalskiego, jej dowódcą został sierżant Stanisław Borysiak (1877-1942). Kompania walczyła froncie północnym, tj. od 1 II do 5 II 1919 r. brała udział w walkach o Rynarzewo, uczestniczyła w pierwszej fazie walk o Szubin (8 - 11 I 1919 r.). Następnie skierowano powstańców na kcyński pododcinek frontu - tu walki trwały od drugiej połowy stycznia i pierwszej lutego 1919 r. Po powrocie w lutym 1919 roku 1. kompanii spod Kcyni do Środy, jej dowództwo objął aspirant oficerski Józef Wadyński, dotychczasowy dowódca plutonu kostrzyńskiego 2. kompanii batalionu średzkiego. Nakło - wymienione przez Bagrowskiego zostało przejęte już 1 I 1919 r., a Chodzież znalazła się w rękach powstańców 8 I 1919 r. Ponadto należy stwierdzić, że kiedy Bagrowski wstępuje do Wojsk Wielkopolskich wyżej wymienione miejscowości są już w rękach polskich a 16 II 1919 r. został podpisany rozejm w Trewirze. Idąc dalej, wymieniony w deklaracji Dykczak został dowódcą 3. kompanii średzkiej, która wyruszyła na front pod Nakło 4 II 1919 r., na wywalczonej pozycji kompania pozostawała aż do 3 IV 1919 r. Niezrozumiały jest także zapis w Deklaracji, iż na frontach wielkopolskich przebywał do 18 III 1920 r., kiedy było już dawno po powstaniu. 24 VI 1936 r. Bagrowski został uznany przez komisję weryfikacyjną Powstańcem Wielkopolskim.
Jego pierwszą żoną była Wiktoria z d. Łuczak (2 V 1904 Nagradowice - 2 III 1938 Poznań, córka Stanisława i Marianny z d. Dąbek), którą poślubił w 1925 r. Z tego związku urodzili się Władysław (12 V 1929 - 3 VI 1985), Bronisław (28 VIII 1930) i Stanisław (18 X 1932 - 25 VII 1995). Jego II żoną 19 X 1951 r. została Aniela z d. Henke (1905-1986, córka Jana i Agnieszki).
Józef zmarł 25 X 1963 r., pochowany na Cm. par. św. Antoniego Padewskiego (Starołęka) w Poznaniu, spoczywa kwatera 3 rząd 8 miejsce 25
https://www.poznan.pl/mim/public/necropolis/plan.html...
To także miejsce pochówku II żony Anieli i jej rodziców - Jana i Agnieszki Henków.
źródła: Parafia katolicka Spławie, wpis 11 / 1872; Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 14773: Bagrowski Joseph (Schwersenz, Posen West); Verlustlisten 1. Weltkrieg, page 27725: Bagrowski Joseph (Schwersenz); WTG Gniazdo, Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego baza on-line, stan na 22 XI 2024 r.; APP, Kartoteka ewidencji ludności miasta Poznania z lat 1870-1931; WBH, Kolekcja akt Powstańców Wielkopolskich 1918-1939 (I.487.9359); Wyszukiwarka grobów dla miasta Poznania; dokumentacja fotograficzna grobu Katarzyna Krüger, 7 X 2024.
©Genealogia Powstańców Wielkopolskich 2024
Parafia katolicka Spławie, wpis 11 / 1872
Jacobus Bagrowski (23 lat)
Margaretha Szubiak (20 lat)